Yvonne Barrett

Yvonne Frances Barrett (ur.1946r - zm. 2 września 1985r) była australijską piosenkarką pop. W październiku 1965 r. Dotarła do Top60 listy przebojów singli Kent Music Report z coverem  „You're the One” / „Little People”. Wydała inne single w tej i następnej dekadzie. Barrett pojawiła się także w programach telewizyjnych w latach 60. i 70-tych XX wieku. Została wokalistką sesyjną i występowała w klubach. Barrett poślubiła Hoanga Van Truonga, byłego weterana wojny wietnamskiej, w grudniu 1983 r .; para rozeszła się w następnym roku. Truong został uznany za winnego zabójstwa Barrett  w 1985 roku i został skazany na dożywocie bez zwolnienia warunkowego w sierpniu 1986 roku.

Yvonne Barrett była córką Teda i Sheili Barrett i wychowała się z dwójką rodzeństwa.    Rodzina mieszkała w Braybrook w stanie Victoria. Barrett rozpoczęła lekcje baletu w wieku dwóch i pół roku. W styczniu 1957 roku wystąpiła w pantomimie, Jack and Jill, w Princess Theatre w Melbourne.  W 1963 roku dołączyła do obsady Swallow's Juniors, dziecięcego konkursu talentów telewizyjnych i programu rozrywkowego na HSV7.   Jako nastolatka pobierała lekcje śpiewu, co doprowadziło do występów, w tym The Sound of Music w roli Louisy von Trapp w Princess Theatre w październiku 1961 r. Następnie pojawiła się w Carnival !, Wild Cat and Stop the World - I Wanting Get Off.   

Barrett stała się regularnym uczestnikiem programu telewizyjnego muzyki pop, The Go !! Show do 1965 r., gdzie wykonywała swoje interpretacje „Off & Running”, „I Walk Alone” oraz „A Lovers Concerto” . Podpisała kontrakt nagraniowy w Go !! Records, która wydała pierwsze trzy single.  Swój największy sukces osiągnęła dzięki swojej wersji przeboju Petuli Clark „You're the One” popartej jej wersją „Little People” Chloee Harris   w październiku 1965 roku. W grudniu Barrett wraz z innymi osobistościami telewizyjnymi, Ianem Turpim, Tommy Hanlonem Jr i Patem Carrollem, bawili żołnierzy australijskich podczas wojny w Wietnamie.   Byli „pierwszym sponsorowanym przez rząd zespołem rozrywkowym”, który odwiedził wojska australijskie w Wietnamie . Jej następny singiel „Send Her Away”   ukazał się w lipcu 1966 r., a następnie „Don't Bother Callin '” w październiku.

Barrett i Carroll wrócili do Wietnamu na kolejną trasę koncertową w sierpniu 1968 r.   Barrett została zaprezentowana z flagą Việt Cộng podczas jednej z jej dwóch tras.  Australijska gazeta muzyki pop, Go-Set (niezwiązana z Go !! Show lub Go !! Records), opublikowała coroczną ankietę swoich czytelników, która obejmowała kategorie kobiet, gdzie znalazła się na liście nr 7 Girl Vocal (1966) ), Nr 6 Top Girl Singer (1967), nr 7 Female Vocal (1969), nr 5 Girl (1970), nr 6 Best Girl Vocal (1971) i nr 6 Female Vocalalist (1972).   W 1970 roku wydała singiel „Lu” (oryginalnie Laura Nyro), w którym jej duży głos brzmiał z jazzowym rockiem, aranżacją Blood Sweat & Tears.

Chociaż nie osiągnęła dalszych sukcesów na listach, zachowała popularność dzięki występom na żywo oraz występowaniu w krajowych programach telewizyjnych, Uptight i Happening 70-72. Wystąpiła w utworach „Always Everything There To Remind Me” oraz Rare Earth „Get Ready”. W latach 70-tych przeniosła się do pracy sesyjnej i występów w klubach  i regularnie występowała w The Penthouse Club Mary Hardy na HSV7. Wkrótce potem przeprowadziła się do Perth. W latach 80-tych Yvonne Barrett przeprowadziła się z Perth do Sydney i pracowała jako kelnerka.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus]	Komentarz
Little people/You're the one	Yvonne Barrett	11.1965	58[10]	-	Go!! G 5015	[written by Rainwater, Stough]