W 1965 r. producent Tom Wilson zaproponował mu udział w nagraniowej sesji Boba Dylana, w której na gitarze miał grać Mike Bloomfield. Kooper ochoczo wybrał organy, choć o instrumencie tym miał niewielkie pojęcie. Dylanowi przypadła jednak do gustu intuicyjna gra muzyka, nadająca wigoru słynnemu tematowi „Like A Rolling Stone” i związanemu z nim albumowi Highway , 61 Revisited.
Kooper miał towarzyszyć Dylanowi przez wiele lat, goszcząc na jego płytach Blonde On Blonde (1966 r.), New Morning (1970 r.) i Under The Red Sky (1990 r.) Sukcesy u boku Dylana spowodowały zainteresowanie. Kooperem w kręgach zelektryfikowanego folku. Uczestniczył w nagraniach Toma Rusha (Take A Little Walk With Me ) oraz tria Peter, Paul And Mary (Album ). Jego solowa wersja „I Can’t Keep From Crying Sometimes” znalazła się na składankowym longplayu What's Shaking wytwórni Elektra, a bluesowy standard; „Parchman Farm” wydano na singlu w 1966 r.
Wkrótce potem został przyjęty jako organista do formacji wykonujących miejski rhythm’n’blues. Z Blues Project przeszedł do prekursorskiej jazz-rockowej grupy Blood, Sweat And Tears. Współpraca zaowocowała jednym albumem i twórczym fermentem, będącym przyczyną szybkiej rezygnacji i zespołu z dalszych usług muzyka. Zatrudniony jako producent w wytwórni Columbia, Kooper zorganizował wraz z Mikiem Bloomfieldem i Stephenem Stillsem studyjny jam zarejestrowany na głośnym albumie Super Session. Sukces płyty próbował zdyskontować kolejnymi, dość wtórnymi improwizacjami. Do nielicznych udanych należał album Live Adventures of Al Kooper And Mike Bloomfield z epizodycznym udziałem Elvina Bishopa i mało jeszcze znanego Carlosa Santany, który dogrywał partie nie mogącego sprostać zadaniu Bloomfielda.
Powrót do formy zapowiadał solowy album I Stand Alone, na którym Kooper nie ustrzegł się jednak eklektyzmu. Muzyk, obdarzony dość miernym głosem, wypadał zdecydowanie lepiej jako aranżer, zwłaszcza współpracując z jazzowymi big bandami Maynarda Fergusona i Dona Ellisa (był producentem nagrań obu tych grup) i podpierając swe muzyczne pomysły dodatkowymi wykonawcami. Albumy: You Never Know Who Your Friends Are i New York City (You're A Woman) należały do najpopularniejszych z jego płyt. Na podwójnym longplayu Easy Does znalazła się wykonana w zwolnionym tempie wersja „I Got A Woman” Raya Charlesa poprzedzana finezyjnym, typowo jazzowym wstępem fortepianowym.
Jednak największą sławę zyskał Kooper jako „katalizator” nagrań innych artystów. Pojawił się na płytach Jimiego Hendrixa (Electric Ladyland ) i Rolling Stones (Let It Bleed), był też producentem debiutanckich albumów Nilsa Lofgrena i grupy The Tubes; Założył własną wytwórnię Sounds Of The South w Atlancie, w stanie Georgia; i utorował drogę do sławy zespołowi Lynyrd Skynyrd. W latach siedemdziesiątych Kooper podejmował parokrotnie próby reaktywacji Blues Project, a w latach osiemdziesiątych założył formację Sweet Magnolia złożoną z muzyków studyjnych.
W 1982 r. nagrał album Championship Wrestling, pierwszą solową płytę od pięciu lat, z udziałem gitarzysty Jeffa „Skunk” Baxtera, związanego poprzednio z grupami Steely Dan i Doobie Brothers. Po okresie fascynacji skomputeryzowaną muzyką filmową, w 1991 r. podjął się produkcji albumu Scapegoats grupy Green On Red. Aktualnie mieszka w Nashville, konsumując owoce zasłużonej trzydziestoletniej popularności na amerykańskiej scenie rockowej, w której obecny kształt wniósł niemały wkład.
Piosenki Al Koopera na listach przebojów
| [with Bob Brass] 05.1961 You're Gonna Need Magic Roy Hamilton 80.US 07.1961 A Thing of the Past The Shirelles 41.US 05.1965 Little Lonely One Tom Jones 42.US [with Irwin Levine, Bob Brass] 01.1965 This Diamond Ring Sammy Ambrose 117.US 01.1965 This Diamond Ring Gary Lewis & the Playboys 1.US 02.1965 I Must Be Seeing Things Gene Pitney 31.US/6.UK 03/1965 (Gary, Please Don't Sell) My Diamond Ring Wendy Hill 134.US [with Irwin Levine] 01.1966 The Water Is Over My Head The Rockin' Berries 43.UK 04.1966 Night Time Girl The Modern Folk Quintet 122.US 05.1969 I Can't Quit Her The Arbors 67.US [solo] 04.1967 No Time Like the Right Time The Blues Project 96.US 10.1972 I Love You More Than You'll Ever Know Donny Hathaway 60.US [with Nicole Albino, Natalie Albino, Gregory W. Jackson, Prodigy & Alan Maman] 10.2004 Hold You Down The Alchemist 95.US |
Albumy
| ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Super Session | Al Kooper with Stephen Stills and Mike Bloomfield | 08.1968 | - | 83[21] | Columbia 9701 | [gold-US][produced by Al Kooper] |
The Live Adventures of Mike Bloomfield and Al Kooper | Al Kooper and Mike Bloomfield | 02.1969 | - | 18[20] | Columbia 6 | [produced by Al Kooper] |
I Stand Alone | Al Kooper | 02.1969 | - | 54[13] | Columbia 9718 | [produced by Al Kooper] |
You Never Know Who Your Friends Are | Al Kooper | 10.1969 | - | 125[6] | Columbia 9855 | [produced by Al Kooper] |
Kooper Session | Al Kooper with Shuggie Otis | 01.1970 | - | 182[5] | Columbia 9951 | [produced by Al Kooper] |
Easy Does It | Al Kooper | 09.1970 | - | 105[6] | Columbia 30 031 | [produced by Al Kooper] |
New York City | Al Kooper | 07.1971 | - | 198[3] | Columbia 30 506 | [produced by Al Kooper] |
A Possible Projection of the Future / Childhood's End | Al Kooper | 05.1972 | - | 200[2] | Columbia 31 159 | [produced by Al Kooper] |
Act Like Nothing's Wrong | Al Kooper | 01.1977 | - | 182[5] | United Artists 702 | [produced by Al Kooper, John Simon] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz