Hollywood Flames

Hollywood Flames była amerykańską grupą wokalną R&B w latach pięćdziesiątych XX wieku, najbardziej znaną z przeboju nr 11 „ Buzz-Buzz-Buzz ” z 1957 roku.  Powstali jako The Flames w 1949 roku w dzielnicy Watts w Los Angeles  na pokazie talentów, na którym spotkali się członkowie różnych grup licealnych. Oryginalnymi członkami byli Bobby Byrd (prowadzący), David Ford, Curlee Dinkins i Willie Ray Rockwell. Rockwell został zastąpiony przez Clyde'a Tillisa, a Ford czasami śpiewał główną rolę.  

 

Ich pierwszy płatny koncert odbył się w Barrelhouse Club Johnny'ego Otisa. Po raz pierwszy nagrali w 1950 roku dla wytwórni Selective, a w następnym roku, nazywani The Hollywood Four Flames, wydali „Tabarin”, piosenkę napisaną przez Murry'ego Wilsona (ojca The Beach Boys). Później nagrali kolejną piosenkę Wilsona, „I'll Hide My Tears”.  

 

Uważa się, że przez lata grupa, pod różnymi nazwami, nagrywała dla około dziewiętnastu różnych wytwórni płytowych, w tym Aladdin i Specialty. Chociaż przez kilka lat nie mieli wielkich hitów, odnieśli sukces lokalny w okolicach Los Angeles. Grupa przeszła również szereg zmian personalnych, w których Rockwell został zastąpiony przez Gaynela Hodge'a, a na krótką chwilę Dinkins został zastąpiony przez Curtisa Williamsa. Hodge i Williams, wraz z Jessem Belvinem, byli współautorami „Earth Angel” The Penguins. W 1953 roku wydali szkic do tej piosenki „I Know” w wytwórni Swing Time. Uważana za pierwszą piosenkę prezentującą fortepian-attacca 6/8 znaną z hitów z późnych lat 50-tych, takich jak „Only You” i „Ain't That a Shame”. 

 

 W 1954 roku grupa była zwykle nazywana The Hollywood Flames, ale nagrywała także jako The Turks, The Jets i The Sounds. David Ford i Gaynel Hodge nagrywali z Jessem Belvinem i bratem Hodge'a Alexem (członkiem założycielem The Platters) jako The Tangiers, zanim bracia Hodge opuścili The Hollywood Flames w 1955 roku, aby stworzyć nową wersję The Turks. Zastąpił go Earl Nelson, który wcześniej nagrywał z Byrdem jako The Voices, a później z Byrdem utworzyli duet Bob & Earl. W 1957 roku grupa - Byrd, Ford, Dinkins i Nelson - podpisała kontrakt z Class Records, gdzie Byrd został przemianowany na „Bobby Day”. Grupa nagrywała jako The Hollywood Flames, jako Bobby Day & the Satellites oraz jako Earl Nelson & the Pelicans. W lipcu 1957 roku Bobby Day & the Satellites nagrali „Little Bitty Pretty One”, który z większym powodzeniem nagrał Thurston Harris. 

 

Później tego samego roku The Hollywood Flames - ze śpiewającym Nelsonem - wydali „Buzz-Buzz-Buzz”, którego współautorem był Byrd, który osiągnął 5. miejsce na liście R&B i 11. miejsce na liście pop. Byrd (alias Day) następnie opuścił The Hollywood Flames, ale nadal wydawał single, najpierw jako Bobby Day & the Satellites, a następnie jako wykonawca solowy. Jego największy sukces przyszedł w 1958 roku z „Rockin' Robin”. 4 sierpnia 1958 roku Hollywood Flames pojawili się w Apollo Theatre w ramach programu Dr. Jive. Inni w serialu to Larry Williams, The Cadillacs, Little Anthony & the Imperials, The Skyliners, Frankie Lymon, Clintonian Cubs i Eugene Church. Po tym Curtis Williams zrezygnował. Nowymi członkami byli tenor Eddie Williams (były lider Aladdins) i baryton Ray Brewster, który dołączył w 1958 r. (Brewster był w Penguins w 1956 r., A Williams i Brewster byli w późniejszych Colts / Fortunes z Donem Wyattem.)  

 

Następnie cała grupa podniosła się i przeniosła do Nowego Jorku, po uzyskaniu kontraktu z Atco, filią Atlantic Records. W grudniu 1959 roku wydali swoje pierwsze wydawnictwo Atco: „Every Day, Every Way” (prowadzony przez Earla Nelsona)  /  „If I Thought You Needed Me” (lider Eddie Williams).  Wrócili do Apollo 19 lutego 1960 roku na kolejny pokaz Dr. Jive. Tym razem dzielili scenę z Johnnym Nashem, The Flamingos, Nappy Brown, Tiny Topsy, The Centurians, Eugene Church, Barrett Strong, Jean Sampson i The Fidelitys. W kwietniu 1960 roku Atco wydało „Ball And Chain” kierowane przez Earla Nelsona. „I Found A Boy” zaśpiewał Eddie Williams i nieznana wokalistka, która nagrała tę jedną płytę z Hollywood Flames. Podczas tej samej sesji z Atco Ray and the Flames nagrali także „Devil Or Angel” i „Do You Ever Think of Me”. 

The Hollywood Flames nagrali jedną płytę dla Chess ze swojego studia w Chicago „Gee” i „Yes They Do”, wydaną w marcu 1961 roku. W 1962 roku Ray opuścił Flames i został głównym wokalistą nowojorskiego Cadillac. The Hollywood Flames nagrywali jeszcze przez kilka lat, ze zmiennym składem, a jedyną stałą osobą był David Ford. Ostatnia wersja grupy rozpadła się około 1967 roku. Earl Nelson, znany również jako Jackie Lee, zmarł 12 lipca 2008 roku.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Buzz-Buzz-Buzz/Crazy	Hollywood Flames	11.1957	-	11[17]	Ebb 119	[written by John Gray, Bobby Day][produced by John Dolphin][5[7].R&B Chart]
Gee/Yes They Do	Hollywood Flames	06.1961	-	-	Chess 1787	[written by William Davis, Viola Watkins][26[3].R&B Chart]