Andrew W.K.

 Andrew W.K. wkroczył na scenę na początku 2000 roku z hybrydą rocka, metalu i popu, która celebrowała i wzmacniała najbardziej bezczelne i bombastyczne atrybuty wszystkich trzech stylów. Z kontrowersyjnym zdjęciem na okładce zakrwawionego W.K. wpatrując się w kamerę, jego debiut z 2002 roku, I Get Wet, ustanowił superwymiarowe pop-metalowe brzmienie i imprezowy etos, który wkrótce stał się jego znakiem rozpoznawczym i który prezentował na scenie noc po nocy w szaleństwie nieubłaganego potu. przesiąknięta energią.

 W nadchodzących latach W.K. przekształcił się w swego rodzaju multidyscyplinarną rolę ambasadora muzycznej imprezy, mówcy motywacyjnego, felietonisty doradczego i osobowości telewizyjnej. Rozpoczął także działalność produkcyjną, współpracując z wieloma artystami, od Lee „Scratch” Perry po Baby Dee, jednocześnie dostarczając własne eklektyczne albumy, takie jak solowy zestaw fortepianowy 55 Cadillac z 2009 r. i japoński projekt okładki anime Gundam Rock. Wiele lat 2010-tych poświęcono występom na przemówieniach, występom na wykładach i prowadzeniu jego nowojorskiego klubu nocnego, chociaż W.K. później powrócił do muzyki rockowej z albumami You're Not Alone z 2018 roku i God Is Partying z 2021 roku. 

 Urodzony w Kalifornii i wychowany w Ann Arbor, Michigan, W.K. - którego inicjały oznaczają wszystko, od „White Killer” przez „Women Kum” po nazwisko jego rodziców „Wilkes-Krier” – rozpoczął lekcje klasycznej gry na fortepianie w wieku czterech lat w University of Michigan School of Music. W latach nastoletnich grał w wielu zespołach punkowych, metalowych i noise w południowo-wschodnim Michigan, a w wieku 17 lat nagrywał własne piosenki. Po przeprowadzce do Nowego Jorku rok później, jego dema trafiły do ​​różnych wytwórni, w tym do niezależnej Bulb Records, która na początku 2000 roku wydała debiutancką EP-kę WK Girls Own Juice, a później, jesienią, do Party Til You. 

Szum wokół hedonistycznego  W.K. zaowocował umowami płytowymi z Island/Def Jam w USA i Mercury w Wielkiej Brytanii; jego pierwszym wydawnictwem dla dużych wytwórni była przebojowa EP-ka Party Hard z 2001 roku.  W szczególności Wielka Brytania zakochała się w jego charakterystycznym wizerunku i brzmieniu, które zainspirowały krytyków NME i Kerrang! jak również histeria na jego występach na żywo; trafił do szpitala po tym, jak fan uderzył go głową, gdy surfował w tłumie podczas swojego londyńskiego debiutu w Highbury Garage. Pełnowymiarowy debiut WK, I Get Wet, pojawił się pod koniec 2001 r. w Wielkiej Brytanii, a wiosną 2002 r. w wersji amerykańskiej, w której fragmenty z albumu zaczęły pojawiać się w reklamach, grach wideo i programach telewizyjnych, co ostatecznie doprowadziło do występ w Saturday Night Live. 

Jego reputacja wzrosła dzięki rozległym trasom koncertowym, zarówno na własną rękę, z Ozzfest Ozziego Osbourne'a, jak i jako część zorganizowanej trasy MTV 2. Podążył za nim w 2003 roku z The Wolf, większym, bardziej soczystym albumem niż jego debiut, który zebrał mieszane recenzje. Po prowadzeniu programu z poradami na MTV 2, Your Friend, Andrew W.K., wznowił swój napięty harmonogram tras koncertowych, wypuszczając film z koncertu Who Knows? na początku 2006 roku. 

Trzeci album WK, Close Calls with Brick Walls, został wydany w tym roku w Japonii i Korei Południowej, a amerykańska wersja wyłącznie winylowa pojawiła się w Load Records w 2007 roku.  Kariera Andrew W.K. stała się bardziej eklektyczna, gdy lata 2000 dobiegły końca. Tylko w 2008 roku był współzałożycielem klubu nocnego na Manhattanie o nazwie Santo's Party House, koncertował z Calder Quartet i wydał kolekcję coverów j-popowych piosenek, a także opublikował I Will Change Your Life, antologię jego porad dla japońskiego magazynu muzycznego Rockin' On. Został również członkiem grupy Current 93, dodając bas, fortepian, gitarę i wokale na ich albumie Aleph at Hallucinatory Mountain z 2009 roku, a wiosną tego roku wystąpił w trasie zespołu.

 W tym czasie W.K. wydał Damn! The Mixtape, Vol. 1 i jego pokaz demo na żywo na Cartoon Network Destroy Build Destroy miał swoją premierę. Stał się także częstym gościem w innych programach telewizyjnych, występując w Conan O'Brien, MSNBC, Fox News i kilku różnych seriach VH1. Późnym latem 2009 roku jego album „Spontaniczne improwizacje fortepianowe solo” 55 Cadillac został wydany przez wytwórnie Ecstatic Peace i Skyscraper Music Maker, z których ta ostatnia zamierzała również wydać Close Calls with Brick Walls w USA na CD. 

W tym czasie W.K. wydał także Gundam Rock w Japonii, na którym znalazły się jego wersje muzyki do klasycznego anime Gundam z okazji 30. rocznicy powstania serii. Close Calls with Brick Walls w końcu pojawiło się na płycie CD w szerokim wydaniu w 2010 roku jako część zestawu z płytą z rarytasami i wcześniej niepublikowanymi utworami zatytułowanymi Mother of Mankind. W następnym roku W.K. wydał tylko japońską EP-kę Party All Goddamn Night.

 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Party Hard	Andrew W.K.	11.2001	19[5]	-	Mercury 5888132	[written by Andrew W.K.]
She Is Beautiful	Andrew W.K.	03.2002	55[2]	-	Mercury 5888132	[written by Andrew W.K.]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
I Get Wet	Andrew W.K.	11.2001	71[1]	84[8]	Mercury 5865882	[produced by Andrew W.K.,John Fields,Scott Humphrey,TSD,Frank Vierti]
The Wolf	Andrew W.K.	09.2003	152[1]	61[1]	Island 001 051 [UK]	[produced by Andrew W.K.,John Fields,Scott Humphrey]
You're Not Alone	Andrew W.K.	03.2017	-	197	RED MUSIC 88985496232	[produced by Andrew W.K.]