Urodził się jako Lionel Michael Stitcher w Hove w hrabstwie Sussex w Anglii . W 1968 zmienił swoje imię i nazwisko na Mitch Murray. Pierwszym wielkim sukcesem Murraya w pisaniu piosenek było „How Do You Do It?”. Został on podchwycony przez producenta George'a Martina, który nalegał, aby The Beatles nagrali go jako drugi singiel. Nagranie pozostało oficjalnie niepublikowane, dopóki nie ukazało się w Anthology 1 w 1995 roku. Martin pozwolił im zamiast tego wydać "Please Please Me", przekazując "How Do You Do It?" do innej młodej grupy z Liverpoolu, Gerry and the Pacemakers. Ich wersja - zasadniczo kopia nagrania The Beatles- rozpoczęła karierę z singlem numer 1 w Wielkiej Brytanii następnej wiosny.
Tak zachęcony, Murray wysłał im kolejną ze swoich piosenek, „I Like It”, która stała się ich drugim singlem, a także znalazła się na szczycie brytyjskiej listy przebojów singli. Przez następne dziesięć lat odnosił dalsze sukcesy, pisząc „You Were for Me” i „I'm Telling You Now” dla Freddie and the Dreamers, ten ostatni we współpracy z ich frontmanem, Freddiem Garritym; "Knew It All the Time” nagrany w 1964 roku przez The Dave Clark Five.Książka Murraya z 1964 roku Jak napisać przebojową piosenkę zainspirowała Stinga, wówczas 12-letniego ucznia, do rozpoczęcia pisania piosenek. Sting odnosi się teraz do Murraya jako „Mój mentor” i napisał przedmowę do Mitch Murray's Handbook for the Terrified Speaker (Valium in a Volume).
Większość kolejnych hitów Murraya została napisana z Peterem Callanderem, w tym „Even the Bad Times are Good” (The Tremeloes), „The Ballad of Bonnie and Clyde” (Georgie Fame), „Goodbye Sam, Hello Samantha” (Cliff Richard), „Ragamuffin Man” (Manfred Mann), „Hitchin' a Ride” (Vanity Fare),„Turn On The Sun” (Nana Mouskouri) i „Avenues and Alleyways”, „Las Vegas” i „I Did What I Did for Maria” dla Tony'ego Christiego. Murray i Callander byli również producentami Christie i wyprodukowali "Is This the Way to Amarillo?" (napisane przez Neila Sedakę i Howarda Greenfielda).
Po napisaniu wielu hitów dla innych ludzi, w październiku 1965 Murray miał jako wykonawca hitowy singiel ze swoją humorystyczną kompozycją „Down Came the Rain”, wydanym przez Fontana Records pod pseudonimem Mister Murray, z „Whatever Happened to Music” na stronie B. Ominął Top 50 Record Retailer, ale osiągnął 30 pozycję na liście NME. Włoska wersja „Down Came the Rain” pod tytułem „Una ragazza per due” („A girl for two”) i całkowicie zmienionym tekstem (niezwiązanym z oryginalnym) została wykonana przez różnych artystów, m.in. I Giganti, Ornellę Vanoni i Minę. Murray napisał także „My Brother”, który stał się ulubieńcem dzieci, gdy został nagrany przez Terry'ego Scotta.
Później Murray i Callander założyli własną wytwórnię płytową Bus Stop , dzięki której rozpoczęli karierę Paper Lace. Ich pierwsze dwa single, wydane w 1974 roku, zostały napisane przez Murraya i Callandera: „Billy Don't Be a Hero” (numer jeden w Wielkiej Brytanii,z coverem Bo Donaldsona & The Heywoods osiągającym pierwsze miejsce w USA) i „The Night Chicago Died” (numer jeden w USA). Inną piosenką, w którą zaangażował się Murray, była „Sing Me”, przebój brytyjskiej pierwszej dziesiątki cudów jednego przeboju, The Brothers, w 1977 roku.
W 1968 Murray został najmłodszym w historii dyrektorem PRS for Music. W 1971 wymyślił i założył Society Of Distinguished Songwriters (SODS).Obecni członkowie to Sir Tim Rice, Guy Chambers, Gary Barlow, David Arnold, Mike Batt, Justin Hayward, Don Black, Marty Wilde, Ricky Wilde i ponad trzydziestu innych.
Murray został mianowany Komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE) podczas obchodów urodzin w 2019 roku za zasługi dla muzyki.
W połowie lat 80-tych, tuż przed prywatyzacją British Telecom, Murray napisał i zagrał w serii programów komediowych The Telefun Show, które były dostępne tylko do słuchania przez telefon (pod numerem 01-246 8070 w Wielkiej Brytanii) w podobny sposób do współczesnego serwisu Dial-A-Disc, który również przedstawił i który przyciągał do 300 000 połączeń dziennie.
Murray był żonaty z piosenkarką i aktorką Graziną Frame, ale rozwiedli się w 1980 roku. Mają dwie córki, Ginę i Mazza. Mazz, która była córką chrzestną Boba Monkhouse'a, przez dziewięć lat występowała jako Killer Queen w musicalu We Will Rock You. Gina zagrała w produkcjach The Full Monty i Chicago na West Endzie. Obecnie pracują razem jako dwie trzecie 'Woman' The Band. Murray mieszka obecnie na Wyspie Man.
Kompozycje Mitcha Murray'a na listach przebojów[solo] 03/1963 How Do You Do It? Gerry & the Pacemakers 9.US/1.UK 06/1963 I Like It Gerry & the Pacemakers 17.US/1.UK 07/1963 By the Way Big Three 22.UK 04/1964 I Knew It All the Time The Dave Clark Five 53.US 07/1964 Just for You Freddie and the Dreamers 41.UK [with Freddie Garrity] 08/1963 I'm Telling You Now Freddie and the Dreamers 2.UK/1.US 11/1963 You Were Made for Me Freddie and the Dreamers 3.UK/21.US [with Sonny Bono, Jack Nitzsche, John Lennon & Paul McCartney] 07/1964 Call Up the Groups The Barron Knights 3.UK [with Peter Callander] 08/1967 Even the Bad Times Are Good The Tremeloes 36.US/4.UK 12/1967 The Ballad of Bonnie and Clyde Georgie Fame 7.US/1.UK 06/1968 Hush... Not a Word to Mary John Rowles 12.UK 05/1969 Ragamuffin Man Manfred Mann 8.UK 12/1969 Hitchin' a Ride Vanity Fare 5.US/16.UK 01/1971 Las Vegas Tony Christie 21.UK 05/1971 I Did What I Did for Maria Tony Christie 2.UK 08/1971 Little Drops of Silver Gerry Monroe 37.UK 02/1973 Avenues and Alleyways Tony Christie 37.UK 02/1974 Billy, Don't Be a Hero Paper Lace 96.US/1.UK 05/1974 The Night Chicago Died Paper Lace 1.US/3.UK 08/1974 The Black-Eyed Boys Paper Lace 41.US/11.UK 10/1974 I Did What I Did for Maria Errol Sober 108.US 04/1990 Hitchin' a Ride Sinitta 24.UK [with Geoff Stephens & Peter Callander] 06/1970 Goodbye Sam, Hello Samantha Cliff Richard 6.UK |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz