(Ur. 26.04.1932r w Nicei) już od dziecięcych lat fascynował
się muzyką,grając w lokalnych orkiestrach.Mieszkając w Marsylii odkrył
dla siebie jazz,a jego przyjaciel z tych czasów Claude Goaty [popularny
śpiewak] namówił go do wyjazdu do Paryża.Jego siedzibą,jak i innych
młodych zapaleńców była "Taverne d'Attilio" na Monmartre,gdzie wraz z
Bernardem Dimey komponował pierwsze utwory.Po krótkim epizodzie z
orkiestrą Michaela Magne,akompaniuje i pisze piosenki dla Edith Piaf.
Czasami jeden temat filmowy potrafi unieśmiertelnić artystę – tak stało się w przypadku Francisa Lai’a za sprawą kultowej melodii z Love Story. Bogaty dorobek kompozytorski Francuza daleko wykracza jednak poza tę jedną ścieżkę. Wystarczy zresztą wspomnieć, że Lai pozostaje wśród francuskich twórców muzyki filmowej rekordzistą pod względem ilości sprzedanych soundtracków, które rozchodziły się kilkukrotnie w milionowych nakładach (m.in. Mężczyzna i kobieta, Love Story, Emmanuelle II, Bilitis)…
Młody Francis, dając początkowo koncerty w swoich rodzinnych stronach, po raz pierwszy na poważnie zainteresował się sceną jazzową w Marsylii i wkrótce przeprowadził się do Paryża, gdzie osiadł na Montmartre, dołączając do tamtejszego środowiska artystycznego. Nie minęło dużo czasu i Lai współpracował już z piosenkarzem Bernardem Dimey, dla którego skomponował swoją pierwszą piosenkę, Michelem Magne, oraz słynną Edith Piaf. Piosenkowy dorobek Francuza sięga już ponad 600 tytułów, w tym wielu kultowych, klasycznych już kawałków.
Punktem zwrotnym kariery Lai’a był rok 1965, kiedy to poznał reżysera Claude’a Leloucha i następnie skomponował dla niego muzykę do obrazu Mężczyzna i kobieta. Zarówno film, jak i ścieżka dźwiękowa, okraszona pamiętnym tematem, okazały się dużym sukcesem - artystycznym (Oscar i Złota Palma dla Leloucha, nominacja do Złotego Globu dla Lai’a) i finansowym (5 mln sprzedanych płyt). Był to początek wieloletniej współpracy obu panów, która trwa już prawie pół wieku - aż do dziś. Drugi wspólny projekt Lai’a oraz Leloucha, Żyć aby żyć, ugruntował pozycję kompozytora w branży, owocując kolejnymi nominacjami oraz dwumilionowym nakładem sprzedanych płyt.
Od tego czasu muzyka Lai’a stała się nieodłącznym elementem francuskiej sceny filmowej, symbolem popowo-romantycznego brzmienia swoich czasów. Za sprawą wczesnych sukcesów, artysta stał się też gorącym „towarem eksportowym” francuskiej muzyki filmowej, pożądanym w kinie brytyjskim i amerykańskim. Pomimo popularności lirycznego stylu, Lai próbował jednak swoich sił w rozmaitych gatunkach, czego efektem były m.in. utrzymany w rytmie walca, symfoniczny Mayerling, thriller House of Cards, western Les Petrouleuses, czy wojenna komedia Hannibal Brooks. Kulminacją tego etapu kariery Francuza stało się oczywiście głośne Love Story, za które Lai odebrał jedynego w swojej karierze Oscara, pokonując Jerry’ego Goldsmitha, Henry’ego Manciniego oraz Alfreda Newmana. Ścieżka była wielkim sukcesem wydawniczym, bestsellerem w Ameryce, zaś popowa aranżacja tematu głównego, wykonana przez piosenkarza Andy’ego Williamsa, dorobiła się statusu prawdziwego hitu.
Z biegiem czasu Francis Lai wykazywał coraz większe zainteresowanie brzmieniami elektronicznymi, co w pełni objawiło się w latach 70-tych. Na tę właśnie dekadę datują się popularne erotyki Emmanuelle 2 oraz Bilitis, do których Francuz skomponuje skąpane w elektronice ilustracje - jak się okaże, również sprzedające się w olbrzymich nakładach. Kolejną wycieczką w rejony kina erotycznego będzie Madame Claude 2 z 1981 roku, o zbliżonej, orkiestrowo-elektronicznej tonacji. Liczne bazujące na elektronice prace z tamtego okresu stawiają Lai’a w rzędzie takich pionierów, jak Vangelis czy Jean Michel Jarre.
Choć w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych po usługi Lai’a sięgali wciąż uznani reżyserzy (np. Nikita Michałkow w Oczach czarnych, Philippe de Broca w Kluczach do raju), to począwszy od 1991 roku zaobserwować można pewne ograniczenie aktywności filmowej kompozytora, który skoncentrował się na regularnie produkowanych filmach Leloucha. W XXI. wieku Francuz nie przestaje pisać dla kina.
Francis Lai ma trójkę dzieci, jest żonaty od ponad 30 lat, pasjonuje się tenisem oraz muzyką – najróżniejszych stylów i gatunków.
Filmografia
| A Man and a Woman (1966)/Vivre pour vivre (1967)/The Bobo (1967) I'll Never Forget What's'isname (1967)/House of Cards (1968) Mayerling (1968)/Life Love Death (1969)/Hannibal Brooks (1969) Three into Two Won't Go (1969)/Un Homme qui me plaît (1969) Rider On The Rain (1970)/Le Voyou (1970)/The Games (1970) Love Story (1970)/Hello-Goodbye (1970) /The Legend of Frenchie (1971)/L'aventure, c'est l'aventure (1972)/La bonne année (1973) Un homme libre (1973)/Visit to a Chief's Son (1974)/Child Under a Leaf (1974) Wanted: Babysitter (1975)/Emmanuelle 2 (1975)/The Good and the Bad (1976) Body of My Enemy (1976).Anima persa (1977).Bilitis (1977) Another Man, Another Chance (1977).Passion Flower Hotel (1978) Robert et Robert (1978).International Velvet (1978) Oliver's Story (1978).Les Uns et les autres (1981) Édith et Marcel (1983).Dog Day (1984).My New Partner (1984) Marie (1985).A Man and a Woman: 20 Years Later (1986) Attention bandits! (1986).Dark Eyes (1987) Itinéraire d'un enfant gâté (1988).My New Partner II (1990) There Were Days... and Moons (1990).La Belle Histoire (1992) Men, Women: A User's Manual (1996).Hasards ou coïncidences (1998) Salaud, on t'aime (2014).Un plus une (2015) |
Awards| Oscar [Muzyka filmowa],Golden Globe 1971 Best Music, Original Score Love Story (1970) |
Piosenki Francisa Lai na listach przebojów
[solo]
A Man and a Woman (Un homme et une femme) Ferrante & Teicher .1966 24.Adult Contemporary Theme from Love Story Henry Mancini 01.1971 13.US [with Pierre Barouh & Jerry Keller]The Second Time Elaine Paige 11.1987 69.UK [with Norman Gimbel]I Promise You Jane Morgan .1967 27.Adult Contemporary Live for Life (Vivre pour vivre) Ferrante & Teicher .1967
Live for Life (Vivre pour vivre) Jack Jones 12.1967 99.US Where Do I Begin Shirley Bassey 03.1971 34.UK [with Carl Sigman]I Think of You Perry Como 03.1971 53.US/14.UK |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz