Foo Fighters

FOO FIGHTERS, grupa amerykańska. Narodziła się w 1994r w Seattle w stanie Waszyngton z inicjatywy Dave'a Grohla (właśc. David Erie Grohl; 14.01.1969r, Warren, Ohio) - voc, g, b, dr, perc, perkusisty kolejno takich zespołów, jak Freak Baby, Mission Impossible, Dain Bramage i w końcu Nirvana, który uległ rozwiązaniu w kwietniu tego roku w następstwie samobójczej śmierci lidera, wokalisty i gitarzysty Kurta Cobaina.
 
Nazwę wzięła od tajemniczych świtlistych znaków czy obiektów zaobserwowanych na niebie przez pilotów amerykańskich nad Renem podczas drugiej wojny światowej. Z początku była projektem jednoosobowym, ale już po kilku miesiącach stała się zespołem z prawdziwego zdarzenia. W pierwszym składzie Grohlowi, przede wszystkim wokaliście i gitarzyście, towarzyszyli: Pat Smear (właśc. George Albert Ruthenberg; 5.08.1959r, Los Angeles, Kalifornia) - g, voc, jeszcze jeden były członek Nirvany, znany też m.in. z The Germs, oraz Nate Mendel (właśc. Nathan Gregor Mendel; 2.12.1968r, Waszyngton) - b i William Goldsmith (4.07.1972r, Seattle, Waszyngton) - dr, byli muzycy Sunny Day Real Estate.
Zaproszony przez lidera Krist Novoselic - b, kolejny były kompan z Nirvany, ostatecznie nie zgodził się na udział w przedsięwzięciu. W marcu 1997 Goldsmitha zastąpił Taylor Hawkins (właśc. Oliver Taylor Hawkins; 17.02.1972r, Fort Worth, Teksas) - dr z zespołu Alanis Morissette. We wrześniu 1997 odszedł Smear, a jego miejsce zajął Tranz Stahl - g, dawny towarzysz Grohla ze Scream, znany też z Wool, ale gdy w czerwcu 1999 i on zrezygnował, Foo Fighters zasilił w sierpniu tego roku Chris Schiflett (właśc. Chris Aubrey Schiflett; 6.05.1971r, Santa Barbara, Kalifornia) - g, b z No Use For A Name. Gdy 12 września 1999 formacja wystąpiła w Seattle bez chorego Mendla, wsparli ją gościnnie Novoselic i Justin Medal-Johnson - b z zespołu Becka.
 
Grohl od dawna tworzył piosenki, ale tylko niektóre trafiały do repertuaru zespołów, w których grał, np. Nirvana sięgnęła jedynie po Marigold (umieściła ją na stronie B singla Heart Shaped Box). Dlatego sam rejestrował swoje kompozycje, a owocem dwu sesji, w grudniu 1990 w Upland Studios w Arlington w Wirginii i w lipcu 1991 w WGNS Studios w tym samym mieście, pod okiem Barretta Jonesa jako producenta, była firmowana nazwą Late! niskonakładowa kaseta "Pocketwatch" (Simple Machines, 1992). Kiedy po śmierci Cobaina zastanawiał się nad następnym krokiem, miał już w zanadrzu sporo atrakcyjnych utworów, jak Winnebago i Alone+Easy Target z 1990 (wydane w pierwotnych wersjach, jako Steel Forces i Milk, na "Pocketwatch"), Floaty, Good Grief i Exhaustedz 1992 oraz Weenie Beenie i For All The Cows z 1993. Wybrał najlepsze i w kilka dni października 1994 nagrał w studiu Roberta "Mutta" Lange'a w Seattle przy pomocy starego znajomego, Jonesa, w roli współproducenta. Sam je zaśpiewał oraz zagrał na wszystkich instrumentach: gitarach, gitarze basowej i perkusji (jedyne wyjątki to partia gitary w X-Static, wykonana przez Grega Dullego z Afghan Whigs, i partia gitary basowej w Alone+Easy Target, wykonana anonimowo przez Krista Novoselica). A gotowa taśma, rodzaj demo, miała mu jedynie pomóc podpisać kontrakt fonograficzny.
 
Zainteresował swoją muzyką wiele firm, ale ostatecznie zdecydował się utworzyć własną, Roswell (nazwaną tak od miejscowości w stanie Nowy Meksyk, w której podobno w 1947r spadł niezidentyfikowany obiekt latający), powiązaną jedynie umową dystrybucyjną z gigantem - Capitolem. I choć w krótkim czasie zebrał pierwszy skład Foo Fighters - czwórka zadebiutowała przed publicznością 23 lutego 1995 w Jambalaya Club w kalifornijskiej miejscowości Arcata - uznał wersje demo nagrań za wystarczająco udane, by wydać je w czerwcu 1995 na płycie, będącej de facto - mimo zdjęć także Smeara, Mendla i Goldsmitha w książeczce - jego solowym dziełem.
 
Album "Foo Fighters" ukazał się w atmosferze skandalu, m.in. pojawiły się zarzuty, że ilustracja okładkowa, przedstawiająca pistolet zabawkę, jest cynicznym nawiązaniem do tragedii Cobaina, który odebrał sobie życie strzałem z karabinu, a teksty utworów, jak Weenie Beenie, w rzeczywistości napisany wcześniej, zawierają niesmaczne aluzje do tego zdarzenia. Nic wszakże nie wskazuje na to, by sukces zawdzięczała kontrowersjom, jakie narosły wokół niej, a nie samej zawartości. Wypełniła ją w każdym razie muzyka ujmująco melodyjna, ale i cudownie zgiełkliwa, przywołująca z jednej strony klimat przebojów The Beatles czy The Kinks, np. Big Me i Oh George (z partią gitary w stylu George'a Harrisona), z drugiej - Husker Du, Pixies, a także, co oczywiste, Nirvany, np. This Is ACall, I'll Stick Around, Alone+Easy Target, Floaty, For All The Cows. Dzieło po obu stronach Atlantyku zyskało wielką popularność, ale tylko w Europie także towarzyszące mu single zrobiły furorę na listach; w Wielkiej Brytanii były to: This Is A Call/Winnebago z czerwca 1995, I'll Stick Around/How I Miss You z września (w wersji maksi dodatkowo przeróbka Ozone zespołu Kiss) i For All The Cows/Wattershed (wersja koncertowa) z listopada tego roku oraz Big Me/Floaty (wersja z sesji dla radia BBC)/Cas Chamber (przeróbka utworu zespołu Angry Samoans, zarejestrowana podczas sesji dla radia BBC) z marca 1996.
 
W połowie 1996 grupa zaszyła się w Bear Creek Studios w Woodinville w stanie Waszyngton i przystąpiła z Gilem Nortonem, byłym współpracownikiem Pixies, jako producentem do pracy nad albumem "The Colour And The Shape". Ale sesja została niebawem przerwana, a konflikt między Grohlem a Goldsmithem zakończył się odejściem tego ostatniego. Nagrania wznowiono w Grand Masters Recorders w Hollywood w uszczuplonym składzie - obowiązki bębniarza przejął sam Grohl. Gotowa płyta, wydana w maju 1997, była już dziełem prawdziwie zespołowym (większość kompozycji sygnowała cała formacja) i zdecydowanie bardziej dojrzałym niż nieco amatorski debiut. Repertuar, zachowujący postgrunge'ową aurę, został urozmaicony pod względem dynamiki, tempa i nastroju, a pomiędzy utwory gwałtowne, pełne pędu, o potężnym uderzeniu, np. Monkey Wrench, Wind Up, My Hero, Enough Space czy New Way Home, wkradły się też kompozycje łagodniejsze, niekiedy o akustycznym brzmieniu, np. Doll, See You czy Walking After You. Niektórzy recenzenci co prawda sarkali, że muzyka Foo Fighters utraciła w tym czasie lekko hardcore'owy posmak, a zyskała niemal metalowy klimat. Wszyscy wszakże chwalili bardziej osobiste,poruszające i mroczne teksty Grohla,odzwierciedlajace jego stan ducha dwa lata po śmierci Cobaina i w obliczu rozstania z żoną.
 
Specjalne wydanie "The Colour And The Shape" zawierało dodatkowy dysk z przeróbkami, m.in. Requiem Killing Joke, Baker Street Gerry'ego Rafferty'ego oraz Down In The Park Gary'ego Numana; ta ostatnia ukazała się też na płycie "Songs In The Key Of X" (Warner Brothers, 1996) z muzyką z serialu telewizyjnego Z archiwum X. Album, tak jak poprzedni, spodobał się na całym świecie, ale i tym razem tylko w Europie towarzyszyły mu też przebojowe single: Monkey Wrench/The Colour And The Shape z kwietnia 1997 i Everlong/Drive Me Wild z sierpnia tego roku oraz My Hero/Dear Lover (utwór wydany wcześniej na soundtracku "Scream 2", Capitol, 1997) ze stycznia 1998 (w wersji maksi dodatkowo przeróbka Baker Street zarejestrowana podczas sesji dla radia BBC) oraz Walking After You (remiks, wydany też na soundtracku "The X-Files - Fight The Future", Elektra, 1998) z sierpnia tego roku, na stronie B zawierający nagranie zespołu Ween.
 
W dwa tygodnie maja 1999 grupa, w której byli już Hawkins i Stahl, nagrała w Studio 606 Grohla w Wirginii przy pomocy Adama Kaspara jako współproducenta płytę "There's Nothing Left To Lose", wydaną w listopadzie tego roku, jak zwykle nakładem Roswell, ale tym razem w ramach układu z wytwórnią RCA. Nie brakowało na niej beatlesowskich melodii i grunge'owego zgiełku, ale większa pewność siebie sprawiła, że z tych samych co zawsze składników udało się stworzyć rzecz świeższą i bardziej przebojową niż kiedykolwiek (np. Learn To Fly, Gimme Stitches, Live-In Skin, Next Year, Headwires, Ain't It The Life, M.I.A.). Kompozycje nabrały jeszcze bardziej zindywidualizowanego charakteru, pojawiło się wśród nich nawet coś tak zaskakującego jak efektowna rockowa samba Stacked Actors, a jednak nadal tworzyły, zapewne dzięki konsekwentnej koncepcji brzmieniowej, preferującej dźwięki ostre, cięższe nawet niż w przeszłości, zwartą całość. Pierwszy singel, Learn To Fly/Have A Ogar (utwór Pink Floyd, nagrany z gościnnym udziałem Briana Maya, gitarzysty Queen, zaśpiewany wyjątkowo przez Hawkinsa, wydany też na soundtracku "Mission Impossible 2", Hollywood, 2000) z października 1999, był już hitem po obu stronach Atlantyku. A w Wielkiej Brytanii na listy trafiły też następne małe płyty i czwórka "Generator" z marca 2000, wydana z dwoma różnymi zestawami utworów, oraz single Breakout/Stacked Actors z września 2000 (w wersji maksi wzbogacony przeróbką Iron And Stone zespołu The Obsessed) i Next Year/Big Me (wykonanie na żywo) z grudnia tego roku.
 
Album kolejny, "One By One", powstał w maju 2002, znowu w domowym studiu Grohla, przy pomocy Nicka Raskulinecza jako głównego producenta, ze Schiflettem na miejsce Stahla, z udziałem Maya. Ukazał się w październiku tego roku, promowany w Stanach singlem All My Life/Danny Says (przeróbka utworu The Ramones, zaśpiewana wyjątkowo przez Shifletta) z września 2002, a w Wielkiej Brytanii: All My Life/Sister Europe z października 2002, Times Like These/Life Oflllusion (przeróbka utworu Joe Walsha, zaśpiewana wyjątkowo przez Hawkinsa) ze stycznia 2003 (w wersji maksi dodatkowo m.in. koncertowe wykonanie Planet Claire The B-52's z gościnnym udziałem Freda Schneidera z tego zespołu w roli wokalisty) i Low/Never talking to you Again (wersja koncertowa) z czerwca tego roku. Dzieło wypełniła znowu zabójczo chwytliwa odmiana postgrunge'owego czadu, np. All My Life, Low, Times Like These, Disenchanted Lullaby, Halo, Lonely As You, Overdjive, Come Back. Ale choć recenzenci chwalili "One By One"*a wyniki sprzedaży świadczyły o tym, że płyta nie zawiodła oczekiwań fanów, sami muzycy uważali ją za świadectwo rutyny. Grohl przyznawał w późniejszych wywiadach, że myślał nawet o rozwiązaniu Foo Fighters. Ale kryzys udało się przezwyciężyć, o czym świadczył następny album.
 
Dwupłytowy zestaw "In Your Honour" z czerwca 2005 powstał w nowym studiu Grohla, Studio 606 West, na przedmieściu Los Angeles, znowu przy pomocy Raskulinecza. Pierwszy dysk zawierał przebojowe piosenki o beatlesowskim posmaku, ale zagrane i zaśpiewane - niekiedy wykrzyczane - z niesamowitą pasją, wręcz z furią, np. In Your Honor, No Way Back, Best Of You, The Last Song, Free Me i End Over End. Drugi miał inny charakter i przynosił nastrojowe, subtelnie i ze smakiem opracowane, zazwyczaj akustyczne ballady, nagrane z towarzyszeniem wielu znakomitych gości, jak John Paul Jones, były muzyk Led Zeppelin (fortepian w Miracle i mandolina w Another Round), Josh Homme, muzyk Queens Of The Stone Age (gitara w Razor) czy Norah Jones (fortepian i śpiew w Wirginia Moon). 
Nie brakowało wśród nich prawdziwych pereł, jak pochodząca z czasów Nirvany i bliska stylu Kurta Cobaina Friend For A Friend, przesycone beatlesowskim klimatem Another Round i Cold Day In The Sun (zaśpiewana wyjątkowo przez Hawkinsa), utrzymana w zeppelinowym duchu Razor, nieco pinkfloydowa Over And Out czy stylizowana na bossa novę Wirginia Moon. Albumowi towarzyszyły single Best Of You/Ffl/Kiss The Bottle z czerwca i DOA/Skin And Bones (nagranie koncertowe)/I Feel Free (przeróbka utworu Cream) z września 2005.
 
 17 czerwca 2006 Foo Fighters wystąpili w londyńskim Hyde Parku, był to ich największy niefestiwalowy koncert. Grupa była wspierana przez Juliette and the Licks, Angels & Airwaves, Queens of the Stone Age i Motörhead. Lemmy Kilmister z Motörhead wystąpił na scenie z Foo Fighters w piosence Shake Your Blood z albumu Probot Dave'a Grohla. Również zaskakującymi gośćmi byli Brian May i Roger Taylor z Queen występując z Foo Fighters w piosence We Will Rock You będącego wprowadzeniem do Tie Your Mother Down.

W dalszej promocji albumu In Your Honor grupa postanowiła zorganizować krótkie akustyczne tournée na lato 2006. W czasie tournée Pat Smear wystąpił jako dodatkowy gitarzysta, Petra Haden na skrzypcach i Rami Jaffee z The Wallflowers na klawiszach. Lista osób występujących była ukierunkowana na promocję akustycznego CD z albumu. Grupa grała także mniej znane piosenki tj. Ain't It The Life, Floaty i See You. Grali również Marigold Nirvany oryginalnie napisanej przez Grohla i zaśpiewanej na singlu Heart-Shaped Box.

W listopadzie 2006 grupa po raz pierwszy w swojej historii wydała album koncertowy Skin and Bones, zawierający 15 wystąpień 3 występów w Los Angeles. Dodatkowo 28 listopada 2006 wydano DVD ze ścieżkami które nie występowały na CD.

Po zakończeniu nagrywania In Your Honor, zespół zwrócił się do producenta Gila Nortona, o pomoc przy tworzeniu nowego materiału. Grupa znała już Nortona z wcześniejszej muliplatynowej  płyty The Colour and the Shape. Echoes, Silence, Patience & Grace, premierę miał 25 września 2007. Pierwszy singel z tej płyty, pt. "The Pretender", został puszczony w radiach pod koniec sierpnia. Drugi singel,"Long Road to Ruin", wydano 3 grudnia 2007. Reżyserem teledysku został Jesse Peretz.

3 listopada 2009 roku zespół wydał kompilację Greatest Hits, na której znalazły się również dwie nowe piosenki, "Word Forward" oraz singel "Wheels". Następnego dnia Dave Grohl poinformował jednak, że wydanie "Greatest Hits" jest końcem trudnego okresu i początkiem prawdziwej przerwy. Stwierdził, że "Greatest Hits jest swojego rodzaju zakończeniem pewnego etapu... Nadszedł czas, aby przejść do następnego rozdziału lub rozpocząć inną historię. Może będzie to zupełnie inna droga. Nie wiem. I to jest fajne, że nie wiem, co się dalej stanie. Chcemy jeszcze zagrać kilka koncertów w Europie, ale po tym, to nawet ja nie wiem, kiedy znowu się spotkamy".

W sierpniu 2010 r. grupa zaczęła nagrywać nowy, siódmy album w garażu Grohla, używając do tego tylko analogowego sprzętu. On sam skomentował to słowami: "Coś w tym jest, że zespół, który gra na Wembley, nagrywa płytę w garażu"Pierwszy singiel z płyty, zatytułowany "Rope", miał swoją premierę radiową w lutym 2011 r.Sam album został wydany 12 kwietnia i jako pierwszy w historii Foo Fighters dostał się na pierwsze miejsce listy Billboard 200.

Grohl jako solista nagrał przy pomocy m.in. Louise Post - voc, znanej z zespołu Veruca Salt, płytę "Touch" (Roswell, 1998) z nastrojowa muzyką do filmu Paula Schradera, a pod szyldem Probot i gościnnym udziałem wielu wybitnych artystów z metalowego kręgu w roli wokalistów, m.in. Lemmy'go z Motorhead, Snake'a z Voivod, Maxa Cavalery z Soulfly,Kinga Diamonda z Mercyful Fate,Cronosa z Venom,Mike'a Deana z Corrossion Of Conformity i Lee Dorriana z Cathedral,świetny album "Probot" 2003).
 

Gościnnie wspomagał w studiu, a czasem i na scenie - jako perkusista lub gitarzysta - takich wykonawców, jak Tony Iommi, David Bowie, Reeves Gabrels, Chan Marshall, Puff Daddy, Tenacious D, Queens Of The Stone Age, Killing Joke, Nine Inch Nails i Garbage. Został też zaproszony do supergrupy The Backbeat Band (wraz z takimi muzykami, jak Dulli, Thurston Moore z Sonic Youth i Mike Mills z R.E.M.), która nagrała piosenki do filmu Backbeat (Backbeat; 1994, reż. Iain Softley) o narodzinach The Beatles, wydane też na płycie "Backbeat" (Virgin, 1994). Mendel, nie rezygnując z grania w Foo Fighters, i Goldsmith założyli w 2001 zespół The Fire Theft. Mendel próbował też trudów aktorstwa: zagrał jedną z głównych ról w filmie Our Burden Is Light (2005, reż. Denise Coates), a dodatkowo zilustrował go własną muzyką. Shiflett w 2002 pojawił się w grupie Viva Death i nagrał z nią płytę "Viva Death" (Vagrant, 2002), a w 2003 stanął na czele formacji Jackson United. Hawkins utworzył w 2004 zespół Coattail Riders. 

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus/N.Zel]	Komentarz
Foo Fighters	Foo Fighters	07.1995	3[48]	23[51]	Roswell CDEST 2266	[platinum-US][gold-UK][Producers: Foo Fighters , Barrett Jones]
The colour and the shape	Foo Fighters	05.1997	3[119]	10[74]	Roswell CDEST 2295	[platinum-US][platinum-UK][Producers: Gil Norton]
There is nothing left to lose	Foo Fighters	11.1999	10[141]	10[41]	RCA 74321716992	[platinum-US][platinum-UK][Producers: Adam Kasper , Foo Fighters]
One by one	Foo Fighters	11.2002	1[1][119]	3[49]	RCA 74321973482	[platinum-US][2x-platinum-UK][Producers: Nick Raskulinecz]
The colour and the shape	Foo Fighters	10.2003	76[9]	-	RCA 82876554952	[Producers: Gil Norton]
In your honor	Foo Fighters	06.2005	2[81]	2[33]	RCA 82876701932	[platinum-US][2x-platinum-UK][Producers: Foo Fighters , Nick Raskulinecz]
Skin And Bones	Foo Fighters	12.2006	35[51]	21[10]	RCA 82876888572	[gold-UK][Producers: Nick Raskulinecz]
Echoes, Silence, Patience And Grace	Foo Fighters	10.2007	1[1][73]	3[42]	RCA 88697155002	[platinum-US][2x-platinum-UK][Producers: Gil Norton]
Greatest Hits	Foo Fighters	11.2009	4[230]	11[69]	RCA 88697369212	[4x-platinum-UK][Producers: Barrett Jones/Gil Norton/Adam Kasper/Nick Raskulinecz/Butch Vig]
Wasting Light	Foo Fighters	04.2011	1[2][62]	1[1][58]	RCA 88697844932	[platinum-US][platinum-UK][Producers: Butch Vig]
Medium Rare	Foo Fighters	04.2011	164[1]	-	RCA	-
iTunes Festival: London 2011	Foo Fighters	08.2011	167[1]	-	RCA	-
Sonic Highways	Foo Fighters	11.2014	2[33]	2	RCA 88843090082	[platinum-UK][Producers: Butch Vig]
Saint Cecilia	Foo Fighters	03.2016	35[1]	117	RCA 88875184591	-
Concrete and Gold	Foo Fighters	09.2017	1[1][21]	1	Columbia 88985456012	[gold-UK][Producers:Greg Kurstin]

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
This is call/Winnebago	Foo Fighters	07.1995	5[9]	-	Roswell CDCL 753	[written by Dave Grohl][produced by Foo Fighters, Barrett Jones]
I'll Stick Around	Foo Fighters	09.1995	18[6]	-	Roswell CDCL 757	[written by Dave Grohl][produced by Foo Fighters, Barrett Jones]
For All the Cows	Foo Fighters	12.1995	28[8]	-	Roswell CDCL 762	[written by Dave Grohl][produced by Foo Fighters, Barrett Jones]
Big Me	Foo Fighters	04.1996	19[8]	-	Roswell CDCL 768	[written by Dave Grohl][produced by Foo Fighters, Barrett Jones]
Monkey wrench/The colour and the shape	Foo Fighters	05.1997	12[15]	-	Roswell CDCLS 788	[silver-UK][written by Dave Grohl/Foo Fighters][produced by Gil Norton]
Everlong /Drive me wild	Foo Fighters	08.1997	18[17]	-	Roswell CDCLS 792	[2x-platinum-US][gold-UK][written by Dave Grohl][produced by Gil Norton]
My Hero	Foo Fighters	01.1998	21[9]	-	Roswell CDCL 796	[silver-UK][written by Dave Grohl/Foo Fighters][produced by Gil Norton]
Walking after you/ Beacon Light	Foo Fighters / Ween	08.1998	20[7]	-	Elektra E 4100CD	[written by Dave Grohl/Ween][produced by Jerry Harrison/Greg Frey]
Learn to fly/Have a cigar	Foo Fighters	10.1999	21[23]	19[21]	RCA 74321706622	[platinum-US][silver-UK][Written by: Foo Fighters][produced by Adam Kasper,Foo Fighters]
Generator	Foo Fighters	03.2000	151[1]	-	Roswell	[Written by: Foo Fighters][produced by Adam Kasper,Foo Fighters]
Breakout	Foo Fighters	09.2000	29[11]	-	RCA 74321790102	[Written by: Foo Fighters][produced by Adam Kasper,Foo Fighters]
Next Year	Foo Fighters	12.2000	42[6]	-	RCA 74321809262	[Written by: Foo Fighters][produced by Adam Kasper,Foo Fighters]
The One	Foo Fighters	04.2002	77[10]	-	RCA 74321921822	[Written by:Dave Grohl, Taylor Hawkins, Nate Mendel, Chris Shiflett][produced by Foo Fighters, Adam Kasper]
All my life	Foo Fighters	10.2002	5[22]	43[20]	RCA 74321973152	[silver-UK][Written by: Dave Grohl][produced by Foo Fighters]
Times like these	Foo Fighters	02.2003	12[29]	65[20]	RCA 74321989552	[Written by: Dave Grohl/Taylor Hawkins/Nate Mendel/Chris Shiflett][produced by Foo Fighters/Nick Raskulinecz]
Low/Never Talking to You Again	Foo Fighters	07.2003	21[7]	-	RCA 82876522572	[Written by: Foo Fighters][produced by Foo Fighters,Nick Raskulinecz]
Have It All	Foo Fighters	10.2003	37[4]	-	RCA 82876563702	[Written by: Foo Fighters][produced by Foo Fighters,Nick Raskulinecz]
Best of you/I'm in Love with a German Film Star	Foo Fighters	06.2005	4[92]	18[21]	RCA 82876701012	[2x-platinum-US][platinum-UK][Written by: Foo Fighters][produced by Nick Raskulinecz, Foo Fighters]
DOA	Foo Fighters	09.2005	25[20]	68[12]	RCA 82876735392	[gold-US][Written by: Dave Grohl/Taylor Hawkins/Nate Mendel/Chris Shiflett][produced by Foo Fighters,Nick Raskulinecz]
Resolve	Foo Fighters	12.2005	32[12]	-	RCA 82876738902	[Written by: Foo Fighters][produced by Foo Fighters,Nick Raskulinecz]
No Way Back/Cold Day in the Sun	Foo Fighters	03.2006	64[3]	-	RCA 82876804732	[Written by: Foo Fighters][produced by Foo Fighters,Nick Raskulinecz]
The Pretender	Foo Fighters	08.2007	8[59]	37[20]	RCA 88697160702	[2x-platinum-US][platinum-UK][Written by: Foo Fighters][produced by Gil Norton]
Long road to ruin/Holiday In Cambodia	Foo Fighters	11.2007	35[20]	89[12]	RCA 88697190382	[Written by: Dave Grohl/Taylor Hawkins/Nate Mendel/Chris Shiflett][produced by Gil Norton]
Cheer Up, Boys (Your Make Up Is Running)	Foo Fighters	04.2008	194[1]	-	RCA	[Written by:Dave Grohl, Taylor Hawkins, Nate Mendel and Chris Shiflett][produced by Gil Norton]
Wheels	Foo Fighters	10.2009	22[9]	72[10]	RCA CATCO 154683718	[Written by:Dave Grohl/Nate Mendell/Taylor Hawkins/Chris Shiflett][produced by Butch Vig/Foo Fighters]
Word Forward	Foo Fighters	11.2009	109[1]	-	RCA	-
Rope	Foo Fighters	03.2011	22[13]	68[13]	RCA USALF 1100003	[Written by:Foo Fighters][produced by Butch Vig]
Walk	Foo Fighters	06.2011	57[13]	83[13]	RCA 0886443088429	[Written by: Dave Grohl][produced by Butch Vig]
Arlandria	Foo Fighters	09.2011	79[4]	-	RCA USRW 31100007	[Written by:Dave Grohl, Taylor Hawkins, Nate Mendel, Chris Shiflett, Pat Smear][produced by Butch Vig]
These Days	Foo Fighters	03.2012	169[2]	-	RCA	[Written by: Dave Grohl, Taylor Hawkins, Nate Mendel, Chris Shiflett, Pat Smear][produced by Butch Vig]
Something from Nothing	Foo Fighters	11.2014	73[3]	-	RCA USRW 31400002	[Written by: Foo Fighters][produced by Butch Vig]
Run	Foo Fighters	06.2017	64[2]	-	RCA USRW 31700013	[Written by: Dave Grohl,Taylor Hawkins,Nate Mendel,Pat Smear,Chris Shiflett][produced by Greg Kurstin]
The Sky Is a Neighborhood	Foo Fighters	09.2017	63[3]	-	Columbia USRW 31700018	[Written by: Dave Grohl,Taylor Hawkins,Nate Mendel,Pat Smear,Chris Shiflett][produced by Greg Kurstin]
T-Shirt	Foo Fighters	09.2017	94[1]	-	Columbia USRW 31700016	-