Macy Gray

Macy Gray urodziła się jako Natalie Renee McIntyre. Przyszła na świat 6 września 1967 roku w Canton w Ohio. Jest jedną z najbardziej charakterystycznych i popularnych przedstawicielek amerykańskiego R&B. Macy Gray to prawdziwa kobieta renesansu, oprócz śpiewania zajmuje się też pisaniem piosenek, scenariuszy, aktorstwem, oraz produkcją nagrań.


Krytycy zauważyli, że w jej sposobie śpiewania słychać wpływ takich artystek, jak Billie Holiday, Nina Simone i Betty Davis, a jej muzyka jest przesiąknięta nagraniami legend soulu: Steviego Wondera, Marvina Gayea i Arethy Franklin. I choć dokonania Macy Gray mają szlachetne, bardzo wiekowe inspiracje, to są one jednocześnie nowoczesne, bo jej R&B czerpie także dużo z hip-hopu. Dziennikarze stwierdzają również, że twórczość Gray jest niezwykle wartościowa i porównują piosenkarkę do takich gwiazd, jak Erykah Badu, Mary J. Blige czy Lauryn Hill. W trakcie swojej dotychczasowej kariery wokalistka współpracowała między innymi z ważnymi postaciami współczesnej muzyki rozrywkowej. Byli to Beck, Santana, Zucchero czy Fatboy Slim.

Macy Gray pisała piosenki i śpiewała od samego początku lat 90-tych, jednak jej prawdziwa kariera rozpoczęła się wraz z premierą debiutanckiego krążka "On How Life Is" z lata 1999 roku, który stał się wielkim światowym hitem.

Pierwszy singel z debiutanckiego albumu, "Do Something", zyskał pozytywne recenzje, nawet był nominowany do nagrody Grammy w 2000 roku w kategorii najlepszy wokalny utwór R&B wykonywany przez kobietę, jednak przepadł na listach przebojów. Ciekawostką jest fakt, że jego autorami jest aż 17 artystów. To dlatego, że "Do Something" zawiera sample z piosenek: "Funky for You" z 1989 roku autorstwa Nice & Smooth i "Git Up, Git Out" z 1994 roku hip-hopowego składu OutKast.

Dopiero druga kompozycja promująca "On How Life Is", "I Try", uczyniła z Macy Gray gwiazdę. Piosenka odniosła wielki sukces artystyczny i komercyjny. To za ten utwór artystka otrzymała jedyną w karierze nagrodę Grammy w 2001 roku, w kategorii najlepszy wokalny utwór pop wykonywany przez kobietę. "I Try" było też w tym samym roku nominowane w kategoriach piosenka roku i nagranie roku. Utwór znakomicie poradził sobie na listach przebojów, zdobywając ich szczyty w Australii, Nowej Zelandii i Irlandii. W Wielkiej Brytanii doszedł do pozycji 6., natomiast w ojczyźnie piosenkarki "I Try" osiągnął wysoką 5. lokatę. Żaden z późniejszych utworów artystki nie odniósł takiego sukcesu. Singel napędził koniunkturę na "On How Life Is". Promowany później przez kolejne piosenki - "Still" i "Why Didn't You Call Me" - album pokrył się potrójną platyną w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.

Nie można jednak stwierdzić, że "On How Life Is" to płyta, na której znajduje się tylko jedna godna uwagi piosenka - "I Try". Debiutancki album Amerykanki to efekt "burzy mózgów" wielu twórczych osobistości w świecie muzyki pop i R&B. Świetnie wyprodukowany, bogato zaaranżowany, z twórczym wkładem wielu znakomitości świata R&B, przede wszystkim stałego współpracownika Gray, klawiszowca Jeremy'ego Ruzumny przyniósł piosenkarce 2 nagrody Brit w kategoriach najlepsza artystka na świecie i największy przełom w karierze, a także jedną nominację do American Music Awards w kategorii najlepsza nowa pop/rockowa artystka.

Również pierwsze wideoklipy Gray były znakomicie skonstruowane. Dowodem na to są dwie nagrody MTV Video Music Awards z 2000 roku za teledyski do "I Try" (najlepszy nowy artysta) i "Do Something" (najlepsze zdjęcia) oraz inne nominacje do nagród MTV Video Music Awards i Billboard Award.

W 2001 roku ukazała się druga płyta Macy Gray "The Id". Album otrzymał niezłe recenzje, jednak nie sprzedawał się tak dobrze, jak poprzedni. Co prawda w Wielkiej Brytanii "The Id" doszedł do samego szczytu UK Charts i uzyskał status złotej płyty, ale w Stanach Zjednoczonych osiągnął zaledwie 11. pozycję Billboardu i generalnie przepadł. Dziennikarze bacznie przyglądający się karierze piosenkarki twierdzą, że istotnym czynnikiem, który miał wpływ na niepowodzenie krążka była data jego wydania. "The Id" miał premierę zaledwie tydzień po ataku na wieże WTC i Pentagon. Amerykanie nie zaprzątali sobie głów rozrywką, mając wciąż w oczach zniszczone w zamachach Al-Kaidy centrum światowego handlu - tak przynajmniej twierdzą niektórzy redaktorzy pism muzycznych o przyczynach komercyjnego niewypału, jakim był album "The Id". Rzeczywiście trudno wytłumaczyć dlaczego tak słabo poradziła sobie ta płyta na rynku, tym bardziej, że była promowana przez dwa niezwykle przebojowe single majestatyczne, leniwe "Sweet Baby", nagrane do spółki z wielką konkurentką Macy Gray, Erykah Badu oraz dynamiczne, taneczne "Sexual Revolution", a w nagraniach gościnnie uczestniczył sam John Frusciante, gitarzysta Red Hot Chili Peppers. Być może Macy Gray po prostu znudziła się swoim fanom.

Kolejna płyta artystki "The Trouble with Being Myself" sprzedawała się jeszcze gorzej od "The Id", co było o tyle dziwne, że album otrzymał dobre recenzje, lepsze od poprzedniego, a fani którzy go zakupili bardzo go chwalili. Na plus jeszcze trzeba wokalistce przyznać dwa rewelacyjne przeboje singlowe "When I See You" i "She Ain't Right for You".

W 2004 roku ukazała się kompilacja zawierająca największe przeboje artystki, zatytułowana "The Very Best of Macy Gray", natomiast rok później miał premierę album koncertowy "Live in Las Vegas".

Aż cztery lata trzeba było czekać na czwartą studyjną płytę piosenkarki. Macy Gray postanowiła tym razem coś zmienić. Do studia zaprosiła gwiazdy muzyki pop: Fergie i Will.I.Ama z grupy The Black Eyed Peas, Justina Timberlake'a oraz Natalie Cole. Efektem tej współpracy była płyta "Big". Otrzymała ona mieszane recenzje, a samej artystce nie przyniosła spektakularnego komercyjnego sukcesu.

Z tego krążka pochodzi piosenka "What I Gotta Do". Nie została wydana na singlu, ale znalazła się na ścieżce muzycznej do filmu "Shrek 3". Związki Macy Gray z przemysłem filmowym są jednak znacznie bardziej złożone. Kinematografia zawsze fascynowała wokalistkę. Na długo przed tym, jak stała się popularna pisała scenariusze do filmów. A po wydaniu "On How Life Is" rozpoczęła karierę aktorską. Jej udział w przedsięwzięciach filmowych i telewizyjnych był jednak mały, artystka zadowalała się małymi rólkami w takich obrazach, jak "Dzień Próby", "Spider-Man", "Straszny Film 3", "W 80 dni dookoła świata" czy serialu "Ally McBeal".

Prywatnie Macy Gray jest rozwódką. W latach 1996-1998 była żoną Tracy'ego Hindsa, ma z nim troje dzieci Aanisah, Tahmela i Cassiusa.

Artystka ma poglądy liberalne, w czasie ostatniej kampanii prezydenckiej w Stanach Zjednoczonych całym sercem była za kandydatem Partii Demokratycznej, Barackiem Obamą. Demonstrowała to publicznie, zakładając t-shirty z napisem "Barack Obama na prezydenta".

Piosenkarka ma zamiar z wielkim hukiem powrócić na scenę muzyczną. W 2008 roku rozpoczęła krzykliwą medialną kampanią w związku z nadchodzącym albumem "The Gray Life", mającym ukazać się w 2009 roku, promowanym przez utwór "Slap a Bitch".

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Do Something	Macy Gray	07.1999	51[6]	-	Epic 6675932	[written by Macy Gray,Patrick Brown,Raymon Murray,Rico Wade,Cameron Gipp,Thomas Burton,André Benjamin,Antwan Patton,Greg Mays,Darryl Barnes,Jeremy Ruzumna,Darryl Swann,Robert Barnett,Dion Derek Murdock,George Clinton, Jr.,Garry Shider,Bernard Worrell][produced by Andrew Slater][63[8].R&B Chart]
I Try	Macy Gray	10.1999	6[22]	5[27]	Epic 6681832	[platinum-UK][written by Macy Gray,Jeremy Ruzumna,Jinsoo Lim,David Wilder][produced by Andrew Slater]
Still	Macy Gray	03.2000	18[26]	-	Epic 6689822	[written by Macy Gray,Jeremy Ruzumna,Bill Esses][produced by Andrew Slater]
Why Didn't You Call Me	Macy Gray	08.2000	38[9]	107[6]	Epic 6696682	[written by Macy Gray,Jeremy Ruzumna][produced by Andrew Slater]
Demons	Fatboy Slim Feat. Macy Gray	01.2001	16[21]	-	Skint SKINT 60CD	[written by Fatboy Slim, Macy Gray, Bill Withers][produced by Fatboy Slim]
Geto Heaven Remix T.S.O.I. (The Sound of Illadelph)	Common Feat. Macy Gray	04.2001	48[2]	-	MCA MCSTD 40246	[written by Lonnie Lynn, Ahmir Thompson, James Poyser][produced by Soulquarians][61[8].R&B Chart]
Request + Line	Black Eyed Peas Feat. Macy Gray	05.2001	31[3]	63[8]	Interscope 4975032	[written by William Adams, Allan Pineda, Mike Fratantuno, George Pajon, Jr., Rhett Lawrence, Natilie Hinds][produced by Rhett Lawrence, will.i.am][51[8].R&B Chart]
Sweet Baby	Macy Gray Ft Erykah Badu	09.2001	23[16]	-	Epic 6718822	[written by Macy Gray,Joe Solo][produced by Darryl Swann,Macy Gray]
Sexual Revolution	Macy Gray	12.2001	45[2]	-	Epic 6721465	[written by Macy Gray,Jeremy Ruzumna,David Wilder,Darryl Swann][produced by Darryl Swann,Macy Gray]
When I See You	Macy Gray	05.2003	26[4]	-	Epic 6738402	[written by Macy Gray, Jeremy Ruzumna, Victor Indrizzo, Justin Meldal-Johnsen][produced by Dallas Austin, Macy Gray]
Shoo Be Doo	Macy Gray	04.2007	-	-	will.i am	[written by Macy Gray, Jared Lee Gosselin, Philip White, Justin Meldal-Johnsen, Printz Board, Mary Brown, Jessica Silson][produced by Jared Lee Gosselin, Philip White, Ron Fair][55[15].R&B Chart]
What I Gotta Do	Macy Gray	08.2007	-	-	will.i am	[67[8].R&B Chart]
Winter Wonderland	Macy Gray	12.2008	76[3]	-	RCA MIUCT 6380	[written by Felix Bernard, Richard B. Smith]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
On How Life Is	Macy Gray	07.1999	3[121]	4[89]	Epic 4944232	[3x-platinum-US][4x-platinum-UK][produced by Andrew Slater]
The Id	Macy Gray	09.2001	1[1][17]	11[16]	Epic 5040899	[gold-US][gold-UK][produced by Macy Gray,Kiilu Grand, Rick Rubin, Raphael Saadiq, Darryl Swann, Ahmir "Questlove" Thompson]
The Trouble with Being Myself	Macy Gray	05.2003	17[11]	-	Epic 5108102	[silver-UK][produced by Dallas Austin,Macy Gray ,DJ Kiilu Grand, Darryl Swann, Dave Way]
The Very Best of Macy Gray	Macy Gray	09.2004	36[3]	-	Epic 5179132	[produced by Dallas Austin ,Bugz in the Attic, DJ Kiilu Grand, Mike Elizondo ,Damon Elliott, Fatboy Slim ,Gang Starr, Macy Gray, Josh Rabinowitz ,Jeremy Ruzumna, Andrew Slater, Darryl Swann, Dave Way]
Big	Macy Gray	04.2007	62[1]	-	Geffen 1726750	[produced by Damon Elliott, Ron Fair, Jared Gosselin, Macy Gray, Noiztrip, Justin Timberlake, Phillip White, will.i.am]
The Sellout	Macy Gray	07.2008	128[1]	38[2]	Concord 32009	[produced by Macy Gray, Jared and Whitey, Caviar, Kaz James, Rodney Jerkins]

Dario G

Dario G – brytyjskie trio producentów tworzących muzykę gatunku dance music i pochodzących z Cheshire w Anglii.

Formacja, w skład której wchodzą Scott Rosser, Paul Spencer i Stephan Spencer (Spencerowie nie są spokrewnieni), powstała w 1996 roku. Ich najbardziej znany singel Sunchyme został wydany w 1997 roku. Jest to remiks przeboju Life in a Northern Town brytyjskiej grupy The Dream Academy. Inny zaś singel Carnaval De Paris był muzycznym tematem przewodnim Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej we Francji w 1998 roku.

Produkcje grupy Dario G (w szczególności piosenka Voices, lecz także Sunchyme) była i nadal jest często wykorzystywana jako tło muzyczne do brytyjskich programów telewizyjnych.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Sunchyme	Dario G	09.1997	2[31]	101[8]	Eternal WEA 130 LC	[platinum-UK][written by Gilbert Gabriel , Nick Laird-Clowes ,Dario G][produced by Dario G][sample z "Life In A Northern Town"- The Dream Academy]
Carnaval de Paris	Dario G	06.1998	5[27]	-	Eternal WEA 162	[silver-UK][written by Paul Spencer/Scott Rosser][produced by Oxendale/Dario G]
Sunmachine	Dario G feat. David Bowie	09.1998	17[12]	-	Eternal WEA 173 T	[written by David Bowie/Paul Spencer/Scott Rosser][produced by Oxendale/Dario G]
Voices	Dario G	03.2000	37[5]	-	Eternal WEA 256	[written by Paul Spencer/Scott Rosser][produced by Oxendale/Dario G][piosenka z filmu "The Beach"]
Dream To Me	Dario G	02.2001	9[15]	-	Manifesto FESCD 79	[written by Dolores O'Riordan/Noel Hogan/Mike Hogan/Paul Spencer/Scott Rosser][produced by Paul Spencer , Scott Rosser ]
Carnaval 2002	Dario G	06.2002	34[6]	-	Eternal WEA 349CD	[written by Paul Spencer/Scott Rosser][produced by Oxendale/Dario G]
Heaven Is Closer (Feels Like Heaven)	Dario G feat. Mythos & DJ Cosmo	01.2003	39[2]	-	Serious SER 61CD	[written by Jordan/Patterson/Paul Spencer/Scott Rosser][produced by Paul Spencer , Scott Rosser ]
Ring Of Fire	Dario G feat. Mythos & DJ Cosmo	10.2006	178[1]	-	Feverpitch 12FEV 12	[written by Carter , Kilgore][produced by Paul Spencer ]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Sunmachine	Dario G	07.1998	26[9]	143[4]	Eternal WEA 130CD	[produced by Oxendale/Dario G]

Kittie

KITTIE, grupa kanadyjska. Powstała w 1997r w miejscowości London w prowincji Ontario. Pierwszy skład ustanowiły: siostry Morgan Lander (6.01.1982r, Edmonton, Alberta) -voc, g, p i Mercedes Lander (25.01.1984r, Edmonton, Alberta) - dr oraz Fallon Bowman (16.11.1983r, Cape Town, Republika Południowej Afryki) - g i Tanya Candler (25.01.1983r) - b. We wrześniu 1999r miejsce Candler zajęła Talena Atfield (14.01.1983r) - b. W lipcu 2001 wyrzucono Bowman i w następnym okresie na koncertach zastępował ją Jeff Phillips - g. W marcu 2002r zamiast Atfield przyjęto Jennifer J. Arroyo ( Staten Island, Nowy Jork, Stany Zjednoczone) - b, voc ze Spine. W kwietniu 2004 dołączyła Lisa Marx (21.08.1981r, Seattle, Waszyngton, Stany Zjednoczone) - g z To See You Broken. W lutym 2005 zrezygnowała Marx, a miesiąc później Kittie porzuciła też Arroyo. Zastąpiły je Tara McLeod - g z Sherry i Trish Doan -b z Her.

W pierwszym okresie działalności grupa wykonywała utwory ulubionych zespołów, m.in. Nirvany i Silverchair, ale szybko dorobiła się własnego repertuaru, m.in. Get Off (You Can Eat A Dick) i Lust A Bunch Of Fucked Up Kids, który przedstawiła na dwóch kasetach demo: „Sexizhell" z 1998r i „Kittie" z 1999r. W 1999r podpisała kontrakt z firmą Artemis. I w grudniu tego roku dorobiła się pierwszego albumu, „Spit". Nagrała go w Emac Studios w rodzinnym mieście przy pomocy Gartha Richardsona jako producenta. W jej kompozycjach zostało coś z grunge'u spod znaku Nirvany (np. w Charlotte), ale większego znaczenia nabrały inne wpływy, od klasycznego metalu przez thrash i death po rap metal i nawet techno, np. Spit, Suck, Do You Think I'm Whore, Lonny, Get Off (You Can Eat A Dick), Choke. Wynikiem była muzyka nieco chaotyczna formalnie, pełna furii i brutalności, zwracająca uwagę feministycznym przesłaniem w agresywnym wydaniu. Recenzenci mianowali Kittie kobiecą wersją KoRn, wpisując formację do numetalowego kręgu, ale ona sama przekornie nazwała to, co robi, „gotyckim glam metalem". A swoje dzieło promowała na wspólnych koncertach z zespołami grającymi jeszcze ciężej niż ona, od Pantery po Slipknot, latem zaś 2000 zaprezentowała się - na małej scenie - na objazdowym amerykańskim festiwalu Ozzfest. W grudniu 2000 wydała płytę „Paper-doll", będącą swoistym suplementem do debiutu, zawierającą oprócz zremiksowanej wersji nagrania Paperdoll, najłagodniejszego na „Spit", pięć utworów, np. Spit, Suck i Brackish, w wersjach koncertowych, niestety o dość amatorskim brzmieniu.

Album „Oracle" z listopada 2001, nagrany tak jak poprzedni w Emac i znowu wyprodukowany przez Richardsona, był dużym krokiem do przodu. Wypełniły go zdecydowanie lepsze, bardziej zwarte utwory, zwracające uwagę ładunkiem emocji i potęgą brzmienia, jakich brakowało debiutowi, np. Oracle, Mouthful Of Poison, Severed, Wolves, What I Always Wanted, No Name. A wśród własnych kompozycji znalazła się intrygująca wersja Run Like Hell zespołu Pink Floyd. Dzieło, promowane na kilku trasach amerykańskich (m.in. z towarzyszeniem Killswitch Engage i Biohazard) i koncertach w Europie, odniosło światowy sukces. Także tym razem grupa wydała - w listopadzie 2002r - rodzaj suplementu, minialbum „Safe", zawierający oprócz utworu tytułowego w dwóch wersjach pięć nagrań na żywo, m.in. No Name, Severed, What I Always Wanted.

Wydana po dłuższej przerwie, w lipcu 2004, płyta „Until The End", była owocem współpracy z innym producentem niż dotychczas, Steve'em Thompsonem, współtwórcą sukcesów zespołów Anthrax i KoRn. Potwierdzała zwrot ku muzyce skrajnie agresywnej i brutalnej, np. Look So Pretty, Loveless i Burning Bridges, choć zawierała też kilka rzeczy bardziej wyważonych i melodyjnych, np. Until The End i Career Suicide. Towarzyszył jej singel Into The Darkness. Formacja promowała ją m.in. na letniej trasie amerykańskiej - z przerwą spowodowaną wyczerpaniem Mercedes Lander. Wiosną 2005 współpraca Kittie z fimą Artemis dobiegła końca.

Latem 2006 grupa nagrała w Retro Media Sound Studio w Red Bank w stanie New Jersey przy pomocy Jacka Pontiego, współpracownika Alice Coopera i Bon Jovi, jako producenta płytę „Funeral For Yesterday" z utworami na temat nieuchronności śmierci, jak Funeral For Yesterday, Last Goodbye i Flowers Of Flesh And Blood, wydaną w lutym następnego roku we własnej firmie Kiss Of Infamy.

Morgan Lander gościnnie wspierała w studiu m.in. Kataklysm. Bowman kontynuowała karierę w zespole nazwanym najpierw Amphibious Assault, a później Amphibian. Pojawiła się też w składzie Tuuli. Arroyo w 2004, jeszcze jąko członkini Kittie, stworzyła z Billym Graziadei z Biohazard grupę Rodek, później przemianowaną na Suicide Cityfa.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Brackish	Kittie	03.2000	46[4]	-	Epic 6691292	[written by Kittie][produced by Gggarth]
Charlotte	Kittie	07.2000	60[4]	-	Epic 6696222	[written by Morgan Lander, Mercedes Lander and Fallon Bowman][produced by Garth Richardson]
Into The Darknerss	Kittie	09.2004	116[1]	-	Rykodisc RCD5 1083	[written by Morgan Lander][produced by Steve Thompson]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Spit	Kittie	01.2000	-	79[37]	Artemis 1002	[gold-US][produced by Garth Richardson]
Oracle	Kittie	12.2001	121[1]	57[5]	Artemis 751 088	[produced by Garth Richardson]
Until the End	Kittie	08.2004	-	105[2]	Artemis 51538	[produced by Steve Thompson]
Funeral for Yesterday	Kittie	03.2007	-	101[1]	Merovingian Music MRV001	[produced by Jack Ponti]
In the Black	Kittie	10.2009	-	133[1]	E1 Music 2050	[produced by Siegfried Meier]
I've Failed You	Kittie	09.2011	-	178[1]	eOne Music 2153	[produced by Siegfried Meier]

Soulwax

Soulwax - belgijska grupa muzyczna tworząca muzykę elektroniczną oraz rock alternatywny, założona w 1992 r. w Gandawie. Trzon grupy tworzy didżejsko-producencki duet, w skład którego wchodzi Stefaan Van Leuven oraz Steve Slingeneyer.
Grupa znana jest ze swych remiksów, które tworzy również pod innymi nazwami - przede wszystkim: 2 many DJ's oraz Flying Dewaele Brothers. Są twórcami autorskich wersji utworów takich grup i wykonawców jak: Muse, Sugababes, Kylie Minogue, Felix Da Housecat, LCD Soundsystem, Dizzee Rascal, Gorillaz, The Gossip.

Grupa wydała sześć albumów z własnymi produkcjami oraz jedną kompilację (Most of the Remixes...). Ponadto pod szyldem 2 many DJ's ukazała się kompilacja As Heard on Radio Soulwax Pt. 2.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Conversation Intercom	Soulwax	03.2000	65[2]	-	Play It Again Sam Recordings PIASB 018CD	[written by David Dewaele, Stephen Dewaele][produced by David Sardy]
Much Against Everyone's Advice	Soulwax	06.2000	56[4]	-	Play It Again Sam Recordings PIASB 026CD	[written by David Dewaele, Stephen Dewaele][produced by David Sardy]
Too Many DJ's	Soulwax	09.2000	40[4]	-	Play It Again Sam Recordings PIASB 036CD	[written by David Dewaele, Stephen Dewaele][produced by David Sardy]
Conversation Intercom	Soulwax	03.2001	50[3]	-	Play It Again Sam Recordings PIASB 046CD	[written by David Dewaele, Stephen Dewaele][produced by David Sardy]
Any Minute Now	Soulwax	08.2004	34[2]	-	Play It Again Sam Recordings PIASB 126CD	[written by David Dewaele, Stephen Dewaele][produced by Flood]
E Talking	Soulwax	01.2005	27[2]	-	Play It Again Sam Recordings PIASB 126CD	[written by David Dewaele, Stephen Dewaele][produced by Flood]
NY Excuse	Soulwax	07.2005	35[5]	-	Play It Again Sam Recordings PIASB 156CD	[written by James Murphy, Nancy Whang,David Dewaele, Stephen Dewaele,Steven Greenberg][produced by Soulwax]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Much Against Everyone's Advice	Soulwax	04.2000	102[4]	-	Play It Again Sam PIASB 010 CD	[produced by David Sardy]
Any Minute Now	Soulwax	09.2004	53[2]	-	Play It Again Sam PIASB 060 CD	[produced by Flood]
Nite Versions	Soulwax	10.2005	161[1]	-	Play It Again Sam PIASB 060 CD	[produced by Soulwax]

Jungle Brothers

Okazją do założenia Jungle Brothers (inicjały nazwy grupy pochodzą ponoć od ich idola - Jamesa Browna) stał się konkurs organizowany w 1986 roku przez szkołę, do której uczęszczali trzej młodzi mieszkańcy Harlemu: Mike Small, Nathanial Hall i Sammy Burwell. Dwaj pierwsi zajęli się rapowaniem, zaś Sammy stanął za gramofonami (scratchingu uczył go legendarny nowojorski DJ Red Alert - stryj Mike'a).

Pierwszy występ trójki był na tyle udany, że chłopcy postanowili na poważnie zająć się wspólnym graniem. Z czasem ich prawdziwe nazwiska poszły w zapomnienie, jako że zaczęli korzystać z pseudonimów. Mike G., Afrika Baby Bam i Sweet Daddy Sammy B podpisali kontrakt z wytwórnią specjalizującą się w disco - Warlock Records - i światło dzienne ujrzał ich pierwszy album "Straight Out The Jungle".

 Tytułowy numer stał się klasykiem hip-hopu, a cała płyta była dziełem udanym zarówno muzycznie jak i pod względem zawartych na niej tekstów. Debiutujący w tym samym miejscu i czasie Public Enemy prezentowali przekaz dużo cięższy i ponury, zaś Jungle Brothers, nie unikając tematyki społecznej stworzyli hip-hop znacznie bardziej optymistyczny, oparty na dużej dawce dobrej zabawy i poczucia humoru ("Jimbrowski"). Podczas gdy inni czarnoskórzy nowojorczycy - Run D.M.C. eksperymentowali z metalem, muzyka z "Straight Out The Jungle" łączyła obok typowych dla hip-hopu rytmów elementy klasycznego funku, soulu, disco i nowinek z podwórka muzyki tanecznej. Pomysł pomieszania rapu z house'em ("I'll House You") został później podchwycony przez wielu innych wykonawców i w ten sposób hip-hop, bez popadania w komercyjność, stał się nie tylko społecznym medium czarnych Amerykanów, lecz także muzyką klubów i dyskotek.

Przy realizacji "Straight Out The Jungle" udział wzięli koledzy JBeez (takiej skróconej wersji nazwy swojej grupy Bracia zaczęli używać chyba na przekór Bee Gees), którzy wkrótce usamodzielnili się rozpoczynając solowe kariery jako Q-Tip, A Tribe Called Quest i De La Soul. W późniejszym okresie wspólnie utworzyli Native Tongues - formę promocji własnej odmiany hip-hopu i sposobu myślenia. W Native Tongues znaleźli się później także raperka Queen Latifah, Torture, oraz Monie Love a działalność "organizacji" polega głównie na wspólnych trasach koncertowych i gościnnym udziale przy tworzeniu albumów poszczególnych artystów. Swego czasu Bracia zaprzyjaźnili się z inną nowojorską (przynajmniej jeśli chodzi o siedzibę) grupą - Dee Lite. Ciekawostką jest fakt że DJ Towa z tej formacji zaprojektował logo Jungle Brothers.

Popularność debiutanckiego albumu spowodowała, że drugi krążek Jungle Brothers wydali inni bracia - Warner. Tych zaś nie interesowała nowoczesność, ale ilość sprzedanych egzemplarzy. "Done By The Forces Of Nature" był zatem płytą doskonalszą, lepiej wyprodukowaną, ale niekoniecznie nowatorską. Jungle Brothers nie chcieli jednak zrezygnować z eksperymentowania.

Wiele miesięcy pracowali wraz z Billem Laswellem nad kolejną płytą - "Crazy Wisdom Masters" będącą mieszanką hip-hopu z jazzem, rockiem i dubem. Końcowy rezultat ich pracy nie przypadł do gustu szefostwu Warner Bros i album nie został wydany. Jego złagodzona wersja ukazała się dopiero w 1993 roku pod nazwą "JBeez Wit The Remedy". Dobry i bardzo różnorodny album zawierał m. in. taneczne i przebojowe "40 Below Trooper" i "Book of Rhyme Page" ale też bardziej odjazdowe numery jak "Made Man Material", czy "Blahbludify". Wytwórnia nie była jednak zainteresowana promowaniem takiego oblicza hip-hopu, zwłaszcza, że De La Soul, czy A Tribe Called Quest zaczęli odnosić wtedy komercyjny sukces proponując bardziej zachowawcze podejście do muzyki.

Jungle Brothers zrezygnowali więc ze współpracy z Warnerem, Mike i Afrika rapowali gościnnie tu i ówdzie, kontynuując tworzenie hybrydy hip-hopu z free-jazzem czy ambientem. W końcu cała trójka postanowiła nagrać kolejny album - "Always And Forever". Płyta wydana została przez brytyjską wytwórnię Gee Street Records pod zmienionym tytułem - "Raw Deluxe" i zawierała trochę odmienny materiał od pierwotnie założonego. Zgodnie z tytułem był to powrót do korzeni hip-hopu. Choć przez wielu "Raw Deluxe" została uznana za płytę nudną, konserwatywną i jednowymiarową, to jednak jest produkcją całkiem udaną (choć są tu słabsze momenty - "Toe To Toe", "Handle My Bussiness"), a rapowane na niej teksty nie świadczą wcale o tym, że panowie w końcu wymiękli.

Będąc zawsze w opozycji do gangsterskiej odmiany rapu, stworzyli inteligentną i stylową płytę. Choć daleko jej było do eksperymentów "Crazy Wisdom Masters", to stała się pożywką dla innych artystów. Tym razem numery JBeez ("Brain", "Jungle Brother") nabrały trip-hopowego i drum'nbassowego wymiaru dzięki remiksom m. in. Natural Born Chillers, Mickey'a Finna i Aphrodite ("Urban Takeover Remix"). W ten sposób mało znany w Europie zespół stał się nagle popularny, ale jako grupa... jungle.

Po wydaniu "Raw Deluxe" grupa zaczęła więcej czasu spędzać w Europie. Udzielali się gościnnie w nagraniach innych wykonawców (Propellerheads, ICE, Rae and Christian) i rozpoczęli pracę nad swoim nowym albumem. JBeez , chcąc ponownie odświeżyć własne brzmienie, zaczęli rozglądać się za nowym producentem. Rozmowy z the Dust Brothers nie przyniosły rezultatu i ostatecznie produkcją ich najnowszej płyty zajął się Alex Gifford z Propellerheads.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
I' ll house you	Richie Rich meets Jungle Brothers	10.1988	22[5]	-	Gee Street GEE 003	[written by M Small, P Hall ][produced by Michael Small , N. Hall]
Black is black/Straight out the jungle	Jungle Brothers	02.1989	72[1]	-	Gee Street GEE 015	[written by Nick Hallam,Rob Birch][produced by Nick Hallam,Rob Birch]
What ' U' Waitin' 4' ?/J.Beez coming thru	Jungle Brothers	03.1990	35[5]	-	Warners W 9865	[produced by Afrika BabyBam, Sammy B, JB's, Mike G][sample z "Do it any way you wanna"-People Choice]
Doin' our own dang	Jungle Brothers feat De La Soul,Monie Love,Tribe Called Quest and Queen Latifah	07.1990	33[6]	-	Warners W 9754	[written by De La Soul, Jungle Brothers, The, Sister Monie, Q-Tip][produced by Jungle Brothers]
Brain	Jungle Brothers	07.1997	52[2]	-	Go Street GEE 5000383	[written by Hubbard, L. Ron/Brown, M./DJ Sammy B/Grey, John/Small, M./Trotter, Terry/Thompson, Al/Hall, N. ][produced by The Roots][76[6].R&B Chart]
Jungle Brother	Jungle Brothers	11.1997	56[3]	-	Gee Street GEE 5000493	[written by Burwell, S./Oliver, M./Small, M./Hall, N. ][produced by Jungle Brothers]
Jungle Brother [remix]	Jungle Brothers	11.1997	18[15]	-	Gee Street GEE 5000498	[written by Burwell, S./Oliver, M./Small, M./Hall, N. ]
I' ll house you ' 98 [remixed by The Hitmen]	Jungle Brothers vs. The Hitmen	06.1998	26[12]	-	Ffrr FX 338
Because i got it like that	Jungle Brothers	11.1998	32[9]	-	Gee Street GEE 5003593
V.I.P.	Jungle Brothers	06.1999	33[7]	-	Gee Street GEE 500795	[written by A. Gifford, M. Small, N. Hall][produced by Alex Gifford]
Get down	Jungle Brothers	10.1999	52[4]	-	Gee Street GEE 501015	[written by Deodato, E./Bell, R./Gifford, Alex/Mickens, Robert "Spike"/Small, M./Taylor, J./Brown, G./Hall, N. ][produced by Alex Gifford]
Freakin' you	Jungle Brothers	03.2000	70[2]	-	Gee Street GEE 500880	[written by Gifford, Alex/Gee, Mike/Hall, Nathaniel ][produced by Alex Gifford]
Breathe Don't Stop	Mr On vs Jungle Brothers	02.2004	21[5]	-	Positiva CDTIVS 201	[written by Michael Jackson, Mike Small, Nathaniel Hall, Steve Darsow][produced by Mr. On]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Straight out the jungle	Jungle Brothers	07.1988	-	39.R&B; Chart	Warlock WAR 2704	[Producers: Jungle Brothers ]
Done by the forces of nature	Jungle Brothers	01.1990	41[3]	-	Warners WX 332	[Producers: Jungle Brothers, Kool DJ Red Alert]
Raw deluxe	Jungle Brothers	05.1997	94[4]	-	Gee Street GEE 100028	[Producers: Jungle Brothers , Stereo MC's , Djinji Brown , Roc Raida , Knobody]
V.I.P.	Jungle Brothers	11.1999	127[1]	-	Gee Street GEE 100829	[Producers: Jungle Brothers]

Marc Dorsey

Marc Dorsey to amerykański piosenkarz R&B .
Dorsey wydał swój pierwszy singiel , cover „People Make the World Go Round” The Stylistics , w 1994 roku. Utwór jest piosenką otwierającą film Spike Lee z 1994 roku „ Crooklyn” .  Piosenka osiągnęła 65 miejsce na amerykańskiej liście Billboard R&B .

Dorsey pojawił się na ścieżce dźwiękowej do kolejnego filmu Spike'a Lee, Clockers (1995), z dwoma piosenkami: „People in Search of a Life” i „Changes”.

Przed wydaniem swojego pierwszego albumu Dorsey napisał kilka jingli do reklam. Jego prace obejmowały spoty dla Coca-Coli, Oreos i Armii Stanów Zjednoczonych.

W 1999 roku Dorsey wydał swój pierwszy album pełnometrażowy, Crave , w wytwórni Jive . Na albumie znalazł się singiel „If You Really Want to Know”, który osiągnął 56 miejsce na amerykańskim wykresie R&B i 58 na brytyjskiej liście singli .


W 2002 roku był wyróżnionym wokalistą singla LL Cool J „ Luv U Better ”. Piosenka osiągnęła 4 miejsce na liście Billboard Hot 100 i została nominowana do nagrody Grammy w kategorii Best Rap / Song Collaboration w 2004 roku, przegrywając z „ Crazy in Love ”.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
People Make The World Go Round	Marc Dorsey	06.1994	-	-	MCA 54 812 [US]	[written by Linda Creed, Thom Bell][produced by Narada Michael Walden][65[9].R&B Chart][piosenka z filmu "Crooklyn"]
If You Really Wanna Know	Marc Dorsey	05.1999	58[2]	-	Jive 42 564 [US]	[written by Lorenzo Straight, Manuel Seal, Michael Clemons, Nathan Clemons][produced by Manuel Seal][56[11].R&B Chart]
Crave	Marc Dorsey	10.1999	89[1]	-	Jive 0550532	-
All I Do / Tell Your Man (He's Gotta Go)	Marc Dorsey	03.2000	78[2]	-	Jive 9250102	[written by Larry "Rock" Campbell, Timmy Allen]

Christopher Neil

Christopher Neil (ur. 1948r) to brytyjski producent muzyczny, autor piosenek, piosenkarz i aktor.

Wyprodukował płyty dla A-ha , Amazulu , Bonnie Tyler , Celine Dion , Cher , Dollar , Edyta Gorniak , Gerry Rafferty , Jennifer Rush , Jose Carreras , Leo Sayer , Marillion , Mike + The Mechanics , Morten Harket , Paul Carrack , Paul Young , Rod Stewart , Shakin 'Stevens , Sheena Easton , Moody Blues i Toyah Willcox.

W 1973 roku jego piosenka „Help It Along” zajęła trzecie miejsce w corocznym konkursie BBC A Song for Europe , w wykonaniu Cliffa Richarda . Utwór był hitowym singlem w późniejszym roku dla Cliffa i tytułu jego albumu na żywo z 1974 roku.

Neil rozpoczął karierę w połowie lat sześćdziesiątych jako piosenkarz w grupie Manchester The Chuckles. W 1972 roku wydał solowy album Where I Belong w RAK Records .

Pracował jako aktor w latach 70-tych grając w   Jesus Christ Superstar i  w Leaping Ginger w Royal Exchange Theatre w Manchesterze, zanim pracował na pełny etat jako producent muzyczny. Jego role filmowe to The Sex Thief (1973), Eskimo Nell (1975) i Three for All (1975), a w 1976 roku zagrał w brytyjskim serialu Rock Follies . W 1977 i 1978 roku zagrał w dwóch z trzech brytyjskich filmów komediowych „Adventures of... ”:brytjskiej serii Adventures of a Private Eye i ostatni film w trylogii „ Przygody hydraulika” . Oprócz roli głównej, napisał i zaśpiewał piosenki tematyczne do dwóch filmów. Od 1976 r. Neil był gospodarzem programu dla dzieci BBC „You And Me”.

 Produkcje Christophera Neila na listach przebojów:

SP.
1976 Paul Nicholas Dancing With the Captain 8.UK
1976 Paul Nicholas Grandma's Party 9.UK
1977 Paul Nicholas Heaven on the 7th Floor 40.UK/6.US
1978 Marshall Hain Dancing in the City 3.UK/43.US
1979 Dollar Love's Gotta Hold on Me 4.UK
1979 Dollar I Wanna Hold Your Hand 9.UK
1980 Sheena Easton Modern Girl 8.UK/18.US
1980 Sheena Easton 9 to 5/Morning Train 3.UK/1.US
1980 Dennis Waterman I Could Be So Good for You 3.UK
1981 Sheena Easton For Your Eyes Only 8.UK/4.US
1983 Shakin' Stevens Cry Just a Little Bit 3.UK/67.US
1984 Shakin' Stevens & Bonnie Tyler A Rockin' Good Way 5.UK
1984 Shakin' Stevens Teardrops 5.UK
1985 Mike + The Mechanics Silent Running (On Dangerous Ground) 21.UK/6.US
1986 Amazulu "Too Good to Be Forgotten
1986 Mike + The Mechanics All I Need Is a Miracle 53.UK/5.US
1987 Paul Carrack Don't Shed a Tear 60.UK/9.US
1989 Mike + The Mechanics The Living Years 2.UK/1.US
1990 Celine Dion Where Does My Heart Beat Now 72.UK/4.US
1990 Celine Dion Think Twice 1.UK/95.US

TOP 100 TOP PRODUCERS UK SINGLES CHART 1952-2003

 [miejsce][Hity w Top10][numery 1][nazwisko][okres na listach]

1 88 28 Norrie Paramor (1952-70) Cliff Richard(39/9) Shadows(14/5) Ruby Murray(7/1)
2 77 15 Pete Waterman (1984-03) Kylie Minogue(15/4) Steps(12/1) Jason Donovan(9/3)
3 70 16 Mike Stock (1984-03) Kylie Minogue(15/4) Jason Donovan(9/3) Rick Astley(5/1)
4 69 27 George Martin (1953-97) Beatles(24/16) Cilla Black(11/2) Paul McCartney(6/2)
5 62 16 Matt Aitken (1984-00) Kylie Minogue(13/4) Jason Donovan(8/3) Rick Astley(5/1)
6 59 16 Mitch Miller (1949-62) Frankie Laine(19/4) Guy Mitchell(12/4) Johnnie Ray(10/3)
7 48 3 Mickie Most (1964-97) Hot Chocolate(12/1) Herman's Hermits(10/1) Animals(6/1)
8 43 10 Madonna (1985-03) Madonna(42/10) Nick Kamen(1)
9 36 10 Johnny Franz (1954-74) Frankie Vaughan(9/2) Dusty Springfield(8/1) Marty Wilde(5)
10 35 7 Norman Newell (1954-76) Russ Conway(7/2) Shirley Bassey(6/1) Ken Dodd(3/1)

11 34 13 Steve Mac (1992-03) Westlife(12/8) Gareth Gates(4/3) Boyzone(3/2)
12 34 8 Trevor Horn (1979-03) Frankie Goes To Hollywood(8/3) Seal(3) Rod Stewart(3)
13 32 14 Steve Sholes (1956-77) Elvis Presley(32/14)
14 32 9 Mike Chapman (1971-89) Mud(8/3) Blondie(7/4) Smokie(6)
15 30 6 Freddie Mercury (1974-99) Queen(24/5) Freddie Mercury(6/1) Montserrat Caballe(2)
16 30 6 Mike Smith (1961-71) Billy Fury(7) Tremeloes(6/1) Love Affair(4/1)
17 29 7 Brian May (1974-00) Queen(24/5) Brian May(2)
18 29 5 Walter Ridley (1953-89) Ronnie Hilton(5/1) Max Bygraves(4) Alma Cogan(4/1)
19 29 4 Lee Gillette (1949-87) Nat King Cole(15) Dean Martin(8/1) Kay Starr(3/1)
20 29 0 Jimmy Jam (1983-02) Janet Jackson(16) Alexander O'Neal(2) Mariah Carey(2)

21 29 0 Terry Lewis (1983-02) Janet Jackson(16) Alexander O'Neal(2) Mariah Carey(2)
22 28 4 John Burgess (1959-71) Adam Faith(11/2) Manfred Mann(6/2) Freddie & The Dreamers(4)
23 28 3 Mike Leander (1964-87) Gary Glitter(12/3) Glitter Band(6) Marianne Faithful(4)
24 28 2 Peter Collins (1980-01) Bon Jovi(7) Nik Kershaw(5) Tracey Ullman(3)
25 27 10 George Michael (1982-02) George Michael(19/6) Wham(8/4) Elton John(1/1)
26 27 3 Chris Thomas (1972-97) Elton John(9/2) Pulp(5) Sex Pistols(4)
27 26 5 Tony Visconti (1970-99) T Rex(11/4) David Bowie(4/1) Modern Romance(3)
28 25 10 Richard Stannard (1994-03) 5ive(7/3) Spice Girls(6/6) Kylie Minogue(3)
29 25 5 Roger Taylor (1974-99) Queen(24/5) Jimmy Nail(1)
30 25 3 Robert John Lange (1978-03) Shania Twain(8) Bryan Adams(6/1) Boomtown Rats(3/1)

31 25 3 Peter Sullivan (1963-86) Tom Jones(11/2) Engelbert Humperdinck(7/1) Lulu(3)
32 25 3 Alan Winstanley (1979-99) Madness(16/1) David Bowie(2/1) Dexy's Midnight Runners(2/1)
33 24 8 Chet Atkins (1958-73) Elvis Presley(11/6) Jim Reeves(6/1) Perry Como(2)
34 24 5 Queen (1974-99) Queen(24/5) David Bowie(1/1) George Michael(1/1)
35 24 4 Shel Talmy (1963-69) Kinks(10/3) Bachelors(7) The Who(3)
36 24 3 Paul McCartney (1965-96) Paul McCartney(15/1) Wings(11/1) Mary Hopkin(2/1)
37 24 2 Felton Jarvis (1961-01) Elvis Presley(21/2) Tommy Roe(3)
38 24 2 Nile Rodgers (1978-94) Chic(5) Sister Sledge(5/1) David Bowie(4/1)
39 23 3 Phil Collins (1978-01) Phil Collins(12/3) Genesis(8) Philip Bailey(1/1)
40 23 3 Clive Langer (1979-99) Madness(16/1) David Bowie(2/1) Dexy's Midnight Runners(2/1)

41 23 3 Max Martin (1995-02) Backstreet Boys(10/1) Britney Spears(7/2) 3T(2)
42 22 7 Dick Rowe (1953-71) Craig Douglas(6) Dickie Valentine(6/2) Billy Fury(3)
43 22 4 Alan Freeman (1955-63) Lonnie Donegan(11/3) Petula Clark(6/1) Kenny Ball & his Jazzmen(4)
44 22 1 Jeff Lynne (1971-96) ELO(15/1) Beatles(2) Roy Orbison(2)
45 21 8 Steve Lipson (1980-03) Annie Lennox(4) S Club 7(4/2) Simple Minds(2/1)
46 21 7 Steve Power (1986-03) Robbie Williams(17/5) Samantha Fox(1) Kylie Minogue(1)
47 21 5 Phil Spector (1958-03) John Lennon(7/1) Plastic Ono Band(6/1) Righteous Brothers(4/2)
48 21 3 David Bowie (1972-99) David Bowie(17/3) Iggy Pop(1) Queen(1/1)
49 21 2 Walter Afanasieff (1990-02) Mariah Carey(9/1) Celine Dion(5/1) Savage Garden(2)
50 20 10 Bennie Andersson (1973-00) Abba(19/9) Barbara Dickson(1/1) Elaine Paige(1/1)

51 20 10 Bjorn Ulvaeus (1973-00) Abba(19/9) Barbara Dickson(1/1) Elaine Paige(1/1)
52 20 7 Tony Hatch (1961-88) Searchers(6/3) Petula Clark(4) Jimmy Justice(2)
53 20 5 Barry Gibb (1968-97) Bee Gees(12/3) Dionne Warwick(2) Andy Gibb(1)
54 20 3 Stephen Hague (1983-97) Pet Shop Boys(4/2) New Order(4/1) Climie Fisher(2)
55 20 3 Quincy Jones (1963-92) Michael Jackson(15/2) George Benson(2) Lesley Gore(1)
56 20 2 Ron Richards (1964-88) Hollies(17/2) PJ Proby(3)
57 19 5 Nicky Chinn (1971-78) Mud(8/3) Suzi Quatro(5/2) Smokie(3)
58 19 4 Michael Jackson (1979-01) Michael Jackson(16/4) Jacksons(3) Janet Jackson(1)
59 19 4 Mark Taylor (1992-03) A1(4/1) Cher(3/1) Enrique Iglesias(2/1)
60 19 3 Giorgio Moroder (1974-95) Donna Summer(6/1) Three Degrees(3) Berlin(2/1)

61 19 3 Hugh Padgham (1981-03) Phil Collins(8/1) Police(4/2) Genesis(1)
62 19 2 Lamont Dozier (1963-89) Supremes(7/1) Four Tops(6/1) Chairmen Of The Board(2)
63 18 4 Don Costa (1956-82) Paul Anka(6/1) Donny Osmond(5/2) Trini Lopez(1)
64 18 4 Nigel Wright (1982-03) Madonna(3) Shakatak(2) Mirage(2)
65 18 2 Brian Holland (1961-89) Supremes(7/1) Four Tops(6/1) Chairmen Of The Board(2)
66 18 2 Stargate (1999-03) Blue(5/1) Mis-teeq(3) Atomic Kitten(2)
67 17 5 Tony Macaulay (1967-78) David Soul(4/2) Foundations(3/1) Drifters(2)
68 17 5 Guy Chambers (1997-03) Robbie Williams(17/5) Kylie Minogue(1) Nicole Kidman(1/1)
69 17 4 Richard Perry (1968-91) Leo Sayer(4/1) Pointer Sisters(3) Ringo Starr(2)
70 17 3 Milt Gabler (1944-68) Bill Haley & His Comets(9/1) Four Aces(2) Sammy Davis Jr(1)

71 17 2 Babyface (1987-01) Bobby Brown(3) Whitney Houston(2) Toni Braxton(2)
72 17 2 Frank Farian (1975-97) Boney M(10/2) Milli Vanilli(2) No Mercy(2)
73 17 1 Mike Hedges (1980-02) Manic Street Preachers(5) Beautiful South(3/1) Travis(2)
74 17 1 Jimmy Iovine (1978-94) Simple Minds(4) U2(4/1) Alison Moyet(2)
75 17 1 Prince (1981-99) Prince(16/1) New Power Generation(3) Martika(1)
76 17 1 Paul Weller (1979-02) Style Council(7) Jam(5/1) Paul Weller(3)
77 16 7 Absolute (1996-03) Spice Girls(4/3) Geri Halliwell(4/3) Boyzone(1)
78 16 4 Tom Dowd (1966-94) Rod Stewart(11/4) Derek & The Dominos(2) Eric Clapton(1)
79 16 4 Bunny Lewis (1953-62) David Whitfield(8/2) Craig Douglas(7/1) Eden Kane(1/1)
80 16 4 Narada M Walden (1980-95) Whitney Houston(5/2) Narada M Walden(2) Aretha Franklin(1/1)

81 16 4 Julian Gallagher (1998-03) 5ive(7/3) Kylie Minogue(3) Queen(1/1)
82 16 3 Ali Campbell (1980-98) UB40(15/3) Ali Campbell(1) Pamela Starks(1)
83 16 2 Gus Dudgeon (1969-88) Elton John(11/1) David Bowie(2/1) John Kongos(2)
84 16 2 David Foster (1979-00) Celine Dion(4) Whitney Houston(3/1) Chicago(2)
85 16 2 Daniel Lanois (1984-01) U2(13/2) Peter Gabriel(3) Kate Bush(1)
86 16 2 Arif Mardin (1966-96) Bee Gees(2/1) Chaka Khan(2/1) Bette Midler(2)
87 16 2 Neil Tennant (1987-00) Pet Shop Boys(15/2) Electronic(1)
88 16 1 Freddie Perren (1970-88) Jacksons(4) Tavares(4) Yvonne Elliman(2)
89 16 1 Tony Swain (1981-89) Spandau Ballet(5/1) Bananarama(4) Imagination(3)
90 16 0 Bernard Edwards (1978-93) Chic(5) Sister Sledge(4) Diana Ross(2)

91 15 6 Chas Chandler (1967-75) Slade(13/6) Jimi Hendrix(2)
92 15 3 Robin Gibb (1968-97) Bee Gees(12/3) Robin Gibb(1) Bee Gees(1)
93 15 3 UB40 (1980-98) UB40(15/3) Chrissie Hynde(2/1)
94 15 3 R. Kelly (1992-03) R. Kelly(10/2) Michael Jackson(2/1) Changing Faces(1)
95 15 2 Chris Lowe (1987-00) Pet Shop Boys(15/2)
96 15 2 Pet Shop Boys (1987-00) Pet Shop Boys(11/2) Liza Minelli(2) Eighth Wonder(1)
97 15 2 Francis Rossi (1973-94) Status Quo(13/2) Graham Bonnet(1) Status Quo(1)
98 15 2 Stephen Street (1987-97) Blur(10/2) Morrissey(4) Sleeper(1)
99 15 2 Wyclef Jean (1996-02) Wyclef Jean(4) Fugees(4/2) Whitney Houston(1)
100 15 1 Christopher Neil (1976-95) Sheena Easton(3) Shakin' Stevens(3) Paul Nicholas(2)

Transa

Transa to brytyjski duet muzyki elektronicznej złożony z braci Dave'a i Brendana Webstera. W większości aktywni od lat 90. do lat 2000. w swojej karierze tworzyli głównie muzykę trance , ale od czasu do czasu wpadali w sferę progresywnego house . Nagrywali także pod pseudonimami Cascade i Catcher . Ich piosenka Enervate , wydana w 1997 r., była jak dotąd największym hitem, a następnie Supernova w 1999 r. i Behind The Sun w 1998 r.
Kilka ich piosenek i remiksów pojawiło się na albumach mix przez lata, przede wszystkim pierwszy album Paula Oakenfolda w serii Tranceport i X-Cabs 's Exposure 1 . Remiksowali dla BT , Art of Trance , Tiësto , Ferry Corsten , Venga Boys , Armin Van Buuren , Blue Amazon i Alice Deejay.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Prophase / Interphase	Transa	08.1997	65[1]	-	Perfecto PERF 147CD	[written by Transa][produced by Transa]
Enervate	Transa	02.1998	42[2]	-	Perfecto PERF 155CD	[written by Transa][produced by Transa]
Behind The Sun	Transa	12.1998	188[1]	-	Hook Recordings HK 036	[written by Brendan Webster, Dave Webster][produced by Brendan Webster, Dave Webster]
Carla's Theme	Transa	09.1999	128[1]	-	Hook Recordings HK 043	[written by Brendan Webster, Dave Webster][produced by Brendan Webster, Dave Webster]
Supernova / Transtar	Transa	12.1999	129[1]	-	UG UG 021	[written by Brendan Webster, Dave Webster][produced by Brendan Webster, Dave Webster]
Astro Dawn	Transa	03.2000	90[1]	-	Hook Recordings HKCDS 49	[written by Brendan Webster, Dave Webster][produced by Brendan Webster, Dave Webster]

Stormzy

Michael Ebenazer Kwadjo Omari Owuo Jr. (ur. 26 lipca 1993 r. w Londynie), znany pod pseudonimem artystycznym Stormzy - brytyjski raper.
Jego najbardziej rozpoznawalnym utworem jest Shut Up, początkowo wydane jako freestyle na YouTube, następnie w formie singla, który na liście UK Singles Chart osiągnął 8 miejsce. Debiutancki album Gang Signs & Prayers ujrzał światło dzienne 24 lutego 2017 roku i trafił na szczyt UK Albums Chart.
Michael Ebenazer Kwadjo Omari Owuo Jr urodził się 26 lipca 1993 roku w londyńskiej gminie Croydon. Jego matka jest Ghanką. Wychowywał się w dzielnicy South Norwood z matką, bratem i dwiema siostrami. Rapować zaczął w wieku 11 lat.

Stormzy określa siebie z lat szkolnych jako „bardzo niegrzecznego dzieciaka, na skraju bycia wyrzuconym ze szkoły". Jak sam powiedział, dostał sześć A, trzy A i pięć B na swoich GCSE, następnie otrzymując „upokarzające" ABCDE za A-levels: „Jak na kogoś, kto przeklinał w klasie i był na skraju wyrzucenia, to właśnie A-levels pokazały mi, że w życiu potrzeba etyki pracy." Przez 2 lata pracował w dziale zapewniania jakości rafinerii w Southampton.


Po zdobyciu rozpoznawalności wśród brytyjskiej sceny undergroundowej dzięki serii freestyle'ów zatytułowanej Wicked Skengman, Stormzy wydał swoją pierwszą EPkę Dreamers Disease w lipcu 2014 roku. W listopadzie tego samego roku wystąpił gościnnie w utworze I'm Fine Chipa wraz z raperem Shalo.

W marcu wydał singiel Know Me From, który zajął 49 miejsce listy UK Singles Chart. We wrześniu wydał ostatni odcinek serii Wicked Skengman na iTunes, wraz z wersją studyjną freestyle'u Shut Up. Utwór zadebiutował na UK Singles Chart na 18 miejscu, stając się pierwszym w historii freestylem w pierwszej czterdziestce listy.

12 grudnia 2015 roku Stormzy wykonał Shut Up podczas wejścia na ring boksera Anthony'ego Joshuy przed walką przeciwko Dillianowi Whyte'owi. Dzięki temu utwór zyskał ogromną popularność, trafiając na 8 miejsce UK Singles Chart, przebijając pozycję Wicked Skengman 4 i stając się najwyżej notowanym singlem Stormzy'ego.

W kwietniu 2016 roku wydał piosenkę Scary, tuż przed zrobieniem przerwy w karierze. Powrócił w lutym następnego roku z serią billboardów wywieszonych w całym Londynie, ukazujących hasztag #GSAP 24.02. Ujawnił tytuł debiutanckiego albumu - Gang Signs & Prayer - który został wydany 24 lutego 2017 roku i osiągnął szczyt listy UK Albums Chart 3 marca 2017 roku.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Know Me From	Stormzy	03.1015	49[1]	-	Stormzy GBMA 21410784	[silver-UK][written by Michael Omari][produced by Zdot]
Shut Up	Stormzy	09.2015	8[35]	-	Stormzy GBLFP 1599790	[platinum-UK][written by Michael Omari][produced by XTC]
WickedSkengMan 4	Stormzy	09.2015	18[7]	-	Stormzy GBLFP 1599789	[silver-UK][produced by JME]
Dude	Lethal Bizzle & Stormzy	11.2015	49[1]	-	Stay Dench GBKP 91500001	-
Big for Your Boots	Stormzy	02.2017	6[22]	-	Merky UKJ4A 1700005	[platinum-UK][written by Michael Omari,Karl Joseph][produced by Sir SpyroFraser, T Smith]
Blinded by Your Grace, Pt. 2	Stormzy feat. Mnek	03.2017	7[28]	-	Merky UKJ4A 1700011	[platinum-UK][written by Michael Omari,Karl Joseph][produced by Sir SpyroFraser, T Smith]
Cold	Stormzy	03.2017	21[3]	-	Merky UKJ4A 1700002	[silver-UK][written by Michael Omari][produced by Swifta Beater]
Bad Boys	Stormzy featuring Ghetts and J Hus	03.2017	22[3]	-	Marky UKJ4A 1700003	-
First Things First	Stormzy	03.2017	25[2]	-	Merky UKJ4A 1700001	-
Mr Skeng	Stormzy	03.2017	29[3]	-	Merky UKJ4A 1700008	-
Cigarettes & Cush	Stormzy featuring Kehlani	03.2017	30[3]	-	Merky UKJ4A 1700009	[silver-UK]
Velvet/Jenny Francis (Interlude)	Stormzy	03.2017	48[2]	-	Merky UKJ4A 1700006	-
Return of the Rucksack	Stormzy	03.2017	53[2]	-	Merky UKJ4A 1700012	-
100 Bags	Stormzy	03.2017	58[1]	-	Merky UKJ4A 1700014	-
Blinded by Your Grace, Pt. 1	Stormzy	03.2017	59[1]	-	Merky UKJ4A 1700004	-
Don't Cry for Me	Stormzy featuring Raleigh Ritchie	03.2017	63[1]	-	Merky UKJ4A 1700015	-
21 Gun Salute (Interlude)	Stormzy	03.2017	65[1]	-	Merky UKJ4A 1700010	-
Lay Me Bare	Stormzy	03.2017	68[1]	-	Merky UKJ4A 1700017	-
Crazy Titch	Stormzy	03.2017	100[1]	-	Merky UKJ4A 1700016	-
Ask Flipz	Krept and Konan featuring Stormzy	11.2017	30[6]	-	Virgin GBUM 71702037	-
Let Me Down	Jorja Smith featuring Stormzy	01.2018	34[10]	-	Famm US23A 1500697	[silver-UK][written by Jorja Smith,Michael Omari,Ed Thomas][produced by Paul Epworth,Ed Thomas]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Gang Signs & Prayer	Stormzy	03.2017	1[1][69]	-	Merky MRKY 001CD	[platinum-UK][produced by Stormzy,Fraser T Smith,169,E.Y Beats,Mura Masa,Sir Spyro,SOS,Sunny Kale,Swifta Beater,Wizzy Wow,XTC]

Ratata

Ratata to szwedzka grupa popowa, której liderem był szwedzki wokalista Mauro Scocco, założony w 1980 roku. Funkcjonował jako zespół 4-osobowy do 1983 roku, kiedy to został rozwiązany. Ale Johan Ekelund grając z zespołem przez krótki czas kontynuował współpracę ze Scocco jako duet aż do 1989 roku. Duet miał krótki powrót w 2002 roku.

Scocco utworzył popową grupę Ratata w 1980 r. Wraz z kilkoma kolegami z klasy, gdy jeszcze był w szkole : Heinz Liljedahl, Anders Skog i Johan Kling. Pierwszym singlem był „För varje dag” ( „Za każdy dzień” ) w 1981 roku, a po nim drugi singiel „Ögon av is”. Oba  pojawiły się na ich debiutanckim albumie z 1982 roku Ratata . Natychmiast po wydaniu Jackie , ich drugiego albumu, w tym utworu tytułowego jako singla.

Kiedy Kling odszedł w 1982 roku, dołączył do nich basista i klawiszowiec Johan Ekelund. Ratata rozpadł się w 1983 roku po zaledwie trzech latach działalności.

Scocco nadal posługiwał się tą nazwą jako duet, kiedy dołączył do niego Johan Ekelund. W przypadku koncertów i koncertów duet polegał na muzykach, którzy pomagali w występach. Duet Mauro Scocco i Johan Ekelund kontynuowali występy aż do 1989 roku. Duet powrócił w 2002 roku z singlem „Honung” z okazji wydania ich kompilacji Kollektion .

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Ger	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia	Komentarz
För varje dag	Ratata	10.1981	-	-	-	-	-	-	20[1]	-	Stranded REK 011	[written by Mauro Scocco,Johan Ekelund]
Ögon av is	Ratata	02.1982	-	-	-	-	-	-	12[5]	-	Stranded REK 015	[written by Mauro Scocco,Johan Ekelund,Anders Skog,Johan Kling]
Någonting	Ratata	05.1984	-	-	-	-	-	-	9[4]	-	Stranded REK 052	[written by Mauro Scocco,Johan Ekelund]
Jackie	Ratata	04.1986	-	-	-	-	-	-	19[1]	-	Stranded REK 053	[written by Mauro Scocco,Johan Ekelund]
Se dig inte om	Ratata	11.1986	-	-	-	-	-	-	12[3]	-	The Record Station TATI 1	-
Så länge vi har varann	Ratata & Frida	02.1987	-	-	-	-	-	-	5[7]	-	The Record Station TATI 3	[written by Mauro Scocco,Johan Ekelund]
Glad att det är över	Ratata	09.1989	-	-	-	-	-	-	5[5]	-	Diesel Music DIESEL S-1	[written by Mauro Scocco,Johan Ekelund]
Honung	Ratata	10.2002	-	-	-	-	-	-	55[2]	-	Diesel Music Diesel CS-49	[written by Mauro Scocco,Johan Ekelund]

Albums

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	UK	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia	Komentarz
Ratata	Ratata	04.1982	-	-	-	-	-	-	18[4]	-	Stranded Rekords EKO 106	-
Äventyr	Ratata	11.1983	-	-	-	-	-	-	21[3]	-	Stranded Rekords EKO 116	-
Paradis	Ratata	11.1984	-	-	-	-	-	-	14[5]	-	Stranded Rekords EKO 128	-
Sent i september	Ratata	11.1985	-	-	-	-	-	-	6[7]	-	Stranded Rekords EKO 133	-
Mellan dröm och verklighet	Ratata	02.1987	-	-	-	-	-	-	1[2][8]	-	The Record Station STAT 3	-
Guld 1981-87	Ratata	12.1987	-	-	-	-	-	-	24[5]	-	The Record Station STAT 5	-
Människor under molnen	Ratata	10.1989	-	-	-	-	-	-	2[9]	-	Diesel Music Diesel L-1	-
Kollektion	Ratata	09.2002	-	-	-	-	-	-	51[3]	-	Universal 064 966-2	-

Nolans

W składzie tej bardzo popularnej pochodzącej z Irlandii rodzinnej grupy znaleźli się: Tommy, Anne, Denise, Maureen (ur. 14.06.1954 r.), Brian, Linda (ur. 23.02.1959 r.), Bernadette (ur. 17.10.1960 r.) i Coleen Nolanowie. Rodzina Nolanów mieszkała w Dublinie do 1962 r., kiedy to podjęto decyzję o przeprowadzce do Blackpool.

Rodzice, Tommy i Maureen, byli oboje wokalistami i stopniowo wprowadzali w szeregi grupy swoje dzieci. W 1963 r. cała rodzina zadebiutowała jako „Śpiewający Nolanowie”. Dziewczęta podjęły później decyzję o rozpoczęciu zawodowej kariery w show biznesie i po nagraniu okolicznościowego świątecznego maxi-singla, w 1972 r. zarejestrowały swój debiutancki album. Po przeprowadzce do Londynu skład grupy zawęził się do Anne, Denise, Lindy, Bernadette i młodej Maureen.

Grupa zdobyła sporą popularność występując w programach telewizyjnych i licznych koncertach typu rewiowego. Po nagraniu w 1977 r. drugiego albumu i odbyciu tournee po Stanach Zjednoczonych, w czasie którego towarzyszyły Engelbertowi Humperdinckowi, Denise postanowiła rozpocząć karierę solową. Występując już jako kwartet siostry podpisały kontrakt z wytwórnią CBS i mimo mocnej pozycji przegrały eliminacje do Festiwalu Piosenki Eurowizji, gdzie Wielką Brytanię reprezentować miał zespół Black Lace.

Po zarejestrowaniu sporego przeboju „Spirit Body And Soul” Anne wyszła za mąż i odeszła z zespołu. Zastąpiła ją młodsza siostra Denise, a nazwa formacji uległa zmianie z The Nolan Sisters na The Nolans. Chwytliwy utwór „I’m In The Mood For Dancing” stał się przebojem na całym niemal świecie i przyniósł im międzynarodową sławę, wchodząc na szczyt nawet japońskiej listy przebojów.

Wokalistkom udało się jeszcze umieścić w Top 10 brytyjskich zestawień kompozycje „Gotta Pull Myself Together” i „Attention To Me”. W tym też okresie Linda poślubiła byłego perkusistę zespołu Harmony Grass Briana Hudsona i odeszła z grupy. Zastąpiła ją Anne, która opuściła The Nolans dwa lata wcześniej. Ogromne sukcesy odnoszone przez siostry w Japonii i Irlandii znalazły swe odbicie również w dolnych rejnach brytyjskiej listy przebojów,oraz kilku best sellerowych albumach. Coleen,Bernadette i Denise nagrywały single solowe, a Linda i Coleen jako The Young And Moody Ban zarejestrowały wspólnie przebojowy singel "Don't Do That".

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Spirit, Body And Soul/More To Love	Nolans	10.1979	34[6]	-	Epic EPC 7796	[written by Ben Findon/John Puzey/Mike Myers][produced by Ben Findon]
I'm In The Mood For Dancing/Let's Make Love	Nolans	12.1979	3[15]	-	Epic EPC 8068	[written by Ben Findon/Michael Myers/Robert Puzey][produced by Ben Findon]
Don't Make Waves/Don't Let Me Be The Last To Know	Nolans	04.1980	12[11]	-	Epic EPC 8349	[written by Ben Findon/Michael Myers/Robert Puzey][produced by Ben Findon]
Gotta Pull Myself Together/Directions Of Love	Nolans	09.1980	9[13]	-	Epic EPC 8878	[written by Ben Findon/Michael Myers/Robert Puzey][produced by Ben Findon]
Who's Gonna Rock You/Better Late Than Never	Nolans	12.1980	12[11]	-	Epic EPC 9325	[written by Billy Ocean/Ken Gold][produced by Nicky Graham]
Attention To Me/Old Feelings Again	Nolans	03.1981	9[13]	-	Epic EPC 9571	[written by Ben Findon/Michael Myers/Robert Puzey][produced by Ben Findon]
Chemistry/Are You Thinking Of Me	Nolans	08.1981	15[8]	-	Epic EPC 1485	[written by Nicky Graham/Robin Smith][produced by Nicky Graham]
Don't Love Me Too Hard/A Simple Case Of Loving You	Nolans	02.1982	14[14]	-	Epic EPC 1927	[written by Ben Findon/Michael Myers/Robert Puzey][produced by Ben Findon]
Crashing Down/If It Takes Me All Night	Nolan Sisters	06.1982	79[5]	-	Epic EPC 2378	[written by Ben Findon/Michael Myers/Robert Puzey][produced by Ben Findon]
Dragonfly/Every Little Thing	Nolan Sisters	10.1982	77[4]	-	Epic EPC 2864	[written by Tim Friese-Greene, Stevie Lange][produced by Tim Friese-Greene]
I'm In The Mood For Dancin '89/No Question	Nolans	07.1989	99[1]	-	A.1. A1 312	[written by Ben Findon/Michael Myers/Robert Puzey][produced by Barry Upton]
I'm In The Mood For Dancing [remix]	Nolans	04.1995	51[4]	-	Living Beat LBES 31	[written by Ben Findon/Michael Myers/Robert Puzey][produced by Ben Findon]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
20 Giant Hits	Nolans	07.1978	3[12]	-	Target TGS 502	[produced by Roger Greenaway]
Nolan Sisters	Nolans	01.1980	15[13]	-	Epic 83892	[produced by Ben Findon]
Making Waves	Nolans	10.1980	11[33]	-	Epic EPC 10023	[produced by Making Waves]
Portrait	Nolans	03.1982	7[10]	-	Epic EPC 10033	[produced by Ben Findon/Nicky Graham]
Altogether	Nolans	11.1982	52[8]	-	Epic EPC 10037	[produced by Ben Findon]
Girls Just Wanna Have Fun	Nolans	11.1984	39[8]	-	Towerbell TOWLP 10	[produced by Richard Myhill]
I'm in the Mood Again	Nolans	10.2009	22[7]	-	Universal Pictures 8273916	[produced by Steve Sidwell]