Noeleen Batley był a jedną z pierwszych gwiazd australijskiego popu lat 60-tych.Nosiła przydomek "Australia's Little Miss Sweetheart",dzięki miłemu głosowi i wizerunku dziewczyny z sąsiedztwa zyskała sympatię nastolatków jak i ich rodziców.Pamiętana dzięki serialowi telewizyjnemu "Bandstand Family" emitowanemu na poczatku lat 60-tych.Urodziła się w Boże Narodzenie 1944r w Sydney.Zaczęła śpiewać mając 5 lat zachęcana przez matkę.Mając 15 lat wygrała konkurs młodych talentów w chińskiej restauracji w Sydney,którego współorganizatorem był dyrektor artystyczny wytwórni Festival.Tym sposobem zyskała kontrakt nagraniowy.Jej debiut to singiel "Starry Eyes" / "Soldier Soldier Won't You Marry Me" wydany w lutym 1960r przez oddział Festival-Rex Records nie przyniósł jej sukcesu.Popularność przyszła wraz z jej własną wersją utworu Barefoot Boy napisanego przez 16-letnią debiutantkę Helene Grover i pozwolił jej na regularne występy w TV show Six O'Clock Rock.Nagrała też podkład do reklamy żywności firmy Kellog.Po dwóch kolejnych udanych singlach wydała debiutancki album Rendezvous.Te sukcesy pozwoliły jej na kontrakt z Festival.Pierwszy singiel dla nowej wytwórni "Ice Cream Man" / "Over in that Happy Land" z 1961r napisany również przez Grover.W tym czasie bierze udział w dużym turnee po Australii z Johnny O'Keefe, Col Joye and the Joy Boys, Johnny Chester, Lucky Starr i The Allen Brothers pod szyldem Australia's Top Female Vocalist of 1961.
W sierpniu 1964r Noeleen wchodzi w szczytową fazę swojej kariery.Nagrywa piosenkę "My Little Treasure From Japan",która w Japonii stała się gigantycznym hitem ,ale także w Australii odnosi rynkowe sukcesy.Ukazał się on w Japonii w okresie Igrzysk Olimpijskich i był częścią programu partnerskiego między oba krajami.W końcu tego roku nagrywa swój drugi album You Made Me Love You.
Pierwszy jej singiel w 1965r to piosenka Barry'ego Gibba "Baby I'm Losing You" to przedłużenie dobrej passy japońskiego hitu.W końcu nagrała już całkowicie w tym języku "Owakare No Namida (Tears Of Farewell)",który przyniósł kolejny sukces w Kraju Kwitnącej Wiśni ,który zaowocował wystepami w TV i turnee po tym kraju w marcu 1965r.
Wydaje kolejne płyty,ale w połowie lat 60-tych dochodzi do głosu nowa generacja piosenkarek takich jak,"Dynamic" Dinah Lee i Lynne Randell oraz inwazja zespołów rockowych.Noeleen nigdy nie odzyskała dawnej popularności.Pod koniec lat 60-tych podobnie jak większość jej kolegów z programu Bandstand przeniosła swe występy do variete i kabaretów.Pracując solidnie zdołała odbyć w tym czasie turnee po Europie i W.Brytanii,a także reprezentować Australię na Festivalu Piosenki w Rio De Janeiro w 1969r.
Rok póżniej przenosi się na stałe do Anglii,gdzie występuje solo i w chórku towarzyszącym Cliffowi Richardowi.Jej ostatni singiel-"Seabird" wydała firma Interfusion w 1972r.W 1975r wychodzi za mąż za Stephena Stewarta-Toppera i osiedla się w Essex.
Single
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | Aus | N.Zel | Wytwórnia [Aus] | Komentarz |
| Barefoot Boy/When My Blue Moon Turns to Gold Again | Noeleen Batley | 10.1960 | 9[28] | - | Rex RS-026 | - |
| Rendezvous/Fickle Fingers | Noeleen Batley | 02.1961 | 44[11] | - | Rex RS-046 | - |
| Tammy/Little Sir Echo | Noeleen Batley | 08.1961 | 63[5] | - | Festival FK-097 | - |
| Crying Fool/Don't Play No. 9 | Noeleen Batley | 06.1962 | 99[1] | - | Festival FK-236 | - |
| Ten Lonely Weekends/My Boy | Noeleen Batley | 03.1963 | 79[4] | - | Festival FK-335 | - |
| Forgive Me/Surfer Boy (B. Gibb) | Noeleen Batley | 02.1964 | 67[5] | - | Festival FK-488 | - |
| Little Treasure From Japan/Kon Nichi-Wa Akachan | Noeleen Batley | 08.1964 | 39[12] | - | Festival FK-694 | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz