Ur. 18.11.1950 r. w Londynie. Karierę muzyczną rozpoczynał śpiewając w ambitnych grupach sou
lowych: The Black Rockers i Deep Cut Three.
By zarobić na życie, podjął się pracy fizycznej, cały czas pracując nad
taśmami demo ze swoimi kompozycjami. Na jedną z nich zwrócił uwagę David Robinson,
właściciel małego studia nagraniowego w Londynie, mieszczącego się w
tym samym budynku co pub Hope & Anchor. Zauroczony Robinson szybko
znalazł Parkerowi zespół towarzyszący, w skład którego weszli: Brinsley Schwarz (gitara, śpiew), Bob Andrews (instr. klawiszowe, śpiew)- obaj poprzednio w formacji Brinsley Schwarz, Martin Belmont (gitara, śpiew; eks-Ducks Deluxe), Andrew Bodnar (bas) i Steve Goulding (perkusja).Muzycy zaczęli występować pod nazwą The Rumour na chylącej się powoli ku upadkowi scenie pub rockowej. Jednak patronat discjockeya Radio London Charliego Gilletta pomógł członkom grupy podpisać kontrakt nagraniowy. Zarejestrowane w jego wyniku albumy Howlin' Wind i Heat Treatment spotkały się z powszechnym uznaniem. Śpiew Parkera był jednocześnie ostry i pełen pasji, co umieszczało go na jednym poziomie z amerykańskimi wykonawcami Bruce'em Springsteenem oraz Southside Johnny And The Asbury Jukes. Mimo że dwie jego propozycje trafiły na listy przebojów: maksi-singel "The Pink Parker" (z 1977 r.) i "Hold Back The Night" (z 1978 r.), rozwój kariery Parkera powstrzymało chłodniejsze przyjęcie bardziej komercyjnego albumu Stick To Me i podwójnego wydawnictwa koncertowego The Parkerilla.
Kompozycja "Hey Lord, Don't Ask Me Questions" trafiła co prawda do Top 40 brytyjskich zestawień, a oba albumy do Top 20 notowań bestsellerów, lecz wielu fanów uznało, że Parker i grupa The Rumour stracili bezpowrotnie początkowy ogień i rozmach. Sytuacji nie poprawiły gorące spory wokalisty z wytwórnią płytową. Album Squeezing Out Sparks, pierwszy nagrany dla wytwórni Arista (w Stanach Zjednoczonych) przywrócił dawny blask, witany owacyjnymi recenzjami w magazynach "Rolling Stone" i "Village Voice". Jednak nieustanne rozbieżności pomiędzy reakcjami krytyków a pozycjami osiąganymi przez nagrania na listach przebojów doprowadziły do przetasowań w składzie The Rumour.
Nagrany w 1980 r. longplay The Up Escalator (wydany w Wielkiej Brytanii przez wytwórnię Stiff Records) odniósł największy sukces na brytyjskich listach przebojów; stał się jednocześnie ostatnim akordem współpracy Parkera z grupą The Rumour. Rozstanie to zniszczyło także i resztki magii, która pozostała z dawnych dni. Pozostałą część lat 80. artysta poświęcił na odbudowanie swojej kariery i życia osobistego w Stanach Zjednoczonych.
Nagrany w 1988 r. album Mona Lisa's Sister okazał się zdecydowanym powrotem do dawnej formy, wychwalanym za dynamikę i muzyczną konsekwencję. Były basista The Rumour Andrew Bodner dołączył do eks-członka Attractions Steve'a Nieve'a (instr. klawiszowe) i Pete'a Thomasa (perkusja), by towarzyszyć Parkerowi w nagraniu Human Soul - ambitnego albumu koncepcyjnego podzielonego na dwie strony: "realistyczną" i "surrealistyczną". Ta zaskakująca propozycja potwierdzała, że Parker bezustannie stara się rozszerzać granice swego muzycznego stylu. W latach 90. udowodnił, że potrafi występować przed publicznością solo, jedynie z akompaniamentem gitary akustycznej, jak również z pełnym zespołem towarzyszącym. Na początku 1992 r. po raz kolejny zmienił wytwórnię płytową, podpisując kontrakt z amerykańską firmą Capitol Records.
| Single | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
| Hold back the night/[Let me get]Sweet on you/White honey/Soul shoes in UK as:The Pink Parker EP. | Graham Parker & The Rumour | 04.1977 | 24[5] | 58[8] side B:107[1] | Mercury 74000 | [produced by Robert John Lange,Nick Lowe] |
| Hey lord don' t ask me questions/Watch The Moon Come Down | Graham Parker & The Rumour | 04.1978 | 32[7] | - | Vertigo Park 002 [UK] | [written by Graham Parker][produced by Robert John Lange] |
| I want you back [alive]/Local girls | Graham Parker & The Rumour | 07.1979 | - | 103[5] | Arista 0420 | [written by Graham Parker][produced by Jack Nitzsche][#1 hit for The Jackson 5 in 1970] |
| Life get' s better/Beyond a joke | Graham Parker | 09.1983 | - | 94[2] | Arista 9065 | [written by Graham Parker][produced by David Kershenbaum] |
| Wake up [Next to you]/Bricks and mortar | Graham Parker and The Shot | 05.1985 | - | 39[12] | Elektra 69654 | [written by Graham Parker][produced by Graham Parker,William Whittman] |
| Temporary beauty | Graham Parker | 03.1982 | 50[4] | - | RCA Victor PB 5464 | [written by Graham Parker][produced by Jack Douglas] |
|
Albumy | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
| Heat treatment | Graham Parker & The Rumour | 11.1976 | 52[2] | 169[7] | Vertigo 6360 137 | [produced by Robert John "Mutt" Lange,Nick Lowe] |
| Stick to me | Graham Parker & The Rumour | 11.1977 | 19[4] | 125[5] | Vertigo 9102 017 | [produced by Nick Lowe] |
| Parkerilla | Graham Parker & The Rumour | 05.1978 | 14[5] | 149[3] | Vertigo 6641 797 | [produced by Mutt Lange] |
| Squeezing out sparks | Graham Parker & The Rumour | 04.1979 | 18[8] | 40[24] | Vertigo 9102 030 | [produced by Jack Nitzsche] |
| The up escalator | Graham Parker & The Rumour | 06.1980 | 11[10] | 40[15] | Stiff SEEZ 23 | [produced by Jimmy Iovine] |
| Another grey arena | Graham Parker | 03.1982 | 40[6] | 51[16] | RCA RCALP 6029 | [produced by Jack Douglas, Graham Parker] |
| The Real Macaw | Graham Parker | 08.1983 | - | 59[14] | Arista 8023 [US] | [produced by David Kershenbaum] |
| Steady nerves | Graham Parker | 04.1985 | - | 57[21] | Elektra 60 388 | [produced by William Wittman, Graham Parker] |
| The Mona Lisa' s sister | Graham Parker & The Shot | 05.1988 | - | 77[19] | RCA 8316 | [produced by Graham Parker & Brinsley Schwarz] |
| Human Soul | Graham Parker & The Shot | 02.1990 | - | 165[9] | RCA 9876 | |
| Struck by lighting | Graham Parker & The Shot | 03.1991 | - | 131[8] | BMG 3013 | |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz