Gotye

Gotye to wokalista, mulitiinstrumantalista oraz autor tekstów, który zasłynął piosenką "Somebody That I Used To Know". Numer, pochodzący z trzeciej płyty artysty, "Making Mirrors", stał się międzynarodowym hitem, zdobywając wielką popularność także w Polsce.

Wśród fanów utworu znaleźli się m.in. Ashton Kutcher i Lily Allen. Z czasem utwór, w którym gościnnie zaśpiewała Nowozelandka Kimbra, stał się obiektem drwin i żartów.

Naprawdę nazywa się Wouter "Wally" De Backer. Urodził się 21 maja 1980 w belgijskiej Brugii. Gdy miał dwa lata rodzice przeprowadzili się do Australii. Aby ułatwić chłopakowi przystosowanie, zaczęli używać angielskiej wersji jego imienia - Walter (Wally)

Wally od dziecka przejawiał artystyczne zainteresowania. Chętnie rysował i malował, lecz także zajmował się muzyką, ucząc się gry na rozmaitych instrumentach. Do gustu szczególnie przypadło mu pianino oraz perkusja. Jak się miało okazać, karierę zaczynał później właśnie siedząc za bębnami.

Wśród największych inspiracji artysta bez wahania wymienia Depeche Mode. - Byli moimi bohaterami - opowiadał w rozmowie z magazynem "Mediaweek". - Odkryłem ich przy okazji płyty "Songs of Faith & Devotion", na punkcie której naprawdę miałem obsesję. To był dla mnie prawdziwy wzór jeśli chodzi o pisanie piosenek, produkcję, estetykę. Bardzo podobało mi się to połączenie syntezatorów, elektroniki z rockowym brzmieniem, popu z mrocznym, katolickim poczuciem winy.

Ważnymi dla Gotye twórcami byli także KLF i Kate Bush.

Jako nastolatek Wally wraz z trójką kolegów z liceum założył rockowy zespół Downstares. Członkiem formacji był niejaki Lucas Taranto, który do dziś gra koncerty wraz z Gotye. Downstares grali głównie na przedmieściach Melbourne. Po szkole średniej, drogi kolegów się rozeszły, co jednak nie przeszkodziło Wally'emu w kontynuowaniu muzycznych pasji. Co nie znaczy, że przyszło mu to łatwo.

Tak się złożyło, że rodzice muzyka wyprowadzili się pozostawiając mu dom na przedmieściach Melbourne, do którego wprowadzili się przyjaciele Wally'ego. Dom zmienił się w imprezową miejscówkę zwaną The Frat House. De Becker kontynuował niemniej naukę i coraz bardziej interesował się graniem. Początkowo nie bardzo jednak wiedział, jak to zrobić, skoro był perkusistą.

Ważną osobą w muzycznej edukacji Gotye okazał się jego sąsiad, który po śmierci żony przekazał mu kolekcję jej płyt. - Byłem załamany rozpadem zespołu i zdesperowany, aby tworzyć muzykę, ale nie wiedziałem jak perkusista może rozpocząć karierę solową - opowiadał w jednym z wywiadów. - Kiedyś odwiedził mnie przyjaciel, zobaczył kolekcję płyt i zaproponował, abym zaczął samplować z nich muzykę. Aby poprawić sobie humor spędziłem wieczór na samplownaiu The Police i Culture Club. Brzmiało to strasznie, ale coś we mnie zaiskrzyło, więc trwałem w tym przez kolejne kilka tygodni. Gdy w skończyłem jedną średnio przyzwoitą piosenkę, wpadłem już po uszy.

W 2001 roku De Backer nagrał pierwsze utwory zbudowane na samplach. Piosenki złożyły się na EP-kę "Out Here in the Cold", którą muzyk powielił w pięćdziesięciu kopiach, wypisując ręcznie listę utworów oraz projektując własnoręcznie okładkę. Krążek opatrzył nazwą Gotye, od Gaultier, francuskiego odpowiednika jego belgijskiego imienia Wouter. Mama często wołała go Gaultier, Wally wybrał jednak własną pisownię. - Początkowo chciałem jeszcze bardziej oddzielić Wally'ego De Backera od Gotye - tłumaczył. - Nie mówić, kto kryje się za tą nazwą. Chociaż wiele elementów z prywatnego życia Wally'ego przenika do muzyki, chciałem to jakoś oddzielić. Może to taki parawan bezpieczeństwa, a może po prostu Wally to beznadziejne imię dla wokalisty pop.

Gotye porozsyłał płytki do wszystkich możliwych rozgłośni radiowych. Następnie upewnił się, że krążki dotarły - niektórym nawet się spodobały (szczególnie w młodzieżowej stacji Triple J). Uznając to za dobry omen, kontynuował prace nad utworami opartymi na samplach.

- Tworzę w dość spontaniczny sposób - wyjaśnia. - Pomysł na piosenkę jest najczęściej reakcją na jakiś fajny fragment, który później sampluje. Jest rozwinięciem tego sampla, który często też poddaję gruntowej obróbce - przyspieszam, edytuję.

Około 2004 roku De Backer poznał wokalistę i autora tekstów Krisa Schroedera. Panowie zaczęli razem grać i występować pod szyldem The Basics. Ich działalność nie ograniczała się jednak tylko do koncertów, The Basics także nagrywali i wydawali płyty. Między 2004, a 2010 zespół zrealizował cztery albumy - "Get Back", "Stand Out/Fit In", "Keep Your Friends Close" i "/ðə'bæzɪtʃ/".

De Backer jednocześnie kontynuował solową działalność jako Gotye. Przygotował kolejne EP-ki, które spodobały się w Triple J. Podobnie jak pierwszy krążek, ozdobione były autorskimi rysunkami muzyka, co stało się później jednym ze stałych elementów jego twórczości. Niektóre prace pochodziły z czasów jego nastoletnich prób artystycznych lub były nimi inspirowane. Wally wykorzystywał także prace swego ojca, Franka.

Muzyka Gotye wzbudziła na tyle duże zainteresowanie, iż dostał on propozycję wydania albumu. Na dzieło zatytułowane "Boardface" złożyły się nagrania z dotychczas przygotowanych i zebranych na EP-kach utworów. Longplay miał premierę w 2003 roku - pochodzący z płyty utwór "Out Here in the Cold" doczekał się prezentacji na antenach kilku australijskich rozgłośni.

Muzyk pracował dalej, tworząc kolejny solowy album i współpracując z The Basics. Nowe dzieło Gotye, często uznawane za prawdziwy debiut, otrzymało tytuł "Like Drawing Blood", co odnosiło się do licznych przeprowadzek (i związanych z nimi trudności), do których muzyk był zmuszany podczas pracy nad płytą po tym jak rodzice sprzedali The Frat House. Materiał niemal w całości powstał z sampli ze starych winyli.

Premierowa prezentacja dzieła miała oczywiście miejsce w zaprzyjaźnionej już z De Backerem stacji Triple J, co odbyło się maju 2006 roku. Do sklepów wydawnictwo trafiło w tym samym czasie. Longplay został uznany numerem 1 w plebiscycie słuchaczy, a piosenki "Learnalilgivinanlovin" i "Heart's a Mess", zajęły 94. i 8. miejsce na liście 100 Triple J Hottest na 2006. Ostatecznie longplay pokrył się w Australii złotem, co oznaczało sprzedaż powyżej 35 tysięcy egzemplarzy.

Wielką fanką piosenki "Learnalilgivinanlovin" została aktorka Drew Barrymore, która wykorzystała ją w swych filmach m.in. w komedii romantycznej "Stosunki międzymiastowe".

We wrześniu 2006 roku, Gotye został nominowany do nagrody ARIA (australijskiego przemysłu fonograficznego) za najlepszą niezależną produkcję. W tym samym roku wygrał podczas Australian Independent Record (AIR) Chart Awards wyróżnienie dla najlepszego niezależnego artysty. Rok później mógł już liczyć na ARIA Award jako najlepszy artysta. W 2011 roku "Like Drawing Blood" znalazła się na jedenastym miejscu albumów wszech czasów Triple J. - Nie mogłem w to uwierzyć - komentował na stronach serwisu Junioronline.com.au. - Myślałem, że może w ogóle nie załapię się do zestawienia, tymczasem album znalazł się na tak wysokiej pozycji.

Większość piosenek z "Like Drawing Blood" doczekała się remiksów, które zebrano na wydawnictwie "Mixed Blood" opublikowanym w lipcu 2007 roku. Na krążku znalazły się również remiksy dwóch kawałków z "Boardface" - "The Only Thing I Know" i "Out of My Mind".

Kolejny album powstawał długo i w bólach. - Nie miałem żadnego planu - opowiadał w jednym z wywiadów muzyk. - Po prostu pracowałem po kolei nad poszczególnymi piosenkami. Trochę mnie naciskano, bym wydał album wcześniej, ale nie lubię mówić, że coś jest skończone nim naprawdę jest, czy wydawać płyty, która nie jest gotowa.

Nie przerywając pracy nad płytą, Gotye wydał w październiku 2010 samodzielny singel "Eyes Wide Open". Utwór dostępny był na winylu i w formacie cyfrowym. Piosenka dotarła do 25. miejsca listy Hottest 100 of 2010 radia Triple J.

Pod koniec marca 2011 De Backer ujawnił tytuł nowego albumu -"Making Mirrors". Nawiązywał on do rysunku, który ozdobił okładkę dzieła. Gotye wybrał geometryczny obrazek swego ojca zatytułowany "Making Mirrors". Ostatecznie rysunek został nieco zmodyfikowany w photoshopie i dopiero po obróbce ozdobił okładkę.

Tytuł nawiązywał także do charakteru dzieła. - To płyta o spoglądaniu na siebie - o tym, jak się postrzegamy, zerkając w lustro i jak zyskujemy dzięki temu inną perspektywę - wyjaśniał De Backer.

Płyta w głównej mierze opierała się o sample wygenerowane z instrumentów akustycznych. - Zacząłem nagrywać i samplować dźwięki rozmaitych akustycznych instrumentów, które zebrałem i robić coś na wzór ich wirtualnych wersji - tłumaczył w promującym longplay wywiadzie.

De Becker nie mógł jednak oprzeć się pokusie, by nie przemycić także sampli ze starych winyli. Czerpał je głównie z płyt egzotycznych wykonawców z lat 50. i 60. jak Les Baxter, Arthur Lyman, Leo Addeo czy Esquivel.

Początkowo krążek miał ukazać się w sierpniu 2010 roku, sesja jednak się znacznie wydłużyła. Ostatecznie materiał powstawał dwa i pół roku, bowiem Wally był wiecznie niezadowolony z efektów. - Co chwilę musiałem wychodzić na spacer, bo nie mogłem słuchać tej muzyki - wspominał. - Nawet mastering był robiony dwa czy trzy razy. Pierwsza wersja wydawała mi się bowiem zbyt mroczna.

- Kiedy spytać o album samego Gotye zaczyna opowiadać nie o piosenkach, ale o dźwiękach. O tym, jak wędrują przez rury w jego Lowrey Cotillion - starych organach z second-handu kupionych za 100 dolarów - opisywał dzieło wydawca. - Albo o tym, jak nagrywał linie basu przez samplowanie the Winton Musical Fence, dziwacznego instrumentu, który znalazł na obrzeżach Queensland w Australii. Absolutnie nietuzinkowa osobowość, którą najpełniej wyraża jego nietuzinkowy album.

Longplay ukazał się w sierpniu 2011 roku i okazał się przełomowym dziełem w karierze Gotye. Wszystko za sprawą singla "Somebody That I Used To Know". Piosenka najpierw zrobiła furorę wśród blogerów, a następnie stała się hitem YouTube'a, zdobywając w ciągu pół roku ponad czterdzieści milionów odsłon. Teledysk do nagrania poprzez serwisy społecznościowe polecali m.in. Ashton Kutcher, Lily Allen, Katy Perry, Cheryl Cole czy Nick Jonas. Ostatecznie, kawałek stał się międzynarodowym przebojem, także w Polsce, gdzie przez wiele tygodni utrzymywał się na 1. miejscu Listy Przebojów Trójki. Kompozycja królowała też w wielu rankingach podsumowujących 2011 rok. Nagranie znalazło się także w serialach "90210" czy "Plotkara".

Paradoksalnie, z czasem nasycenie utworem było tak duże, iż stał się on obiektem drwin i żartów na forach czy Facebooku. Doczekał się nawet jednej z humorystycznych przeróbek "Upadku", w której Adolf Hitker odmawiał wrzucenia Gotye na walla na Facebooku.

Oryginalnie w "Somebody That I Used To Know" miała zaśpiewać dziewczyna Wally'ego, Tash Parker. De Backer uznał jednak, że dziwnie będzie śpiewać o rozstaniu w duecie z dziewczyną, z którą jest bardzo szczęśliwy. Ostatecznie za mikrofonem stanęła więc nowozelandzka wokalistka Kimbra Johnson znana po prostu jako Kimbra. - Jest cudowna, mamy ze sobą wiele wspólnego i bez problemu nawiązaliśmy porozumienie - wyjaśniał dziennikarzowi "Daily Telegraph" Gotye.

- Znamy się od lat i aż mi głupio, że wcześniej jej nie zaproponowałem współpracy - dodawał na stronach Junioronline.com.au.

Wybór Kimbry zasugerował Frank Tetaz, który miksował wcześniejsze płyty Gotye.

Większość utworów artysty opiera się na doświadczeniach i odczuciach muzyka, ale nie "Somebody That I Used To Know". Będąc szczęśliwy w wieloletnim związku, pisząc piosenkę o smutnym rozstaniu, Wally musiał uruchomić wyobraźnię. - Pracując nad tym numerem, zacząłem się zastanawiać, czy w ogóle mogę go zaśpiewać - wyjaśniał w tej samej rozmowie. - Nie jestem przecież nieszczęśliwy. Pojawił się więc element fikcji.

A co na to partnerka Wally'ego? - Na płycie znalazło się wiele innych utworów, które podobają jej się o wiele bardziej - zapewniał Gotye. - Jest na tym albumie miłosna piosenka, którą napisałem dla niej. Znacznie bardzie pozytywna.

Cały longplay "Making Mirrors" zdobył dość dobre recenzje, a Gotye porównywano do Stinga, głównie z czasów The Police czy Petera Gabriela. Naturalnie nie wszystkim dzieło przypadło do gustu. - Jego singel "Somebody That I Used To Know" od kilku miesięcy okupuje szczyty list przebojów, ponieważ słuchacze mylą go z nową piosenką Stinga albo Petera Gabriela - recenzował na łamach "Przekroju" Jacek Skolimowski. - Teraz z półrocznym opóźnieniem, ale niesiony popularnością singlowego hitu, trafia na nasz rynek album 'Making Mirrors'. Czy warto kupić? Nawet jeśli radiowa Trójka jest dla was wszystkim - zarówno podkładem do jazdy samochodem, jak i towarzyszy wam podczas sprzątania domu - to... jednak nie. Szkoda pieniędzy.

W Australii longplay pokrył się trzykrotną platyną, platynowy status uzyskał natomiast w Belgii. Dzieło przebiło się także do Billboard 200, docierając do 60. pozycji.

Niesiony sukcesem Gotye, postanowił ruszyć w trasę z prawdziwego zdarzenia.

- Mam dziesięcioosobowy zespół, w którym każdy śpiewa i gra na różnych instrumentach - opowiadał o show promujących "Making Mirros". - To moje najambitniejsze koncerty. Nie będziemy korzystać z żadnych gotowych nagrań. Wizualizacje też będą realizowane na żywo. Od trzech miesięcy dwa razy w tygodniu odbywamy próby. To bardzo ekscytujące, dlatego, że ryzykowne. Mogę się pomylić w każdej piosence, ale nigdy mi nie zależało na tym, by pójść na łatwiznę.

Wally De Backer ukończył Parade College w 1998 roku i dostał się na studia, na Melbourne University. W późniejszym okresie przerwał studia prawnicze, by zdobyć tytuł naukowy z kulturoznawstwa.

W 2011 otrzymał nominację do MTV Europe Music Awards w kategorii najlepszy wykonawca Azji i Pacyfiku.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Eyes Wide Open	Gotye	11.2010	-	96[1]	Eleven ELEVENV98	[written by Wally De Backer][produced by Wally De Backer]
Somebody That I Used to Know	Gotye featuring Kimbra	07.2011	1[5][63]	1[44]	V2 BENELUX AUZS 21100040	[2x-platinum-UK][8x-platinum-US][written by Wally De Backer][produced by Wally De Backer]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Like Drawing Blood	Gotye	05.2006	117	-	Lucky Number Lucky 020CD	-
Making Mirrors	Gotye	08.2011	4[26]	6[36]	Island 2792285	[gold-UK][gold-US][produced by Wally De Backer]