Nu Shooz powstał w 1979 roku w składzie, który pierwotnie zawierał 12 członków. To wcielenie grupy wydało swój debiutancki album,Can't Turn It Off, w roku 1982. Mimo, że album odniósł ograniczony sukces, zespół kontynuował działalność w liczbie siedmiu członków w ciągu najbliższych kilku lat.
Ten skład nagrał singiel "I Can't Wait" w Portland, w kwietniu 1985 r dla Poolside Records. Oryginalne nagranie zostało dokonane w studio Cascade w Portland na jesieni 1984 roku i znalazło się również na słabo dystrybuowanym drugim albumie zespołu, Tha's Right, w 1985 roku . "I Can't Wait" był wielkim hitem w radiu Portland w tym czasie, ale został odrzucony przez wszystkie najważniejsze wytwórnie. Kopia piosenki dotarła do Holandii, gdzie została zremixowana przez Petera Slaghuisa. Wersja ta jest znana jako "Dutch Mix". Remiks wrócił do Stanów Zjednoczonych jako import z holenderskiej wytwórni Injection Records. To właśnie ta wersja, zwróciła uwagę Atlantic Records, która podpisała kontrakt z zespołem w styczniu 1986 roku.
Nu Shooz wylansował dwa hity pop dance . "I Can't Wait" wspiął się na 2 miejsce listy przebojów R & B i nr 3 na liście Billboard Hot 100 w czerwcu 1986 roku i spędził 15 tygodni w Top 40, a także hit # 1 na Hot Dance Club Play na początku roku. Jego kontynuacja, "Point of No Return" został zremiksowany przez Shepa Pettibone, i także wylądował na szczycie listy dance we wrześniu 1986 roku; utwór zadebiutował jako # 28 na liście Hot 100 i # 35 na listach przebojów R & B. Oba single znalazły się na płycie Poolside, która na liście Billboard 's została # 27 i sprzedała się w pół milionie kopii w USA, zdobywając status złotej płyty 2 października 1986 roku.
W 1987 roku był nominowany do nagrody Grammy w kategorii Best New Artist , w oparciu o jego przełomowy sukces w roku poprzednim. Grupa przegrała z Bruce Hornsby & Range; pozostali nominowani w tym roku to Glass Tiger, Simply Red i Timbuk3.
W 1988 roku zespół wydał album Told U So, który wylansował ostatnie przeboje na listach: "Should I Say Yes?", hit # 17 na listach przebojów R & B i nr 41 na Hot 100, i utwór "Are You Lookin' For Somebody Nu" na 2 miejscu na listach przebojów tanecznych. Sam album zadebiutował na liście Billboard 200 jako # 93, i był sukcesem w hipermarketach. "Time Will Tell" miał być pierwszym singlem z trzeciej płyty dla Atlantic, który został zatytułowany Eat & Run, ale album nigdy nie został wydany.
[written by John Smith,Valerie Day][produced by John Smith, Jeff Lorber, Rick Waritz][2[9].Hot Disco/Dance;Atlantic 86 561 12"]
| Single | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
| I Can't Wait/Make Your Mind Up | Nu Shooz | 03.1986 | 2[14] | 3[23] | Atlantic 89 446 | [gold-US][silver-UK][written by John Smith][produced by John Smith, Rick Waritz][2[24].R&B Chart][1[2][12].Hot Disco/Dance;Atlantic 86 828 12"] |
| Point Of No Return/Goin' Thru The Motions | Nu Shooz | 06.1986 | 48[3] | 28[22] | Atlantic 89 392 | [written by John Smith, Valerie Day][produced by John Smith, Rick Waritz][36[15].R&B Chart][1[1][12].Hot Disco/Dance;Atlantic 86 802 12"] |
| Don't Let Me Be The One/Secret Message | Nu Shooz | 10.1986 | - | - | Atlantic 89 345 | [gold-US][silver-UK][written by John Smith][produced by John Smith, Rick Waritz][39[5].Hot Disco/Dance;Atlantic 86 764 12"] |
| Should I Say Yes?/Montecarlo Nite | Nu Shooz | 04.1988 | - | 41[16] | Atlantic 89 108 | [written by John Smith,Valerie Day][produced by John Smith, Rick Waritz][17[14].R&B Chart] |
| Are You Lookin' For Somebody Nu/The Truth | Nu Shooz (Featuring Maceo Parker) | 07.1988 | - | - | Atlantic 89 033 | - |
Albumy
*82* | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
| Poolside | Nu Shooz | 05.1986 | 32[8] | 27[32] | Atlantic 81 647 | [gold-US][produced by John Smith, Rick Waritz] |
| Told U So | Nu Shooz | 03.1988 | - | 93[14] | Atlantic 81 804 | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz