Ian Brown

Miał zupełnie dosyć muzycznego biznesu. Trudno mu się dziwić. Wszystko to, co działo się dookoła The Stone Roses, mogło wkurzyć nawet świętego. Muzycy grupy nie zarobili prawie nic na sukcesie debiutanckiego, wydanego w 1989 roku, albumu. Dzięki bandyckim kontraktom prawie wszystkie zyski zgarnęła firma płytowa i menażer. Potem przyszły jeszcze ogromne koszta sądowe, gdy zespół postanowił na drodze prawnej uwolnić się od wiążących go umów. No i w końcu nieudany powrót na scenę po ponad pięciu latach milczenia. Złe recenzje w prasie, zmiany składu, rozczarowanie fanów.
 

Ostatnim gwoździem do trumny dla The Stone Roses okazał się koncert na festiwalu w Reading w 1996 roku. Przed wielotysięcznym tłumem zespół, w którym z oryginalnego składu pozostał wtedy już tylko Brown i basista Mani, ostatecznie pogrzebał swoją legendę.
 

Za ten występ szczególnie dostało się Ianowi. Strasznie fałszował. Zdegustowani fani zaczęli wychodzić jeszcze przed końcem. Trzy tygodnie później grupa przestała istnieć. Brown dobrze pamięta tamten wieczór. Nie jestem najlepszym wokalistą świata - wyznaje. A tamtego dnia wypadłem fatalnie. Nie zdawałem sobie z tego sprawy, dopóki nie posłuchałem nagrań. To było straszne. Brzmieliśmy jak jakiś pieprzony kabaret...
 

Zafundował sobie długą przerwę. Popracował trochę jako didżej w Szwecji. Potem wybrał się na wakacje do Maroka, i cały czas zastanawiał się, co robić dalej. Wszystko, w co wierzyłem, nagle się skończyło. Przyjaciele mnie opuścili. Albo próbowali wyciągnąć ode mnie pieniądze. Chciałem uciec od tego. Chciałem zająć się czymś zupełnie nowym. Ale różne dzieciaki na ulicy ciągle pytały mnie, dlaczego nie nagram czegoś solo. W końcu pomyślałem, że może warto spróbować. W końcu nagrałem jedną piosenkę. Nigdy nie miałem wątpliwości, czy będę potrafił zrobić coś na własny rachunek. Problemem było to, czy będzie mi się chciało. Bo mnie nie zależy na sukcesie. Nie muszę być gwiazdą. Nie muszę ciągle słyszeć od innych, że jestem świetny. Wiem to i bez nich...
 

Zrobił wszystko po swojemu. Zapewnił sobie całkowitą niezależność i swobodę działania. Sam zapłacił za studio. Dopiero, gdy skończył płytę, zaproponował ją różnym wytwórniom. Oferta Polydoru wydała się najkorzystniejsza. Sprzedałem swój materiał, zamiast pozwolić, żeby jakiś koncern płacił wszystko i mnie kontrolował. Ale i tak kolesie z wytwórni muszą wtrącić swoje trzy grosze. Powiedziałem im wyraźnie, że prawie wszystko robię sam, nie mam zespołu i nie będę grał koncertów. Niby przyjęli to do wiadomości. Ale po tygodniu przyszli do mnie i spytali, na kiedy planuję trasę promocyjną. No więc dobrze, będą mieli te koncerty...
 

Na płycie Brown ujawnił sporo nieznanych talentów. Oprócz tego, że śpiewa, gra też na basie, bębnach, instrumentach klawiszowych, perkusji, trąbce i harmonijce. Nieźle. Ale jednocześnie podkreśla, że nie jest wirtuozem. Dlatego w studiu wspomogli go różni przyjaciele. Sporo wśród nich dawnych muzyków The Stone Roses. Są Mani i perkusista Reni. Są grający na klawiszach Nigel Ipinson i gitarzysta Aziz Ibrahim. Obaj grali w grupie pod koniec jej kariery.
 

Album nazywa się Unfinished Monkey Business. To podobno wyraz stosunku Iana do branży muzycznej. Ale to także nawiązanie do przeszłości. W czasach The Stone Roses Brown dorobił się przydomku King Monkey, Trochę ze względu na swój wygląd. Na charakterystyczny chód. No i na tę, hm, szczególnej urody twarz. Ale też z uwagi na swój niewyparzony język. W wywiadach zawsze mówił to, co myślał. Na przykład o brytyjskiej monarchii. Zresztą pod tym względem nic się nie zmienił. Tyle, że teraz ulubionym obiektem jego ataków jest nie angielska królowa, lecz jego dawny przyjaciel z zespołu, gitarzysta John Squire.
 

Brown obwinia go o rozpad The Stone Roses. Za to, że odszedł od zespołu w najtrudniejszym okresie, nazywa go zdrajcą. Wyśmiewa jego nową formację, The Seahorses. Uważa, że Squire pracuje dziś z grupą ludzi, którzy bezkrytycznie realizują jego najgorsze nawet pomysły, i że przez to przypomina małego Elvisa otoczonego grupą po­chlebców...
 

Czyli wszystko jasne. Małpi król rzeczywiście wrócił, aby wyrównać rachunki. Aby dokończyć wszystkie sprawy. Wrócił zresztą w niezłym stylu. Unfinished Monkey Business sprzedało się w Anglii dobrze. Na pewno spora w tym zasługa fanów The Stone Roses, którzy kupili tę płytę przez sentyment. Chociaż trzeba też uczciwie przyznać, że jest tu parę naprawdę świetnych piosenek. Pierwszy singlowy przebój My Star. Znakomity, mroczny, ale i zarazem chwytliwy Corpses In Their Mouths. Napisane jeszcze w czasach The Stone Roses, rozbujane funtowym pulsem Can't See Me. Pogodne Nah Nah. Albo What Happened To Ya. W części pierwszej jakby trochę bluesowe. W drugiej rozimprowizowane, pełne psychodelicznych efektów. Obok nich są tu jednak i momenty słabsze. Na przykład Lions. Albo Sunshine. Lub Deep Pile Dreams. Przypominają raczej wersje demo, swoiste brudnopisy niż w pełni skończone utwory. To przez nie jeden z brytyjskich krytyków napisał, że Brown na Unfinished Monkey Business dopiero uczy się grać.
 

Ian nie przejmuje się jednak takimi opiniami. Nie przejmuje się zresztą niczym. Wyznaje na przykład, że w ogóle nie interesują go współczesne zespoły brytyjskie. No, może z paroma wyjątkami. Nie zastanawia się nad tym, czy jego płyta wpasowuje się w jakąś obowiązującą w Anglii modę. Zaznacza, że ma już pomysły na kolejny album, i że zrealizuje je bez względu na reakcję fanów i krytyków. Nigdy nie żałuję niczego, co robię - podkreśla. Absolutnie niczego... 

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
My star	Ian Brown	01.1998	5[14]	-	Polydor 5719872	[ Producer - Ian Brown][Writers: Ian Brown/Aziz Ibrahim]
Corpses/Jesus On The Move	Ian Brown	04.1998	14[11]	-	Polydor 5696552	[Writers: Ian Brown/Aziz Ibrahim][ Producer - Ian Brown]
Can' t see me	Ian Brown	06.1998	21[9]	-	Polydor 0440452	[written by Brown, Mounfield][ Producer - Ian Brown]
Be there	UNKLE feat Ian Brown	02.1999	8[15]	-	Mo Wax MW 108	[ Written By - Josh Davis, Ian Brown][Producers:DJ Shadow]
Love like a fountain	Ian Brown	11.1999	23[9]	-	Polydor 5615162	[ Written By - Ian Brown]
Dolphin' s were monkeys	Ian Brown	02.2000	5[12]	-	Polydor 56 1637 2	[Writers: Ian Brown/Dave McCracken/Tim Willis][Producers: Dave McCracken]
Golden gaze	Ian Brown	06.2000	29[6]	-	Polydor 5618442	[Writers: Dave McCracken, Ian Brown , Mike Bennett, Simon Wolstencroft & Tim Wills]
F.E.A.R.	Ian Brown	09.2001	13[9]	-	Polydor GBAKW 0100123	[Writers:Ian Brown , Dave McCracken & Dave Colquhoun][ Producer - Dave McCracken]
Whispers	Ian Brown	02.2002	33[4]	-	Polydor 5705382	[Writers: Ian Brown , Dave McCracken & Tim Wills][ Producer - Dave McCracken]
Keep What Ya Got	Ian Brown	10.2004	18[3]	-	Polydor GBAKW 0400559	[Writers: Ian Brown & Noel Gallagher]
Reign	UNKLE Featuring Ian Brown	11.2004	40[2]	-	Mo Wax GUSIN 007	[Writers: Ian Brown , James Lavelle, Richard File, Anthony Genn & Scott Walker ]
Time Is My Everything	Ian Brown	01.2005	15[6]	-	Fiction 9869960	[Writers: Ian Brown & Tim Hutton][ Producer - Ian Brown]
All Ablaze	Ian Brown	09.2005	20[5]	-	Fiction 9873252	[Writers: Ian Brown , Paul Da Costa & Darren Moss][Producers: James Brothers]
Illegal Attacks	Ian Brown Featuring Sinead O'Connor	09.2007	16[2]	-	Fiction 1724668	[Writers: Ian Brown , Robert "Maxi" Maxfield & Tim Wills]
Sister Rose	Ian Brown	12.2007	87[1]	-	Fiction 1749928	[Writers: Ian Brown , Paul Cook, Robert "Maxi" Maxfield & Tim Wills]
Stellify	Ian Brown	08.2009	31[5]	-	Fiction CATCO 152500737	[Writers: Ian Brown & Dave McCracken][ Producer - Dave McCracken]

Albumy
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Unfinished monkey business	Ian Brown	02.1998	4[33]	-	Polydor 5395652	[gold-UK][ Producer By - Ian Brown]
Golden greats	Ian Brown	11.1999	14[30]	-	Polydor 5431411	[gold-UK][ Producer - Ian Brown/Tim Wills]
Music of the spheres	Ian Brown	10.2001	3[24]	-	Polydor 5891261	[gold-UK][Producers: Dave McCracken]
Remixes of the spheres	Ian Brown	11.2002	87[2]	-	Polydor 0659271	[Producers: James Lavelle]
Solarized	Ian Brown	09.2004	7[11]	-	Fiction 9867772	[gold-UK][Producers: Ian Brown/McCracken/Wills]
The Greatest LP	Ian Brown	10.2005	5[8]	-	Fiction 9872874	[platinum-UK][Producers: Ian Brown/McCracken/James Brothers/Wills/UNKLE/Genn]
The World Is Yours	Ian Brown	10.2007	4[6]	-	Fiction 1724664	[silver-UK][Producers: Emile Haynie, Robert Maxfield, Tim Wills]
My Way	Ian Brown	10.2009	8[5]	-	Fiction 2716050	[silver-UK][Producers: Dave McCracken]
Ripples	Ian Brown	02.2019	4[2]	-	EMI CDV 3216	[Producers: Ian Brown]

Jackson Browne

 Piosenkarz amerykański, ur. 9.10.1948 r. w Heidelbergu w Niemczech, mieszkający od trzeciego roku życia w Los Angeles w stame Kalifornia. Dwaj szkolni koledzy, Greg Copeland i Steve Noonan, wprowadzili niedoszłego sportowca w krąg muzyki folkowej.

 

Trójka nastolatków często bywała w klubie Paradox, gdzie Browne poznał członków zespołu The Nitty Gritty Dirt Band. W 1966 r. dołączył do tej grupy na pół roku, chociaż jego kompozycje ukazywały się również na późniejszych albumach NGDB. Kontrakt z Nina Music, wydawniczą filią wytwórni Elektra, spowodował, że po tematy Browne'a zaczęli sięgać związani z firmą wykonawcy, w tym Tom Rush i wspomniany Noonan.
 

W tym czasie sam autor przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie akompaniował Nico podczas występów w klubie The Dom Andy'ego Warhola. Na jej albumie Chelsea Girl znalazły się trzy kompozycje Browne'a, jednak po konflikcie z wokalistką muzyk wrócił do Kalifornii. W 1968 r. podjął pracę nad solowym longplayem, ale plany skończyły się fiaskiem, podobnie jak próba stworzenia "super-grupy" z udziałem Neda Doheneya i Jacka Wilce'a.
 

Rozczarowany Browne musiał zadowolić się występami w miejscowych klubach i czysto towarzyską popularnością. Przełomem był kontrakt z nowo powstałą wytwórnią Asylum, zainteresowaną przesłanym jej materiałem. Album Jackson Browne /Saturate Before Using udowodnił, że talent muzyka mężnie sprostał próbie czasu. Na płycie, w której powstaniu miał spory udział David Crosby, znalazły się m.in. autorskie interpretacje kompozycji "Jamaica Say You Will" i "Rock Me On The Water", które wcześniej wykonywały już zespoły The Byrds i Brewer And Shipley oraz premierowa "Doctor My Eyes". Ta ostatnia, wydana na singlu, utorowała autorowi drogę do amerykańskiej Top 10, a wkrótce potem stała się przebojem grupy The Jackson Five.
 

Popularność przyniosła też Browne'owi kompozycja "Take it Easy", napisana wraz z towarzyszem młodzieńczych doli i niedoli, Glenem Freyem, twórcą i liderem The Eagles. Współpraca z Freyem zaowocowała w późniejszych latach tematami "Nightingale", "Doolin' Dalton" i "James Dean". Autorska wersja "Take It Easy" znalazła się na albumie For Everyman, z którego pochodzi też temat "These Days", jeden z najpopularniejszych wczesnych przebojów Browne'a. Płyta zapoczątkowała długoletnią współpracę artysty z multiinstrumentalistą Davidem Lindleyem, ale pomimo lokalnej sławy folkowego szlagieru "Redneck Dean", nie stała się rynkowym sukcesem.
 

Ciekawszym zamierzeniem był album Late For The Sky, na którym Browne zaprezentował bardziej współczesne brzmienie. Częste trasy koncertowe przysporzyły mu szerszy krąg słuchaczy. W 1975 r. wystąpił w roli producenta debiutanckiego longplaya Warrena Zevona, tonując zgryźliwy humor i przesłanie wykonawcy. W muzyce Browne'a nadal dominowała jednak melancholia, od której próbował się uwolnić na longplayu The Pretender, -nagranym pod kierownictwem Jona Landaua. Wewnętrzne zmagania zdominowały większość kompozycji, w tym temat "Here Comes Those Tears Again" i manifestacyjny utwór tytułowy. Temat, oddający hołd amerykańskiemu światu pracy, stał się jednym z punktów zwrotnych rocka lat siedemdziesiątych i bardzo często pojawiał się na antenie stacji radiowych prezentujących muzykę dla dojrzalszych słuchaczy.
 

Gorycz przesłania spotęgowało samobójstwo żony piosenkarza, Phyllis, w marcu 1976 r. Album przyniósł Browne'owi "złotą płytę", a popularność umocnił też kolejny longplay, Running On Empty. Artysta nie powtórzył na nim wypróbowanej formuły, preferując materiał utrwalony podczas występów koncertowych. Na longplayu znalazły się kompozycje Danny'ego O'Keefe'a i Danny'ego Kortchmara, a także przejmująca wersja "Stay" formacji Maurice Williams And The Zodiacs. Płyta osiągnęła 20. miejsce na listach amerykańskich i 12. w Wielkiej Brytanii, gdzie singlowy temat stał się pierwszym prawdziwym przebojem Browne'a.
 

Była też, pomimo technicznych niedopracowań, najpopularniejszym z nagrań muzyka, zamykającym pewien okres jego twórczości. Z końcem lat 70. dorobek Browne'a zdominowały motywy polityczne, a zwłaszcza udział w kampanii antynuklearnej. Wraz z Grahamem Nashem przemierzył USA i serią agitacyjnych recitali, których podsumowaniem były "koncerty gwiazd" w nowojorskiej Madison Square Garden. Najciekawsze fragmenty występów zarejstrowano na płycie No Nukes.
 

W 1980 r. Browne nagrał nowy studyjny album, Hold Out, niezły muzycznie, ale pozbawiony urody wcześniejszych dokonań. Dwa z tematów: "Boulevard" i "That Girl Could Sing", trafiły do amerykańskiej Top 20, a w 1987 r. utwór ,"Somebody's Baby" z filmu "Fast Times At Ridgemont High" dotarł na jej siódme miejsce. Niestety zangażowanie muzyka w działalność społeczną, a także problemy osobiste spotęgowały twórczy impas. Album Lawyers In Love" rozczarował wszystkich, chociaż temat "Tender is the Night" łączył ciekawie stare obsesje Browne'a z tytułwym przesłaniem (zaczerpniętym z książki Scotta Fitzgeralga "Czuła jest noc").
 

Płyta Livex In The Balance, nawiązująca do okresu prezydentury Ronalda Reagana, była lepiej dopracowana, podobnie jak kolejna, World In Motion. W 1990 r. Browne wystąpił na wielu koncertach dobroczynnych, a nagrana w 1993r, płyta I'm Alive stała się zapisem rozpadu związku artysty z aktorką Daryl Hannah.
 

W tym samym roku utwór "Doctor My Eyes" wykorzystano -jako sygnał, pobudki na pokładzie promu kosmicznego "Endeavour". Jackson Browne pozostaje do ,dziś równie ciekawym, co doświadczonym przez życie piosenkarzem i kompozytorem.

Single

TR>

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Doctor My Eyes / Looking Into You	Jackson Browne	03.1972	8[12]	-	Asylum 11 004	[written by Jackson Browne][produced by Richard Sanford Orshoff]
Rock Me on the Water / Something Fine	Jackson Browne	08.1972	48[9]	-	Asylum 11 006	[written by Jackson Browne][produced by Richard Sanford Orshoff]
Redneck Friend / These Times You've Come	Jackson Browne	09.1973	-	85[10]	Asylum 11 023	[written by Jackson Browne]
Here Come Those Tears Again / Linda Paloma	Jackson Browne	02.1977	-	23[9]	Asylum 45 379	[written by Jackson Browne,Nancy Farnsworth][produced by Jon Landau]
The Pretender / Daddy's Tune	Jackson Browne	05.1977	-	58[5]	Asylum 45 399	[written by Jackson Browne,Nancy Farnsworth][produced by Jon Landau]
Running On Empty / Nothing but Time	Jackson Browne	02.1978	11[17]	-	Asylum E 45 460	[written by Jackson Browne][produced by Jackson Browne]
Stay / The load-out	Jackson Browne	06.1978	12[11]	20[15]	Asylum E 45 485/Asylum E 45 485	[written by Maurice Williams][produced by Jackson Browne]
You Love the Thunder / The Road	Jackson Browne	12.1978	-	109[1]	Asylum E 45 543	[written by Jackson Browne][produced by Jackson Browne]
Boulevard / Call It a Loan	Jackson Browne	07.1980	-	19[16]	Asylum 47 003	[written by Jackson Browne][produced by Jackson Browne,Greg Ladanyi]
That Girl Could Sing / Of Missing Persons	Jackson Browne	09.1980	-	22[13]	Asylum 47 036	[written by Jackson Browne][produced by Jackson Browne,Greg Ladanyi]
Hold on,hold out/Hold out	Jackson Browne	01.1981	-	103[2]	Asylum 11 477	[written by Jackson Browne,Craig Doerge][produced by Jackson Browne,Greg Ladanyi]
Somebody's Baby / The Crow on the Cradle	Jackson Browne	07.1982	-	7[19]	Asylum 69 982	[written by Danny Kortchmar,Jackson Browne][produced by Jackson Browne][piosenka z filmu "Fast times at Ridgemont High"]
Lawyers in Love / Say It Isn't True	Jackson Browne	07.1983	-	13[15]	Asylum 69 826	[written by Jackson Browne][produced by Jackson Browne,Greg Ladanyi]
Tender Is the Night / On the Day	Jackson Browne	09.1983	-	25[17]	Asylum 69 791	[written by Jackson Browne, Danny Kortchmar,Russell Kunkel][produced by Jackson Browne,Greg Ladanyi]
For a Rocker / Downtown	Jackson Browne	01.1984	-	45[9]	Asylum 69 764	[written by Jackson Browne][produced by Jackson Browne,Greg Ladanyi]
You're a Friend of Mine / Let the Music Say It	Jackson Browne with Clarence Clemons	10.1985	-	18[19]	Columbia 05660	[written by Narada Michael, Walden Jeffrey Cohen][produced by Narada Michael Walden]
For America / Till I Go Down	Jackson Browne	03.1986	-	30[12]	Asylum 69 566	[written by Jackson Browne][produced by Jackson Browne]
In the Shape of a Heart / Voice of America	Jackson Browne	06.1986	66[2]	70[7]	Asylum 69 543	[written by Jackson Browne][produced by Jackson Browne]
I'm Alive	Jackson Browne	12.1993	-	118[1]	Elektra 8853	[written by Jackson Browne]
Everywhere I Go	Jackson Browne	06.1994	67[2]	-	Elektra	-

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Jackson Browne [Saturate Before Using]	Jackson Browne	03.1972	-	53[23]	Asylum 5051	[platinum][produced by Jackson Browne, Richard Sanford Orshoff]
For Everyman	Jackson Browne	11.1973	-	43[38]	Asylum SD 5067	[platinum][produced by Jackson Browne]
Late for the Sky	Jackson Browne	10.1974	-	14[29]	Asylum 7E 1017	[platinum][produced by Jackson Browne,Al Schmitt]
The Pretender	Jackson Browne	11.1976	26[5]	5[35]	Asylum SE 1079	[2x-platinum][produced by Jackson Browne,Jon Landau]
Running On Empty	Jackson Browne	01.1978	28[7]	3[65]	Asylum SE 113	[7x-platinum][produced by Jackson Browne]
Hold Out	Jackson Browne	07.1980	44[5]	1[1][38]	Asylum SE 511	[2x-platinum][produced by Jackson Browne,Greg Ladanyi]
Lawyers in Love	Jackson Browne	08.1983	37[7]	8[33]	Asylum 60268	[platinum][produced by Jackson Browne,Greg Ladanyi]
Lives in the Balance	Jackson Browne	03.1986	36[7]	23[31]	Asylum 60 457	[gold][produced by Jackson Browne]
World in Motion	Jackson Browne	06.1989	39[2]	45[16]	Asylum 60 830-1/-	[produced by Jackson Browne,Scott Thurston]
I'm Alive	Jackson Browne	11.1993	35[3]	40[21]	Elektra 61 524	[gold][produced by Jackson Browne,Scott Thurston,Waddy Wachtel,Don Was]
Looking East	Jackson Browne	03.1996	47[2]	36[19]	Elektra 61 867	[produced by Kevin McCormick,Scott Thurston]
The Next Voice You Hear: The Best of Jackson Browne	Jackson Browne	10.1997	99[2]	47[13]	Elektra 62 111	[platinum]
The Naked Ride Home	Jackson Browne	09.2002	53[3]	36[6]	Elektra 62 793	[produced by Jackson Browne,Kevin McCormick]
The Very Best of Jackson Browne	Jackson Browne	04.2004	53[5]	46[10]	Elektra 78 091	[gold]
Solo Acoustic, Vol. 1	Jackson Browne	10.2005	110[1]	55[5]	Inside 5251	[produced by Jackson Browne,Paul Dieter]
Solo Acoustic, Vol. 2	Jackson Browne	03.2008	92	24	Inside	[produced by Jackson Browne,Paul Dieter]
Time the Conqueror	Jackson Browne	09.2008	57	20	Inside	[produced by Jackson Browne,Paul Dieter]

James Booker

Właśc. James Carroll Booker III, ur. 17.12.1939 r. w Nowym Orleanie w stanie Luizjana (USA), zm. 8.11.1983 r. w Nowym Orleanie. Śpiewak, ale przede wszystkim jeden z najbardziej interesujących rhythm'n'bluesowych i bluesowych pianistów nowoorleańskich.

 

W wieku sześciu lat zaczął się uczyć grać muzykę poważną, a potem przyszła kolej na bluesa i jazz. Mając czternaście lat wykonywał bluesa i muzykę gospel w lokalnej rozgłośni. Zaczął nagrywać w 1954 r. dla wytwórni Imperial, akompaniując Fatsowi Domino.
 

Później był muzykiem sesyjnym w wytwórni Ace i nagrywał z Joe Texem, Earlem Kingiem i Lloydem Price'em. Uzależnienie od narkotyków skomplikowało jego muzyczną działalność, ale po przerwie zaczął współpracować z wytwórnią Duke/Peacock.
 

Znalazł się na płytach Bobby'ego Blue Blanda i Juniora Parkera, a jego nagranie "Gonzo" trafiło w 1960 r. na listę przebojów.
 

W następnych latach grywał z B.B. Kingiem, Wilsonem Pickettem, Arethą Franklin, T-Bone Walkerem i Charlesem Brownem. Przez narkotyki trafił też na krótko do więzienia. W 1977 r. koncertował w Europie, a fragmenty jego występu w Zurychu znalazły się na płycie New Orleans Piano Wizard Live!. 

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Gonzo/Cool Turkey	James Booker	11.1960	-	43[11]	Peacock 1697	[written by Deadrick Malone]

James Burton

 James Burton- Ur. 21.08.1939 r. w Shreveport w stanie Louisiana,USA. Jeden z najwybitniejszych gitarzystów rockowych i country-rockowych. Jeździł w trasy i nagrywał z Ricky Nelsonem, Elvisem Presleyem i wieloma innymi artystami. Jego pierwsza kompozycja -"Suzie Q" - śpiewana przez Dale'a Hawkinsa wywarła wielki wpływ na ówczesną muzykę.

 

Burton występował również z piosenkarzem country Bobem Lumanem, a po przeprowadzce do Los Angeles rozpoczął współpracę z nastolatkiem -Nelsonem. Podróżował i nagrywał z nim przez sześć lat, udoskonalając brzmienie gitary znane jako "skubanie kurczęcia". Do najlepszych przykładów-jego stylu należą "Hello Mary Lou", "Never Be Anyone Else But You" i bardziej frenetyczne, tracące stylem rockabilly nagranie "Believe What You Say". Pod koniec lat 60.i na początku 70. ,Burton był rozchwytywanym gitarzystą sesyjnym. Pracował z Dale Hawkinsem nad jego "come-backowym" albumem, a także z wieloma innymi artystami, w tym z Buffalo Springfield, Judy Collins, Johnem Phillipsem, Joni Mitchell, Michaelem Nesmithem oraz Longbranch Pennywhistle, grupą, w której występował późniejszy członek The Eagles -Glenn Frey.
 

Burton grał również na gitarze dobro na albumach P.P. Sloana i Johna Stewarta. Potężny dżwięk instrumentu Burtona, zdradzający wpływ rockabilly, przysłużył się w dużej mierze do bardziej szorstkiego brzmienia muzyki country,które uprawiał w tym czasie Merle Haggard.tym okresie Burton nagrał dwa solowe albumy.Na jednym z nich wspomagał go Ralph Mooney- specjalista od gitary hawajskiej. W latach 70-tych działalność artysty realizowała się w dwóch odmiennych kierunkach. Razem z pianistą Glenem D. Hardinem (wcześniej członkiem Crickets) stanowił w latach 1967-77 podporę grupy towarzyszącej na koncertach i w nagraniach Elvisowi Presleyowi.
 

Odegrał także pierwszoplanową rolę w procesie fuzji muzyki country z rockiem. Najważniejsze nagrania Burtona w tym duchu znalazły się na solowych albumach eks-członka Byrds - Grama Parsonsa: Grievous Angel z 1972 ,r.) i GP (z 1973 r.). Po śmierci Parsonsa, Burton i Hardin towarzyszyli Emmylou Harris na trasach koncertowych oraz pomagali jej w nagraniu kilku solowych albumów. Jako gitarzysta sesyjny Burton wystąpił na longplayach Jesse Winchestera, Ronniego Hawkinsa, Rodneya Phila z The Everly Brothers, J.J. Cale'a i Nicolette Larson.

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Fireball mail/Daisy Mae	Jim & Joe	.1963	-	-	Fabor 124
Corn pickin' /Texas waltz	James Burton and Ralph Mooney	.1968	-	-	Capitol 2140
Love lost/Jimmy' s blues	James Burton	.1965	-	-	Miramar 108

Albumy
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Corn pickin' and slick slidin'	James Burton/Ralph Mooney	.1969	-	-	Capitol ST 2822
The guitar sounds of James Burton	James Burton	.1971	-	-	A&M; AMLS 64 293

Jerry Byrd

Jerry Byrd znany amerykański gitarzysta,urodzony 9.03.1920r w Lima w stanie Ohio.Jako dziecko pasjonował się muzyką hawajską,jednocześnie zdobywając doświadczenie grając country w radio w okresie 1935-1937r.

 

Po okresie wystepów w rozgłośni WLW w Cincinnati przenosi się do radia WJR w Detroit i pozostawał tam aż do podpisania umowy z Pleasant Valley Boys grupą Ernie Leesa w 1944r.Gra w niej do 1946r,do momentu sformowania własnego zespołu,Jay-Bird Trio.
 

Dwa lata póżniej przystępuje do grupy Reda Foley'a i bierze udział w sesji nagraniowej dla King Records.W tym samym roku wydaje pierwsze swoj single "Mountain Mambo" pod pseudonimem Jerry Robin i "Sun Shadows".Rok póżniej trafia na rynek jego debiutancki album "Steelin' the Blues".Podczas współpracy z wytwórnią King nagrywa też hawajskie piosenki,które niedługo staną się jego podstawowym repertuarem.
 

Byrd ciągle pozostaje aktywną postacią w światku country;występuje od 1950r regularnie w telewizyjnym show Reda Foley'a ,nadawanym przez NBC.W latach 1954-1956 daje serię koncertów w Nashville pod szyldem Home Folks.W 1968r na dobre opuszcza estradę,przenosząc się na Hawaje. 

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Drowsy Waters / Steelin' The Blues	Jerry Byrd	.1949	-	-	Mercury 6175	-
Moonland / Byrd's Boogie	Jerry Byrd with The STRING DUSTERS	.1949	-	-	Mercury 6198	-
Steelin' The Chimes / Wabash Wah-Wah Blues	Jerry Byrd with The STRING DUSTERS	.1949	-	-	Mercury 6215	-
Panhandle Rag / Steel Guitar Rag	Jerry Byrd with The STRING DUSTERS	.1950	-	-	Mercury 6241	-
Kaimana Hila / Makalapua	Jerry Byrd	.1950	-	-	Mercury 6265	-
Bandera Waltz / Steelin' Is His Business	Jerry Byrd with The STRING DUSTERS	.1950	-	-	Mercury 6232	-
Three String Waltz / Kalima Waltz	Jerry Byrd with The STRING DUSTERS	.1950	-	-	Mercury 6255	-
Be Mine Sweetheart Be Mine / Kaulana O Hilo Hanakahi	Jerry Byrd	.1950	-	-	Mercury 6266	-
Beyond The Reef / Pagan Love Song	Jerry Byrd	.1950	-	-	Mercury 5531	-
Harbor Lights/ At Sundown	Jerry Byrd & His Steel Guitar & Jerry Murad's Harmonicats	09.1950	-	19[4]	Mercury 5461	[#6 hit for Frances Langford in 1937;#8 hit
I Regret To Say Aloha / Maui Chimes	Jerry Byrd & Danny KUAANA & The ISLANDERS	.1950	-	-	Mercury 6264	-
Little Lani Jo / Hilo March	Jerry Byrd & Danny KUAANA & The ISLANDERS	.1950	-	-	Mercury 6267	-
St. Louis Blues / South	Jerry Byrd	.1951	-	-	Mercury 6291	-
Over The Waves / Twilight Blues	Jerry Byrd	.1951	-	-	Mercury 6306	-
Blues Boogie / Coconut Grove	Jerry Byrd	.1951	-	-	Mercury 6362	-
Limehouse Blues / Kohalo March	Jerry Byrd	.1952	-	-	Mercury 6393	-
Hula Blues / This 'n That	Jerry Byrd	.1952	-	-	Mercury 6415	-
Elmer's Tune / Don't Sing Aloha When I Go	Jerry Byrd	.1953	-	-	Mercury 70 130	-
Honolulu March / Gold Coast March	Jerry Byrd	.1951	-	-	Mercury 6362	-
Byrd's Nest / Farewell Blues	Jerry Byrd	.1953	-	-	Mercury 70 245	-
Marie / What's The Reason	Jerry Byrd with The COUNTRY ALL STARS	.1953	-	-	RCA Victor 47-5291	-
Sweet Georgia Brown / Indiana March	Jerry Byrd with The COUNTRY ALL STARS	.1953	-	-	RCA Victor 47-5590	-
Georgia Steel Guitar / Paradise Isle	Jerry Byrd	.1954	-	-	Mercury 70 312	-
Turners Turnpike / My Isle Of Golden Dreams	Jerry Byrd	.1954	-	-	Mercury 70 337	-
Sugar Blues / Texas Playboy Rag	Jerry Byrd	.1954	-	-	Mercury 70 466	-
Hawaiian Sunset / Wang Wang Blues	Jerry Byrd	.1954	-	-	Mercury 70 519	-
Mountain Mambo / Hot Strings	Jerry Byrd with COUNTRY CATS	.1955	-	-	King 1410	-
Sun Shadows / Hop Scotch	Jerry Robin with COUNTRY CATS	.1955	-	-	King 1430	-
Song Of Love / Good Night Sweetheart	Jerry Byrd	.1956	-	-	Decca 2357	-
China Nights / Torn Sarong	Jerry Byrd	.1959	-	-	Monument 411	-
Indian Love Call / Theme From "Adventures In Paradise"	Jerry Byrd and His Steel Guitar	08.1960	-	97[1]	Monument 419	[tytu³owy temat z serialu telewizyjnego]
Dancing Under The Stars Tonight / Daydream	Jerry Byrd	.1960	-	-	Monument 45-429	-
Memories Of Maria / Invitation (To Love)	Jerry Byrd	03.1962	-	74[9]	Monument 45-449	[written by Roy Orbison]
Now Is The Hour / To You Sweetheart Aloha	Jerry Byrd with The PARADISE ISLAND TRIO	.1961	-	-	Decca 25 528	-
The Bells Of St. Mary's / Valley Of Roses	Jerry Byrd	.1962	-	-	Monument 45-465	-
China Nights / Torn Sarong	Jerry Byrd	.1962	-	-	Monument 504	-
Invitation (To Love) / Memories Of Maria	Jerry Byrd	.1962	-	-	Monument 518	-
Adventure In Paradise / Indian Love Call	Jerry Byrd	.1963	-	-	Monument 45-584	-
Goodbye Kiss / Sleepless Nights	Jerry Byrd	.1963	-	-	Monument 45-807	-
Burning Sands / Waltz Tropicale	Jerry Byrd	.1967	-	-	Monument 1016	-
Surprise Waltz / Theme For A DJ	Jerry Byrd	.1967	-	-	Monument 45-1016	-

Jimmy Bowen

 Jimmy Bowen -ur. 30.11.1937r w Santa Rita/Nowy Meksyk jest cenionym producentem i wykonawcą muzyki pop.Rozpoczął swoją karierę jako idol nastolatków w 1957r nagrywając "I'm Stickin' With You",oryginalnie nagrany przez Buddy Knoxa na stronie B jego przebojowego singla "Party doll".
Bowen odnosił neporównywalnie mniejsze sukcesy niż Knox,jego partner w Rhythm Orchids,by w końcu zaniechać kariery wokalisty i zacząć karierę w muzycznym showbiznesie.

Na początku lat 60-tych ,gdy Bowen przebywał w Los Angeles,usłyszał o nim Frank Sinatra,jako o obiecującym producencie i wynajął go do pracy w Reprise Records.Tam pokazał swój lwi pazur produkując hity Sinatry,Deana Martina i Sammy Davisa JR.,wszystkie uważane do dziś za klasykę tego okresu.
 

Opuszczając Los Angeles na rzecz Nashville został szefem szeregu wytwórni płytowych,czyniąc każdą z nich znaczącą dla muzyki country.Jego filozofia sprowadzała się do tego ,by wyszukać potencjalną gwiazdę,wypromować ją ,aby uczyniła z wytwórni dobrze prosperujący interes.Historia jego sukcesów obejmuje Hanka Williamsa Jr,The Oak Ridge Boys, Steve Earle, Rebę McEntire, The Judds, George Straita, i w końcu Gartha Brooksa.

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
I'm stickin' with you/Ever lovin' fingers	Jimmy Bowen with The Rhythm Orchids	02.1957	-	14[17] side B:63[6]	Roulette 4001	[A:written by Buddy Knox, Jimmy Bowen][B:written by Donnie Lanier & Jimmy Bowen]
Warm up to me baby/I trusted you	Jimmy Bowen with The Rhythm Orchids	05.1957	-	57[7]	Roulette 4010	[written by Don Kirshner & Lou Stallman]
By the light of the silvery moon/The two step	Jimmy Bowen with The Rhythm Orchids	07.1958	-	50[9]	Roulette 4083	[written by Gus Edwards & Edward Madden][#1 hit for Billy Murray & The Haydn Quartet in 1910]