Stillroven

Stillroven był amerykańskim zespołem rocka garażowego i  psychodelicznego z Robbinsdale, Minnesota , na przedmieściach Minneapolis , którzy byli aktywni w latach 1965-1969. Odnieśli lokalny  sukces, ciesząc się przebojem w obszarze Twin Cites dzięki wersji „ Hey Joe ”. W nadziei, że dotrą do szerszej publiczności, przenieśli się, grając przez krótki czas w Tucson w Arizonie , ale ostatecznie przenieśli swoją bazę operacyjną do Denver w Kolorado , gdzie krótko podpisali kontrakt z A&M Records , nagrywając niewydany album dla wytwórni. Grupa dokonała nagrań w studio Normana Petty'ego w Clovis w Nowym Meksyku , a następnie przeniosła się do Waszyngtonu w 1969 roku . W latach, które upłynęły od ich rozpadu w 1969 r., Prace grupy przyciągnęły uwagę entuzjastów rocka garażowego i psychodelicznego i zostały uwzględnione w różnych re-wydaniach i kompilacjach.

Stillroven został założony przez studentów w Robbinsdale High School w Robbinsdale, Minnesota, na przedmieściach Minneapolis w 1965 roku i początkowo był znany jako Syndicate.Ich oryginalny skład to John Howarth i Mark Moorhead na gitarach, Rock Peterson na basie, Dave Dean na klawiszach i Phil Berdahl na perkusji. Główny wokal zwykle zmienia się między różnymi członkami zespołu. Wkrótce po tym, jak Mark Moorhead odszedł w 1966 roku, zespół postanowił zmienić nazwę na Stillroven.Zatrudnili Danny'ego Kane'a jako jego zastępcę na gitarze.

W tym samym czasie poznali lokalnego disc jockeya Petera Huntingtona Maya, który został ich menadżerem i wyprodukował ich płyty. W 1966 roku udali się do studia zlokalizowanego w piwnicy, aby nagrać swój pierwszy singiel „She's My Woman” ze swoją wersją „ (I'm Not Your) Stepping Stone ”, który został wydany w wytwórni Falcon .Tylko 50 promocyjnych kopii zostało wytłoczonych dla stacji radiowych.

 Jednak ich następny singiel w Dove Recording Studio w Bloomington, Minnesota zawierał hałaśliwą wersję „ Hey Joe ” z „Sunny Day”  i zyskał znacznie więcej ekspozycji niż pierwszy, stając się hitem w rejonie Minneapolis. Sukces singla nie był wystarczający, by Peterson i Kane nie odeszli w 1967 r.  Zostali zastąpieni Jimem Larkinem na gitarze rytmicznej i Dave Bergetem na basie.  Ich kolejny singiel „Little Picture Playhouse” / „Cast Thy Burden Upon the Stone” ukazał halucynogenny wpływ psychodelii. Zespół otwierał koncerty Sonny & Cher (choć Cher nie mógł uczestniczyć z powodu choroby) w Minneapolis Auditorium.

Mimo to zespół nie zdołał zdobyć popularności poza obszarem Minneapolis, co było trudniejsze dzięki decyzji ich menedżera o przeprowadzce do Tucson w Arizonie i prowadzeniu spraw z dystansu.Larkin i Berget opuścili zespół niedługo po tym, a zastąpili ich Mike O'Gara na gitarze i Mike Flaherty -bass. W 1968 roku, z O'Garą i Flahertym teraz w składzie, nagrali wersję Moby Grape  „Come in the Morning” z „Necessary Person”, obie zaśpiewane przez O'Garę , ale z powodu wewnętrznego sprzeciwu w grupie, singiel został wstrzymany po wydrukowaniu pierwszych stu egzemplarzy, a następnie ponownie wydany z inną wersją okładki, ale tym razem z coverem  Small Faces   „Tell Me Have You Ever Seen Me” z Dave'em Bergetem na wokalu, który zastąpił „Come in the Morning” jako stronę A. Byłoby to ostatnie oryginalne wydawnictwo zespołu. 

Zespół udał się do Tucson w Arizonie, gdzie przez dwa miesiące byli zarezerwowani w Dunes on Speedway Blvd.  16 kwietnia wystąpili jako zespół otwierający występ Buffalo Springfield w the Dunes i regularnie pojawiali się tam do maja. W lipcu Mike Flaherty opuścił zespół, a Dave Berget powrócił.   Zespół podpisał kontrakt z nowym menadżerem,Jamesem Reardonem i współpracownikami.  Kontynuowali występy w Tucson, a nawet podpisali kontrakt z A&M Records na nagranie albumu, który nagrali, ale który nigdy nie został wydany. W listopadzie Stillroven przeniósł swoją bazę  do Denver w Kolorado. W kwietniu 1969 roku udali się do Clovis w Nowym Meksyku, aby nagrać kilka piosenek, w tym cover „Get Ready” Temptations w studio Normana Petty'ego , gdzie tacy luminarze jak Buddy Holly i Roy Orbison nagrali wiele ich hitów z Petty'm w latach 50-tych.

W maju 1969 r. zespół udał się do Waszyngtonu, aby spotkać się z Bonnie Diamond, która wcześniej spotkała zespół w Aspen w Kolorado i była znana   z powiązań w branży muzycznej.  Zaaranżowała dla nich przesłuchanie dla producenta Phila Ramone i egzekutywę z Electra Records w Nowym Jorku. Poproszono ich o przesłuchanie, a później nagranie   wersji piosenki z Broadwayu, Oh! Kalkuta! Nie interesując się nagrywaniem tej piosenki, odrzucili układ i na krótko wrócili do Waszyngtonu.  Zaproponowano im pobyt w Nowym Jorku na scenie w Greenwich Village, ale odrzucono go z powodu wczesnego poranka. W finałowym składzie, w którego skład wchodzą Phil Berdahl, Dave Dean, Dave Berget, Mike O'Gara i Dave Rivkin, oraz z Berdahlem i Deanem jako jedynymi dwoma oryginalnymi członkami zespołu, zespół w końcu wrócił do Minnesoty, grając ostatni koncert w lipcu 1969 r. w klubie o nazwie Prison in Burnsville.  Wkrótce potem zespół się rozpadł. 

W następnych latach po ich rozpadzie, praca zespołu zwróciła uwagę entuzjastów i kolekcjonerów rocka garażowego i psychodelicznego. Antologia ich pracy, Cast Thy Burden Upon the Stillroven, została wydana w Sundazed Records w 1996 roku.  Oprócz bardziej znanych piosenek, album zawierał wiele wcześniej niewydanych utworów. W 2005 roku niewydany album nagrany dla A&M w 1968 roku został wydany na CD, Too Many Spaces.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
She's My Woman/I'm Not Your Stepping Stone	Stillroven	.1966	-	-	Falcon 7296	[written by Howarth, Dean][produced by Creative Group Co.]
Hey Joe/Sunny Day	Stillroven	06.1967	-	-	Roulette 4748	[written by Bill Roberts][produced by Peter Huntingfield May]
Little Picture Playhouse/Cast Thy Burden Upon The Stone	Stillroven	11.1967	-	-	August 101	[written by Hine][produced by Peter Huntingfield May]
Have You Ever Seen Me/Necessary Person	Stillroven	.1968	-	-	August 102	[written byMarriott, Lane][produced by Peter Huntington May]