Tiny Tim

 Właśc. Herbert Khaury, ur. 12.04. 1925 r. w Nowym Jorku, USA. Ekscentryczny Tiny Tim występował w pierwszej połowie lat 60-tych w nowojorskiej Greenwich Village. Jego charakterystyczny głos, sposób bycia i długie, rzadkie włosy podkreślały oryginalny image sceniczny artysty.

Specjalizował się w piosenkach pochodzących z musicali lat 20-tych. Po zagraniu w filmie "You Are What You Eat", otrzymał propozycję wzięcia udziału w popularnym serialu komediowym "Rowan And Martin's Laugh-In". Komiczna powierzchowność tego mężczyzny w średnim wieku, śpiewającego skrzekliwym falsetem i grającego na ukulele, przyczyniła się do sukcesu piosenki "Tiptoe Through The Tulips", która dotarła do amerykańskiej Top 20.
 

Tiny Tim nagrał kilka albumów, które promował w czasie tras koncertowych. Będąc u szczytu sławy, wzbudził zainteresowanie wielkiej liczby widzów swoim ślubem transmitowanym na żywo w programie telewizyjnym Johnny'ego Carsona "The Tonight Show". Jego wybranką była młoda dziewczyna, którą artysta nazywał "Miss Vicky" (Victoria May Budinger).
Ze względu na wysokie morale artysty i rzekomy celibat - kontrowersyjne małżeństwo było nieustannie pod obserwacją dziennikarzy, którzy rozpisywali się na jego temat, począwszy od momentu narodzin dziecka (o imieniu Tulip) aż do sprawy rozwodowej.
 

Z początkiem lat 70-tych popularność Tiny'ego Tima znacznie spadła, a po rozwiązaniu kontraktu z wytwórnią Reprise artysta z niewielkim powodzeniem nagrywał single dla małych, niezależnych firm płytowych. Po blisko 20 latach, w 1989 r. pojawił się ze swoją wersją przeboju grupy AC/DC "Highway To Hell", która odniosła ograniczony sukces.
 

Pod koniec 1996 roku Khaury zmarł z powodu zatrzymania akcji serca po zawale serca. Zdjęcia przedstawiały artystę złożonego w trumnie z ukulele, które zostało mu podarowane w grobie.

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Tip-Toe Thru' the Tulips with Me /Fill your heart	Tiny Tim	05.1968	-	17[9]	Reprise 0679	[written by Al Dubin, Joe Burke][produced by Richard Perry][#1 hit for Nick Lucas in 1929]
Bring Back Those Rockabye Baby Days / This Is All I Ask	Tiny Tim	08.1968	-	95[2]	Reprise 0760	[written by Saul Bernie/Christy, Harold/Abner Silver]
Hello, Hello / The other side	Tiny Tim	09.1968	-	122[2]	Reprise 0769	[written by Peter Kraemer/Terry MacNeil][#26 hit for Sopwith Camel in 1967]
Great Balls Of Fire / As Time Goes By	Tiny Tim	02.1969	45[1]	85[3]	Reprise 0802	[written by Jack Hammer, Otis Blackwell][produced by Richard Perry][#1 hit for Nick Lucas in 1929]

Albumy

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
God Bless Tiny Tim	Tiny Tim	05.1968	-	7[32]	Reprise 6292	[produced by Richard Perry]

J.J. Cale

 Właśc. Jean Jacques Cale. ur. 5.12.1938 r. w Oklahoma City w stanie Oklahoma. USA. Wychowywał się i pobierał lekcje gry na gitarze w Tulsie. Ten wszechstronny artysta debiutował zawodowo w latach 50-tych, jako gitarzysta w zespole wykonującym zachodnią odmianę swingu. Zafascynowany wczesnym rock'n'rollem, założył własną grupę, Johnny Cale And The Valentines, po czym u schyłku dekady przeniósł się do Nashville, próbując bez powodzenia kariery muzyka country.

 

Kolejnym etapem wędrówek było Los Angeles, gdzie Cale zetknął się z grupą innych "uciekinierów" z Tulsy: Carlem Radlem, Leonem Russellem i Chuckiem Blackwellem. Po występach w barach, pracy w studiach nagraniowych i wydaniu kilku zapomnianych singli, podjął współpracę z kompozytorem Rogerem Tillisonem, której efektem był psychodeliczny album A Trip Down Sunset Strip. Nieco ironiczny zbiór tematów, sygnowany przez tajemniczych Leather-coated Minds, stał się z czasem płytą kultową. W 1967 r. Cale bez grosza wrócił do Tulsy i przez trzy lata funkcjonował tam jako zapomniany miejscowy talent. Nieoczekiwany zwrot w jego karierze nadszedł wraz z chwilą, gdy Eric Clapton wylansował przebój "After Midnight" -temat pochodzący z singla Cale'a z 1965 r. Zupełnie jakbyś odkrył na własnym podwórku ropę naftową - skomentował to później Cale. Producent Audie Ashworth zaprosił muzyka do Nashville, gdzie powstały tematy ze znakomitego albumu Naturally, wydanego przez Shelter, nową wytwórnię Leona Russella.
 

Lapidarna, w pełni profesjonalna i być może najlepsza płyta Cale'a zawierała autorską wersję "After Midnight" oraz urzekające kompozycje "Call Me The Breeze", "Magnolia" i "Crazy Mama", z których ostatnia weszła do amerykańskiej Top 30. Charakterystyczną wokalizę Cale'a - równie lakoniczną, co wzruszającą - wspierał nastrojowy akompaniament Davida Briggsa (instr. klawiszowe), Norberta Putnama (bas) i Tima Drummonda (perkusja) - weteranów z Nashville, związanych poprzednio z zespołem Area Code 615.
 

Album zapoczątkował specyficzny dla wykonawcy styl, któremu część krytyków zarzucała skąpość muzycznych pomysłów: większość słuchaczy pozostawała jednak pod jego urokiem. Album Really potwierdził kompozytorskie umiejętności artysty. Nieco surowszy niż poprzedni, zawierał m.in. rhythm'n'bluesowy temat "Lies". W nagraniu płyty uczestniczyli funkowi instrumentaliści z kręgu Muscle Shoals: Barry Beckett (instr. klawiszowe), David Hood (bas) i Roger Hawkins (perkusja).
Longplaye Oakie i Troubadour prezentowały muzykę bardziej wygładzoną. Z drugiego z nich pochodził temat "Cocaine", spopularyzowany też przez Erica Claptona, który sięgnął z czasem po kolejną kompozycję Cale'a, "I'll Make Love To You Anytime" z albumu Five. Sam twórca lubił wprawdzie pozostawać w cieniu, trudno jednak nie doceniać jego wpływu na innych muzyków. 

Typowym przykładem jest Mark Knopfler z zespołu Dire Straits, zawdzięczający wiele oszczędnej manierze Cale'a. Jednak podczas gdy uczniowie osiągali rynkowe sukcesy, sam mistrz pozostawał w cieniu, częściowo na skutek niefortunnych kontraktów z prestiżowymi wytwórniami. Firma Phonogram wykupiła prawa do pełnego dorobku muzyka, ale pomimo popularności tematu "Money Talks", albumy Grashopper i 8 rozeszły się w niższych niż oczekiwano nakładach i ostatecznie sam Cale zaproponował rozwiązanie umowy.
 

W 1989 r. powrócił longplayem Travel Log, zarejestrowanym dla niezależnej brytyjskiej wytwórni Silvertone, ku radości fanów, okazało się, że nowe piosenki Cale'a oparte są na starych dwunastotaktowych strukturach, jego gitara brzmi jak dawniej, a ciepłego, gardłowego głosu nie da się pomylić z żadnym innym wykonawcą. Nagrany w 1992 r. w swoim domu w San Diego w Kalifornii album Number 10 artysta podsumował takimi słowami: Zawsze próbuję ruszyć w jakimś innym, nowym kierunku, ale moje płyty i tak zawsze brzmią tak samo. W 1993 r. wystąpił- co zdarza mu się bardzo rzadko - na festiwalu folkowym w Edmonton w Kanadzie. Jego dyskografię zamyka -jak dotąd -longplay Closer To You z 1994 r.

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Crazy mama/Don' t go to strangers	J.J. Cale	01.1972	-	22[14]	Shelter 7314	[written by J.J. Cale][produced by Audie Ashworth]
After midnight/Crying eyes	J.J. Cale	05.1972	-	42[11]	Shelter 7321	[written by J.J. Cale][produced by Audie Ashworth]
Lies /Riding home	J.J. Cale	11.1972	-	42[8]	Shelter 7326	[written by J.J. Cale][produced by Audie Ashworth]
Hey baby/Cocaine	J.J. Cale	12.1976	-	96[3]	Shelter 62 002	[written by J.J. Cale][produced by Audie Ashworth]

Albumy

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Naturally	J.J. Cale	01.1972	-	51[32]	Shelter 8098	[produced by Audie Ashworth]
Really	J.J. Cale	12.1972	-	92[11]	Shelter 8912	[produced by Audie Ashworth]
Okie	J.J. Cale	06.1974	-	128[11]	Shelter 2107	[produced by Audie Ashworth]
Troubadour	J.J. Cale	09.1976	53[1]	84[18]	Shelter 52 002	[produced by Audie Ashworth]
5	J.J. Cale	09.1979	40[6]	136[9]	Shelter 3163	[produced by Audie Ashworth, J.J. Cale]
Shades	J.J. Cale	02.1981	44[7]	110[7]	MCA 5158	[produced by Audie Ashworth, J.J. Cale]
Grasshopper	J.J. Cale	04.1982	36[5]	149[8]	Mercury 4038	[produced by Audie Ashworth, J.J. Cale]
Number 8	J.J. Cale	09.1983	47[3]	-	Mercury 811 152	[produced by Audie Ashworth, J.J. Cale]
Travel-Log	J.J. Cale	03.1990	-	131[10]	Silvertone 1306	[produced by J.J. Cale]
Number 10	J.J. Cale	09.1992	58[2]	-	Silvertone 41 586	[produced by J.J. Cale]
Closer to You	J.J. Cale	06.1994	82[2]	-	Virgin CDV 2746 [UK]	[produced by J.J. Cale]
Guitar Man	J.J. Cale	05.1996	125[1]	-	Virgin 39 610 [UK]	[produced by J.J. Cale]
To Tulsa And Back	J.J. Cale	06.2004	104[3]	-	Capitol 57 9786 2	[produced by Mike Test, David Teegarden]
The Road To Escondido	J.J. Cale & Eric Clapton	11.2006	50[9]	23[18]	Duck/Reprise 44418	[produced by J.J. Cale, Eric Clapton ,Simon Climie]
Roll on	J.J. Cale	03.2009	90[2]	113	Because Music BEC 5772458 [UK]	[produced by Mike Kappus]