Zadebiutowała w październiku 1989 przed publicznością londyńskiego klubu Dingwall's (otwierała koncert zespołów Too Much Texas i New Fast Automatic Daffodils). W krótkim czasie zwróciła na siebie uwagę i już w marcu 1990 podpisała kontrakt z firmą Food (filia EMI). Zadebiutowała jeszcze w tym samym roku singlem z piosenkami She's So High i I Know (duże kontrowersje wywołała okładka, przedstawiająca nagą dziewczynę na hipopotamie).
W 1991 odniosła sukces następnymi małymi płytami, There's No Other Way z kwietnia i Bang z lipca, nagranym przy pomocy producenta Stephena Streeta albumem "Leisure" z sierpnia oraz licznymi koncertami, m.in. na festiwalu w Reading w sierpniu i we Francji w końcu roku. Stawiana obok gwiazd muzyki rave przedstawiła oprócz piosenek radosnych, żywych, porywających do tańca, jak She's So High, There's No Other Way, Bang, Fool czy High Cool, także utwory spokojniejsze, pełne melancholii, o ociężałym rytmie, choćby Repetition, Sing bądź Birthday. Na płycie "Modern life is rubbish", również wyprodukowanej przez Streeta, zamanifestowała nieoczekiwanie przywiązanie do muzyki lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Nawiązała np. do stylistyki muzyki The Kinks (przeboje For Tomorrow i Sunday Sunday), The Sweet (Chemical World) czy The Teardrop Explodes (Advert, Colin Zeal).
Największą popularność zyskały piosenki For Tomorrow i Sunday Sunday. Podobny charakter miał album "Parklife", jeszcze jeden owoc współpracy ze Streetem, zawierający m.in. kolejny przebój Damon & Co. Parklife okazał się być doskonałym opisem miejskiego życia Anglii. Wydany w kwietniu 1994 roku, od razu trafił na pozycję numer jeden na liście najlepszych albumów. Za ten album Blur dostali cztery BRIT Awards na początku 1995 roku.
Wkrótce na rynek trafiła kolejna płyta, The Great Escape. Nowatorska, z nowym brzmieniem, zaskoczyła wszystkich. Grupa znalazła się na okładce Smash Hits (brytyjski popularne pismo dla młodzieży), jak i Mojo - rockowego magazynu dla 30-latków. Album w samej tylko Anglii sprzedał się w milionie egzemplarzy, trafił na szczyt listy przebojów.
W 1997 roku zespół wydał jeszcze płytę, zatytułowaną po prostu Blur. Nie było wątpliwości, że to kolejny zwrot w karierze. Po kilku latach przerwy w 1999 roku otrzymujemy nowy album zespołu zatytułowany 13. Jego producentem jest Wiliam Orbit znany z współpracy m.in z Madonną. Pierwszym singlem jest utwór Tender, trwający prawie osiem minut, na którym uslyszeć można chór gospel: London Community Gospel Choir. Jest to najlepsza płyta zespołu. Elektroniczne eksperymenty łacze się w wciągającą psychodelię. Albarn wystąpił z hip-hopowo-popową grupą animowaną Gorillaz w 2000 roku, we współpracy z artystą Jamiem Hewlettem, która wkrótce przyćmiła międzynarodową popularność Blur. Coxon odszedł podczas nagrywania następnego albumu Blur, a Albarn wkroczył na gitarę. Ostatni album, Think Tank, ukazał się w 2003 roku, ale po jego wydaniu członkowie zespołu rozeszli się, a Albarn zwrócił się ku Gorillaz i innym kreatywnym projektom. Blur ponownie zjednoczył się na trasie koncertowej po Wielkiej Brytanii w 2009 roku, poprzedzonej retrospektywą kariery Midlife. W 2009 roku zagrali wiele głośnych koncertów, w tym jako headliner na Glastonbury , a następnie w 2010 roku pojawił się film dokumentalny o historii zespołu zatytułowany No Distance Left to Run . Wraz z nim pojawił się „Fool's Day”, limitowana edycja singla, która zbiegła się w czasie z Record Store Day w 2010 roku. Rok 2011 okazał się spokojny, ale rok 2012 był dla Blur pracowity, kiedy zespół zagłębił się w swoją przeszłość, wydając wyczerpujący box set Blur 21, który zawierał dwupłytowe reedycje wszystkich siedmiu albumów studyjnych oraz cztery krążki z niewydanymi materiałami. materiał i trzy płyty DVD. Wraz z tym pudełkiem pojawił się singiel „Under the Westway / The Puritan”, który wspierał pudełko i był główną gwiazdą podczas ceremonii zamknięcia igrzysk olimpijskich w sierpniu 2012 roku. Ten koncert w Hyde Parku został wydany cyfrowo w następnym tygodniu jako Parklive; później ukazało się to jako wydanie fizyczne w tym roku. Blur nadal grał koncerty do 2013 roku; jeden z nich obejmował koncert w Hongkongu, który został odwołany. Zespół wykorzystał przerwę na nagranie materiału, który leżał nieużywany, dopóki Coxon nie zaczął współpracować z producentem Stephenem Streetem, aby przekształcić go w gotowe utwory w listopadzie 2014 roku. Wkrótce pełny album nabrał kształtu. Blur ogłosił wydanie tej płyty, zatytułowanej teraz The Magic Whip, na kwiecień 2015 roku.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
She's so high/I know | Blur | 10.1990 | 48[3] | - | Food FOOD 26 | [written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Steve Lovell,Steve Power] |
There' s no other way/Inertia [w USA side B:Explain] | Blur | 04.1991 | 8[8] | 82[6] | Food FOOD 29 | [written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Stephen Street, Blur] |
Bang/Luminous | Blur | 08.1991 | 24[4] | - | Food FOOD 31 | [written by Damon Albarn ,Graham Coxon, Alex James, Dave Rowntree][produced by Stephen Street] |
Popscene/Mace | Blur | 04.1992 | 32[2] | - | Food FOOD 37 | [written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Steve Lovell] |
For tomorrow/Into another/Hanging over | Blur | 04.1993 | 28[4] | - | Food FOOD 40 | [written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Stephen Street] |
Chemical world/Maggie may | Blur | 07.1993 | 28[4] | - | Food FOOD 45 | [written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Stephen Street, Blur, Clive Langer, Alan Winstanley, Steve Lovell] |
Sunday sunday/Tell me,tell me | Blur | 10.1993 | 26[3] | - | Food FOOD 46 | [written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Steve Lovell, Blur, Graeme Holdaway] |
Girls and boys/Magpie/People in Europe | Blur | 03.1994 | 5[7] | 59[15] | Food FOOD 47 | [platinum-UK][written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Stephen Street] |
To the end/Girls and boys/Threadneedle street | Blur | 06.1994 | 16[5] | - | Food FOOD 50 | [written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Stephen Hague, Blur, John Smith] |
Parklife/Supa shoppa/Theme from an imaginary film | Blur | 08.1994 | 10[7] | - | Food FOOD 50 | [platinum-UK][written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Stephen Street, John Smith, Blur] |
End of a century/Red necks | Blur | 11.1994 | 19[3] | - | Food FOOD 56 | [written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Stephen Street] |
Country house/One born every minute | Blur | 08.1995 | 1[2][12] | - | Food FOOD 63 | [platinum-UK][written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Stephen Street] |
The universal/Entertain me | Blur | 11.1995 | 5[9] | - | Food FOOD 69 | [silver-UK][written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Stephen Street] |
Stereotypes/The man who left himself/Tame | Blur | 02.1996 | 7[5] | - | Food FOOD 73 | [written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Stephen Street] |
Charmeless man/The horrors | Blur | 05.1996 | 5[6] | - | Food FOOD 79 | [silver-UK][written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Stephen Street] |
Beetlebum/Woodpigeon song | Blur | 01.1997 | 1[1][7] | - | Food FOOD 89 | [silver-UK][written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Stephen Street] |
Song 2/Get out of the cities | Blur | 04.1997 | 2[5] | 55[11].Airplay Chart | Food FOOD 93 | [2x-platinum-UK][written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Stephen Street] |
On your own/Pop scene [live]/Song 2 [live] | Blur | 06.1997 | 5[5] | - | Food FOOD 98 | [written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Stephen Street] |
M.O.R./Swallows in the heatwave | Blur | 09.1997 | 15[3] | 114[2] | Food FOOD 107 | [written by David Bowie,Brian Eno,Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Stephen Street] |
Tender/All we want | Blur | 02.1999 | 2[10] | - | Food FOOD 117 | [platinum-UK][written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by William Orbit] |
Coffee + TV/X-Offender | Blur | 07.1999 | 11[7] | - | Food FOOD 122 | [silver-UK][written by Damon Albarn,Graham Coxon][produced by William Orbit] |
No distance left to run/Beagle 2/So you | Blur | 11.1999 | 14[4] | - | Food FOOD 123 | [written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by William Orbit] |
Music is my radar/Black book | Blur | 10.2000 | 10[9] | - | Food FOOD 135 | [written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James,Graham Coxon][produced by Blur, Ben Hillier] |
Out of time | Blur | 04.2003 | 5[9] | - | Parlophone R 6606 | [written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James][produced by Blur, Ben Hillier] |
Crazy beat | Blur | 07.2003 | 18[3] | - | Parlophone CDRS 6610 | [written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James][produced by Blur, Norman Cook] |
Good song | Blur | 10.2003 | 22[2] | - | Parlophone CDR 6619 | [written by Damon Albarn,Dave Rowntree,Alex James][produced by Blur, Ben Hillier] |
Under the Westway/The Puritan | Blur | 07.2012 | 34[3] | - | Parlophone GBAYE 1201079 | [written by Blur][produced by Blur] |
Go Out | Blur | 02.2015 | 182 | - | Parlophone | [written by Damon Albarn, Graham Coxon, Alex James, Dave Rowntree] |
Lonesome Street | Blur | 04.2015 | 151 | - | Parlophone | [written by Damon Albarn, Graham Coxon, Alex James, Dave Rowntree] |
Albumy | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Leisure | Blur | 08.1991 | 7[12] | - | Food FOOD LP 6 | [gold-UK][produced by Steve Lovell, Steve Power, Stephen Street, Mike Thorne, Blur] |
Modern life is rubbish | Blur | 05.1993 | 15[14] | - | Food FOOD LP 9 | [gold-UK][produced by Blur, John Smith, Steve Lovell, Stephen Street] |
Parklife | Blur | 05.1994 | 1[1][106] | - | Food FOOD 10 | [4x-platinum-UK][produced by Stephen Street] |
The great escape | Blur | 09.1995 | 1[2][47] | 150[1] | Food FOOD 14 | [3x-platinum-UK][produced by Stephen Street] |
Blur | Blur | 02.1997 | 1[1][65] | 61[37] | Food FOOD 19 | [gold-US][platinum-UK][produced by Stephen Street, Blur] |
13 | Blur | 03.1999 | 1[2][27] | 80[5] | Food FOOD 29 | [platinum-UK][produced by William Orbit, Blur] |
Blur:The Best of | Blur | 11.2000 | 3[160] | 186[1] | Food FOOD 33 | [4x-platinum-UK][produced by Stephen Street, William Orbit, Steve Lovell, Steve Power] |
Think tank | Blur | 05.2003 | 1[1][38] | 56[3] | Parlophone 582 9972 | [gold-UK][produced by Blur, Ben Hillier, William Orbit, Norman Cook] |
Midlife: A Beginner's Guide to Blur | Blur | 06.2009 | 20[6] | - | Parlophone 9663072 | [gold-UK][produced by Stephen Street, William Orbit, Ben Hillier, Steve Lovell, Steve Power] |
All the People: Blur Live at Hyde Park 02 July 2009 | Blur | 08.2009 | 70[1] | - | Parlophone CDLHN 57 | - |
All the People: Blur Live at Hyde Park 03 July 2009 | Blur | 08.2009 | 44[1] | - | Parlophone CDLHN 58 | - |
Blur 21 | Blur | 08.2012 | 71[1] | - | Parlophone BLURBOX 21 | [produced by Stephen Street, William Orbit, Steve Lovell, Steve Power] |
Parklive | Blur | 08.2012 | 91[1] | - | Parlophone CDLHN 100 | - |
The Magic Whip | Blur | 04.2015 | 1[1][13] | 24[1] | Parlophone 0825646141692 | [gold-UK][produced by Stephen Street, Graham Coxon, Damon Albarn] |
Bustin' + Dronin' | Blur | 05.2022 | 100[1] | - | Parlophone 0190296400216 | [produced by Stephen Street, Alison Howe] |
Present The Special Collectors Edition | Blur | 05.2023 | 86[1] | - | Parlophone 5054197157479 | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz