Pokazywanie postów oznaczonych etykietą A. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą A. Pokaż wszystkie posty

niedziela, 3 stycznia 2021

Running Jumping Standing Still

 Niemal natychmiast po ukończeniu kariery legendarnych Missing Links z Sydney , około sierpnia 1966 roku, gitarzysta Doug Ford i wokalista Andy James postanowili spróbować szczęścia w Melbourne, gdzie utworzyli Running Jumping Standing StillRunning Jumping Standing Still. Oryginalny skład, który najwyraźniej trwał tylko kilka miesięcy, uzupełnili basista Rick Dalton (ex - Pink Finks ) i perkusista Ian Robinson.


Początkowo określany jako „New Missing Links”, Running Jumping Standing Still był rzeczywiście przedłużeniem tego, co Doug i Andy robili w ich poprzednim zespole, a Andy ogłosił, że „Wszyscy jesteśmy szczerze oddani opiniom”.

RJSS przeszedł przez kilka składów w swojej krótkiej historii, chociaż dokładna kolejność wydarzeń jest nadal niepewna. Ale RJSS nigdy nie miał być zespołem długotrwałym - słynny, zepsuty związek między Dougiem i Andym, który sięga ich czasów w Missing Links, sprawił, że było prawie pewne, że grupa ostatecznie się rozpadnie - chociaż faktyczna przyczyna powstania Andy'ego wyjazd był dość nieoczekiwany.

 Rick Dalton odszedł w październiku 1966r. Zastąpił go Jamie Byrne (ex-Black Pearls); w tym czasie doszedł również Dennis  (Denny) Burgess  (ex The Throb ) (prawdopodobnie na gitarze rytmicznej). Ten drugi skład trwał mniej więcej do czasu wymuszonego odejścia Andy'ego, gdzieś w 1967 roku.

Wersja „na żywo” „Diddy Wah Diddy” zawarta na płycie   Diggin  Through The Bins   The Missing Links  została nagrana i wykonana na płycie ATV-0 The Go !! Show , zapewne po pojawieniu się 24 października. Piosenkę zapowiadał gospodarz, Johnny Young, który osobliwie opisał ich jako „najbardziej niezwykłą grupę”.

 Odejście Andy'ego z grupy było nagłe i dramatyczne. Pod koniec 1966 roku - prawdopodobnie w grudniu - Andy doznał bolesnego wylewu krwi do mózgu podczas występu RJSS na dyskotece Thumpin 'Tum . Doug Ford wspomina: „Nic nie mogło go powstrzymać, był jak lokomotywa płonąca na torach. Ale tej nocy coś go powstrzymało”.

Andy był leczony w szpitalu i podczas rekonwalescencji otrzymał wiele listów i kartek od fanów; później opublikował małą reklamę w Go-Set, aby podziękować wszystkim swoim sympatykom. Lekarz poradził mu, aby zwolnił i zrezygnował z rock and rolla, ale Andy nie chciał tego mieć i wkrótce założył nowy zespół o nazwie Andy James Asylum .

Kiedy Andy odszedł, RJSS zwerbował nowego frontmana, Petera Newinga z The Pleazers . Newing zaśpiewał na dwóch singlach RJSS wydanych przez wytwórnię Sunshine . Pierwszą z nich było „Diddy Wah Diddy” / „My Girl” z marca 1967 roku, ale ta wersja była znacznie gorsza od nagrania wykonanego na The Go !! Show. W sierpniu ukazał się kolejny i niestety ostatni singiel „She's Good To Me” / „Little Girl”. W tym czasie Byrne i Robinson odeszli; zastąpili ich odpowiednio John Philips i Doug Lavery. Źródła wymieniają również Iana Fergusona (bas) i Micka Elliotta (perkusja) jako członków RJSS w 1967 roku, ale obecnie nie są znane żadne inne szczegóły dotyczące ich kadencji. 
Mówiąc o ostatnich dniach zespołu, Doug skomentował: „Próbowaliśmy utrzymać ten sam szalony występ na scenie, ale był kompletnie nudny w porównaniu do czasów, gdy był tam Andy”. Na początku 1968 roku Jim Keays zwrócił się do Douga (który nie zarabiał dużo) i zaproponował mu pracę w Masters Apprentices ; zgodził się dołączyć, gdy tylko jego zobowiązania z RJSS zostały zakończone i oficjalnie dołączył do Masters w lutym 1968 roku, kończąc tym samym udział w RJSS.

Jamie Byrne grał w innych grupach, takich jak The Groove i jego krótkotrwała następczyni, Eureka Stockade.

Doug Lavery udał się do Douga Parkinsona w Focus , The Valentines i Axiom .

Andy James założył dwa krótko żyjące zespoły w Melbourne, Andy James Asylum , a następnie Mother Superior , po czym wrócił do Sydney. W 1970 roku na krótko dołączył do obsady australijskiej produkcji Hair . Następnie przez 18 miesięcy występował z klubowym zespołem z Sydney Southern Comfort z Bobbi Marchini. Jego doświadczenie w Hair wyprowadziło go z muzyki i zajął się aktorstwem na pełny etat. Od tego czasu stał się wybitnym i popularnym aktorem teatralnym i telewizyjnym, występując w takich serialach jak „The Sullivans”, „The Bob Morrison Show”, „Phoenix” i „Fire”. Od lat 70-tych Andy pracuje pod swoim oryginalnym nazwiskiem Anderson. Andy niedawno wydał swój pierwszy solowy album, dowcipny zatytułowany If I'd Known I'd Live This Long (I'd Have Taken Better Care Of Myself), a także ma własną stronę internetową www.andyanderson.com.au

Doug Ford i Ian Ferguson odnowili niedawno swoją przyjaźń po ponad trzydziestu latach. To doprowadziło do decyzji o wspólnym występie jako akustycznego duetu pod nazwą Ford & Ferg

Single
Tytuł WykonawcaData wydania Aus N.Zel Wytwórnia
[Aus]
Komentarz
Diddy Wah Diddy/My GirlRunning Jumping Standing Still04.196744[12]-Sunshine 1717-

 

poniedziałek, 2 maja 2016

A

Grupa została założona w Leeds, na północno-wschodnim wybrzeżu Anglii na początku lat 90-tych. XX wieku przez trzech braci o nazwisku Perry: Adam, Jason i Giles oraz ich dwóch przyjaciół, Marka Chapmana i Steve'a Swindona.
Inspiracjami dla zespołu były takie zespoły jak: Rush, The Beach Boys, Van Halen i Beastie Boys.
 Po zmianie nazwy zespołu z Grand Designs na "A" i stylu granej muzyce z rocka progresywnego na bardziej punkowy, grupa podpisała w 1996 roku międzynarodowy kontrakt z wytwórnią płytową Warner Bros. Records i wydała rok później swój debiutancki longplay pt.: "How Ace Are Buildings". W tym samym roku zespół wystąpił w teledysku do utworu "Anthem" zespołu The Wildhearts. Grupa w tym czasie wydała kilka singli, które odniosły sukces na rynku muzycznym w Wielkiej Brytanii.
Po nagraniu płyty How Ace Are Buildings basista Steve Swindon zdecydował się opuścić zespół. Zastąpił go Daniel Carter. Zespół wydał drugi album w roku 1999 pt. "'A' Vs. Monkey Kong" po raz pierwszy za pośrednictwem Mammoth Records na terenie USA i Kanady i za pośrednictwem Warner Music na terenie Europy. Zespół wyruszył w trasę koncertową po całym świecie. Wydali również album live pt. "Exit Stage Right" w roku 2000. Zespół wydał swój trzeci longplay, "Hi-Fi Serious", w roku 2002. Promował go największy jak dotąd hit zespołu zatytułowany "Nothing". Album pozwolił grupie wskoczyć na 9 miejsce UK Top Ten. Pod koniec 2002 roku grupa wygrała nagrodę Kerrang! dla najlepszego brytyjskiego zespołu.
27 lipca 2005 roku zespół wydał swój czwraty longplay, Teen Dance Ordinance. Materiał na album został nagrany dwa lata wcześniej, ale był przekładany w związku z chorobą Jasona Perry'ego i nieporozumieniami z wytwórnią płytową. Nie był wydany w USA.
Teen Dance Ordinance był ostatnim projektem zespołu – po jego wydaniu i po jego porażce działalność zespołu została zawieszona. Jego członkowie jednak są zaangażowani we własne solowe projekty. Jason Perry pracuje z Mattem Willisem. Pisze również piosenki dla zespołu McFly. Adam Perry ma swój epizod w zespole Bloodhound Gang, w którym to zastąpił dotychczasowego perkusistę i pojechał z nim na przełomie 2005 i 2006 w trasę koncertową po Europie. Daniel P Carter pisze piosenki razem z Jasonem Perrym oraz m.in. dla McFly. Jest również gitarzystą i głównym wokalistą w zespole Hexes. Mark Chapman dołączył do zespołu Malpractice, którego singiel "Breathe" ukazał się w lutym 2007.
Jason Perry powiedział w jednym z wywiadów, że ma nadzieję na to, że zespół znów skupi się w jedną całość i zacznie przygotowywanie materiału na nową płytę od początku 2008 roku. Nowy kontrakt z żadną wytwórnią płytową nie został podpisany po tym, jak Warner Bros. Records zerwał kontrakt w 2006 roku z powodu niskiej sprzedaży albumów zespołu. Zapytany o przyszłóść zespołu Daniel P Carter powiedział, że zespół być może wróci, by zagrać ze sobą kilka wspólnych koncertów.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Five in the Morning/ 8 FingersA07.1996--Tycoon TY 1[written by Jason Perry, A][produced by Clive Martin ,A ]
House Under the Ground/"40"A11.1996--Tycoon TY 2[written by Jason Perry, A][produced by Clive Martin ,"A" Boiz]
Bad Idea / Look What You Made Me DoA05.1997170[1]-Tycoon TY 3[produced by Jason Perry , Thom Wilson]
Number One/AlrightA04.1998--Tycoon TY 4[produced by Jason Perry , Thom Wilson]
Foghorn /Last girlA02.199863[2]-Tycoon TY 5[written by A][produced by Jason Perry , Thom Wilson]
Number One/Good ideaA04.199847[3]-Tycoon TY 6[written by A,Billy Joel][produced by Jason Perry , Thom Wilson]
Sing-A-Long /I'm Over ItA06.199857[3]-Tycoon TY 7[written by Jason Perry/Mark Chapman/Steve Swindon/Adam Perry/Giles Perry][produced by Jason Perry , Thom Wilson]
Summer On The Underground /Owner Of A Lonely HeartA10.199872[2]-London TY 8[written by Jason Perry/Mark Chapman/Steve Swindon/Adam Perry/Giles Perry][produced by Al Clay]
Old Folks/One DayA05.199954[3]-London TY 9[written by A][produced by Al Clay]
I Love Lake Tahoe/Monkey King JrA08.199959[2]-London TY 10[written by A][produced by Al Clay]
NothingA03.20029[6]-London LONCD 463[written by Jason Perry][produced by Al Clay]
StarbucksA06.200220[9]-London LONCD 467[written by A][produced by Al Clay]
Something's Going On/Just Like ParadiseA11.200251[2]-London LONCD 471[written by Jason Perry/Giles Perry/Mark Chapman/Dan Carter/Adam Perry][produced by Al Clay]
Good Time (EP)A09.200323[7]-London [written by Jason Perry][produced by Al Clay]
Rush Song/The OneA05.200535[4]-London LON 487[written by Jason Perry/Daniel Carter/Mark Chapman][produced by Terry Date]
Better Off With HimA07.200552[2]-London LON 488[written by Jason Perry/Daniel Carter/Mark Chapman][produced by Terry Date]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
A vs Monkey KongA08.199962[2]-London 3984 27695-2[produced by Al Clay]
Hi-Fi SeriousA03.200218[18]-London 0927-44776-2[silver-UK][produced by Al Clay]
Teen Dance OrdinanceA08.200595[1]-London 5046785852[produced by Terry Date]