Residents

Pomimo kariery obejmującej dwie dekady, The Residents z powodzeniem - i w pełni zamierzenie - otoczyli się aurą tajemniczości i zapomnienia. Pozostając wiernymi kultowi osobowości, z uporem zachowują anonimowość, odmawiając podania składu grupy, zapewniając sobie tym samym całkowitą swobodę artystyczną. 

Początki działalności zespołu spowija mrok tajemnicy, jednak panująca powszechnie opinia głosi, że The Residents powstali w Shrieveport w stanie Luizjana. Później przenieśli się do San Mateo w Kalifornii, gdzie w warunkach domowych zarejestrowali kilka taśm. W 1971 r. członkowie zespołu dokonali spośród nich wyboru i zmontowali gotowe nagrania, a rezultaty przesłali do Hala Haverstadta z Warner Brothers, który podpisał kontrakt z Captainem Beefheartem. Do przesyłki nie dołączono nazwy grupy i dlatego też odrzucone nagrania odesłano z adnotacją „for the attention of the residents" („zwrot do mieszkańców"), którą muzycy wykorzystali jako swoją nazwę. 

W 1972 r. przenieśli się do San Francisco, gdzie założyli wytwórnię Ralph Records z myślą o wydawaniu własnych płyt. Zadebiutowali singlem „Santa Dog". W 1974 r. zaproponowali pierwszy album Meet The Residents (aluzja do Meet The Beatles}, który stanowił doskonały przykład ich niekonwencjonalnego stylu. Łączył on niezwykłe wersje przebojów z lat 60-tych z ambitnymi własnymi kompozycjami. Krytycy od razu zaczęli porównywać twórczość The Residents z Mothers Of Invention, ale każde tego typu porównanie było mocno powierzchowne, jako że The Residents czerpali muzyczne wpływy z wiciu różnych źródeł, przygotowując zazwyczaj wielkie niespodzianki. 

I tak na albumie Third Reich Rock 'N'Roll - bodaj najlepszym w dyskografii - zamieścili dwie suity będące dowodem na ich mocno skrzywioną wizje prezentowania nowych wersji utworów, a płyta Not Available prezentowała materiał nie przeznaczony przez muzyków do wydania. Został on bowiem zarejestrowany w myśl wyznawanej przez muzyków teorii głoszącej, że płyta nie powinna zostać wydana, dopóki twórcy całkowicie nie zapomną o jej istnieniu. Wydawnictwo pojawiło się jednak na rynku w czasie trwania sesji do ambitnego albumu Eskimo.

 Z kolei The Commercial Album składał się z 40 utworów trwających dokładnie l minutę i pozostawał w ostrym kontraście z następnym przedsięwzięciem The Residents, trylogią The Mole, która obejmowała Mark Of The Mole, The Times Of Two Cititts i The Big Bubble. Muzycy wyruszyli w długą trasę po Europie i Stanach Zjednoczonych, w czasie której promowali swoje najnowsze dzieło. Ta z kolei stała się inspiracją do wydania kilku wydawnictw koncertowych i EP-ki prezentującej muzykę graną w czasie przerw w koncertach. 

W zaprezentowanej potem „Serii amerykańskich kompozytorów" The Residents zarejestrowali albumy: George And James (poświęcony pamięci George'a Gershwina i Jamesa Browna), Star s And Hank Forever (hołd dla Hanka Williamsa i Johna Phillipa Sousy) oraz The King And Eye z przebojami Elvisa Presleya. Jeśli nawet wielu zarzucało The Residents zubożenie oryginalnego materiału, to należy mimo wszystko pamiętać, że siła zespołu polega na niezwykłej interpretacji i wykorzystaniu ikon kulturowych jako tła dla zaprezentowania własnej, oryginalnej wizji.

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Mole Show - The Complete	Residents	04.2019	49[1].Indie Chart	-	Cherry Red/New Ralph NRTBOX 010	-
God In Three Persons	Residents	08.2019	43[1].Indie Chart	-	Cherry Red/New Ralph NRTBOX 013	-
Metal, Meat & Bone (The Songs Of Dyin' Dog)	Residents	07.2020	27[1].Indie Chart	-	Cherry Red CDBRED 804	[produced by The Residents, Eric Drew Feldman]
Gingerbread Man	Residents	06.2021	36[1].Indie Chart	-	Cherry Red/New Ralph NRTBOX 017	-

Bill Nelson

Właśc. William Nelson, ur. 18.12.1948 r. w Wakefield w hrabstwie Yorkshire, Anglia. Mimo że znany jest głównie ze swojej pełnej inwencji gry na gitarze w grupie Be Bop Deluxe, cztery piąte nagranych przez niego wszystkich płyt stanowią albumy solowe. Akustyczny, bardzo nastrojowy debiutancki Northern Dream powstał po okresie spędzonym na współpracy z pre-progresywnymi grającymi w rodzinnym hrabstwie Nelsona zespołami, takimi jak The Teenagers, Global Village i Gen The Revolution. 

Przez większą część lat 70-tych gitarzysta stał na czele grupy Be-Bop Deluxe, którą opuścił idąc za wezwaniem dochodzących do głosu sił punka i techno-rocka. Przejawem nowych zainteresowań muzyka było założenie własnego zespołu Red Noise. Nagrany w 1979 r. album Sound-On-Sound okazał się dynamicznym, ale mocno pogmatwanym debiutem grupy. Nelson powrócił wkrótce do działalności solowej, a wydany w tym okresie nakładem należącej do Nelsona wytwórni Cocteau Records singel „Do You Dream In Colour" uplasował się na najwyższej w jego karierze, 52. pozycji brytyjskich zestawień. 

Po krótkim okresie współpracy z Mercury Records muzyk nadal nagrywał - głównie we własnym domowym studiu - nastrojowe, skłaniające do refleksji albumy. Był także bardzo poszukiwanym producentem i brał udział w sesjach nagraniowych wielu zespołów nowofalowych, m.in. Skids i Flock Of Seagulls. Ku zaskoczeniu wielu po rozwiązaniu Be-Bop Deluxe rzadko sięgał po gitarę, nad którą zaczął przedkładać instrumenty klawiszowe i samplery, komponując utwory wykorzystywane jako muzyczne tło do filmów i spektakli teatralnych. 

Wśród tych ostatnich wyróżniały się ilustracje do wystawionych przez Yorkshire Actors Company sztuk „Das Kabinett" i ,,La Belle Et La Bete", wydane później w formie albumów. Wiele z pochodzących z lat 80-tych utworów Nelsona było kapryśnymi, rozwlekłymi kompozycjami, którym zdccydowa nie brakowało wkładu ze strony innych muzyków. Liczne albumy muzyka ukazywały się nakładem jego fan klubu, ale ilość (dwukrotnie na rynku pojawiły się czteropłytowe zestawy: Trial By Intimacy i Demonstrations Of Affection) niestety nie zawsze szła w parze z jakością. 

Na zarejestrowanym w 1991 r. dla niezależnej wytwórni Imaginary z Manchesteru albumie Luminous powrócił już do bardziej zdecydowanego stylu, a w wywiadach coraz częściej wspominał o powrocie do swojej pierwszej miłości - gitary.
 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Do You Dream In Colour?	Bill Nelson	07.1980	52[4]	-	Cocteau COQ 1	[written by Bill Nelson][produced by Bill Nelson, John Leckie]
Youth Of Nation On Fire/Be My Dynamo	Bill Nelson	06.1981	73[3]	-	Mercury WILL 2	[written by Bill Nelson][produced by Bill Nelson]
Acceleration/Hard Facts From The Fiction Department	Bill Nelson	09.1984	78[3]	-	Cocteau COQ 15	[written by Bill Nelson][produced by Bill Nelson]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Quit Dreaming and Get on the Beam	Bill Nelson	05.1981	7[6]	-	Mercury 6359055	[produced by Bill Nelson, John Leckie]
The Love That Whirls (Diary Of A Thinking Heart)	Bill Nelson	07.1982	28[4]	-	Mercury WHIRL 3	-
Chimera	Bill Nelson	05.1983	30[5]	-	Mercury MERB 19	[produced by Bill Nelson]
Getting The Holy Ghost Across	Bill Nelson	05.1986	91[1]	-	Portrait PRT 26602	[produced by Bill Nelson]