Wytwórnia została założona w 1963 roku przez Freda Fostera, który osiągnął już pewien sukces jako założyciel Monument Records. Monument znany był przede wszystkim jako wytwórnia country i pop. Sound Stage 7 został założony specjalnie z myślą o artystach bardziej zorientowanych na R&B, chociaż w swoich wczesnych latach wytwórnia była również domem dla kilku popowych artystów. Pomimo wydania singli przez dziesiątki artystów, przez pierwsze dwa lata działalności firma jako jedyni muzycy Sound Stage 7 dotarli do USA. W pierwszej czterdziestce znalazły się The Dixie Belles, które miały numer 9 w USA. przebój pop w 1963 roku z "(Down At) Papa Joe's", a także zdobył 15. miejsce pop z kolejnym singlem "Southtown U.S.A." Dixie Belles zostały wyprodukowane przez Billa Justisa.Grupa rozpadła się po tym, jak ich trzeci singiel nie trafił na Billboard Hot 100.
Ich jedynym innym artystą, który znalazł się na listach w tym okresie, byli The Monarchs, którzy na początku 1964 r. mieli niewielki hit „Look Homeward Angel” (nr 47). W połowie 1965 roku Foster zawarł umowę z Johnem Richbourgiem, który został szefem A&R wytwórni . Od tego momentu Sound Stage 7 był wyłącznie wytwórnią soul i R&B, a prawie cały jej dorobek został wyprodukowany przez Richbourga pod egidą jego firmy JR Enterprises. Dla JR Enterprises pracował również autor tekstów, współproducent i okazjonalny artysta nagrywający, Allen Orange , który był prawą ręką Richbourga do późnych lat sześćdziesiątych.
Największym komercyjnym sukcesem Richbourga było wprowadzenie Joe Simona do wytwórni w 1966 roku. Simon zdobył już dwa hity dla Vee-Jay Records w 1964 i 1965 roku, ale został bez kontraktu nagraniowego, gdy wytwórnia upadła. Richbourg wyprodukował dla Simona piętnaście singli w latach 1966-1970. Wszystkie z nich trafiły na listy pop i R&B. Największym sukcesem Simona w tej wytwórni był jego hit z 1969 r. „The Chokin 'Kind”, który trafił na pierwsze miejsce na listach przebojów R&B i na 13 miejsce w pop, sprzedając się w ponad milionie egzemplarzy. Jedynymi innymi artystami z tej wytwórni w latach 1965-1970 byli Ella Washington i Roscoe Shelton, obaj mieli po jednym singlu R&B. Washington i Shelton byli również jedynymi artystami (poza Simonem), którzy wydali album na Sound Stage 7 w latach 1965-1970.
Chociaż Sound Stage 7 wydało w tej epoce ponad sto singli, wytwórnia wydała tylko osiem albumów, z których sześć było przez Simona. Inni znani artyści w tej erze, którzy odnieśli sukces na listach przebojów przed lub po swoim pobycie w Sound Stage 7, to Roscoe Robinson, Arthur Alexander, Ivory Joe Hunter, Roscoe Shelton, Sir Latimore Brown, Sam Baker, Ella Waszyngton. Umowa produkcyjna Richbourga z Sound Stage 7 zakończyła się w 1970 roku, a Simon opuścił wytwórnię w tym samym roku. Orange, który współpracował z wytwórnią jako autor piosenek i współproducent, opuścił firmę pod koniec lat 60-tych, by założyć własną wytwórnię House of Orange Records.
Sound Stage 7 była uśpiona do końca 1971 roku, kiedy Richbourg wznowił produkcję materiału dla wytwórni, choć w obniżonym tempie. W latach 1971-1976 Sound Stage 7 wydał tylko dwadzieścia jeden singli. Po 1970 roku Richbourg poświęcił większość swojej działalności produkcyjnej artystom we własnych wytwórniach (Seventy Seven i Sound Plus), a także produkował materiał dla Joe Simona w nowej wytwórni Simona, Spring. Do JR Enterprises jako prawa ręka Richbourga dołączył Jackey Beavers. Beavers pełnił tę samą funkcję, co Orange w latach 60-tych, będąc częstym autorem tekstów i współproducentem nagrań Sound Stage 7, a także okazjonalnym artystą nagrywającym na własną rękę. Znani artyści na liście wytwórni w latach 70-tych to Betty Everett i Ann Sexton. Jednak jedynym artystą na liście w latach 1971-1976 był ponownie Joe Simon - mimo że Simon opuścił wytwórnię w 1970 roku. Niemniej jednak, Simon uderzył singlem „Misty Blue” w 1972 roku; poprzednio niepublikowany utwór został nagrany kilka lat wcześniej, podczas gdy Simon był nadal związany kontraktem z Sound Stage 7.
W 1977 roku Ann Sexton znalazła się na liście R&B z tytułem „I'm His Wife (You're Just A Friend)”. To byłby ostatni hit wytwórni. Ostatecznym wydaniem Sound Stage 7 był singiel Betty Everett „Prophecy”, wydany pod koniec 1977 roku. W ramach umowy, którą zawarł z Fosterem, Richbourg zachował prawa do wszystkich nagrań, które wyprodukował dla wytwórni.
Single na listach przebojówTeenager' s prayer/Long hot summer Joe Simon 06.1966 66.US
My special prayer/Travellin' man Joe Simon 02.1967 87.US
Put your trust in me [Depend on me]/Just a dream Joe Simon 08.1967 129.US
Nine pound steel/The girl' s alright with me Joe Simon 09.1967 70.US
No sad songs/Come on and get it Joe Simon 01.1968 49.US
[You keep me] Hangin' on/Long hot summer Joe Simon 04.1968 25.US
Message from Maria/I worry about you Joe Simon 09.1968 75.US
Looking back/Standing in the safety zone Joe Simon 12.1968 70.US
The chokin' kind/Come on and get it Joe Simon 03.1969 13.US
Baby,don' t be looking in my mind/Don' t let me lose the feeling Joe Simon 06.1969 72.US
San Francisco is a lonely town/It' s hard to get along Joe Simon 09.1969 79.US
Moon walk Part. 1/Part 2 Joe Simon 01.1970 54.US
Farther on down the road/Wounded man Joe Simon 04.1970 56.US
Yours love/I got a whole lot of lovin' Joe Simon 08.1970 78.US
That' s the way i want our love/When Joe Simon 10.1970 93.US
You're Gonna Miss Me/You're Losing Me Ann Sexton 09.1973 47 .R&B Chart
I'm His Wife (You're Just A Friend) Ann Sexton 02.1977 79.R&B Chart
Down At Papa Joe's / Rock, Rock, Rock Dixie Belles 09.1963 9.US
Southtown U. S. A. / Why Don't You Set Me Free Dixie Belles 01.1964 15.US
New York Town / The Beat Street Dog Dixie Belles 05.1964 119.US
Look Homeward Angel / What Made You Change Your Mind The Monarchs 02.1964 47.US
He Called Me Baby / You're Gonna Cry, Cry, Cry Ella Washington 02.1969 77.US
Easy Going Fellow / Roll With The Punch Roscoe Shelton 02.1966 102.US
Albumy na listach przebojów
The Chokin' Kind - Joe Simon [1969] 81.US
Joe Simon... Better than Ever - Joe Simon [1969] 192.US
The Best of Joe Simon - Joe Simon [1970] 147.US
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz