Urodził się jako Richard Samet Friedman w Chicago w 1944 roku z żydowskich rodziców, dr S. Thomasa Friedmana i jego żony Minnie (Samet) Friedman.Oboje jego rodzice byli dziećmi rosyjskich imigrantów żydowskich. Kiedy Friedman był młody, jego rodzina przeniosła się na ranczo w Kerrville w Teksasie w Texas Hill Country i otworzyła obóz letni o nazwie Echo Hill. Friedman wcześnie interesował się zarówno muzyką pop, jak i szachami, i został wybrany w wieku siedmiu lat jako jeden z 50 lokalnych graczy, który wyzwał amerykańskiego arcymistrza Samuela Reshevsky'ego na symultaniczne partie w Houston. Reshevsky wygrał wszystkie 50 meczów, ale Friedman był zdecydowanie najmłodszym zawodnikiem. Friedman ukończył Austin High School w Austin w Teksasie w 1962 roku. Ukończył studia licencjackie na Uniwersytecie Teksańskim w Austin w 1966 roku na kierunku psychologia. Brał udział w programie Plan II Honors i był członkiem bractwa Tau Delta Phi. Podczas pierwszego roku Chinga Chavin nadała Friedmanowi przydomek „Kinky” ze względu na jego kręcone włosy. Friedman służył dwa lata w Korpusie Pokoju Stanów Zjednoczonych, nauczając na Borneo w Indonezji z Johnem Grossem. Podczas służby w Korpusie Pokoju poznał przyszłego zarządcę dróg Dylana Ferrero, z którym nadal współpracuje. Friedman mieszka na Echo Hill Ranch, letnim obozie swojej rodziny niedaleko Kerrville w Teksasie. Założył ranczo Utopia Animal Rescue Ranch, również położone w pobliżu Kerrville, którego misją jest opieka nad bezdomnymi, maltretowanymi i starzejącymi się zwierzętami; ponad 1000 psów zostało uratowanych przed eutanazją zwierząt.
Friedman założył swój pierwszy zespół, King Arthur & the Carrots, będąc studentem Uniwersytetu Teksańskiego w Austin. Zespół, który naśmiewał się z muzyki surfingowej, nagrał w 1966 roku tylko jeden singiel ("Schwinn 24/Beach Party Boo Boo"). W 1973 roku Friedman założył swój drugi zespół, Kinky Friedman and The Texas Jewboys, który wielu uważało za grę na cześć słynnego zespołu Bob Wills and His Texas Playboys. Zgodnie z satyryczną naturą zespołu, każdy członek miał komiczne imię: oprócz Kinky byli też Little Jewford, Big Nig, Panama Red, Wichita Culpepper, Sky Cap Adams, Rainbow Colours i Snakebite Jacobs. Bardziej konwencjonalnie nazwany roadie Jack Slaughter i kierownik drogi Dylan Ferrero dopełnili załogę i zapewnili większość prowadzenia „autobusu wycieczkowego”, Cadillaca z 10-letnimi przeterminowanymi tablicami rejestracyjnymi i skłonnością do awarii (ale według Friedman, jej talent polegał na zdolności do zatrzymania się w okamgnieniu i zebrania reszty). Ojciec Friedmana sprzeciwił się nazwie zespołu, nazywając ją „negatywną, wrogą, osobliwą rzeczą”, co dało Kinky jeszcze więcej powodów do wybrania tej nazwy. Przybywając na fali country rocka po Gram Parsons, The Band i Eagles, Friedman początkowo znalazł kultową sławę jako piosenkarz country & western. Jego dobra passa nastąpiła w 1973 roku dzięki Commander Cody of Commander Cody and His Lost Planet Airmen, którzy skontaktowali się z Vanguard Music w jego imieniu. Friedman wydał Kinky Friedman w 1974r dla ABC Records, a następnie koncertował z Bobem Dylanem w latach 1975-1976. W jego repertuarze mieszają się komentarze społeczne („We Reserve the Right to Refuse Service to You”) i żałobne ballady („Western Union Wire”) z ochrypłym humorem (np. „Get Your Biscuits in the Oven and Your Buns in Bed”). Jego „Ride 'Em Jewboy” był rozszerzonym hołdem złożonym ofiarom Holokaustu. Jedną z jego najsłynniejszych piosenek jest „They Ain't Makin' Jews Like Jesus Anymore”. Inne utwory Friedmana to „The Ballad of Charles Whitman”, w którym Friedman wyśmiewał atak snajperski Charlesa Whitmana z University of Texas na wieżę Main Building w Austin 1 sierpnia 1966 roku. Jego cover Chinga Chavina „Asshole from El Paso”, parodia "Okie from Muskogee" Merle'a Haggarda jest być może jego najsłynniejszą piosenką. Jednym z najbardziej niesławnych koncertów Friedmana był występ w 1973 w Buffalo w stanie Nowy Jork; po wykonaniu „Get Your Biscuits in the Oven and Your Buns in the Bed” (piosenki, która wyśmiewa feminizm), grupa, którą Friedman określił jako „nakręconych lesbijek”, wdała się w bójkę z zespołem i zmusiła do zakończenia koncertu wcześnie, podczas gdy Friedman i zespół zostali eskortowani ze sceny. W tym samym roku Narodowa Organizacja Kobiet przyznała Friedmanowi nagrodę „Male Chauvinist Pig Award”, którą Friedman przyjął z dumą. Friedman nie wróci do Buffalo do 2012 roku. Innym był w The Boarding House na początku marca 1975 roku, kiedy obrażona Buffy Sainte-Marie wpadła na scenę i porwała wojenną czapkę, którą Friedman nosił, gdy on i jego zespół wykonywali „Miss Nickelodeon”, kompozycję, która parodiuje rdzenną ludność Ameryki.
] Na początku 1976 roku dołączył do Boba Dylana w drugiej części trasy Rolling Thunder Revue. Friedman był gościem muzycznym w piątym odcinku sezonu 2 programu Saturday Night Live, który został wyemitowany 23 października 1976 r. Wykonał własną kompozycję „Dear Abbie”. Chociaż trudno to zweryfikować, biorąc pod uwagę liczbę artystów pochodzenia żydowskiego w kręgach country/hillbilly tour (np. Gilbert Maxwell „Broncho Billy” Anderson), Friedman twierdzi, że był pierwszym pełnokrwistym Żydem, który wystąpił na scenie Grand Ole Opry. W lutym 2007 roku Sustain Records wydała kompilację piosenek Kinky Friedmana śpiewanych przez innych artystów zatytułowaną Why the Hell Not… Kompilacja zawiera wkłady Dwighta Yoakama, Williego Nelsona, Lyle'a Lovetta i Kelly Willis. 20 lipca 2007 r. Friedman był gospodarzem „Koncertu na rzecz ratowania miasta Lake”, aby uczcić pamięć Lady Bird Johnson i jej wysiłków na rzecz ochrony i zachowania brzegów Town Lake w Austin w Teksasie.
|
Albumy | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
| Kinky Friedman | Kinky Friedman | 02.1975 | - | 132[6] | ABC 829 | [produced by Steve Barri] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz