Wild Beasts

 

Wild Beasts to angielski zespół indie rockowy, założony w 2002 roku w Kendal. Wydali swój pierwszy singiel „Brave Bulging Buoyant Clairvoyants” nakładem Bad Sneakers Records w listopadzie 2006 roku, a następnie podpisali kontrakt z Domino Records. Wydali pięć uznanych albumów: Limbo, Panto w 2008r, Two Dancers w 2009r, Smother w 2011r, Present Tense w 2014r i Boy King w 2016r. Two Dancers był nominowany do nagrody Mercury.
 

 

 W 2002 roku uczniowie Queen Katherine School, Hayden Thorpe i Ben Little, wówczas szesnastolatkowie, utworzyli duet Fauve, co po francusku oznacza „dziką bestię”, i zaczęli razem pisać piosenki. W styczniu 2004 roku koledzy z klasy Chris Talbot i basista Gareth Bullock dołączyli jako odpowiednio perkusista i basista i zespół zmienił nazwę na Wild Beasts. W tym czasie kwartet zebrał się w przestrzeni nagrań i prób nazwanej Studio 6 w Kendal, gdzie w czerwcu 2004 roku nagrał swoją tytułową EPkę demo. We wrześniu 2005 roku zespół przeniósł się do Leeds, a Tom Fleming zastąpił Bullocka na stanowisku pełnoetatowego basisty.  

 

Wszyscy członkowie zespołu poza Little studiowali na miejscowym uniwersytecie, a swój pierwszy koncert w Leeds zagrali w Trash (dawniej The Mixing Tin). Nowy kwartet nagrał dwie kolejne EP-ki demo, Esprit De Corps i All Men. Wild Beasts podpisali kontrakt z Bad sneakers Records w sierpniu 2006r. W listopadzie 2006r nagrali sesję na żywo składającą się z trzech utworów dla Brain Surgery Marca Rileya w BBC Radio 6 Music. 20 listopada Bad Tennis wypuściło „Brave Bulging Buoyant Clairvoyants”. Dzięki „ogromnemu falsetowemu głosowi Haydena, który wznosi się nad brzęczącymi gitarami”, singiel znalazł się na 17. miejscu brytyjskiej listy przebojów niezależnych.  

 

W lutym 2007r Wild Beasts podpisali kontrakt z Domino Records. Drugi singiel został wydany przez Bad Tennis Records w kwietniu 2007, „Through Dark Night”. W maju 2007r magazyn muzyczny NME umieścił Wild Beasts jako jeden z dziesięciu zespołów „wytypowanych do czołówki”. Debiutancki album Wild Beasts Limbo, Panto, opisany jako „szokujący, zabawny, a przede wszystkim nieodwołalny” został wydany 16 czerwca 2008 r., a singiel „The Devil's Crayon” ukazał się 30 czerwca. Drugi album zespołu Two Dancers ukazał się w sierpniu 2009 roku i spotkał się z szerokim uznaniem; znalazł się na wielu listach najlepszych albumów 2009 roku na koniec roku. Został nominowany do nagrody Mercury 2010. 

 

Trzeci album studyjny Wild Beasts, zatytułowany Smother, został wydany w maju 2011 roku. Następnie zespół ogłosił dodanie członkini zespołu koncertującego Katie Harkin ze Sky Larkin. W 2011 roku zdobyli London Awards w dziedzinie sztuki i performansu. Zespół wydał swój czwarty album studyjny Present Tense w dniu 24 lutego 2014 r. Ich piąty album studyjny, Boy King, ukazał się 5 sierpnia 2016 roku również nakładem Domino Records. 25 września 2017r Wild Beasts ogłosiło rozwiązanie. EP-ka Punk Drunk & Trembling została wydana 20 października 2017 r. 

 

16 lutego 2018 r. wydali album koncertowy zatytułowany Last Night All My Dreams Came True. Zespół zakończył działalność w lutym 2018 r. trzema finałowymi koncertami, na których znalazły się utwory z każdego z pięciu albumów. Od tego czasu zarówno Thorpe, jak i Fleming rozpoczęli solowe projekty. Thorpe wydał swój solowy debiut Diviner w maju 2019 r., natomiast w lipcu tego samego roku Fleming pojawił się ponownie pod nazwą One True Pairing.

 

 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Brave Bulging Buoyant Clairvoyants/The Old Dog	Wild Beasts	12.2006	15[3].Indie Chart	-	Bad Sneakers BADSNEAK 03CD	[written by Benny Little,Chris Talbot,Hayden Thorpe,Tom Fleming ][produced by Richard Formby]
Through Dark Night/Please Sir	Wild Beasts	05.2007	17[3].Indie Chart	-	Bad Sneakers BADSNEAK 06CD	[written by Benny Little,Chris Talbot,Hayden Thorpe,Tom Fleming ][produced by Richard Formby]
Assembly/Sylvia, a Melodrama	Wild Beasts	12.2007	19[1].Indie Chart	-	Domino RUG 278	[written by Benny Little,Chris Talbot,Hayden Thorpe,Tom Fleming ][produced by Tore Johansson]
The Devil's Crayon/Treacle Tin	Wild Beasts	07.2008	27[3].Indie Chart	-	Domino RUG 298	[written by Wild Beasts ][produced by Tore Johansson]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Two Dancers	Wild Beasts	08.2009	68[1]	-	Domino WIGCD 238	[produced by Richard Formby, Wild Beasts]
Smother	Wild Beasts	05.2011	17[3]	-	Domino WIGCD 267	[produced by Richard Formby, Wild Beasts]
Present Tense	Wild Beasts	03.2013	10[3]	-	Domino WIGCD 279	[produced by Lexxx, Leo Abrahams, Wild Beasts]
Boy King	Wild Beasts	08.2016	9[2]	-	Domino WIGCD 348	[produced by John Congleton]

Spooky Tooth

Grupa bluesowa założona w 1967 r., która pod koniec lat 60-tych- zgodnie z panującą modą - zmieniła swą domenę na progresywnego rocka. Jeszcze pod nazwą Art nagrała pod zmienionym tytułem „What’s That Sound” podniosłą wersję utworu „For What It’s Worth” z repertuaru zespołu Buffalo Springfield. W pierwszym składzie Spooky Tooth znaleźli się: Gary Wright (ur. 26.04.1945 r. w Englewood w stanie New Jersey; instr. klawiszowe, śpiew), Mike Kellie (ur. 24.03.1947 r. w Birmingham, Anglia; perkusja), Luther Grosvenor (ur. 23.12.1949 r. w Worcester, Anglia; gitara), Mike Harrison (ur. 3.09.1945 r. w Carlisle w hrabstwie Cumberland, Anglia; śpiew) i Greg Ridley (ur. 23.10.1947 r. w hrabstwie Cumberland; bas).

 Ciężka praca na scenach angielskich klubów przyniosła spore korzyści, choć sukces komercyjny udało się muzykom odnieść tylko w Stanach Zjednoczonych. W swojej twórczości Spooky Tooth łączyli pełne inwencji wersje popularnych utworów z owocami własnego niewątpliwego talentu. Mimo że debiutancki album It’s All About był propozycją udaną, nie sprzedawał się najlepiej. Znaleźć można było na nim nową wersję utworu „Tobacco Road” należącego do ulubionych fragmentów koncertów i wydany na debiutanckim singlu „Sunshine Help Me”, który niezwykle przypominał wczesne brzmienie Traffic. Prawdziwy start umożliwił jednak muzykom dopiero drugi album Spooky Two, pozostający do dziś jedną z najlepszych propozycji tamtego okresu.

 Album Ceremony nagrany we współpracy z Pierrem Henry, prezentował pewną zmianę kierunku i wyróżniał się doskonałą okładką autorstwa brytyjskiego artysty Johna Holmesa. Przy pracy nad longplayem The Last Puff w grupie doszło do kilku zmian personalnych: Ridley odszedł do Humble Pie, Gary Wright postanowił założyć zespół Wonderwheel, a Grosvenor pojawił się później jako „Ariel Bender” w Stealers Wheel i Mott The Hoople. Do składu Spooky Tooth dokooptowano wtedy trzech członków Grease Band: Henry’ego McCullougha, Chrisa Staintona i Alana Spennera.

Album The Last Puff prezentował kilka znanych z repertuaru innych wykonawców utworów, wśród których wyróżniał się „Down River” Davida Acklesa i znakomita wersja kompozycji Eltona Johna „Son Of Your Father”. Jednak niedługo po nagraniu tej płyty zespół rozpadł się. Jego byli członkowie - w różnych konfiguracjach - nagrali jeszcze trzy albumy, które mimo że okazały się udane, nie wniosły niczego nowego i aż nadto uwidoczniły fakt, iż powstały według przestarzałej już formuły.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Feelin' Bad/I've Got Enough Heartaches	Spooky Tooth	10.1969	-	132[1]	A&M 1110	[written by Kellie, Wright][produced by Jimmy Miller, Denny Cordell]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Spooky Two	Spooky Tooth	08.1969	-	44[19]	A&M 4194	[produced by Jimmy Miller]
Ceremony	Spooky Tooth	03.1970	-	92[14]	A&M 4225	[produced by Spooky Tooth, Pierre Henry]
The Last Puff	Spooky Tooth	08.1970	-	84[13]	A&M 4266	[produced by Chris Stainton, Chris Blackwell]
Tobacco Road	Spooky Tooth	06.1971	-	152[7]	A&M 4300	-
You Broke My Heart So I Busted Your Jaw	Spooky Tooth	05.1973	-	84[14]	A&M 4385	[produced by Spooky Tooth]
Witness	Spooky Tooth	11.1973	-	99[10]	Island 9337	[produced by Spooky Tooth]
The Mirror	Spooky Tooth	09.1974	-	130[8]	Island 9292	[produced by Eddie Kramer, Gary Wright, Mick Jones]
Gary Wright & Spooky Tooth: That Was Only Yesterday	Spooky Tooth	04.1976	-	172[4]	A&M 3528	-

Nicki French

Nicola S. French (ur. 26 września 1964r Carlisle , Cumberland , Anglia jest angielską piosenkarką i tancerką . Jest najbardziej znana z tanecznego covera " Total Eclipse of the Heart " z 1995r, reprezentujący Wielką Brytanię w 2000 roku na konkursie Eurowizji w Sztokholmie .

French śpiewała w chórkach na albumie Rose-Marie z 1992 roku ,Emotional Exposure. Ogólnie rzecz biorąc, French była sesyjną wokalistką przez wiele lat, zanim nagrała "Total Eclipse of the Heart", utwór pierwotnie rozsławiony przez Bonnie Tyler .Singiel został raz pierwszy wydany w 1994 roku w Wielkiej Brytanii . Kiedy został ponownie wydany w 1995 roku osiągnął 5 pozycję przebywając trzy miesiące na UK Singles Chart ,i sprzedał się w ponad 250.000 egzemplarzy , zdobywając status srebrnej płyty.

Odniósł jeszcze większy sukces w Stanach Zjednoczonych , gdzie osiągnął 2 pozycję, spędzając 6 miesięcy na liście Billboard Hot 100 Singles i uzyskał certyfikat złotej płyty. Został numerem 1 w wielu krajach - Japonii , Kanadzie , Hiszpanii i Brazylii - oraz trafił na listy w Australii , w Niemczech , we Włoszech , w Meksyku , Holandii , Danii i Norwegii . Sprzedano ponad 5 milionów egzemplarzy tego singla na świecie.

Jej drugi singiel " For All We Know ", cover utworu The Carpenters osiągnął tylko # 42 na UK Singles Chart, przez złą dystrybucję i błędy w kodzie kreskowym. Singiel miał być wydany w USA , ale z powodu sporu między wytwórniami fonograficznymi ,ukazał się jako promo w Ameryce. Jej debiutancki album , Secrets , trafił na listy bestsellerów w Japonii, Brazylii, Izraelu, Kanadzie, Australii i USA (sprzedaż 50.000 egzemplarzy w ciągu pierwszego tygodnia ). Dalsze single z albumu m.in. "Is There Anybody Out There?", "Did You Ever Really Love Me?" (z czego ten ostatni na krótko znalazły się na listach w Wielkiej Brytanii, ale nie osiągnął Top 40 ) i "Never In A Million Years" (który został wydany tylko w Danii i Szwecji ).

Różne inne utwory zostały wydane na całym świecie, w tym interpretacje "Heaven Is a Place on Earth " i "Stop! In the Name of Love". French była największą gwiazdą swojej wytwórni , ale ze względu na ograniczony sukces innych wykonawców weszła w stan likwidacji. Następnie podpisała kontrakt z Logic Records UK (część grupy Sony / BMG ),która w tym czasie wydała " Te Amo " w różnych krajach. W Brazylii utwór osiągnął 4 pozycję i piątą na francuskiej Top 10 w Airplay . Został on wydany przez HMV w Wielkiej Brytanii latem 1997 roku, ale nie dotarł na UK Singles Chart. Kolejnym singlem z tej płyty był , "Hard To Say I'm Sorry", ale tylko w wersji demo. W 1998 roku French wydała swój drugi album , który miał sukces w Japonii i na Tajwanie.

W 2000 roku otwierała Konkurs Piosenki Eurowizji z "Don't Play That Song Again",który to utwór został wybrany przez brytyjską publiczność. Następnie podpisała kontrakt z RCA i utwór osiągnął 34 miejsce na listach w Wielkiej Brytanii.

Przez krótki okres w 2000 roku podpisała kontrakt z wytwórnią Ravenous Records Jima Steinmana, podczas którego nagrała "Lovers Again" i "Two out of Three Ain't Bad " ,oba niestety nigdy nie zostały wydane. Później nagrała trzy utwory autora jej hitu na Eurowizję, Gerry Springate'a. Były to taneczne i wersje reggae poprzednich szlagierów Eurowizji.

French nadal koncertuje w Wielkiej Brytanii i Europie,wykonując swoje hity, jak i nowy materiał. Wydała dwa single "I Surrender" w 2004 r. i "Calling Out My Name" w 2005 roku. "I Surrender" znalazł się na EuroNRG Top 40 w lutym 2005 roku. Jednak jej późniejsze wydawnictwo, zapowiadane jako "Diva DJs Vs Nicki French", "Total Eclipse of the Heart 2006" nie pojawiło się na UK Singles Chart .
Zachowała swoje poparcie ideologii gejowskiej będąc gwiazdą największych parad w ostatnich latach w tym EuroPride, Stockholm Pride i największej na świecie imprezy australijskiej Mardi Gras .
W 2007 i 2008 roku French była dublerką dla wszystkich czterech ról w Menopause: The Musical w Irlandii oraz rolę w pantomimie Sleep Beauty w Chipping Norton Theatre w listopadzie i grudniu 2008 i styczniu 2009 roku. Pantomima zyskała dobre recenzje, co czyni ją jedną z 10 największych pantomim w Wielkiej Brytanii według The Daily Telegraph.

French urodziła się w Carlisle jako córka Josepha i Eileen. Ma dwie siostry, Allison i Carolyn, i brata, Timothy, który jest autorem piosenek. Jej rodzina przeniosła się do kiedy Nicki miała cztery lata i osiadła w Tenterden , w hrabstwie Kent . Uczęszczała do szkoły Homewood i West Kent College w Tonbridge . Poślubiła Gavina Malletta,który był profesjonalnym muzykiem w lipcu 1993 roku w kościele St. Mildred , w Tenterden. Para mieszka w Middlesex .

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Total Eclipse Of The Heart	Nicki French	10.1994	54[5]	-	Bags Of Fun BAGSCD 1	[written by Jim Steinman][produced by Mike Stock, Matt Aitken]
Total Eclipse Of The Heart	Nicki French	01.1995	5[20]	2[27]	Bags Of Fun BAGSCD 1	[gold][silver-UK][written by Jim Steinman][produced by Mike Stock, Matt Aitken][37[7].Hot Disco/Dance;Critique 15 539 12"]
For All We Know	Nicki French	04.1995	42[10]	-	Bags Of Fun BAGSCD 4	[written by Fred Karlin, Jimmy Griffin, Robb Royer][produced by Mike Stock, Matt Aitken]
Did You Ever Really Love Me?	Nicki French	07.1995	55[3]	-	Love This LUVTHISCD 2	[written by Mike Stock, Matt Aitken][produced by Mike Stock, Matt Aitken]
Is There Anybody Out There?	Nicki French	10.1995	94[2]	-	Love This Records LUVTHIST 6	[written by Mike Stock, Matt Aitken][produced by Mike Stock, Matt Aitken]
Te Amo	Nicki French	10.1997	99[1]	-	Logic Records (UK) 74321 50790 2	[written by Mark Cyrus][produced by Mark Cyrus]
Don't Play That Song Again	Nicki French	05.2000	34[9]	-	RCA 74321764572	[written by Gerry Shephard, John Springate][produced by John Springate]
I Surrender	Nicki French	12.2004	110[1]	-	Triad TRIADMCD 002	[written by Louis Biancanello, Sam Watters][produced by Mark Smith]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Secrets	Nicki French	07.1995	-	151[4]	Critique 15 436	[produced by Mike Stock, Matt Aitken]