Bacon Fat

Bacon Fat, grupa amerykańska. Działała w Los Angeles w Kalifornii, ale przede wszystkim w Londynie, od 1968 do 1971. Założył ją Rod "Gingerman" Piazza (18.12.1947, Riverside, Kalifornia), mistrz bluesowej gry na harmonijce ustnej, również wokalista, wywodzący się z zespołu The Dirty Blues Band.

 

W składzie znalazł się też słynny bluesman J.D. Nicholson (właśc. James David Nicholson; 12.04.1917, Monroe, Luizjana - 27.07.1991, Los Angeles), pianista, czasem wokalista, znany ze współpracy m.in. z Lowellem Fulsonem, Jimmym Reedem i Little Walterem. Bacon Fat współtworzyli Buddy Reed - g, voc, Gregg Schaefer - g, mand, hca, Jerry Smith-b i Dick Innesjnr. -dr. Niebawem Piazza pozyskał do formacji George'a Smitha (właśc. Allen George Smith; 22.04.1924, Helena, Arkansas-2.10.1983, Los Angeles), muzyka, który uczył go grać na harmonijce, wirtuoza tego instrumentu, także wokalistę, współpracownika m.in. Muddy Watersa, Otisa Spanna i Big Mamy Thornton.
 

Grupa powstała w Kalifornii, ale na miejsce działalności wybrała Londyn, zaintrygowana popularnością w Wielkiej Brytanii zespołów bluesrockowych w rodzaju John Mayall's Bluesbreakers, Fleetwood Mac, Savoy Brown i Chicken Shack. Dla londyńskiej firmy Mike'a Vernona Blue Horizon zrealizowała trzy płyty: "Grease One For Me" z 1970 i "Tough Dude" z 1971, sygnowane nazwą Bacon Fat, a także "No Time To Jive" z 1970, wydaną jako dzieło Smitha.
Przedstawiła repertuar mocno osadzony w bluesowej tradycji, ale adresowany do młodej rockowej publiczności, fascynujący zwłaszcza dla zwolenników gry na harmonijce ustnej, np. Up The Line, Telephone Blues, You're So Fine, Too Late, Shake Dancer, Evil, Blues Feeling.
 

Piazza z zespołem The Dirty Blues Band nagrał albumy "The Dirty Blues Band" (Bluesway, 1967) i "Stone Dirt" (Bluesway, 1969). Po rozwiązaniu Bacon Fat występował z grupami The Revolutionary Blues Band, The Chicago Flying Saucer Band i The Mighty Flyers (najsłynniejsza płyta - "Blues In The Dark" dla Black Top w 1991). Nagrywał też jako solista, m.in. album "Harpburn" (Murray Bros, 1986).
 

Na indywidualny dorobek George'a Smitha składają się m.in. płyty "Arkansas Trap" (Deram, 1971), "George Smith Of The Blues" (Bluesway, 1973) i "Boogin' With George" (Murray Bros, 1982; z towarzyszeniem Piazzy i The Mighty Flyers). 

Albumy

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Grease One for Me	Bacon Fat	.1970	-	-	Blue Horizon 4807	[produced by Mike Vernon]
Tough Dude	Bacon Fat	.1971	-	-	Blue Horizon 2431 001 [UK]	[produced by Mike Vernon]