Do Top 10 trafił też "Homburg" - równie wieloznaczny drugi singel grupy. Drogi założycieli zespołu rozeszły się po nagraniu skompilowanego pospiesznie i wydanego jedynie w wersji mono pierwszego albumu. Harrisona i Royera zastąpili dawni koledzy Brookera: Barrie "B.J." Wilson (ur. 18.03.1947 r. w Southend; zm. w 1989 r. w Oregonie) i Robin Trower (ur. 9.03.1945 r. w Southend, Anglia), grający odpowiednio na perkusji i gitarze. Nieformalnym członkiem zespołu był też poeta Keith Reid (ur. 19.10.1945 r.), którego fascynacja baśniami i morską żeglugą znajdowała wyraz w licznych tekstach Procol Harum. Typowo "morskim" albumem był A Salty Dog z charakterystyczną kopertą stylizowaną na opakowanie papierosów Johnny Player.
Po odejściu Fishera i Knightsa do grupy dołączył ostatni z byłych członków The Paramounts: Chris Copping (ur. 29.08.1945 r. w Southend; organy, bas). Poczynając od płyty Broken Barricades, ciężkie hendrixowskie brzmienie gitary Trowera stanowiło dysonans z introspektywnymi poetyckimi tekstami Reida. Konflikt rozwiązało odejście gitarzysty, który wraz z Frankie Millerem założył grupę Jude, i przyjęcie w jego miejsce Dave'a Balla (ur. 30.03.1950 r.) oraz basisty Alana Cartwrighta (ur. 10.10.1945 r.). Zmiany personalne zaowocowały poszukiwaniem inspiracji w kręgu muzyki symfonicznej. Nieoczekiwany sukces odniósł album Live In Concert With The Edmonton Symphony Orchestra (nagrany na żywo podczas koncertu w Kanadzie wraz z Edmonton Symphony Orchestra i chórem Da Camcva Singers ), będący unikatowym jak na owe czasy wydarzeniem w rocku. Na płycie znalazły się m.in. wzbogacone aranżacyjnie wersje tematów "Conąuistador" i "A Salty Dog", a o jej rynkowym sukcesie świadczyło miejsce w pierwszej piątce amerykańskich bestsellerów albumowych.
W 1972 r. w miejsce Balla przyjęto Micka Grabhama, związanego poprzednio z zespołami Plastic Penny i Cochise. Nowy skład okazał się najbardziej stabilny w dziejach Procol Harum. Przetrwał cztery lata i zaowocował trzema longplayami, z których największą popularność przypadła w udziale Grand Hotel. Również dwa pozostałe prezentowały ciekawe tematy ("Nothing But The Truth" i "The Idol" z epickim tekstem Reida, z płyty Exotic Birds And Fruit, oraz wydany z powodzeniem na singlu "Pandora's Box" z albumu Procol's Ninth ).
Płyta Something Magic z 1977 r. (z nowym członkiem Petem Solleyem w miejsce Cartwrighta) ukazała się w momencie, gdy muzyczny klimat przestał sprzyjać poszukiwaniom zespołu. Procol Harum, jako jedna z pierwszych formacji, padli ofiarą nowych brzmień punkowych i new wave. Gary Brooker, wykorzystując swoje koneksje, zorganizował po żegnalne tournee, po którym grupa rozwiązała się bez większego rozgłosu. W 1989 r. B. J. Wilson zmarł w Oregonie. Cytując Keitha Reida: "oddali salwę i spalili maszt" (aluzja do słów tekstu "Salty Dog" ), by powrócić w starym składzie (Brooker, Trower, Fisher, Reid i eks-perkusista Big Country Mark Brzezicki ) w 1991 r. albumem The Prodigal Stranger przyjętym ciepło przez krytykę i słuchaczy. Dwukrotnie wystąpiła w Polsce - w 1976 i 1992 r.
Single
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
A whiter shade of pale/Lime street blues | Procol Harum | 05.1967 | 1[6][15] | 5[12] | Deram DM 126 | [written by Gary Brooker, Keith Reid, Matthew Fisher][produced by Denny Cordell] |
Homburg/Good captain clack | Procol Harum | 10.1967 | 6[10] | 34[5] | Regal Zonophone RZ 3002 | [written by Gary Brooker/Keith Reid][produced by Denny Cordell] |
Quite rightly so/In the wee small hours of sixpence | Procol Harum | 04.1968 | 50[1] | - | Regal Zonophone RZ 3007 | [written by Gary Brooker, Matthew Fisher, Keith Reid][produced by Denny Cordell] |
A salty dog/Long gone creek | Procol Harum | 06.1969 | 44[3] | - | Regal Zonophone RZ 3019 | [written by Gary Brooker, Keith Reid][produced by Mathew Fisher] |
A whiter shade of pale/Homburg/A salty dog | Procol Harum | 04.1972 | 13[13] | - | MagniFly ECHO 101 | - |
Conquistador[live]/Luskus delph US side B:A salty dog | Procol Harum | 08.1972 | 22[7] | 16[13] | Chrysalis CHR 2003 | [written by Gary Brooker/Keith Reid][produced by Chris Thomas] |
Grand Hotel/Fires [Which Burnt Brightly] | Procol Harum | 06.1973 | - | 117[3] | Chrysalis 2013 [US] | [written by Gary Brooker, Keith Reid][produced by Chris Thomas] |
Pandora's box/The piper's tune | Procol Harum | 08.1975 | 16[7] | - | Chrysalis CHS 2073 | [written by Gary Brooker, Keith Reid][produced by Jerry Leiber, Mike Stoller] |
Albumy
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Procol Harum | Procol Harum | 09.1967 | - | 47[16] | Deram 18 008 | [produced by Denny Cordell] |
Shine on brightly | Procol Harum | 10.1968 | - | 24[12] | A&M 4151 | [produced by Denny Cordell] |
A salty dog | Procol Harum | 05.1969 | 27[2] | 32[20] | A&M 4179 | [produced by Matthew Fisher] |
Home | Procol Harum | 07.1970 | 49[1] | 34[15] | A&M 4261 | [produced by Chris Thomas] |
Broken barricades | Procol Harum | 05.1971 | 42[1] | 32[20] | A&M 4294 | [produced by Chris Thomas] |
Live in concert with The Edmonton Symphony Orchestra | Procol Harum | 05.1972 | 48[1] | 5[28] | A&M 4335 | [gold-US][produced by Chris Thomas] |
Whiter shade of pale/A salty dog | Procol Harum | 05.1972 | 26[4] | - | Cube TOOFA 7 [UK] | - |
Grand Hotel | Procol Harum | 03.1973 | - | 21[22] | Chrysalis 1037 | [produced by Chris Thomas] |
Best of Procol Harum | Procol Harum | 10.1973 | - | 131[10] | A&M 4401 | - |
Exotic birds & fruit | Procol Harum | 04.1974 | - | 86[9] | Chrysalis 1058 | [produced by Chris Thomas] |
Procol's ninth | Procol Harum | 08.1975 | 41[2] | 52[8] | Chrysalis 1080 | [produced by Jerry Leiber, Mike Stoller] |
Something magic | Procol Harum | 03.1977 | - | 147[6] | Chrysalis 1130 | [produced by Procol Harum, Ron Albert and Howie Albert] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz