Grupę Death In Vegas założyli w 1994 roku londyński DJ, producent i grafik Richard Fearless (właściwe nazwisko to Richard McGuire) oraz inżynier dźwięku Steve Hellier, pracownik BBC World Service. Początkowo Death In Vegas działał pod nazwą Dead Elvis, jednak okazała się ona zbyt kontrowersyjna, zwłaszcza wśród fanów Elvisa Presleya.
Jedni czuli się urażeni i uważali, że nazwa narusza dobre imię króla rock and rolla, inni myśleli, że zespół wykonuje własne wersje utworów Elvisa. Duet postanowił więc zmienić szyld na Death In Vegas, który z kolei wywoływał skojarzenia z muzyką metalową. Mylne wrażenie potęgowały specyficzne okładki - gotyckie logo, pentagram, czaszki (czy chociażby sam tytuł jednej z płyt - "Satan's Circus") to symbolika kojarząca się raczej z ostrym rockiem niż z elektroniką. Ale muzyka Death In Vegas nigdy nie dała się jednoznacznie sklasyfikować. Brzmienie grupy nieustannie się zmieniało, balansując pomiędzy techno a psychodelicznym rockiem, zahaczając po drodze o kilka innych gatunków.
W 1994 roku duet podpisał kontrakt z wytwórnią Concrete. Zawierał on klauzulę, że Fearless użyje swoich artystycznych zdolności do projektowania okładek płyt i innych materiałów graficznych związanych z zespołem. Debiutancki album ukazał się w 1997 roku i nosił taki sam tytuł, jak pierwsza nazwa grupy, czyli "Dead Elvis". Zespół szybko zdobył uznanie w kręgach muzyki klubowej, mimo że na płycie znalazły się elementy różnych gatunków (dub, reggae, ska, hip-hop, techno). W Ameryce popularność przyniósł mu singel "Dirt", do którego klip był często emitowany przez MTV. Utwór znalazł się też na ścieżce muzycznej do filmu "Human Traffic".
Album okazał się na tyle dużym sukcesem, że jeszcze w tym samym roku Death In Vegas pojechał na trasę po USA z The Chemical Brothers. Na scenie do swojej mieszanki różnych stylów Fearless i Hellier dodali elementy rocka, zatrudniając dodatkowych muzyków i wzbogacając instrumentarium m.in. o gitary.
Zanim ukazała się druga płyta, duet nagrał utwory na ścieżki muzyczne do filmów "The Acid House" ("Claiming Marilyn") i "Zagubieni w kosmosie" ("Song For Penny"), a Richard Fearless w dalszym ciągu udzielał się jako DJ i producent. W 1998 roku Hellier opuścił zespół, by skupić się na pracy producenta. Zastąpił go Tim Holmes, który współpracował już z Death In Vegas przy realizacji nagrań na debiutancki album.
Fearless stworzył własne studio, The Contino Rooms, będące jednocześnie jego pracownią. Tam powstał album "The Contino Sessions", dzięki któremu duet stał się rozpoznawalny na całym świecie. Album jest jeszcze bardziej zróżnicowany i nieprzewidywalny niż debiut. Zawartą na nim muzykę określano jako trance rock, a wśród wpływów wymieniano z jednej strony The Rolling Stones, Velvet Underground, The Stooges czy Primal Scream, z drugiej - grupy techno pokroju Underground Resistance. Na internetowej stronie wytwórni Time Bomb, która wydawała płyty Death In Vegas w USA, napisano, że płyta "ma mnóstwo zwrotów i zakrętów, ciągle podąża w różnych nieznanych kierunkach. To podróż, którą będziecie odbywać wielokrotnie, za każdym razem chcąc sprawdzić, co czyha za rogiem."
Do udziału w nagraniach udało się namówić takich tuzów jak Iggy Pop (zaśpiewał w utworze "Aisha"), Bobby Gillespie z Primal Scream ("Soul Auctioneer") i Jim Reid z The Jesus & Mary Chain ("Broken Little Sister"). Fearless i Holmes wysłali do każdego z nich po jednym utworze i, ku swojemu zaskoczeniu, otrzymali same pozytywne odpowiedzi. Utwór "Aisha" dotarł do pierwszej dziesiątki brytyjskiej listy przebojów. Bardzo znanym kawałkiem stał się również "Dirge", zaśpiewany przez Dot Allison, byłą wokalistkę One Dove, prywatnie dziewczynę Fearlessa. Piosenkę wykorzystano w reklamie jeansów Levi's. "Soul Actioneer" z kolei trafił na soundtrack do filmu " Księga cieni: Blair Witch 2".
Trzeci album, "Scorpio Rising", wydany w 2002 roku, był lżejszy i nie tak mroczny jak jego poprzednik, co nie znaczy, że pozbawiony eksperymentów dźwiękowych i psychodelicznych klimatów z pogranicza rocka i elektroniki. Tytułowy utwór, zainspirowany kultowym krótkometrażowym filmem Kennetha Angera "Scorpio Rising" z 1964 roku, wykonał Liam Gallagher z Oasis. Wokalista odmówił jednak zaśpiewania fragmentu dotyczącego Hitlera. Na albumie pojawili się też inni goście: Hope Sandoval z grupy Mazzy Star, Nicola Kuperus z Adult, Paul Weller oraz ponownie Dot Allison. Po raz kolejny piosenki Death In Vegas można było usłyszeć w reklamach i ścieżkach dźwiękowych - m.in. do filmów "Animatrix" i "Między słowami", a także w jednym z odcinków serialu "Veronica Mars". W teledysku promującego zestaw teledysku "Hands Around My Throat" wystąpiła Emmanuelle Seigner.
"Scorpio Rising" był ostatnim albumem nagranym dla Concrete. Później wytwórnia wydała jeszcze dwupłytową kompilację "Milk It". Na pierwszym krążku znalazły się najlepsze utwory duetu, na drugiej - remiksy wykonane przez innych artystów. Tymczasem muzycy Death In Vegas założyli własną firmę fonograficzną, Drone, i w listopadzie 2004 roku wydali czwarty album "Satan's Circus", na którym powrócili do bardziej elektronicznych brzmień, zastępując "żywe" instrumenty automatem perkusyjnym i syntezatorami. Zrezygnowali też z zapraszania wokalistów.
W kwietniu 2005 roku w Londynie wystąpili na imprezie "A Day Of Surf", na której przedstawili zupełnie nowe kompozycje, tworząc swoisty soundtrack do wyświetlanych w tym czasie filmów o surfingu. Materiał miał stanowić podstawę kolejnego albumu. Fearless postanowił jednak odpocząć nieco od muzyki i przeprowadził się do Nowego Jorku, by w tamtejszym college'u studiować fotografię. W 2008 roku wystartował z nowym zespołem, Black Acid. W wywiadach tłumaczył, że chciał zrobić coś zupełnie odmiennego od Death In Vegas, który był przede wszystkim zespołem studyjnym, podczas gdy Black Acid to typowo rockandrollowa, koncertowa kapela. Jednocześnie zapewnił, że nie rezygnuje z Death In Vegas.
Single
Jedni czuli się urażeni i uważali, że nazwa narusza dobre imię króla rock and rolla, inni myśleli, że zespół wykonuje własne wersje utworów Elvisa. Duet postanowił więc zmienić szyld na Death In Vegas, który z kolei wywoływał skojarzenia z muzyką metalową. Mylne wrażenie potęgowały specyficzne okładki - gotyckie logo, pentagram, czaszki (czy chociażby sam tytuł jednej z płyt - "Satan's Circus") to symbolika kojarząca się raczej z ostrym rockiem niż z elektroniką. Ale muzyka Death In Vegas nigdy nie dała się jednoznacznie sklasyfikować. Brzmienie grupy nieustannie się zmieniało, balansując pomiędzy techno a psychodelicznym rockiem, zahaczając po drodze o kilka innych gatunków.
W 1994 roku duet podpisał kontrakt z wytwórnią Concrete. Zawierał on klauzulę, że Fearless użyje swoich artystycznych zdolności do projektowania okładek płyt i innych materiałów graficznych związanych z zespołem. Debiutancki album ukazał się w 1997 roku i nosił taki sam tytuł, jak pierwsza nazwa grupy, czyli "Dead Elvis". Zespół szybko zdobył uznanie w kręgach muzyki klubowej, mimo że na płycie znalazły się elementy różnych gatunków (dub, reggae, ska, hip-hop, techno). W Ameryce popularność przyniósł mu singel "Dirt", do którego klip był często emitowany przez MTV. Utwór znalazł się też na ścieżce muzycznej do filmu "Human Traffic".
Album okazał się na tyle dużym sukcesem, że jeszcze w tym samym roku Death In Vegas pojechał na trasę po USA z The Chemical Brothers. Na scenie do swojej mieszanki różnych stylów Fearless i Hellier dodali elementy rocka, zatrudniając dodatkowych muzyków i wzbogacając instrumentarium m.in. o gitary.
Zanim ukazała się druga płyta, duet nagrał utwory na ścieżki muzyczne do filmów "The Acid House" ("Claiming Marilyn") i "Zagubieni w kosmosie" ("Song For Penny"), a Richard Fearless w dalszym ciągu udzielał się jako DJ i producent. W 1998 roku Hellier opuścił zespół, by skupić się na pracy producenta. Zastąpił go Tim Holmes, który współpracował już z Death In Vegas przy realizacji nagrań na debiutancki album.
Fearless stworzył własne studio, The Contino Rooms, będące jednocześnie jego pracownią. Tam powstał album "The Contino Sessions", dzięki któremu duet stał się rozpoznawalny na całym świecie. Album jest jeszcze bardziej zróżnicowany i nieprzewidywalny niż debiut. Zawartą na nim muzykę określano jako trance rock, a wśród wpływów wymieniano z jednej strony The Rolling Stones, Velvet Underground, The Stooges czy Primal Scream, z drugiej - grupy techno pokroju Underground Resistance. Na internetowej stronie wytwórni Time Bomb, która wydawała płyty Death In Vegas w USA, napisano, że płyta "ma mnóstwo zwrotów i zakrętów, ciągle podąża w różnych nieznanych kierunkach. To podróż, którą będziecie odbywać wielokrotnie, za każdym razem chcąc sprawdzić, co czyha za rogiem."
Do udziału w nagraniach udało się namówić takich tuzów jak Iggy Pop (zaśpiewał w utworze "Aisha"), Bobby Gillespie z Primal Scream ("Soul Auctioneer") i Jim Reid z The Jesus & Mary Chain ("Broken Little Sister"). Fearless i Holmes wysłali do każdego z nich po jednym utworze i, ku swojemu zaskoczeniu, otrzymali same pozytywne odpowiedzi. Utwór "Aisha" dotarł do pierwszej dziesiątki brytyjskiej listy przebojów. Bardzo znanym kawałkiem stał się również "Dirge", zaśpiewany przez Dot Allison, byłą wokalistkę One Dove, prywatnie dziewczynę Fearlessa. Piosenkę wykorzystano w reklamie jeansów Levi's. "Soul Actioneer" z kolei trafił na soundtrack do filmu " Księga cieni: Blair Witch 2".
Trzeci album, "Scorpio Rising", wydany w 2002 roku, był lżejszy i nie tak mroczny jak jego poprzednik, co nie znaczy, że pozbawiony eksperymentów dźwiękowych i psychodelicznych klimatów z pogranicza rocka i elektroniki. Tytułowy utwór, zainspirowany kultowym krótkometrażowym filmem Kennetha Angera "Scorpio Rising" z 1964 roku, wykonał Liam Gallagher z Oasis. Wokalista odmówił jednak zaśpiewania fragmentu dotyczącego Hitlera. Na albumie pojawili się też inni goście: Hope Sandoval z grupy Mazzy Star, Nicola Kuperus z Adult, Paul Weller oraz ponownie Dot Allison. Po raz kolejny piosenki Death In Vegas można było usłyszeć w reklamach i ścieżkach dźwiękowych - m.in. do filmów "Animatrix" i "Między słowami", a także w jednym z odcinków serialu "Veronica Mars". W teledysku promującego zestaw teledysku "Hands Around My Throat" wystąpiła Emmanuelle Seigner.
"Scorpio Rising" był ostatnim albumem nagranym dla Concrete. Później wytwórnia wydała jeszcze dwupłytową kompilację "Milk It". Na pierwszym krążku znalazły się najlepsze utwory duetu, na drugiej - remiksy wykonane przez innych artystów. Tymczasem muzycy Death In Vegas założyli własną firmę fonograficzną, Drone, i w listopadzie 2004 roku wydali czwarty album "Satan's Circus", na którym powrócili do bardziej elektronicznych brzmień, zastępując "żywe" instrumenty automatem perkusyjnym i syntezatorami. Zrezygnowali też z zapraszania wokalistów.
W kwietniu 2005 roku w Londynie wystąpili na imprezie "A Day Of Surf", na której przedstawili zupełnie nowe kompozycje, tworząc swoisty soundtrack do wyświetlanych w tym czasie filmów o surfingu. Materiał miał stanowić podstawę kolejnego albumu. Fearless postanowił jednak odpocząć nieco od muzyki i przeprowadził się do Nowego Jorku, by w tamtejszym college'u studiować fotografię. W 2008 roku wystartował z nowym zespołem, Black Acid. W wywiadach tłumaczył, że chciał zrobić coś zupełnie odmiennego od Death In Vegas, który był przede wszystkim zespołem studyjnym, podczas gdy Black Acid to typowo rockandrollowa, koncertowa kapela. Jednocześnie zapewnił, że nie rezygnuje z Death In Vegas.
Single
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Dirt | Death in Vegas | 05.1996 | 79[1] | - | Concrete HARD 9CD | [written by Richard Fearless, Steve Hellier][produced by Death In Vegas] |
Rocco | Death in Vegas | 10.1996 | 84[1] | - | Concrete HARD 14CD | [written by Richard Fearless, Steve Hellier][produced by Death In Vegas] |
Rekkit | Death in Vegas | 03.1997 | 91[1] | - | Concrete HARD 23CD | [written by Richard Fearless, Steve Hellier][produced by Death In Vegas] |
Twist & crawl/Opium shuffle | Death in Vegas | 05.1997 | 81[1] | - | Concrete HARD 26CD | [written by Les Bradsell, The Beat][produced by Death In Vegas] |
Dirt [remixes]/Rocco | Death in Vegas | 08.1997 | 61[1] | - | Concrete HARD 27CD | [written by Richard Fearless, Steve Hellier][produced by Death In Vegas] |
Rocco [remixes]/City rub/Dr Clean/Claiming Marylin | Death in Vegas | 11.1997 | 51[2] | - | Concrete HARD 29 | [written by Richard Fearless, Steve Hellier][produced by Death In Vegas] |
Aisha/Flying [live]/Luther's funk | Death in Vegas feat Iggy Pop | 02.2000 | 9[5] | - | Concrete HARD 43 | [written by Richard Fearless, Steve Hellier, Tim Holmes][produced by Richard Fearless, Tim Holmes] |
Dirge/Luther' s funk | Death in Vegas | 05.2000 | 24[3] | - | Concrete HARD 44CD1 | [written by D. Whitlock, D. Harper, G. Cassie, J. Yorke, R. Fearless, S. Harper, T. Holmes][produced by Richard Fearless, Tim Holmes] |
One more time | Death in Vegas feat Bobby Gillespie | 07.2000 | 163[1] | - | Concrete HARD 45 | [written by Richard Fearless, Tim Holmes] |
Hands around my throat/Scorpio | Death in Vegas | 09.2002 | 36[2] | - | Arista HARD 48CD | [written by Death In Vegas][produced by Death In Vegas] |
Scorpio rising | Death in Vegas/Liam Gallagher | 12.2002 | 14[8] | - | Concrete HARD 54 | [written by Rossi, Pratt, Button, Fearless, Holmes, Wiz][produced by Death In Vegas] |
Albumy | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] | Komentarz |
Dead Elvis | Death in Vegas | 03.1997 | 52[5] | - | Concrete HARD 22LPCD | [produced by Richard Fearless, Steve Hellier] |
The contino sessions | Death in Vegas | 09.1999 | 19[56] | - | Concrete HARD 41CDU | [silver-UK][produced by Richard Fearless, Tim Holmes] |
Scorpio rising | Death in Vegas | 09.2002 | 19[15] | - | RCA HARD 53CD1 | [produced by Richard Fearless, Tim Holmes] |
Satan's Circus | Death in Vegas | 10.2004 | 117[1] | - | Drone DRONECDLTDONE | [produced by Richard Fearless, Tim Holmes] |
Trans-Love Energies | Death in Vegas | 10.2011 | 57[1] | - | Portobello PORT 1CDX | [produced by Richard Fearless] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz