Will Smith urodził się 25 września 1968 roku w
Filadelfii. Wraz z trójką rodzeństwa wychowywał się w środowisku typowym
dla amerykańskiej klasy średniej. Jego ojciec pracował przez siedem dni
w tygodniu, prowadząc własną firmę chłodniczą, dzięki czemu w domu
praktycznie nigdy nie brakowało pieniędzy. Kiedy Will Smith miał
trzynaście lat, jego rodzice postanowili się rozwieść.
W tym samym czasie nastolatek uzyskał przydomek "Prince" ("Książę") ze względu na osobisty urok, który pozwalał mu bez szwanku wychodzić z kłopotów. Wtedy nie zdawał sobie jeszcze sprawy, z tego, jak wielkie znaczenie w jego późniejszym życiu będzie miała ta ksywka. Uczęszczając do miejscowego liceum dał się poznać jako osoba niezwykle zdolna - zazwyczaj osiągał bardzo dobre wyniki w nauce. Zaoferowano mu nawet studia na renomowanej uczelni w Massachusetts, ale Will odmówił, chcąc poświęcić się swojej prawdziwej pasji - muzyce.
Pierwsze kroki jako raper stawiał w wieku dwunastu lat. Był wówczas pod wielkim wpływem jednego z pionierów hip-hopu Grandmaster Flasha. Postanowił bardziej zainteresować się tym gatunkiem muzyki i stopniowo rozwijać swój własny styl. Cztery lata później na jednej z imprez poznał DJ-a mieszkającego w jego sąsiedztwie. Doszli do wniosku, że wiele ich ze sobą łączy i zdecydowali się stworzyć duet: DJ Jazzy Jeff and the Fresh Prince. Wkrótce dołączył do nich Clarence Holmes znany jako Ready Rock C, który zajął się beatboksem. Grupie bardzo szybko udało się wydać pierwsze nagrania, wśród których największym hitem okazał się utwór "Girls Ain't Nothin But Trouble". W 1989 roku zdobyli nagrodę Grammy za piosenkę "Parents Just Don't Understand". Trzy lata później powtórzyli ten sukces dzięki "Summertime". Grali wówczas m.in. z takimi legendami jak Run-D.M.C. czy Public Enemy.
W 1991 roku Smith uczestniczył w nagraniu piosenki "Voices That Care", która została napisana dla amerykańskich żołnierzy biorących udział w wojnie w Zatoce Perskiej. Oprócz niego w ten miniprojekt zaangażowali się m. in. Céline Dion, Mike Tyson, Michelle Pfeiffer czy Jean-Claude Van Damme. W międzyczasie Will trwonił majątek, wydając mnóstwo pieniędzy na dom, luksusowe samochody i biżuterię. Do tego doszły problemy z amerykańskim urzędem podatkowym, który oskarżył muzyka o niezapłacenie całkowitej kwoty podatku dochodowego. Oszacowano, że gwiazdor winny był państwu blisko trzy miliony dolarów, przez co zmuszono go do oddania części jego własności.
Niemal z dnia na dzień stał się prawie bankrutem. Na szczęście dość szybko pojawiła się oferta NBC, dzięki której miał możliwość zagrania tytułowej roli w sitcomie "The Fresh Prince of Bel-Air" - znanym w Polsce jako "Bajer z Bel-Air". Serial okazał się strzałem w dziesiątkę. Will zawdzięczał mu dobrze płatną stałą pracę przez pierwszą połowę lat 90. a każda seria mogła liczyć na miliony wiernych widzów. Był też nominowany do nagrody Emmy i Złotych Globów.
W 1995 roku nastąpił prawdziwy przełom, jeśli chodzi o jego karierę filmową. Już wcześniej pragnął stać się największą gwiazdą kina na świecie, ale raczej nikt nie spodziewał się, że raper, który miał szczęście zagrać w serialu komediowym - na dodatek postać bardzo zbliżoną charakterem do niego samego - jest na tyle zdolny, aby zaproponowano mu udział w hollywoodzkiej superprodukcji. Tymczasem to właśnie jemu i Martinowi Lawrence'owi powierzono wcielenie się w bohaterów komedii sensacyjnej "Bad Boys", nad którą pieczę sprawował znany producent Jerry Bruckheimer. Reżyserią zajął się Michael Bay, późniejszy twórca "Armageddonu". Ostatecznie film zarobił blisko 150 milionów dolarów ze sprzedaży biletów na całym świecie a w 2003 roku doczekał się sequela.
Will stał się jednym z najbardziej pożądanych aktorów w Hollywood. Natychmiast zaproponowano mu rolę w "Dniu Niepodległości". W filmie Rolanda Emmericha zagrał pilota Korpusu Piechoty Morskiej walczącego z atakującymi Ziemię kosmitami. Następnie nadszedł czas na "Facetów w Czerni" i "Wroga publicznego". Równolegle Will postanowił kontynuować karierę muzyczną. W 1997 roku powrócił na scenę wypuszczając na rynek debiutancki solowy krążek "Big Willie Style". Album zawierał jego największe hity, takie jak - pochodzący z filmu o tym samym tytule - "Men in Black". Co prawda w Stanach Zjednoczonych nigdy nie był wydany jako singel - co uniemożliwiło mu staranie się o wysokie pozycje na liście Billboardu - jednak w wielu pozostałych krajach dotarł do pierwszych miejsc i stał się niekwestionowanym przebojem. Inny znany utwór z tej płyty to "Gettin' Jiggy wit It". Tym razem singel ukazał się w USA, dzięki czemu mógł przez trzy tygodnie okupować szczyt Billboardu. W 1999 roku Smith został wyróżniony nagrodą Grammy. Warto wspomnieć również piosenkę "Just the Two of Us" opowiadającą o miłości muzyka do jego synka, który wystąpił razem z nim w promującym nagranie teledysku.
Fani rapera nie musieli długo czekać na kolejną płytę. Longplay "Willennium" ukazał się pod koniec 1999 roku. Zawierał nieco dojrzalsze utwory, które jednak nie zrobiły furory na listach przebojów. Wyjątkiem był hit "Wild Wild West", nagrany specjalnie dla filmu "Bardzo Dziki Zachód", w którym Will zagrał główną rolę. Dotarł on do pierwszego miejsca na liście Billboardu a także do drugiego na brytyjskiej liście przebojów - pokonał go jedynie niezwykle popularny wówczas kawałek ATB "9pm (Till I Come)". Wysokie notowanie "Wild Wild West" i umiarkowany sukces kolejnego singla "Will 2K" nie spowodowały niestety wysokiej sprzedaży albumu. Rozszedł się on w liczbie dwóch milionów sztuk w USA i czterech milionów w skali całego świata - a więc trzy razy gorzej niż "Big Willie Style". Ostatnia płyta studyjna artysty, którą wydał poprzez Columbia Records ukazała się trzy lata później i była komercyjną klapą. Wszystko to spowodowało trzyletnią przerwę w nagrywaniu. Powrót nastąpił w 2005 roku. Na płycie "Lost and Found" znalazło się miejsce na współpracę Willa z Mary J. Blige, Snoop Doggiem i Ludacrisem. Wspomógł go również jego wieloletni przyjaciel DJ Jazzy Jeff.
Będąc jednym z najlepiej opłacanych aktorów w Hollywood postanowił niemal całkowicie zwrócić się w stronę kina. Poza udziałem w kasowych szlagierach takich jak "Jestem legendą" czy "Ja, robot" miał okazję wystąpić również w bardziej ambitnych dziełach. Otrzymał dwie nominacje do Oscara: w 2001 roku zagrał ikonę boksu Muhammada Ali, z kolei w 2006 wystąpił jako Christopher Gardner w obrazie "W pogoni za szczęściem". W obu przypadkach były to dramaty biograficzne, w których zachwycił krytyków swoim kunsztem aktorskim.
Will Smith ma trójkę dzieci: córkę i dwóch synów. W 1995 roku rozwiódł się z matką jednego z nich. Obecnie jest mężem aktorki Jady Pinkett Smith. Jest jednym z przyjaciół Toma Cruise'a, który zaprosił go do Włoch na swój ślub z Katie Holmes, a także przekonał do wsparcia finansowego jego Kościoła Scjentologicznego. Will przekonuje jednak, że sam jest chrześcijaninem. Potrafi płynnie mówić w języku hiszpańskim. Jest bardzo pogodnie nastawiony do świata - zawsze powtarza jak wiele zawdzięcza pozytywnemu nastrojowi, który stara się utrzymać nawet jeśli rzeczy nie idą po jego myśli. Żałuje odrzucenia roli Neo w filmie "Matrix" braci Wachowskich. Jednak dzięki grze w wielu superprodukcjach może pocieszać się tym, że tak czy inaczej należy do czołówki najbogatszych ludzi w Stanach i najbardziej rozchwytywanych aktorów Fabryki Snów.
W tym samym czasie nastolatek uzyskał przydomek "Prince" ("Książę") ze względu na osobisty urok, który pozwalał mu bez szwanku wychodzić z kłopotów. Wtedy nie zdawał sobie jeszcze sprawy, z tego, jak wielkie znaczenie w jego późniejszym życiu będzie miała ta ksywka. Uczęszczając do miejscowego liceum dał się poznać jako osoba niezwykle zdolna - zazwyczaj osiągał bardzo dobre wyniki w nauce. Zaoferowano mu nawet studia na renomowanej uczelni w Massachusetts, ale Will odmówił, chcąc poświęcić się swojej prawdziwej pasji - muzyce.
Pierwsze kroki jako raper stawiał w wieku dwunastu lat. Był wówczas pod wielkim wpływem jednego z pionierów hip-hopu Grandmaster Flasha. Postanowił bardziej zainteresować się tym gatunkiem muzyki i stopniowo rozwijać swój własny styl. Cztery lata później na jednej z imprez poznał DJ-a mieszkającego w jego sąsiedztwie. Doszli do wniosku, że wiele ich ze sobą łączy i zdecydowali się stworzyć duet: DJ Jazzy Jeff and the Fresh Prince. Wkrótce dołączył do nich Clarence Holmes znany jako Ready Rock C, który zajął się beatboksem. Grupie bardzo szybko udało się wydać pierwsze nagrania, wśród których największym hitem okazał się utwór "Girls Ain't Nothin But Trouble". W 1989 roku zdobyli nagrodę Grammy za piosenkę "Parents Just Don't Understand". Trzy lata później powtórzyli ten sukces dzięki "Summertime". Grali wówczas m.in. z takimi legendami jak Run-D.M.C. czy Public Enemy.
W 1991 roku Smith uczestniczył w nagraniu piosenki "Voices That Care", która została napisana dla amerykańskich żołnierzy biorących udział w wojnie w Zatoce Perskiej. Oprócz niego w ten miniprojekt zaangażowali się m. in. Céline Dion, Mike Tyson, Michelle Pfeiffer czy Jean-Claude Van Damme. W międzyczasie Will trwonił majątek, wydając mnóstwo pieniędzy na dom, luksusowe samochody i biżuterię. Do tego doszły problemy z amerykańskim urzędem podatkowym, który oskarżył muzyka o niezapłacenie całkowitej kwoty podatku dochodowego. Oszacowano, że gwiazdor winny był państwu blisko trzy miliony dolarów, przez co zmuszono go do oddania części jego własności.
Niemal z dnia na dzień stał się prawie bankrutem. Na szczęście dość szybko pojawiła się oferta NBC, dzięki której miał możliwość zagrania tytułowej roli w sitcomie "The Fresh Prince of Bel-Air" - znanym w Polsce jako "Bajer z Bel-Air". Serial okazał się strzałem w dziesiątkę. Will zawdzięczał mu dobrze płatną stałą pracę przez pierwszą połowę lat 90. a każda seria mogła liczyć na miliony wiernych widzów. Był też nominowany do nagrody Emmy i Złotych Globów.
W 1995 roku nastąpił prawdziwy przełom, jeśli chodzi o jego karierę filmową. Już wcześniej pragnął stać się największą gwiazdą kina na świecie, ale raczej nikt nie spodziewał się, że raper, który miał szczęście zagrać w serialu komediowym - na dodatek postać bardzo zbliżoną charakterem do niego samego - jest na tyle zdolny, aby zaproponowano mu udział w hollywoodzkiej superprodukcji. Tymczasem to właśnie jemu i Martinowi Lawrence'owi powierzono wcielenie się w bohaterów komedii sensacyjnej "Bad Boys", nad którą pieczę sprawował znany producent Jerry Bruckheimer. Reżyserią zajął się Michael Bay, późniejszy twórca "Armageddonu". Ostatecznie film zarobił blisko 150 milionów dolarów ze sprzedaży biletów na całym świecie a w 2003 roku doczekał się sequela.
Will stał się jednym z najbardziej pożądanych aktorów w Hollywood. Natychmiast zaproponowano mu rolę w "Dniu Niepodległości". W filmie Rolanda Emmericha zagrał pilota Korpusu Piechoty Morskiej walczącego z atakującymi Ziemię kosmitami. Następnie nadszedł czas na "Facetów w Czerni" i "Wroga publicznego". Równolegle Will postanowił kontynuować karierę muzyczną. W 1997 roku powrócił na scenę wypuszczając na rynek debiutancki solowy krążek "Big Willie Style". Album zawierał jego największe hity, takie jak - pochodzący z filmu o tym samym tytule - "Men in Black". Co prawda w Stanach Zjednoczonych nigdy nie był wydany jako singel - co uniemożliwiło mu staranie się o wysokie pozycje na liście Billboardu - jednak w wielu pozostałych krajach dotarł do pierwszych miejsc i stał się niekwestionowanym przebojem. Inny znany utwór z tej płyty to "Gettin' Jiggy wit It". Tym razem singel ukazał się w USA, dzięki czemu mógł przez trzy tygodnie okupować szczyt Billboardu. W 1999 roku Smith został wyróżniony nagrodą Grammy. Warto wspomnieć również piosenkę "Just the Two of Us" opowiadającą o miłości muzyka do jego synka, który wystąpił razem z nim w promującym nagranie teledysku.
Fani rapera nie musieli długo czekać na kolejną płytę. Longplay "Willennium" ukazał się pod koniec 1999 roku. Zawierał nieco dojrzalsze utwory, które jednak nie zrobiły furory na listach przebojów. Wyjątkiem był hit "Wild Wild West", nagrany specjalnie dla filmu "Bardzo Dziki Zachód", w którym Will zagrał główną rolę. Dotarł on do pierwszego miejsca na liście Billboardu a także do drugiego na brytyjskiej liście przebojów - pokonał go jedynie niezwykle popularny wówczas kawałek ATB "9pm (Till I Come)". Wysokie notowanie "Wild Wild West" i umiarkowany sukces kolejnego singla "Will 2K" nie spowodowały niestety wysokiej sprzedaży albumu. Rozszedł się on w liczbie dwóch milionów sztuk w USA i czterech milionów w skali całego świata - a więc trzy razy gorzej niż "Big Willie Style". Ostatnia płyta studyjna artysty, którą wydał poprzez Columbia Records ukazała się trzy lata później i była komercyjną klapą. Wszystko to spowodowało trzyletnią przerwę w nagrywaniu. Powrót nastąpił w 2005 roku. Na płycie "Lost and Found" znalazło się miejsce na współpracę Willa z Mary J. Blige, Snoop Doggiem i Ludacrisem. Wspomógł go również jego wieloletni przyjaciel DJ Jazzy Jeff.
Będąc jednym z najlepiej opłacanych aktorów w Hollywood postanowił niemal całkowicie zwrócić się w stronę kina. Poza udziałem w kasowych szlagierach takich jak "Jestem legendą" czy "Ja, robot" miał okazję wystąpić również w bardziej ambitnych dziełach. Otrzymał dwie nominacje do Oscara: w 2001 roku zagrał ikonę boksu Muhammada Ali, z kolei w 2006 wystąpił jako Christopher Gardner w obrazie "W pogoni za szczęściem". W obu przypadkach były to dramaty biograficzne, w których zachwycił krytyków swoim kunsztem aktorskim.
Will Smith ma trójkę dzieci: córkę i dwóch synów. W 1995 roku rozwiódł się z matką jednego z nich. Obecnie jest mężem aktorki Jady Pinkett Smith. Jest jednym z przyjaciół Toma Cruise'a, który zaprosił go do Włoch na swój ślub z Katie Holmes, a także przekonał do wsparcia finansowego jego Kościoła Scjentologicznego. Will przekonuje jednak, że sam jest chrześcijaninem. Potrafi płynnie mówić w języku hiszpańskim. Jest bardzo pogodnie nastawiony do świata - zawsze powtarza jak wiele zawdzięcza pozytywnemu nastrojowi, który stara się utrzymać nawet jeśli rzeczy nie idą po jego myśli. Żałuje odrzucenia roli Neo w filmie "Matrix" braci Wachowskich. Jednak dzięki grze w wielu superprodukcjach może pocieszać się tym, że tak czy inaczej należy do czołówki najbogatszych ludzi w Stanach i najbardziej rozchwytywanych aktorów Fabryki Snów.
Single
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Men in black | Will Smith featuring Coko | 06.1997 | 1[4][28] | 1[4][25] | Columbia 664868 2 [UK] | [platinum-UK][written by Will Smith/Patrice Rushen/Fred Washington/Theresa McFadden][produced by Poke and Tone][sample z "Forget me nots"-Patrice Rushen][piosenka z filmu "Men in black"][9[17].R&B Chart] |
Just cruisin' | Will Smith | 12.1997 | 23[11] | - | Columbia 6653482 [UK] | [written by Will Smith, Nasir Jones, Kenneth Stover][produced by Poke and Tone][sample z "I' m back for more"-Al Johnson] |
Gettin' jiggy wit it/Men in black | Will Smith | 02.1998 | 3[17] | 1[3][32] | Columbia 78 804 | [gold-US][silver-UK][written by Samuel Barnes, Bernard Edwards, Joe Robinson, Nile Rodgers, Will Smith][produced by Poke and Tone,L.E.S.][sample z "He' s the greatest dance"-Sister Sledge;"Sang and dance"-Bar-Kays;"Love rap"-Spoonie Gee][6[20].R&B Chart] |
Just the two of us | Will Smith | 10.1998 | 2[17] | 20[11] | Columbia 79 038 | [silver-UK][dedykowana jego synowi Tre][written by Will Smith, Grover Washington, Jr., Bill Withers, Ralph MacDonald, William Salter][produced by Sauce][17[16].R&B Chart] |
Miami | Will Smith | 12.1998 | 3[23] | 17[21] | Columbia 666678 2 [UK] | [gold-UK][written by Will Smith/Ryan Toby/Samuel J. Barnes/William Shelby/Stephen Shockley/Leon F. Sylvers III][produced by Poke and Tone,L.E.S.][sample z "And the beat goes on"-Whispers][73[7].R&B Chart] |
Boy you knock me out | Tatyana Ali feat Will Smith | 02.1999 | 3[16] | - | MJJ 666937 2 [UK] | [silver-UK][written by Bobby Caldwell/Kettner/Nice/Price/StoneBridge][sample z "What you won' t do for love"-Boby Caldwell] |
Wild wild west/Y' All know | Will Smith feat Dru Hill and Kool Mo Dee | 05.1999 | 2[23] | 1[1][17] | Overbrook 79 157 | [gold-US][silver-UK][written by Will Smith/Stevie Wonder/Robert Fusari/Mohandas Dewese][produced by Rob Fusari & Mark Wilson][sample z "Wild wild west"-Kool Moe Dee;"I wish"-Stevie Wonder][piosenka tytułowa z filmu][3[20].R&B Chart] |
Will 2K | Will Smith feat K-Ci | 10.1999 | 2[19] | 25[13] | Columbia 79 287 | [silver-UK][sample z "Rock the cashbah"-Clash][written by Clash/Bobby Robinson/Will Smith/Lennie Bennett/K-CI/Darren Henson][produced by Robinson][66[12].R&B Chart] |
Freakin' it | Will Smith | 02.2000 | 15[25] | 99[4] | Columbia 79 341 | [sample z "Love hangover"-Diana Ross;"Rapper' s delight"-Sugarhill Gang][77[8].R&B Chart] |
Black suits comin' [Nod ya head] | Will Smith feat Tra-Knox | 06.2002 | 3[18] | 77[3] | Columbia 79 768 | [written by Will Smith, Mark Sparks, Ron Feemster, Lennie Bennett, Lance Bennett, Lemar Bennett][produced by Mark Sparks, Rob Chiarelli, Will Smith, Ron Feemster][piosenka z filmu "Men in black II"][92[3].R&B Chart] |
Switch | Will Smith | 04.2005 | 4[53] | 7[28] | Interscope 9881083 [UK] | [gold-US][silver-UK][written by Will Smith, Kwamé Holland, Lennie Bennett][produced by Kwame "K1 Mil"] |
Party Starter | Will Smith | 11.2005 | 19[11] | - | Interscope 9886574 [UK] | [written by Will Smith, Christopher Bridges, Jamal Jones][produced by Polow da Don] |
Albumy
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Big Willie style | Will Smith | 12.1997 | 9[108] | 8[99] | Columbia 68 683 | [9x-platinium-US][2x-platinum-UK][produced by Poke & Tone , L.E.S., Will Smith, Jeff Townes, Keith Pelzer, Ryan Toby, Andreao Heard, Valvin Roane, Sauce] |
Millenium | Will Smith | 12.1999 | 10[30] | 5[26] | Columbia 69 985 | [2x-platinium-US][platinum-UK][produced by Jeff Townes, Will Smith, Poke & Tone , Omarr Rambert, Darren "Limitless" Henson, Rob Fusari ,Keith Pelzer ,Falonte Moore ,Kay-Gee, Darren Lighty, Carvin Haggins, "Little" Louie Vega, Kenny "Dope" Gonzalez ,Rodney "Darkchild" Jerkins ,Harvey Mason, Jr., Sauce, Andre Harris ,Eric Roberson, Mark Wilson] |
Born the reign | Will Smith | 07.2002 | 24[4] | 13[8] | Columbia 86189 | [gold-US][produced by Tim & Bob, DJ Quik, Jerry Allen, Rico Anderson, Rob Chiarelli, Tony Dofat, Ron Feemster, Herb Middleton, Jimane Nelson, Greg Pagani, Poke, Rick Rock, Mark Sparks] |
Greatest Hits | Will Smith | 11.2002 | 82[5] | - | Columbia 5102222 [UK] | [gold-UK][produced by Tim & Bob, DJ Quik, Jerry Allen, Rico Anderson, Rob Chiarelli, Tony Dofat, Ron Feemster, Herb Middleton, Jimane Nelson, Greg Pagani, Poke, Rick Rock, Mark Sparks] |
Lost and found | Will Smith | 04.2005 | 15[12] | 6[22] | Overbrook 004 306 | [gold-US][silver-UK][produced by Omarr "O. Banga" Rambert, The Freshmen, Treezah, Hotrunner ,DJ Jazzy Jeff, Polow da Don, Kwamé ,Jae Staxx ,JYP ,G1, DJ Twinz, Eleet Beats, Co P, Mike Hype, Tony Dofat ] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz