UFO

Zespół powstał w sierpniu 1969 r., kiedy do trójki muzyków: Pete'a Waya (bas), Phila Mogga (ur. 15.04.1948 r. w Londynie; śpiew) i Micka Boltona (gitara) występujących pod nazwą Hocus Pocus, dołączył perkusista Andy Parker. Po podpisaniu kontraktu z małą wytwórnią Beacon Records zadebiutowali w 1971 r. albumem UFO I, prezentując mieszankę progresywnego space rocka z bluesem i boogie. Zarówno ten pierwszy, jak i kolejne dwa longplaye UFO II- Flying (One Hour Space Rock) i UFO Live (Landed In Japan) nie zdobyły większego uznania w Wielkiej Brytanii. Inaczej stało się w Niemczech i Japonii,, gdzie grupa zyskała bardzo wielu oddanych i histerycznie reagujących fanów. 

W styczniu 1972 r. Bolton pożegnał kolegów i miesiąc później został zastąpiony przez Larry'ego Wallisa (eks-Shagat i Blodwyn Pig). Jednak i on w październiku tego samego roku opuścił zespół i przeszedł do Pink Fairies. Od listopada 1972 r. z UFO występował Bernie Marsden, który w czerwcu następnego roku ustąpił miejsca Michaelowi Schenkerowi (eks-Scorpions). Wraz z nim grupa wkroczyła w najlepszy okres w swej historii. Zapoczątkował go świetny album Phenomenon wydany w maju 1974 r. przez   wytwórnię Chrysalis Records i zawierający takie klasyki jak „Rock Bottom" i „Doctor Doctor". Jednocześnie muzyka zespołu uległa zmianie na soczysty heavy metal, ubarwiony pełnymi inwencji solówkami Schenkera. 

W drugiej połowie 1974 r., podczas promocyjnego tournee po Skandynawii i Anglii, skład uzupełnił drugi gitarzysta Paul Chapman (eks-Skid Row, później w Lone Star), W lipcu 1975 r. na rynku ukazał się kolejny longplay Force It. W tym czasie zespół dużo koncertował w USA, jednak nadal największą popularnością cieszył się na Starym Kontynencie. We wrześniu 1975 r. współpracę z grupą rozpoczął Danny Peyronel, eks-klawiszowiec formacji Heavy Metal Kids. 

Rok później już z jego udziałem powstała płyta No Heavy Petting, z takimi klasykami jak „Natural Thing" i „Belladonna", W lipcu 1976 r. Peyronela (odszedł do Blue Max) zastąpił Paul Raymond (eks-Savoy Brown). W nowym zestawieniu grupa zarejestrowała trzy interesujące albumy: Lights Out, Obsession i - przede wszystkim - koncertowy Strangers In The Night, na którym z kolegami żegnał się Michael Schenker. W listopadzie 1978 r. opuścił on UFO, by na chwile powrócić do
Scorpions, a później założyć własną formacje MSG. 

Od tej chwili kariera UFO załamała się i zespół nigdy nie odzyskał dawnej świetności. Schenkera zastąpił - tym razem już na stałe-Paul Chapman. Już z jego udziałem powstał w 1980 r.longplay No Place To Run. W lipcu miejsce Raymonda zajął Neil Carter (eks-Wild Horses), by wziąć udział w nagraniu płyt The Wild, The Willing And The Innocent i Mechanix. W czerwcu 1982 r. UFO opuścił jeden z jego założycieli - Pete Way, który zdecydował się kontynuować karierę w formacji Fastway, utworzonej wespół z „Fast" Eddie'em Clarke (eks-Motorhead). Nie pozostał w niej jednak zbyt długo, gdyż już w 1983 r. związał się z Paulem Raymondem   w   zespole   Waysted. 

  Pozostała czwórka nagrała rok później album Making Contact, a do udziału w promocyjnym tournee zaprosiła   znanego   basistę   Billy'ego   Sheehana. W tym  składzie grupa na początku   1983  r. pojawiła się w Polsce. Jednak niewiele później rozpadła się. W 1985 r. Phil Mogg podjął próbę wskrzeszenia zespołu. Wraz z Paulem Grayem (bas), Paulem Raymondem (instr. klawiszowe, gitara), Atomik Tommym  M (gitara) i Jimem Simpsonem (perkusja) nagrał niezły longplay Misdemeanor, nie odnosząc jednak spodziewanego sukcesu. Podobny los spotkał.mini-album Ain't Misbeavin', który ukazał się trzy lata później, a na którym  z powyższego  składu  zabrakło  Paula Raymonda. W 1991 r. Phil Mogg i Pete Way z desperacją wtargnęli na muzyczny rynek płytą High Stakes And Desperate Men. 

Kolejną edycję UFO - obok liderów - tworzyli Lawrence Archer (gitara, eks-Grand Slam) i Clive Edwards (perkusja, eks-Wild Horses). Longplay nie odniósł sukcesu  i  wydawało  się,  że grupa  na  trwałe przeszła do.historii. Niespodziewanie jednak pod koniec 1993 r. UFO nadleciało ponownie i to w sensacyjnym składzie: Schenker, Mogg, Way, Parker i Raymond. Muzycy wspólnie wyruszyli na trasę koncertową po Niemczech (wraz z Quiet Riot i Dokiem Hollidayem). Rok później przypomnieli  się albumem Heaven's Gate Live. Pod koniec   1995  r.   miejsce  Parkera  zajął  Simon Wright (eks-AC/DC).
 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Only You Can Rock Me/Cherry/Rock Bottome	UFO	08.1978	50[4]	-	Chrysalis CHS 2241	[written by Way, Schenker, Mogg][produced by Ron Nevison]
Doctor Doctor/On With The Action/Try Me	UFO	01.1979	35[6]	-	Chrysalis CHS 2287	[written by Michael Schenker, Phil Mogg][produced by Leo Lyons]
Shoot Shoot (Live)/Only You Can Rock Me (Live)/I'm A Loser (Live)	UFO	03.1979	48[5]	-	Chrysalis CHS 2318	[written by Schenker, Mogg, Parker, Way][produced by Ron Nevison]
Young Blood/Lights Out	UFO	01.1980	36[5]	-	Chrysalis CHS 2399	[written by Way, Mogg][produced by George Martin]
Lonely Heart/Long Gone	UFO	01.1981	41[5]	-	Chrysalis CHS 2482	[written by Chapman, Way, Mogg][produced by UFO]
Let It Rain	UFO	01.1982	62[3]	-	Chrysalis CHS 2576	[written by Carter, Way, Mogg][produced by Gary Lyons]
When It's Time To Rock/Everybody Knows	UFO	03.1983	70[6]	-	Chrysalis CHS 2672	[written by Chapman, Mogg][produced by Mick Glossop]
Night Run [US Remix]/Heaven's Gate [US Remix]	UFO	03.1986	94[2]	-	Chrysalis UFO 2	[written by Gray, Mogg, McClendon][produced by Nick Tauber ]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Force It	UFO	08.1975	-	71[13]	Chrysalis 1074 [US]	[produced by Leo Lyons]
No Heavy Petting	UFO	06.1976	-	169[4]	Chrysalis 1103 [US]	[produced by Leo Lyons]
Lights Out	UFO	06.1977	54[2]	23[24]	Chrysalis CHR 1127	[produced by Ron Nevison]
Obsession	UFO	07.1978	26[7]	41[18]	Chrysalis CHR 1182	[produced by Ron Nevison]
Strangers in the Night	UFO	02.1979	7[11]	42[15]	Chrysalis CJT5	[produced by Ron Nevison]
No Place to Run	UFO	01.1980	11[7]	51[13]	Chrysalis CDL 1239	[silver-UK][produced by George Martin]
The Wild, the Willing and the Innocent	UFO	01.1981	19[5]	77[11]	Chrysalis CHR 1307	[produced by UFO]
Mechanix	UFO	02.1982	8[6]	82[14]	Chrysalis CHR 1360	[produced by Leo Lyons]
Making Contact	UFO	02.1983	32[4]	153[5]	Chrysalis CHR 1402	[produced by Mick Glossop]
UFO Headstone - The Best of UFO 1983	UFO	09.1983	39[4]	-	Chrysalis CTY 1437	-
Misdemeanor	UFO	11.1985	74[2]	106[19]	Chrysalis CHR 1518	[produced by Nick Tauber]
The Visitor	UFO	06.2009	99[1]	-	Steamhammer SPV 306602	[produced by Tommy Newton]
Seven Deadly	UFO	03.2012	63[1]	-	Steamhammer 309252	[produced by Tommy Newton]
A Conspiracy of Stars	UFO	03.2015	50[1]	-	Steamhammer 267742	[produced by Chris Tsangarides]