Ich album został wydany przez Down Records, nową wytwórnię George'a Goldnera . McBrien w międzyczasie został asystentem inżyniera dźwięku w Ultra-Sonic Recording Studios na Long Island, gdzie poznał George'a „Shadow” Mortona i pracował przy „Leader of the Pack” Shangri-Las . Został także członkiem Valrays , a później przeniósł się do studia Roulette Records, gdzie poznał autora piosenek Teda Darylla . Oprócz pracy z Valrays , McBrien współpracował z Casualeers i inną grupą o nazwie Eastern Scene. Z Roulette McBrien przeniósł się do Allegro, studia należącego do Laurie Records, mieszczącego się w podziemiach Brill Building.
McBrien kontynuował pracę jako autor tekstów ( w rzeczywistości napisał kilka piosenek dla Hollies ) i producent na scenie muzycznej East Coast, produkując Pebbles & Shells, grupę studyjną, która nagrała współpracę Daryll - McBrien „Let's Be More Than Friends Tonight "(pierwotnie napisany przez Darylla dla Lovin 'Spoonful ). McBrien zaprosił wokalistę Johnny'ego Giamettę do pracy nad piosenką i wkrótce obaj zostali dobrymi przyjaciółmi, a także partnerami do pisania. Byli tak blisko, że dołączyli nawet razem do rezerwy straży przybrzeżnej USA w ramach „planu koleżeńskiego”. McBrien i Giametta, razem z Philem Giarrantano z Valrays, postanowił stworzyć coś, co McBrien nazwał od tamtej pory „białą wersją Fifth Dimension”.
Ta trójka założyła Salt Water Taffy i dołączyła do grupy dwie kobiety, Janie Brannan (z Tallahassee, FL) i Kathy Weinberg (z Pond Creek, OK), które były profesjonalnymi piosenkarzami studyjnymi i właśnie przeniosły się do Nowego Jorku, aby szukać praca w studio. Kiedy w tym czasie na listach pojawiły się hity bubblegum, Giametta i McBrien usiedli i napisali „Finders Keepers”. Zaaranżowanie dema zlecili ostatniemu absolwentowi Eastman School of Music, Meco Monardo ( później Monardo odniósł ogromny sukces dzięki własnej dyskotekowej wersji piosenki przewodniej z Gwiezdnych Wojen). McBrien nagrał rezultat dla Buddah Records VP / GM Neila Bogarta , który poprosił ich o ponowne nagranie piosenki z nowym wokalistą, więc następnym razem McBrien sprowadził Tommy'ego Piccardo (aka Tommy West ), który zaśpiewał tą piosenkę.
Buddah's Bogarta tym razem pokochał tę piosenkę i nadal dawał McBrienowi możliwość rozwoju swojej grupy wokalnej, mimo że nie współpracowali ponownie z Westem (później napisał hity dla Partridge Family , wyprodukował Jima Croce'a i współpracował z Terry Cashmanem jako Brothers Buchanan ). Różni piosenkarze studyjni przenieśli się do członkostwa w Salt Water Taffy później - w tym Tom Brannon, Sam Dalessio, Sarah Daly, Osa Danem, Terry Stallings, Bobbie Jacobson, Mary Lou Gilbert Scott, Bob Waite i Al Messenger - Giarrantano i Weinberg są jedynymi dwoma pierwotnymi członkami, którzy pozostali w Salt Water Taffy przez cały okres istnienia grupy (zakochali się, a później pobrali).
Jeden album został wydany, Finders Keepers , zanim Buddah ostatecznie stracił zainteresowanie grupą. McBrien przeniósł ich następnie do United Artists w celu wydania „Summertime Girl”, która została później ponownie wydana w Metromedia. Po rozwiązaniu Salt Water Taffy McBrien założył własną firmę w 1970 roku, pisał i produkował muzykę do reklam , zdobywając liczne Clio Awards. Giametta miał udaną karierę w biznesie ubezpieczeniowym. Inni nadal śpiewali, głównie w swoich lokalnych kościołach.
Single | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
| Finders Keepers/He'll Pay | Salt Water Taffy | 05.1968 | - | 105[4] | Buddah 37 | [written by Rod McBrien, John Giametta][produced by Rod McBrien, John Giametta] |
