Everclear

EVERCLEAR, grupa amerykańska. Powstała w 1992 w Portland w stanie Oregon. Założył ją Art Alexakis (12.04.1962r, Santa Monica, Kalifornia) - voc, g, bnjo, mand, k, który wcześniej bez powodzenia kierował w San Francisco zespołem Colorfinger oraz prowadził małą firmę fonograficzną Shindig. Dwaj pozostali muzycy zgłosili się po przeczytaniu ogłoszenia, które dał do lokalnego pisma; byli to Craig Montoya (14.09.1970r, Spokane, Waszyngton) - b, mand, k, voc, wywodzący się z formacji Soul Hammer, i Scott Cuthbert - dr, voc. W 1994 Cuthberta zastąpił Greg Eklund (18.04.1970r) - dr, perc, k, voc. W 1997 na koncerty dołączył Steve Birch - g.
 
Grupa od początku starała się jak najwięcej występować w klubach Portland i okolic. W 1993 nagrała w prymitywnym podziemnym studiu kosztem zaledwie czterystu dolarów pierwszy album, "World Of Noise", wydany w listopadzie tego roku przez miejscową firmę Tim/Kerr. Hałaśliwe, gwałtowne, nieokrzesane granie Everclear przywoływało skojarzenia z grunge'em rodem z Seattle, a w szczególności z muzyką Nirvany. Może dlatego formacją zainteresowała się firma Capitol. Pierwszym owocem współpracy była płytka "Fire Mapie Song" z listopada 1994, zawierająca kilka mniej interesujących kompozycji, jak tytułowa, przedstawiona w dwóch różnych wersjach, oraz Pacific Wonderland.
 
Jednakże już album "Sparkle And Fade", nagrany we wrześniu 1994 w Smart Studios Butcha ,Viga w Madison w stanie Wisconsin, a wydany w styczniu 1995r, wprowadził Everclear do rockowej elity. Czerpiąc , z różnych źródeł, m.in. z twórczości The Beatles, Beach Boys, Creedence Clearwater Revival, The Ramones, Blondie, The Jam, X czy The Pixies, a następnie przepuszczając wszystkie inspiracje przez filtr estetyki rocka lat dziewięćdziesiątych, w szczególności zaś grunge'u, Alexakis stworzył muzykę mocno osadzoną na gruncie tradycji i jednocześnie odbieraną jak powiew świeżego powietrza; krwistą, mocną jak wysokoprocentowy trunek, który dał grupie nazwę, kipiącą od złości, np. Santa Monica (Watch The World Die), Heroin Girl, Chemical Smile, Heartspark Dollarsign, You Make Me Feel Like A Whore, Strawberry.
 
W większości tekstów umiejętnie przetworzył bolesne przeżycia z przeszłości, aby, jak twierdził, uwolnić się w ten sposób od ich ciężaru; Heroin Girl zainspirowały np. narkotykowe doświadczenia nieżyjącego już wtedy brata, nieżyjącej dawnej sympatii, a także własne, Queen Of The Air - samobójcza śmierć przyjaciółki matki, a Electra Made Me Blind - obserwowane z perspektywy Santa Monica tragedie naiwnych prowincjuszy przyciąganych i pożeranych przez Los Angeles. Albumowi towarzyszyło kilka małych płyt, m.in. popularne Santa Monica (Watch The World Die)/ American Girl z lutego 1996 i Heartspark Dollarsign / Heroin Girl/Happy Hour/Sin City z kwietnia tego roku.
 
Następny album, roboczo zatytułowany "Pure White Evil", ale ostatecznie przemianowany na "So Much For The Afterglow", grupa nagrała między listopadem 1996 a marcem 1997 w A&M; Studios i Rondor Studios w Los Angeles oraz Whitehorse Studios w Portland. Producentem był jak zwykle Alexakis, ale tym razem zaangażował pomocnika -Neala Avrona. Wydana w listopadzie 1997 płyta, promowana m.in. singlem Everything To Everyone/Our Lips Are Sealed z kwietnia 1998, była dziełem trochę innym niż poprzednia. Alexakis wzbogacił kompozycje elementami gatunków i stylów, do których wcześniej nie sięgał, np. reggae czy country, oraz nieznacznie rozjaśnił ich kolorystykę z pomocą m.in. gitar akustycznych, mandoliny, banjo, organów, a także instrumentów smyczkowych i dętych; wynikiem była muzyka bardziej chwytliwa niż dawniej (np. Everything To Everyone, Normal Like You, I Will Buy You A New Life, One Hit Wonder, Why I Don't Believe in Cod, Like A California King). A i w tekstach pojawiły się akcenty nie do pomyślenia w mrocznych utworach z przeszłości (np. So Much For The Afterglow stanowił przewrotny żart z zarozumiałej sąsiadki). Całość, choć może brakowało jej siły "Sparkle And Fade", potwierdzała klasę Everclear i odniosła zasłużony sukces.
W lipcu 1999 formacja była jedną z gwiazd festiwalu Woodstock '99, a dokumentujący imprezę album "Woodstock '99" (Epic, 1999) zawierał jej nagranie Santa Monica (Watch The World Die).
 
Dyskografię uzupełniają m.in. czwórka "Nervous & Weird" (Tim/Kerr, 1993) oraz przeróbki The Boys Are Back In Town Thin Lizzy na filmowej płycie "Detroit Rock City", (Mercury, 1999) i Walk Dont Run The Ventures na składance "Music For Our Mother Ocean" (Surfdog -Hollywood, 1999). 

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Heartspark Dollarsign	Everclear	06.1996	48[4]	85[7]	Capitol CDCLS 773	[written by AP Alexakis, C Montoya, G Eklund][produced by AP Alexakis]
Santa Monica/Heroin Girl	Everclear	08.1996	40[5]	-	Capitol CDCLS 775	[written by Art Alexakis, Craig Montoya, Greg Eklund][produced by Art Alexakis]
Everything to Everyone	Everclear	05.1998	41[4]	-	Capitol CDCLS 799	[written by Art Alexakis, Greg Eklund, Craig Montoya][produced by Art Alexakis, Neal Avron]
Father of Mine	Everclear	12.1998	-	70[17]	Capitol	[written by Art Alexakis, Greg Eklund, Craig Montoya][produced by Art Alexakis, Neal Avron]
Wonderful/Father of Mine" (remix)	Everclear	10.2000	36[7]	11[21]	Capitol CDCLS 824	[written by Art Alexakis, Craig Montoya, Greg Eklund][produced by Art Alexakis, Lars Fox, Neal Avron]
When It All Goes Wrong Again	Everclear	12.2000	-	121[2]	Capitol	-
AM Radio/Here we go again	Everclear	03.2001	80[1]	101[10]	Capitol CDCL 827	[written by Art Alexakis, Joe Broussard, Greg Eklund, Craig Montoya, Carroll Washington, Ralph G. Williams][produced by Art Alexakis, Lars Fox, Neal Avron]
Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Sparkle and Fade	Everclear	01.1996	-	25[38]	Capitol 30 929	[platinum-US][produced by Art Alexakis]
So Much for the Afterglow	Everclear	10.1997	63[6]	33[88]	Capitol 36 503	[2x-platinum-US][produced by Art Alexakis, Neal Avron]
Songs from an American Movie, Vol. 1: Learning How to Smile	Everclear	07.2000	51[5]	9[36]	Capitol 97 061	[platinum-US][produced by Art Alexakis,Lars Fox,Neal Avron]
Songs from an American Movie Vol. Two: Good Time for a Bad Attitude	Everclear	12.2000	69[2]	66[10]	Capitol 95 873	[produced by Art Alexakis]
Slow Motion Daydream	Everclear	03.2003	154[1]	33[4]	Capitol 38 270	[produced by Art Alexakis,Lars Fox]
Ten Years Gone: The Best of Everclear 1994–2004	Everclear	10.2004	-	194[1]	Capitol 66 481	[produced by Art Alexakis]
Welcome to the Drama Club	Everclear	09.2006	-	191[1]	Eleven Seven Music	[produced by Art Alexakis]
Invisible Stars	Everclear	06.2012	-	119	eOne Music	[produced by Art Alexakis and Stuart Schenk; Jordan Feldstein]