Free Design

Komercyjne niepowodzenie Free Design jest jedną z najbardziej zaskakujących tajemnic w historii muzyki pop - ze swoim brzmieniem wokalnym, lżejszymi od powietrza melodiami płyty grupy były na równi z nagraniami współczesnych supergwiazd jak Beach Boys, Association i Cowsills, ale żaden z ich singli nie dostał się do Hot 100.Ich wujek Rusty Dedrick był trębaczem jazzowym grajacym z Claude Thornhillem i Redem Norvo.

 

Free Design pierwotnie tworzyli rodzeństwo Chris, Bruce i Sandy Dedrick, z Delevan, Nowy Jork, których ojciec Art pracował jako puzonista i aranżer z Vaughnem Monroe; kiedy Chris przeniósł się do Nowego Jorku w 1966 roku by uczęszczać do Manhattan School of Music, zatrudnił Bruce'a (obecnie mieszka na Long Island) i Sandy'ego (nauczyciel w Queens), tworząc zespół folkowy, a wkrótce trio pojawiło się jako atrakcja na Greenwich Village w miejscowych kafejkach.

W tym czasie Chris zaczął komponować oryginalny materiał koncertowy dla Free Design , a przy pomocy swojego ojca, nagrali demo,podpisując ostatecznie kontrakt z wytwórnią audiofilskigo producena Enoch Lighta, Project 3. Chris potwierdzał, że grupa była pod wpływem grup wokalnych,takich jak Hi-Los (która występowała w Greenwich Village, często w tym czasie) oraz Peter, Paul & Mary i eksperymentów z kontrapunktem Benjamina Brittena. Ich brzmienie-wizytówka to złożone harmonie, jazzowe progresje akordów, jak off-beatowe metrum, wszystko produkty klasycznego szkolenia Chrisa.
 

Tytułowy utwór z ich debiutanckiej płyty z 1967r Kites Are Fun został wydany na ich pierwszym singlu, i dostał się do Top 40 listy Adult Contemporary , osiągając 114 pozycję na liście pop -i co nieco zaskakujące, był to ich największy hit. Jedna z sióstr Dedricka, Ellen, dołączyła do grupy po ukończeniu liceum, zadebiutowała w 1968 na albumie You Could Be Born Again.
 

Zespół wydał siedem albumów w okresie 1967-72, przez pierwsze sześć dla wytwórni Project 3 i ostatni, There is a Song, dla Ambrotype. Na większości płyt towarzyszyli im muzycy studyjni.
Po rozpadzie po rozpadzie zespołu w 1972 roku, Chris Dedrick nagrał solowy album, Be Free, który był niepublikowany do roku 2000. Przeniósł się do Toronto w Kanadzie, gdzie został producentem muzycznym, aranżerem, kompozytorem muzyki klasycznej i filmowej. Pracował z reżyserami Guy Maddinem i Donem McKellarem zdobywając nagrody Genie Awards za Saddest Music in the World, i zrobił muzykę do telewizyjnego serialu Theater Ray'a Bradbury'ego . W 1997 Dedrick nagrodę Gemini za pracę przy serialu Avonlea Road.
 

Począwszy od 1976 roku, Chris, Sandy i Ellen stali się podporą Star-Scape Singers, klasycznego zespołu wokalnego prowadzonego przez dr Kennetha G. Millsa. Chris Dedrick był także głównym kompozytorem grupy. Zespół występował i koncertował w latach 80 i 90-tych.

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Kites Are Fun / The Proper Ornaments	Free Design	12.1967	-	114[2]	Project 3 1324	[written by C. Dedrick][produced by Enoch Light]
You Be You And I'll Be Me / Never ...	Free Design	03.1968	-	-	Project 3 1331	[written by C. Dedrick]
Eleanor Rigby / Make The Madness Stop	Free Design	11.1968	-	-	Project 3 1345	[written by J. Lennon, P. McCartney ]
Where Do I Go / Girls Alone	Free Design	.1969	-	-	Project 3 1356	[written by G. McDermont, J. Rado, G. Ragni]
Dorian Benediction / Summertime	Free Design	07.1969	-	-	Project 3 1358	[written by C. Dedrick]
If I Were A Carpenter / Now Is The Time	Free Design	.196-	-	-	Project 3 1360	-
2002: A Hit Song / Hurry Sundown	Free Design	.1969	-	-	Project 3 1366	[written by C. Dedrick]
Butterflies Are Free / ?	Free Design	11.1969	-	-	Project 3 1370	[written by S. Schwartz ]
Bubbles / I'm A Yogi	Free Design	03.1970	-	-	Project 3 1375	[written by C. Dedrick][produced by C. Dedrick]
Tomorrow Is The First Day Of The Rest Of My Life / Kije's Ouija	Free Design	.1970	-	-	Project 3 1383	[written by C.C. Courtney, P. Link][produced by Chris Dedrick]
Don't Cry Baby / Time And Love	Free Design	10.1970	-	-	Project 3 1387	[written by C. Dedrick]
Felt So Good / You Are My Sunshine	Free Design	.1971	-	-	Project 3 1393	[written by C. Dedrick]
Friendly Man / Stay Off Of Your Frown	Free Design	.1972	-	-	Project 3 1404	[written by C. Dedrick]
Friends (Thank You All) / Going Back	Free Design	.1972	-	-	Project 3 1415	[written by C. Dedrick]

Albumy

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Kites Are Fun	Free Design	.1967	-	-	Project 3 PR 5019SD	[produced by Enoch Light]
You Could Be Born Again	Free Design	.1968	-	-	Project 3 PR 5031SD	[produced by Enoch Light]
Heaven / Earth	Free Design	.1969	-	-	Project 3 PR 5037SD	[produced by Enoch Light]
One By One	Free Design	.1972	-	-	Project 3 PR 5061SD	[produced by Enoch Light]
There Is A Song	Free Design	.1972	-	-	Ambrotype 1016	[produced by Chris Dedrick]

Angel Pavement

 Każdy, kto nie zna Angel Pavement, nie powinien czuć się źle. Przecież w czasach swojej świetności nazwa zespołu nie była powszechnie znana, a szczyt jego sławy przypadł na parę nieudanych singli pod koniec lat 60-tych w Anglii. Ale to był naprawdę wspaniały  zespół popowy z końca lat 60-tych, pochodzący z Yorku, którego brzmienie było w równym stopniu psychodelią, jak i popem/rockiem w najlepszym stylu Hollies/Zombies/Beatles.
 

 

Zespół, który wziął swoją nazwę od powieści J.B. Priestleya (sam pochodził z Yorkshire, ) z 1930 roku, został założony przez gitarzystę i autora tekstów Alfiego Shepherda z pozostałości opartego na duszy zespołu Wesley Hardin's Shotgun Package, z Paulem Smithem ( wokal prowadzący), Dave Smithem (gitara), Grahamem Harrisem (bas) i Alanem Reeve (perkusja) (później zastąpiony przez Mike'a „Candy” Candlera). Szybko opracowali efektywne, psychodeliczne brzmienie zorientowane na pop, podobne do tego, co Hollies robili na Evolution i Butterfly oraz Zombies generowane na Odessey & Oracle, z bujnymi harmoniami, błyszczącymi teksturami instrumentalnymi, rogami i instrumentami dętymi we właściwych miejscach popowych numerów.  

 

Udało im się zdobyć dużą rzeszę fanów w swoim rodzinnym Yorku, a także inspirować kilka wczesnych zespołów, które mocno odzwierciedlały wszystkie te wpływy.  Podjęta przez grupę próba przebicia się na londyńskiej scenie klubowej zbiegła się z rozpoczęciem pracy nad debiutanckim albumem w Morgan Studios, jednak wysiłki te zostały przerwane przez ofertę zagrania serii kilkudniowych koncertów w Mexico City na początku 1969 roku. Zamiast tego pozostał przez pięć miesięcy i wrócił do Londynu, aby podjąć pracę nad albumem, proces przerwany przez odejście Dave'a Smitha (i zastąpienie go przez Johna Cartwrighta, który grał na gitarze i trąbce). 

 

 Dwa single, „Baby You've Gotta Stay” i „Tell Me What I Got to Do”, wydane przez Fontana Records, nie wywołały żadnej poważnej akcji na listach przebojów pod koniec 1969 i na początku 1970; trzeci singiel i zapowiedź nadchodzącego albumu LP zaginęły w akcji z powodu sporów pomiędzy Shepherdem a działem wydawniczym studia. Ich producent najwyraźniej wbił ostatni gwóźdź do trumny i rozstali się pod koniec 1970 roku. Candler dołączył do Decameron oraz Johna Coppina i jego zespołu, a Shepherd pisał piosenki i próbował zrobić muzyczną adaptację The Wind w Willows, podczas gdy pozostali całkowicie opuścili interes. 

 

 W 2005 roku Wooden Hill Records wydało „Maybe Tomorrow”, pierwsze w historii wydawnictwo prawie dwóch tuzinów piosenek z dawnych sesji Morgana Angel Pavement - spełniły one wszystkie opowieści o brzmieniu i potencjale grupy. Projekt Wind in the Willows z 1969 roku został ostatecznie wydany na płycie CD w 2009 roku, zremasterowany cyfrowo z dodatkowymi utworami demonstracyjnymi, przez wytwórnię Wooden Hill.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Baby You've Gotta Stay/Green Mello Hill	Angel Pavement	10.1969	-	-	Fontana TF 1059	[written by Beckerman][produced by Geoff Gill]
Tell Me What I've Got To Do/When Will I See June Again	Angel Pavement	01.1970	-	-	Fontana TF 1072	[written by Beckerman, Gill][produced by Geoff Gill]

Peppermint Rainbow

The Peppermint Rainbow był amerykańską  grupą sunshine pop  z Baltimore , Maryland . Zespół powstał w 1967 roku pod nazwą New York Times, grając na lokalnych imprezach w środkowych stanach USA przed zmianą nazwy na The Peppermint Rainbow w roku 1968. Podpisali kontrakt nagraniowy z Decca Records z rekomendacji swojego kolegi z Baltimore  Cassa Elliota , który widział ich  grających i śpiewających na scenie, gdy wykonywali składankę melodii The Mamas & the Papas . W wytwórni jej nagrania zostały wyprodukowane przez Paula Leka ; ich pierwszy singiel "Walking in Different Circles"  /  "Pink Lemonade" nie wszedł na listy przebojów . Ich drugi singiel "Will You Be Staying After Sunday",  osiągnął   32 miejsce na US Billboard Hot 100 w dniu 3 maja 1969 roku, sprzedając ponad milion egzemplarzy i odbierając złotą płytę .
Zespół pojawił się 2 maja 1969r w epizodzie quizu telewizyjnego The Generation Gap   , z którego pochodzi promocyjny klip utworu .
Kolejny singiel zatytułowany "Green Tambourine",cover grupy The Lemon Pipers również nie wszedł na listy. Ich trzecia płyta, "Do not Wake Me Up in the Morning, Michael", został hitem nr 54 tego samego roku.
Ich album ,Will You Be Staying After Sunday, ledwie musnął Top 100 albumów listy Billboard, osiągając   nr 106.
Po nagraniu trzech singli po wydaniu albumu, które również nie osiągnęły sukcesu, w tym "Walking in Different Circles" (który miał drobny sukces na antenie w Wielkiej Brytanii), czy "You're the Sound of Love", zespół się rozpadł się w 1970 roku, po czym refren tej ostatniej melodii  ponownie nagrany na początku lat 70. jako "My Sound of Love" był używany jako jingiel    dla wielu stacji radiowych .

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Walking In Different Circles/And I'll Be There	Peppermint Rainbow	01.1969	-	32[14]	Decca 32 410	[written by A. Kasha, J. Hirschhorn][produced by Paul Leka]
Don't Wake Me Up In The Morning, Michael/Rosemary	Peppermint Rainbow	06.1969	-	54[9]	Decca 32 498	[written by A. Kasha][produced by Paul Leka]
You're The Sound Of Love/Jamais	Peppermint Rainbow	09.1969	-	-	Decca 732562	[written by Billye David, Paul Leka][produced by Paul Leka]
Don't Love Me Unless It's Forever/Good Morning Means Goodbye	Peppermint Rainbow	12.1969	-	-	Decca 732601	[written by Sheila Davis, Paul Leka][produced by Paul Leka]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Will You Be Staying After Sunday	Peppermint Rainbow	08.1969	-	106[9]	Decca 75 129

Sunshine Company

The Sunshine Company to amerykański zespół sunshine pop  z Los Angeles, w Kalifornii. Początkowo duet Mary Nance i Maury Manseau  podpisał  kontrakt z Imperial Records i wydał swój debiutancki album w 1967 roku. 

 Zespół umieścił trzy single na liście singli Billboardu w ciągu najbliższych dwóch lat, zanim rozwiązał po dwóch latach,wydał  swój trzeci album w1968 r.Basista Larry Sims i perkusista  Merle Bregante później towarzyszyli duetowi Loggins & Messina.

Grupa została odkryta przez menadżera zespołu  Nitty Gritty Dirt Band, Billa McEuena. McEuen zaproponował nagranie singla, zatytułowanego Up, Up and Away, który zostałby wydany już jako własna wersja covera 5th Dimension.
 Ich pierwszy singiel, "Happy", został numerem 50 na listach przebojów,  konkurując z inną wersją wydaną przez The Blades of Grass. Gitarzysta  Mark Douglas dołączył do grupy tworząc kwintet, wyudając swój hit z Top40, "Back On the Street Again", ale zespół nigdy nie osiągnął komercyjnego sukcesu.
Jesienią 1967 roku, zespół wydał swój debiutancki longplay dla Imperial Records, zatytułowany Happy Is The Sunshine Company. Zawierał on dwa single z list przebojów i osiągnął  126 pozycję na liście Billboard 200.
W 1968 roku grupa wydała swój ostatni singiel z Top100, "Look Here Comes The Sun", który ostatecznie dotarł do 56 miejsca. Kolejne dwa albumy zostały wydane w tym samym roku, ale sukces ominął zespół. Mimo to zaproponował czwarty album Think, ale   zerwano kontrakt z zespołem przed ukończeniem nagrań.
Bregante obecnie mieszka w Liberty Hill w Teksasie, gdzie ma własne studio nagraniowe.Sims zmarł w grudniu 2014 roku.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Happy/Blue May	Sunshine Company	07.1967	-	50[10]	Imperial 66 247	[written by Vinny Gormann/Tony Michaels][produced by Joe Saraceno]
Back On The Street Again/A Year Of Jaine Time	Sunshine Company	10.1967	-	36[7]	Imperial 66 260	[written by Steve Gillette][produced by Joe Saraceno]
Look, Here Comes The Sun/It´s Sunday	Sunshine Company	02.1968	-	56[5]	Imperial 66 280	[written by John Boylan/Terence Boylan][produced by Joe Saraceno]
Let´s Get Together	Sunshine Company	05.1968	-	112[3]	Imperial 66 298	[written by Chet Powers][produced by Joe Saraceno][#5 hit for The Youngbloods in 1969 as "Get together"]
On A Beautiful Day/Darcy Farrow	Sunshine Company	07.1968	-	106[2]	Imperial 66 308	[written by Gene Stashuk][produced by Joe Saraceno]
Willie Jean/Love Poem	Sunshine Company	10.1968	-	111[3]	Imperial 66 324	[written by Hoyt Axton][produced by Joe Saraceno]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Happy Is the Sunshine Company	Sunshine Company	10.1967	-	126[10]	Imperial 12 359	-