Scorpions

Niemiecka grupa hardrockowa założona w 1965 r. w Hanowerze przez gitarzystę Rudolfa Schenkera (ur. 31.08. 1948 r. w Hanowerze). Początkowo był to szkolny zespół, grający taneczne utwory z repertuaru The Rolling Stones, The Yardbirds i Pretty Things. W 1969 r. do grupy dołączył gitarzysta Michael Schenker (ur. 10.01.1955 r. w Savstadt. Niemcy), a na początku 1971 r. doszedł wokalista Klaus Meine (ur. 25.05.1948 r. w Hanowerze). W tym czasie w składzie znajdowali się również: Lothar Heimberg (bas) i Wolfgang Dziony (perkusja).
Dzięki pomocy znanego producenta Conniego Planka w 1971 r. Scorpions nagrali swój debiutancki album Lonesome Crow, który wydała na początku następnego roku mała wytwórnia Brain Records. Płyta odniosła spory sukces, ale wkrótce po jej ukazaniu się Heimberg, Dziony i Michael Schenker odeszli (ten ostatni zasilił grupę UFO). Podczas nagrywania w 1974 r. longplaya Fly To The Rainbow, wydanego już przez wytwórnię RCA Records, zastąpili ich Francis Buchholz (ur. 19.02.1950 r. w Hanowerze; bas) i Jurgen Rosenthal (perkusja).
Tuż po nich w Scorpions pojawił także gitarzysta Ulrich Roth. Kolejne płyty - In Trance i Virgin Killer (na perkusji grał na niej Rudy Lenners) - ukazały rosnącą formę muzyków i kształtowanie się niepowtarzalnego stylu formacji. Produkcja Dietera Dierksa spowodowała, że progresji muzycznej dorównał poziom techniki. Reputacja zespołu zaczęła rosnąć w całej Europie i na Dalekim Wschodzie, do czego przyczyniały się wyczerpujące trasy koncertowe i kontrowersyjne okładki ich płyt, od albumu Virgin Killer poczynając.
Na płycie Taken By Force zadebiutował w Scorpions nowy perkusista, Herman Rarebell. Nowy kierunek obrany przez grupę i dynamiczne ballady rockowe, które zaczęły pojawiać się w jej repertuarze, zniechęciły Rotha do dalszej współpracy. Po zakończeniu trasy koncertowej w 1978 r. i nagraniu albumu Tokyo Tapes opuścił kolegów, by założyć własną formację Electric Sun. Na jego miejsce dokooptowany został Mathias Jabs. lecz zmuszony został tymczasowo zwolnić je na korzyść Michaela Schenkera, który właśnie opuścił UFO w bardzo nieprzyjemnych okolicznościach. Gitarzysta zagrał w trzech utworach na albumie Lovedrive, a później uczestniczył w promocyjnym tournee longplaya. Jabs zastąpił go na dobre po tym, jak Schenker zasłabł na estradzie podczas europejskiej trasy w 1979 r.
Zespół miał wreszcie ustabilizowany skład i podzielał wspólny cel przebicia się na rynek amerykański, gdzie po raz pierwszy pojawił się w 1979 r. Ustalono bardzo napięte plany koncertów, a kolejne albumy skłaniały się coraz bardziej w stronę wyrafinowanego. melodyjnego rocka. Problemy Klausa Meine z głosem spowodowały, iż po wydaniu w 1980 r. płyty Animal Magnetism Scorpions musieli przez dłuższy czas pauzować. Jednak nagrany w 1982 r. longplay Blackout trafił dzięki przebojowi "When The Smoke Is Going Down" — do Top 10 najpopularniejszych albumów w USA. Także przygotowana dwa lata później płyta Love At First Sting, zawierająca m.in. wspaniałą hardrockową balladę "Still Loving You" i inny duży przebój "Rock You Like A Hurricane", odniosła wielki sukces i zdobyła tytuł "platynowej".
W 1985 r. ukazał się kolejny, podwójny koncertowy album World Wide Live, na który złożyły się utwory z drugiego etapu kariery zespołu. Wspaniale nagrany i wyprodukowany, uchwycił grupę w jej najbardziej szalonym i melodyjnym wydaniu, dochodząc ostatecznie do 14. pozycji, po czteromiesięcznej obecności na listach przebojów w USA. Przed sesjami w 1988 r. do longplaya Savage Amusement, pierwszej studyjnej płyty od prawie czterech lat, zespół pojechał na zasłużony urlop. Album nie różnił się zbytnio od poprzedników, lecz był od nich zdecydowanie mniej ciekawy i spotkał się z bardzo krytycznym przyjęciem. Mimo to i tak odniósł ogromny sukces. dochodząc do 5. pozycji w USA i zdobywając l. miejsce w wielu krajach Europy. W tym samym roku Scorpions zagrali w Leningradzie. W 1989 r. zespół przeniósł się do wytwórni Phonogram Records, co oznaczało zakończenie 20-letniego okresu współpracy z producentem Dieterem Dierksem. Wynikiem tego był album Crazy World, który stał się ich najlepiej sprzedawanym longplayem do chwili obecnej. Politycznie dosadny singel "Wind Of Change" znalazł się na l. miejscu list w wielu krajach świata i był pierwszym nagraniem zespołu, którego sprzedaż przekroczyła milion egzemplarzy. Producent płyty Keith Olsen zmodyfikował brzmienie grupy, nie powodując przy tym utraty odrębnej tożsamości i nie zrażając pierwotnych fanów.
W lipcu 1990 r. w Berlinie grupa wzięła udział w słynnej inscenizacji "The Wall" Rogera Watersa. W maju 1992 r. z zespołu dość niespodziewanie wyrzucony został Francis Buchholz, odpowiedzialny m.in. za finanse formacji. Okazało się bowiem. że muzycy nie ze swojej winy zalegali z podatkami, przez co ich domy poddano rewizji. Zespołowi udało się przezwyciężyć ten poważny kryzys i po dokooptowaniu nowego basisty Ralpha Rieckermanna (eks-Beyond The Blind), nagrać po trzyletniej przerwie kolejny album Face The Heat. Jego producentem został Bruce Fairbairn. Zawierał nieco cięższą muzykę, lecz także — obowiązkowo — dwie udane ballady. Rudolf Schenker: "Jesteśmy za starzy, by uczyć się nowych rzeczy". W ramach trasy promującej longplay Scorpions we wrześniu 1993 r. wystąpili w Warszawie. W grupie gościnnie pojawił się Michael Schenker.

W roku 1995 wyprodukowany został trzeci album koncertowy grupy – Live Bites, zawierający nagrania z pożegnalnej trasy koncertowej z długoletnim perkusistą, Hermanem Rarebellem, który postanowił rozpocząć pracę w studio nagraniowym, jego miejsce zajął znany wcześniej m.in. z Kingdom Come Amerykanin James Kottak (gra w zespole do dziś). Choć w porównaniu z poprzednim albumem koncertowym – World Wide Live, Live Bites miało technologicznie czystszy dźwięk, sprzedaż była o wiele niższa.

Kolejne wydawnictwa studyjne Scorpions to eksperymenty, m.in. próba stworzenia melodyjnej płyty poprockowej (Pure Instinct - 1996), a także płyty z zastosowaniem dźwięków elektronicznych (Eye II Eye - 1999). Oba albumy nie osiągnęły sukcesu komercyjnego, nie znalazły uznania także u fanów zespołu i u recenzentów.

Dobre recenzje towarzyszyły ukazaniu się albumów, na których znalazły się głównie nowe wersje kompozycji z lat 80., wykonywanych z orkiestrą symfoniczną Berliner Philharmoniker – Moment of Glory (2000), oraz koncertowej płyty „unplugged”, czyli aranżacji utworów w stylistyce akustycznej (2001) - Acoustica. Oba wydawnictwa powstały dzięki pomocy Christiana Kolonovitsa – austriackiego kompozytora i dyrygenta.

Również album Unbreakable z nowymi utworami z 2004 roku mimo pewnych niedoskonałości uzyskał pozytywne recenzje. Utwory typu New Generation, Blood Too Hot czy Through My Eyes nawiązują do charakterystycznego dla Scorpions stylu z okresu ich największej popularności.

W czasie nagrywania tej płyty do zespołu dołączył nowy basista - Paweł Mąciwoda, dotychczasowy postanowił zająć się nagrywaniem muzyki filmowej w USA.

W 2006 r. – wraz z gośćmi – byłymi członkami zespołu Scorpions – Ulim Rothem, Michaelem Schenkerem oraz Hermanem Rarebellem, grupa wystąpiła na festiwalu Wacken Open Air. Zapis koncertu ukazał się na DVD.

14 maja 2007 roku ukazał się album - Humanity - Hour 1. Jest to pierwszy album koncepcyjny w historii zespołu. Duży wpływ na styl muzyczny miał producent Desmond Child. Muzyka zawarta na tym albumie jest dość różnorodna stylistycznie. Znajdują się tu utwory nawiązujące do heavy metalu, hard rocka, pop-rocka, popu, a także do nu metalu.

4 czerwca 2009 roku grupa dała w Gdańsku koncert w Stoczni Gdańskiej w ramach cyklu Przestrzeń Wolności.
24 stycznia 2010 roku na swojej oficjalnej stronie internetowej zespół podziękował wszystkim fanom za wsparcie i ogłosił zakończenie kariery. Miało to nastąpić po kilkuletniej trasie koncertowej promującej płytę Sting in the Tail. Album, zgodnie z zapowiedziami, był nawiązaniem do twórczości zespołu z lat 80., ale z nowym brzmieniem. Zauważają to recenzenci i słuchacze, większość z nich ocenia album bardzo wysoko. Gitarzysta Matthias Jabs wspomniał m.in. o możliwości występu Scorpionsów na otwarciu piłkarskich Mistrzostw Świata, które odbyły się w 2014 roku w Brazylii.
4 listopada 2011 nakładem wytwórni płytowej Sony Music ukazała się płyta Comeblack zawierająca nowe wersje dawnych utworów zespołu Scorpions oraz interpretacje z repertuaru innych wykonawców.

W dniach 11, 12 i 14 września 2013 roku zespół wystąpił w trzech koncertach z serii MTV Unplugged, które zorganizowano w odnowionym starożytnym Teatrze Lycabettus w stolicy Grecji – Atenach. Z koncertów powstał materiał audio i wideo pt. „Scorpions – MTV Unplugged”.

Mimo wcześniejszych zapowiedzi zespół nie zawiesił działalności. Nadal mają zamiar nagrywać i występować na żywo.

20 lutego 2015 roku ukazał się album studyjny Return to Forever.

W tym samym roku, z okazji 50-lecia istnienia zespołu, została zorganizowana trasa koncertowa, wznowiono także albumy z poprawionym cyfrowo dźwiękiem: Taken by Force, Tokyo Tapes , Lovedrive, Animal Magnetism, Blackout, Love at First Sting, Savage Amusement oraz World Wide Live, które uzupełniono m.in. niepublikowanymi do tej pory utworami, nagraniami koncertowymi i pierwotnymi wersjami dotychczas opublikowanych utworów. Reedycje te pojawiły się zarówno w postaci płyt winylowych, jak i CD, a emisji towarzyszyły wydawnictwa DVD z wywiadami z obecnymi i byłymi członkami zespołu, teledyskami, koncertami i innymi niepublikowanymi wcześniej materiałami.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Is there anybody there/Another piece of heart	Scorpions	05.1979	39[4]	-	Harvest HAR 5185	[written by M. Schenker, T. Meine, H. Rarebell][produced by Dieter Dierks]
Lovedrive/Coast to coast	Scorpions	08.1979	69[2]	-	Harvest HAR 5188	[written by M. Schenker, T. Meine][produced by Dieter Dierks]
Make it real/Don't make no promises [Your body can't keep]	Scorpions	05.1980	72[2]	-	Harvest HAR 5206	[written by M. Schenker, T. Meine, H. Rarebell][produced by Dieter Dierks]
The ZOO/Holiday	Scorpions	09.1980	75[1]	-	Harvest HAR 5212	[written by M. Schenker, T. Meine][produced by Dieter Dierks]
No one like you/Now!	Scorpions	04.1982	64[4]	65[7]	Harvest HAR 5219	[written by M. Schenker, T. Meine][produced by Dieter Dierks]
Can' t live with you/Always somewhere	Scorpions	07.1982	63[2]	-	Harvest HAR 5221	[written by M. Schenker, T. Meine][produced by Dieter Dierks]
Rock you like a hurricane/Coming home	Scorpions	03.1984	-	25[16]	Harvest HAR 5225	[written by M. Schenker, T. Meine, H. Rarebell][produced by Dieter Dierks]
Still loving you/Bad boys running wild	Scorpions	07.1984	-	64[6]	Harvest HAR 5232	[written by M. Schenker, T. Meine][produced by Dieter Dierks]
Big City Nights/Bad Boys Running Wild	Scorpions	08.1984	76[3]	-	Harvest HAR 5231	[written by M. Schenker, T. Meine][produced by Dieter Dierks]
Rhythm of love/We let it rock...You let it roll	Scorpions	06.1988	59[2]	75[6]	Harvest HAR 5240	[written by M. Schenker, T. Meine][produced by Dieter Dierks]
Passion rules the game/Every minute every day	Scorpions	02.1989	74[1]	-	Harvest HAR 5242	[written by H. Rarebell, K. Meine][produced by Dieter Dierks]
Don't Believe Her/Kicks After Six	Scorpions	12.1990	74[1]	-	Vertigo VER 52	[written by Rudolf Schenker, Jim Vallance, Herman Rarebell, Klaus Meine][produced by Keith Olsen, Scorpions]
Wind of change/Money and fame	Scorpions	06.1991	2[12]	4[25]	Vertigo VER 58	[gold-US][silver-UK][written by Klaus Meine][produced by Keith Olsen, Scorpions]
Send me an angel/Restless nights	Scorpions	11.1991	27[5]	44[18]	Vertigo VER 60	[written by K. Meine, R. Schenker][produced by Keith Olsen, Scorpions]
To be #1/Mind like a tree	Scorpions	04.1999	168[1]	-	Wea International 26451 [US]
Here in my heart/Winds of change/Moment of glory	Scorpions & Die Berliner Philharmonic	09.2000	91[1]	-	EMI 8891410

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Love drive	Scorpions	04.1979	36[11]	55[23]	Harvest SHSP 4097	[gold-US][produced by Dieter Dierks]
Best of Scorpions	Scorpions	11.1979	-	180[4]	RCA Victor 3516 [US]	[produced by Dieter Dierks]
Animal magnetism	Scorpions	05.1980	23[6]	52[21]	Harvest SHSP 4113	[platinum-US][produced by Dieter Dierks]
Blackout	Scorpions	04.1982	11[11]	10[74]	Harvest SHVL 823	[platinum-US][produced by Dieter Dierks]
Virgin killer	Scorpions	05.1983	-	37[24]	RCA Victor 3659 [US]	[produced by Dieter Dierks][nagrana w 1977r]
Love at first sting	Scorpions	03.1984	17[6]	6[63]	Harvest SHSP 24 0071	[3x-platinum-US][produced by Dieter Dierks]
Best of Scorpions Vol.2	Scorpions	08.1984	-	175[4]	RCA Victor 5085 [US]	[produced by Dieter Dierks and Scorpions]
World wide live	Scorpions	06.1985	18[8]	14[43]	Harvest SCORP 1	[platinum-US][produced by Dieter Dierks]
Savage amusement	Scorpions	05.1988	18[6]	5[43]	Harvest SHSP 4125	[platinum-US][produced by Dieter Dierks]
Best of Rockers' n ballads	Scorpions	12.1989	-	43[23]	Mercury 842002	[platinum-US][produced by Dieter Dierks, except "I Can't Explain" by Bruce Fairbairn]
Crazy world	Scorpions	11.1990	27[7]	21[73]	Vertigo 8469081	[2x-platinum-US][silver-UK]][produced by Keith Olsen and Scorpions]
Face the heat	Scorpions	10.1993	51[1]	24[9]	Mercury 5182802	[produced by Bruce Fairbairn and Scorpions]
Pure instinct	Scorpions	06.1996	-	99[3]	Atlantic 82 913 [US]	[produced by Erwin Musper,Keith Olsen,Scorpions]
Bad For Good: The Very Best Of Scorpions	Scorpions	06.2002	-	161[1]	Hip-O Records 314 548 118-2 [US]	[produced by Erwin Musper,Keith Olsen,Scorpions]
Humanity: Hour I	Scorpions	08.2007	-	63[1]	RCA 82876 71419 2	[produced by James Michael & Desmond Child]
Sting in the Tail	Scorpions	03.2010	96[1]	23[1]	Sony Music 88697593302	[produced by Mikael Nord Andersson, Martin Hansen]
The Best Of Scorpions: 20th Century Masters The Millennium Collection	Scorpions	02.2011	-	198[1]	-	-
Return to Forever	Scorpions	02.2015	31[1]	65[1]	Sevenone Music 88843019272	[produced by Mikael Nord Andersson, Martin Hansen]