Hans Hölzel urodził się 19 lutego 1957 w Wiedniu w dzielnicy Margareten jako jedyny z trojaczków, który przeżył. Jego matka Maria była wówczas pracownicą pralni, zaś ojciec Alois – niewykwalifikowanym robotnikiem. Rodzice bardzo wcześnie zauważyli muzyczny talent syna. Na czwarte urodziny kupili mu pianino i wysłali go na naukę gry do dr Bodem, która szybko potwierdziła spostrzeżenia rodziców. Niedługo potem profesor wiedeńskiej Akademii Muzycznej nazwał Hansa „małym Mozartem".
W 1963 roku rozpoczął naukę w katolickiej szkole podstawowej, gdzie w grudniu tego samego roku podczas świątecznej uroczystości pierwszy raz wystąpił publicznie grając walca „Nad pięknym modrym Dunajem", a na bis „Wiedeńską krew" (te słowa wiele lat później umieścił w tytule jednej ze swoich piosenek i zilustrował bardzo „krwawym" wideoklipem). W 1967 kontynuował naukę w Rainergymnasium.
W 1968 Alois Hölzel odszedł od rodziny. Od tamtego czasu Hansa wychowywały trzy kobiety – matka, babcia i sąsiadka, którą nazywał "Schlintzi". W wieku 16 lat opuścił szkołę. Przez jakiś czas chwytał się różnych zajęć, kupił też swoją pierwszą gitarę basową i jako basista zaczął występować z grupą Umspannwerk. Poza tym przez trzy semestry uczęszczał do Wiedeńskiego Konserwatorium Jazzowego. Hans Hölzel staje się Falco .
W 1977 roku Hans Hölzel wyjechał do Berlina Zachodniego, w ślad za swoim idolem, Davidem Bowie. Spędził tam ponad rok, grając w różnych rockowych kapelach. Po powrocie do Wiednia rozpoczął występy w grupie Hallucination Company, tzw. teatrze rockowym. W tym czasie też, podczas jednej z tras koncertowych, nazwał się „Falco" na cześć NRD-owskiego skoczka narciarskiego, Falko Weisspfloga. Niedługo potem Stefan Weber, lider kultowego w Austrii anarchistycznego teatru rockowego Drahdiwaberl, zaprosił do współpracy kilku muzyków z Hallucination Company, w tym Falco.
Pierwszym krokiem Hansa Hölzela do sukcesu był jego autorski utwór "Ganz Wien", satyra na zjawisko narkomanii, napisana w 1979r. Używana z początku jako przerywnik na koncertach Drahdiwaberl, z czasem stała się przebojem wiedeńskiej sceny nowej fali. Falco zwrócił na siebie uwagę Markusa Spiegla, ówczesnego szefa wytwórni płytowej GIG Records, który podpisał kontrakt z nim jako artystą solowym oraz przedstawił go kompozytorowi Robertowi Pongerowi.
Współpraca Falco z Pongerem zaowocowała najpierw singlem "Der Kommissar", który stał się sztandarowym utworem Neue Deutsche Welle i obiegł świat w ilości 7 mln egzemplarzy. Następnie – album Einzelhaft, również wielki sukces, który z 25-letniego artysty uczynił międzynarodową gwiazdę i milionera.
Dla Falco ten nagły awans oznaczał przede wszystkim stres, że nie uda mu się ponownie przeskoczyć wysoko ustawionej poprzeczki i szybko odejdzie w zapomnienie. Wówczas zaczęły się jego pierwsze problemy alkoholowe. Następna płyta - Junge Roemer - w porównaniu z poprzednią okazała się niewypałem, chociaż obecnie jest uważana za wręcz kultową. Wydarzeniem bez precedensu było pierwsze w historii niemieckojęzycznego popu sfilmowanie płyty w pełnometrażowym show dla telewizji pt. Helden von heute.
W 1985 roku Hans opuścił Roberta Pongera i rozpoczął współpracę z braćmi Bolland. Ówczesna popularność filmu Miloša Formana pt. Amadeusz zainspirowała Falco do napisania piosenki ukazującej postać Mozarta od zupełnie nowej strony. Muzykę skomponowali Rob i Ferdi Bolland. "Rock me Amadeus" natychmiast opanował austriackie i niemieckie listy przebojów, w jakiś czas później stał się też numerem 1 w Wielkiej Brytanii, zaś w marcu 1986 jako pierwszy w dziejach artysta niemieckojęzyczny Falco zajął z tym utworem pierwsze miejsce w USA.
Następny singel z albumu Falco 3 - "Vienna calling" wspiął się tam na miejsce 18., zaś sam album na amerykańskiej liście LP – na miejsce 3. Kolejnym wielkim sukcesem, chociaż już nie na skalę światową, okazał się utwór "Jeanny" – wówczas bojkotowany przez stacje radiowe i telewizyjne za propagowanie przemocy stał się największym skandalem 1986r w Niemczech, a także największym przebojem tego roku. Latem 1985, w czasie, gdy "Rock me Amadeus" święcił wczesne triumfy, Hans Hölzel poznał w Grazu swoją późniejszą żonę, Isabellę Vitkovič, która jeszcze wówczas była zamężna z kim innym. Mimo to zostali parą i niemal natychmiast Isabella oświadczyła, że jest w ciąży.
13 marca 1986 roku na świat przyszła Katharina Bianca. Falco miał nadzieję, że w jego życie dziecko wniesie spokój i stabilizację. Zadedykował Katharinie swój czwarty, bardzo ciepły w tonacji, album Emotional, z drugą częścią "Jeanny" pt. "Coming Home – Jeanny po roku".
Pod koniec 1987 Falco nagrał w duecie z Brigitte Nielsen singel "Body next to body". To przedsięwzięcie nie zakończyło się artystycznym sukcesem, a jedynie krótkotrwałym romansem. Także kolejna płyta, Wiener Blut stworzona przy współpracy częściowo z duetem producentów Mende/de Rouge i częściowo z Bollandami cieszyła się bardzo niewielkim zainteresowaniem odbiorców. Po zaledwie jednym koncercie anulowano zaplanowaną na 1988 rok trasę koncertową Falco.
17 lipca 1988 Isabella Vitkovič i Falco wzięli w Los Angeles cichy ślub, o którym nie wiedziała nawet matka Hansa. Falco twierdził, iż zrobił to dla dobra dziecka, ale już po 309 dniach małżeństwa wzięli rozwód. W 1990 roku Falco, znowu wraz z Robertem Pongerem, producentem pierwszych dwóch płyt, nagrał nowatorską płytę Data de groove, która jednak przeszła bez echa. Dopiero w 1992 album Nachtflug został doceniony.
Ten sukces nie mógł się równać z poprzednimi, był to jednak udany powrót. Falco wyruszył w pierwszą od sześciu lat trasę koncertową i 27 lipca 1993 wystąpił w Wiedniu na Donauinselfest (święto obchodzone na wyspie na Dunaju) przed 100.000 widzów, dając najlepszy koncert w swojej karierze. W tym samym roku też dowiedział się, że nie jest biologicznym ojcem Kathariny Bianki.
W 1995 roku pod pseudonimem T>>MA ponownie powrócił na top z singlem "Mutter, der Mann mit dem Koks ist da" utrzymanym w stylu techno. W tym samym roku prowadził też warsztaty w Wiedeńskiej Szkole Poezji (Schule für Dichtung). Ostatnim wydanym za jego życia singlem był "Naked" z 1997, wyprodukowany przez Torstena Boergera.
Wiosną 1996 Falco przeniósł się do Dominikany, gdzie zamieszkał w willi w Hazienda Resort w miasteczku Puerto Plata. Przez blisko dwa lata pracował nad nowym albumem, który pierwotnie miał nosić tytuł Egoisten. Ciągle był niezadowolony z ostatecznego brzmienia nagrań, ulepszał je i zmieniał. Nie do końca wiadomo, czy płyta Out of the dark (into the light), jak ją ostatecznie nazwano, była zgodna z jego zamierzeniami, gdyż 6 lutego 1998 Falco zginął w wypadku.
Około godziny 16.40 wjechał samochodem Mitsubishi Montero w rozpędzony autobus na szosie w Puerto Plata. Podczas obdukcji we krwi stwierdzono 1,5‰ alkoholu, tetrahydrokannabinol oraz wyjątkowo dużą ilość kokainy. Był jedyną ofiarą tego wypadku.
Single
| ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Rock Me Amadeus (The American Edit)/Urban Tropical | Falco | 03.1986 | 1[1][15] | 1[3][17] | A&M AM 278 | [written by R. Bolland, F. Bolland, Falco][produced by Rob Bolland, Ferdi Bolland] |
Vienna Calling /America | Falco | 05.1986 | 10[9] | 18[14] | A&M AM 318 | [written by R. Bolland, F. Bolland, Falco][produced by Rob Bolland, Ferdi Bolland] |
Jeanny | Falco | 07.1986 | 68[4] | - | A&M AM 333 | [written by R. Bolland, F. Bolland, Falco][produced by Rob Bolland, Ferdi Bolland] |
The Sound Of Musik | Falco | 09.1986 | 61[3] | - | WEA U 8591 | [written by R. Bolland, F. Bolland, Falco][produced by Rob Bolland, Ferdi Bolland, F.F.R.] |
Emotional | Falco | 05.1987 | 85[3] | - | No-Label MIUCT 0589 | [written by R. Bolland, F. Bolland, Falco][produced by Rob Bolland, Ferdi Bolland] |
Albumy
| ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Einzelhaft | Falco | 05.1983 | - | 64[13] | A&M 4951 | [produced by Robert Ponger, Falco] |
Falco 3 | Falco | 04.1986 | 32[15] | 3[27] | A&M 5105 | [gold-US][produced by Bolland & Bolland] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz