Fabulous Poodles

 The Fabulous Poodles to brytyjski zespół pre-new wave założony w 1975 roku. Znany z dziwacznych wybryków scenicznych, takich jak eksplodujące ukulele, a także piosenek ze śmiesznymi tekstami. The Fabulous Poodles koncertowali z Meat Loaf, Sha Na Na, Tomem Petty, Billem Brufordem i Chuckiem Berry (jako zespół wspierający). Wystąpili na Old Grey Whistle Test i przez długi czas byli ulubioną grupą krytyka muzycznego Johna Peela. Zespół wydał trzy albumy w latach 1977-1979 w Pye Records. 

 Historia Fabulous Poodles zaczęło się tak samo jak The Poodles. Oryginalny Fabulous Poodles składał się z Tony'ego de Meura na wokalu i gitarze, Richiego Robertsona na basie i wokalu, Bobby'ego Valentino na skrzypcach, mandolinie i wokalu, Bryna Burrowsa na perkusji i Boba Suffolka na fortepianie. Wiele tekstów zespołu zostało napisanych przez Johna Parsonsa, artystę/poetę, który napisał „Chicago Boxcar” o strzyżeniu włosów, aby deMeur mógł do niego dołączyć muzykę. Suffolk rozpoznał możliwy przebój i poprosił de Meura o dołączenie do zespołu. Piosenka trafiła do wytwórni Private Stock Records, która wydała ją jako singiel w związku z Davem Woodsem. 

 The Poodles rozpoczęli tournee po Anglii i na kontynencie. Bob Suffolk opuścił zespół i zajął się projektowaniem studiów nagraniowych (Suffolk Studio Design), podczas gdy ostatni skład osiadł na drodze z Parsonsem jako kierowcą furgonetki, kierownikiem touru . Parsons zaprojektował wszystkie materiały promocyjne i towary. W 1979 roku Fabulous Poodles wyruszyli w amerykańską trasę koncertową, wspierając tak znane zespoły jak Ramones i Tom Petty and the Heartbreakers. The Fabulous Poodles były pod silnym wpływem takich brytyjskich zespołów z lat 60-tych, jak The Who i The Kinks. Ich pierwszy album, Fabulous Poodles, został wyprodukowany przez Johna Entwistle'a, basistę The Who, który w kilku utworach grał także na ośmiostrunowym basie. Ich drugi LP, Unsuitable, zawierał ich dwie najbardziej znane piosenki, „Mirror Star” i „Chicago Boxcar (Boston Back)” i został wyprodukowany przez Muffa Winwooda. 

W 1978 roku odbyli tournée po Wielkiej Brytanii ze specjalnym gościem Tomem Sorahanem. Ich menadżerem był Brian Lane, menadżer Yes. W 1979 roku nagrano i wydano ostatni album Think Pink, którego tytuł był jedynym tekstem jednej z piosenek, „Pink City Twist”. Początkowe ilości albumu zostały wysłane z bardzo dużymi zewnętrznymi okładkami, 24 cale (60 cm) z boku. W 1980 roku Fabulous Poodles wydali swój ostatni singiel "Stompin' on the Cat"/"Anna Rexia" i "Don't You Lie To Me". Bryn Burrows później dołączył do Freur  i był w pierwotnym składzie Underworld.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Mirror Star/Tit Photographer Blues	Fabulous Poodles	04.1979	-	81[4]	Epic 50666	[written by T. DeMeur, J. Parsons][produced by Muff Winwood]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Mirror Stars	Fabulous Poodles	02.1979	-	61[17]	Epic 35 666	[produced by John Entwistle, Muff Winwood, Fabulous Poodles, Howard Kilgour]
Think Pink	Fabulous Poodles	12.1979	-	185[3]	Epic 36 256	[produced by Muff Winwood]