Farley rozpoczął karierę w przemyśle muzycznym w 1981 roku jako jeden z pierwotnych członków Hot Mix 5, zespołu DJ-skiego w WBMX-FM 102.7 FM, Oak Park, Illinois (pierwotni członkowie Kenny "Jammin" Jason, Mickey „Mixin” Oliver, Scott „Smokin” Silz, Farley „Funkin” Keith i Ralphi „Rockin” Rosario). Był gościnnym DJ-em w nocnym klubie Warehouse i rezydentnym DJ-em w The Playground, który później przekształcił się w Candy Store , a później La Mirage.
W 1985 roku wraz z Chipem E. założył wytwórnię płytową House Records, której pierwszym wydawnictwem było „Jack Trax” Mirage & Chip E. Farley, debiutancki singiel, numer katalogowy 2, brzmiał „Aw Shucks (Let's Go Let's Go )” w 1985 roku, a następnie „Funkin with the Drums” w tym samym roku. Ten ostatni zawierał okrojone „utwory bitowe” skomponowane wyłącznie z perkusji. Potem nastąpiła seria wpływowych nagrań house i acid house w chicagowskiej Trax Records. W 1985 roku ukazał się singiel Farley'a „Jack the Bass” (wraz z „Time to Jack” Chipa E. z EPki „Jack Trax”) popularne "jackingowe" szaleństwo taneczne house w Chicago.
Również w 1985 roku wydał „Funkin' with the Drums Again”, a następnie w 1986r „Give Yourself to Me” z wokalem Kevina „Jack N House” Irvinga i wokalisty gospel Ricky Dillarda. W 1986 roku jego współlokator Steve „Silk” Hurley, który sam był ważnym pionierem house, wyprodukował cover „I Can't Turn Around” Isaaca Hayesa, który dobrze się sprzedawał w okolicach Chicago. Słysząc wersję piosenki Hurleya, Farley połączył siły z Jesse Saunders, aby stworzyć własną wersję utworu. Zachowując znaczną część instrumentalnej aranżacji Hurleya, zmienił "I Can't Turn Around" na "Love Can't Turn Around" i porzucił resztę oryginalnych tekstów Hayesa, zastępując nowe słowa autora Vince'a Lawrence'a. Główny wokal wykonał wokalista kościelny Darryl Pandy, który wykonał piosenkę w brytyjskim programie telewizyjnym Top of the Pops. Nowa wersja „Love Can't Turn Around” osiągnęła 10 miejsce na brytyjskiej liście singli w 1986 roku. Zajmuje ważne miejsce w historii muzyki house jako pierwsza płyta z tego gatunku, która znalazła się na brytyjskiej liście singli i spopularyzowała muzykę house za granicą.
Farley miał kilka innych hitów pod koniec lat 80-tych, w szczególności „House Nation” z 1986 r., przypisywany House Master Boyz i Rude Boy of House, który po „Love Can't Turn Around” znalazł się w pierwszej dziesiątce w Wielkiej Brytanii . Album No Vocals Necessary (1988) zawierał napędzany instrumentalnym acid house'em utwór zatytułowany „The Acid Life”, który został z powodzeniem (ale nie wymieniony w napisach) coverowany przez Technotronic jako „Pump Up the Jam” (1989). Oprócz własnych prac, w tym czasie dokonał kilku remiksów, produkcji i montażu dla innych artystów. Był także DJ-em i występował na wielu imprezach na przedmieściach Chicago, a do dziś gra jako DJ.
| Single | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
| Love Can't Turn Around | Farley "Jackmaster" Funk & Jesse Saunders featuring Darryl Pandy | 08.1986 | 10[13] | - | D.J. International LON 105 | [written by J. M. Funk, V. Lawrence][produced by J. M. Funk, Jessie Saunders] |
| House Nation | Housemaster Boyz and the Rude Boyz of Hous | 05.1987 | 8[15] | - | Magnetic Dance MAGD 1 | [written by House Master Boyz, Rude Boy Of House][produced by Farley 'Jackmaster' Funk] |
| As Always | Farley "Jackmaster" Funk with Ricky Dillard | 02.1989 | 49[3] | - | Champion CHAMP 90 | [written by Stevie Wonder][produced by Farley "Jackmaster" Funk] |
| Think! | Farley "Jackmaster" Funk Presents Precious Red | 07.1989 | 76[2] | - | Champion CHAMP 210 | [written by Lynn Collins][produced by Farley "Jackmaster" Funk] |
| Free at Last | Farley Jackmaster Funk & The Hip House Syndicate | 10.1989 | 76[3] | - | Champion CHAMP 217 | [written by The Hip House Syndicate][produced by Farley „Jackmaster” Funk] |
| Love Can't Turn Around | Farley "Jackmaster" Funk /Darryl Pandy | 12.1996 | 40[2] | - | 4 Liberty LIBTCD 27 | [written by J. M. Funk, V. Lawrence][produced by J. M. Funk, Jessie Saunders] |
