W 1945 roku zespół Olaeta, grupa tańców i mieszanego wokalu zorientowanego na interpretację dzieł baskijskiego dziedzictwa muzycznego, rodzi Oldarrę.
Oldarra będzie kolejno reżyserowany przez Philippe Oyhamburu , René Sarramaigna, José de Etxabe, Juan Eraso, a od 1972 r. Iñaki Urtizberea.
W 1963 roku grupa stała się chórem męskich głosów, zbliżając się do obecnej konfiguracji. Obecnie jest to zespół wokalny złożony z 40 amatorskich muzyków.
Od 1972 roku jego dyrektor muzyczny (dyrygent chóru) Iñaki Urtizberea i cappella wykonują zarówno utwory polifoniczne, jak i świeckie. Pierwotnie wyłącznie baskijski, rozszerzony repertuar, integrujący dzieła hiszpańskie, słowiańskie, północnoamerykańskie (negro spirituals).
Chór wielokrotnie występował w Europie, Afryce, Ameryce Łacińskiej i Stanach Zjednoczonych (Nowy Jork - Carnegie Hall ).
Zdobył wiele nagród (Tours, Bilbao, San Sebastian) i śpiewał w 1997 roku w Parc des Princes (Paryż) podczas finału Grand Slam turnieju rugby 5 Narodów Świata ( 15 marca 1997 r ).
Jego lider, Iñaki Urtizberea, uczy tradycyjnej muzyki od 1961 r., W szczególności w Konserwatorium Bayonne ( Txistu ), a także jako dyrektor chóru z Juanem Eraso, profesorem konserwatorium w Pampelunie .
Albums
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | Fra | Szwa | Ger | Dan | Hol | Aut | Sve | Ita | Wytwórnia | Komentarz |
| Le chant basque | Oldarra | 07.1997 | 33[5] | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| Euskal kantua | Oldarra | 12.1998 | 71[1] | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz