Liquid Gold

Liquid Gold była angielską grupą dyskotekową z Brackley w Northamptonshire . Ich największy sukces przyszedł w 1980 roku z " Dance Yourself Dizzy ", który osiągnął najwyższą pozycję na 2. miejscu na brytyjskiej liście przebojów.

Liquid Gold został stworzony przez Ray'a Knotta i Ellie Hope, którzy spotkali się na przesłuchaniach, by zagrać w Babe Ruth , grupie, która wydała cztery albumy w latach 1972-1975. Oboje pracowali nad ostatnim albumem zespołu, Kid Stuff . Ellie Hope miała także odrobinę wcześniejszych sukcesów z siostrami w grupie soul "Ellie", która nagrała znaczący singiel "Tip of My Tongue"  , a także jako wokalistka na hitowym singlu Mud "Oh Boy". Następnie rekrutowali Wally'ego Rothe i Syda Twynhama pod nazwą Dream Coupe; po kilku koncertach podpisali kontrakt z Creole Records , filią Polo Records , i zmienili nazwę na Liquid Gold.

Ich pierwszy singiel , "Anyway You Do It", został wydany w październiku 1978 roku. W zasadzie brakowało mu Top 40 na brytyjskiej liście Single Chart , osiągając najwyższą pozycję ​​41, ale spowodowało, że zostali przeniesieni do Polo na następne wydawnictwo "My Baby's Baby". Zremiksowana wersja piosenki została wydana równocześnie przez Parachute Records w Stanach Zjednoczonych i stała się hitem , osiągając numer 5 na liście Billboard u Hot Play Club USA i nr 45 na liście Billboard Hot 100 w 1979 roku.   Pomimo sukcesu w USA, nigdy tam nie koncertowali. 

W ojczyżnie ich kolejnym singlem był "Mr. Groovy", który nie wszedł na listy; kolejny " Dance Yourself Dizzy ",   stał się ich największym brytyjskim hitem, osiągając 2 miejsce na brytyjskiej liście w 1980 roku.    Ich następny singiel, "Substitute", osiągnął najwyższą lokatę w Wielkiej Brytanii w lecie 1980 roku. Ich ostatnia pozycja w UK Top 40 to "The Night, the Wine and the Roses", która ukazała się pod koniec   roku. 

W marcu 1981 r. Ukazał się singiel "Do not Panic", który   znalazł się w konkursie Song For Europe, aby wziąć udział w konkursie piosenki Eurowizji w 1981 r. , Ale został pobity przez Bucks  Fizz  z ich " Making Your Mind Up". ", tegorocznym zwycięzcą Eurowizji. W następnym roku ukazały się single "Where Did We Go Wrong" (UK No. 56)   i "Turn the Tables". W 1983 r. Rothe opuścił zespół, a Twynham niedługo potem. W mniejszym składzie wydali jeszcze dwa single, zanim rozpadli się w 1984 roku.

Wszystkie utwory zostały wyprodukowane , zaaranżowane , napisane i   przez Adriana Bakera , który również grał na gitarze.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Anyway You Do It/My Baby's Baby	Liquid Gold	12.1978	41[7]	-	Creole CR 159	[written by Adrian Baker, Paul Di Vinci][produced by Adrian Baker]
My Baby's Baby	Liquid Gold	03.1979	-	-	Parachute 524 [US]	[written by Adrian Baker, Eddie Seago][produced by Adrian Baker][5[18].Hot Disco/Dance;Parachute 20 523 12"]
Dance Yourself Dizzy	Liquid Gold	02.1980	2[14]	-	Polo POLO 1	[written by Adrian Baker, Eddie Seago][produced by Adrian Baker][26[14].Hot Disco/Dance;Parachute 20 527 12"]
Substitute	Liquid Gold	05.1980	8[9]	-	Polo POLO 4	[written by Adrian Baker, Eddie Seago][produced by Adrian Baker]
The Night, The Wine And The Roses	Liquid Gold	11.1980	32[7]	-	Polo POLO 6	[written by Adrian Baker, Eddie Seago][produced by Adrian Baker]
Don't Panic	Liquid Gold	03.1981	42[5]	-	Polo POLO 8	[written by Adrian Baker][produced by Adrian Baker]
Where Did We Go Wrong/Ripping Up The Letter	Liquid Gold	08.1982	56[4]	-	Polo POLO 23	[written by S. Glen, Mike Burns, Dave Most][produced by Steve Glen]
What's She Got/Coming Down	Liquid Gold	09.1983	-	-	Critique CRI 701 [US]	[written by R. Davis, S. Alexander][produced by Rob Davis, Tony Taverner][23[10].Hot Disco/Dance;Critique 1201 12"]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Liquid Gold	Liquid Gold/td>	08.1980	34[3]	-	Polo POLP 101	[produced by Adrian Baker]

Long John Baldry

Właśc. John William Baladry. ur. 12.01.1941 r. w Haddon. w Anglii. W latach 50., na początku kariery, jeździł w trasy z Ramblin' Jackiem Elliottem grając folk i jazz. Później zwrócił się w stronę rhythm'n' bluesa. Jego mocny, głęboki głos zapewnił mu miejsce w formacji Blues Incorporated Alexisa Kornera, po czym dołączył do grupy Rhythm'n'Blues All Stars Cyrila Daviesa.
Po śmierci Davisa występował na czele The Hoochie Coochie Men, razem z przyszłą supergwiazdą Rodem Stewartem. Baldry i Stewart razem przeszli potem do Steampacket (gdzie grali z Brianem Augerem i Julie Driscoll).

Po krótkotrwałej współpracy z Bluesology (kolejna. obiecująca ekipa, w której na klawiszach grał Reg Dwight, czyli sam młody... Elton John). Baldry wybrał występy solowe i zaczął nagrywać proste piosenki. Choć był już dobrze znany na rynku muzycznym, w 1967 r. zaskoczył wszystkich nowym wcieleniem - nietypowej gwiazdy wyróżniającej się starannym garniturem przy swym imponującym wzroście 201 cm. Kompozytor i producent Baldry'ego Tony Macaulay ze swoim partnerem Johnem McLeodem podarowali mu utwór "Let The Heartaches Begin", smutną balladę, którą pod koniec 1967 roku doprowadził do pierwszego miejsca brytyjskiej listy przebojów.

Kolejnym sukcesem był temat z Igrzysk Olimpijskich "Mexico", który wszedł rok później do Top 20. Gdy pod koniec lat 60. jego przeboje przestały odnosić sukces, poczuł, że znów czas na zmianę. Trochę poniewczasie spróbował zdobyć dla siebie nową publiczność. W tym celu pozbył się garnituru i starannej krótkiej fryzury, a przebrał w futra i zapuścił brodę. Korzystając z producenckiej pomocy dawnych przyjaciół Roda Stewarta i Eltona Johna nagrał dobry album, It Ain't Easy, który nie odniósł sukcesu komercyjnego. Po kilku trudnych latach, wyemigrował do Kanady, gdzie występuje w klubach.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Let the heartaches begin/Annabella [Who flies to me when she' s lonely]	Long John Baldry	11.1967	1[2][13]	88[2]	Pye 7N 17 385	[Writers : Tony Macaulay / John Macleod ]
When the sun comes shinin' thru/Wise to the ways of the world	Long John Baldry	08.1968	29[7]	-	Pye 7N 17 593	[Writers : Michael D'Abo][produced by Tony Macaulay]
Mexico/We' re together	Long John Baldry	10.1968	15[8]	-	Pye 7N 17 563	[Writers : Tony Macaulay / John Macleod ][Producer : Tony Macaulay]
It' s too late now/Long and lonely nights	Long John Baldry	01.1969	21[8]	-	Pye 7N 17 664	[Writers :Tony Macaulay / John Macleod][Producer : Tony Macaulay]
Don' t try to lay no boogie-woogie on The king of rock and roll	Long John Baldry	08.1971	-	73[7]	Warner 7506 [US]	[Writers :Jeff Thomas][Producer : Rod Stewart, Jimi Horowitz]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
It ain' t easy	Long John Baldry	07.1971	-	83[18]	Warner Brothers K 46 008	[produced by Rod Stewart, Elton John]
Everything stops for tea	Long John Baldry	05.1972	-	180[6]	Warner Brothers K 46 160	[produced by Rod Stewart, Elton John]

Love And Rockets

Awangardowa brytyjska grupa założona w Boże Narodzenie   1985r na gruzach Bauhaus. Gdy David Jay (pseud. David J) zakończył prace nad albumami Sex And Travel i Scandal In The.Bohemia, postanowił powrócić do swoich dawnych  rozproszonych po licznych grupach kolegów.

Ostatecznie   w skład weszli oprócz założyciela (śpiew, gitara, instrumenty klawiszowe), Daniel Ash z Tones On Tail (śpiew, gitara,   instrumenty klawiszowe) i Kevin Haskins (perkusja, instrumenty klawiszowe). Wczesne single „Kundiluni Express," i  „Ball Of Confusion” odwoływały się do muzyki egzotycznej i starych brzemień Temptations.

 Albumowy debiut Seventh  Dream Of Teenage Heaven nawiązywał do osobistych infantylnych doświadczeń muzyków, kibicujących.w młodości Roxy Music. Jak większość brytyjskich grup z kręgu Bauhaus, Love And Rockets nie udało się stawić czoła oryginałowi. Singel „So Weil” zdobył jednak sporą popularność w USA, gdzie zespół cieszy się do dziś umiarkowanym zainteresowaniem.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	Aus	Wytwórnia [US]	Komentarz
So Alive/Dreamtime	Love And Rockets	05.1989	79[3]	3[20]	RCA 8956	[written by Love And Rockets, Daniel Ash][produced by Love And Rockets, John Fryer][20[6].Hot Disco/Dance;Beggars Banquet 8908 12"]
No Big Deal/No Words No More	Love And Rockets	09.1989	-	82[4]	Big Time 9045	[written by Love And Rockets, Daniel Ash][produced by Love And Rockets, John Fryer]
Sweet Lover Hangover	Love And Rockets	04.1996	-	66[3].Airplay Chart	album cut	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Express	Love And Rockets	11.1986	-	72[30]	Big Time 6011	[produced by John A. Rivers, Love and Rockets]
Earth, Sun, Moon	Love And Rockets	10.1987	-	64[28]	Big Time 6058	[produced by Derek "Guru" Tompkins, Love and Rockets]
Love and Rockets	Love And Rockets	05.1989	-	14[26]	Beggars Banquet 9715	[gold-US][produced by John Fryer, Love and Rockets]
Sweet F.A.	Love And Rockets	04.1996	-	172[1]	American 43 058	[produced by Love and Rockets, John Fryer]

Peter Murphy

Peter John Murphy (ur. 11 lipca 1957 w Northampton), wokalista brytyjski, najbardziej znany jako wokalista zespołu Bauhaus. Po jego rozwiązaniu zajął się twórczością solową. Spośród nagranych przez niego albumów największą popularność zdobyły Love Hysteria oraz Deep. W latach 1977-1983 Murphy był wokalistą gothic-rockowego zespołu Bauhaus. Jako jego frontman przyczynił się do powstania charakterystycznego gotyckiego image'u grupy. Jego sposób ubierania się i zachowanie na koncertach miały wywoływać grozę u publiczności. Służyły temu: czarny ubiór, odpowiednie oświetlenie (np. pojedynczy silny reflektor, oświetlający wokalistę od dołu), odgrywanie scen nawiązujących do tekstów utworów, ekspresyjna mimika.
Po rozpadzie Bauhausu, spowodowanym tarciami wewnątrz zespołu (Murphy chciał pozostać postacią dominującą, charyzmatycznym liderem, przyćmiewającym swoim blaskiem pozostałych muzyków, co nie do końca odpowiadało ich ambicjom) zajął się współpracą z Mickiem Karnem, basistą zespołu Japan. Tworzony przez nich projekt Dali's Car nagrał tylko jedną płytę, która okazała się komercyjnym fiaskiem, po czym szybko zakończył działalność. Muzyka, która znalazła się na krążku The Waking Hour, była eksperymentalną odmianą elektronicznej muzyki pop, połączonej z mrocznym wokalem Murphy'ego.
Pojawiające się w 1985 r. ze strony pozostałych członków Bauhausu propozycje reaktywacji zespołu zostały przez Murphy'ego stanowczo odrzucone. W rezultacie utworzyli oni zespół Love and Rockets, a Murphy zaczął nagrywać płyty solowe.
Początkowo na swoich płytach Murphy zaproponował muzykę dość różnorodną, lecz przez to niespójną, od gotyckich kompozycji, przypominających czasy Bauhaus, przez zwykły rock, po lżejszą muzkę pop. Dopiero na Love Hysteria przedstawił bardziej dopracowany materiał. Cały album przepełniony był specyficzną atmosferą tajemniczności i metafizycznej poetyki. W tekstach sięgnął po tematy filozoficzne, a nawet teologiczne. Największą popularnością cieszył się kolejny album, Deep. Muzycznie był on znacznie bardziej dynamiczny od poprzedniego. W późniejszych latach Murphy nie potrafił już osiągnąć tak dobrych rezultatów. Na Holy Smoke i Cascade skierował bardziej się w stronę muzyki pop.
W 1990 roku Murphy (do tej pory katolik) zmienił wyznanie na islam. W 1992 r. przeniósł się wraz z rodziną do Turcji, gdzie nadal mieszka i tworzy. Jego żona, Beyham, jest dyrektorem artystycznym tureckiego Zespołu Tańca Współczesnego. Wyrazem fascynacji Murphy'ego kulturą bliskiego wschodu jest wydana w roku 2002 płyta Dust zawierająca muzykę opartą na tureckich motywach muzycznych i tradycyjnym instrumentarium.
W roku 1998 Murphy wziął udział w The Resurrection Tour - serii koncertów zorganizowanych z okazji 20-lecia powstania zespołu Bauhaus, reaktywowanego specjalnie na tą okazję.
W 2004 roku ukazała się, ostatnia jak dotąd, solowa płyta Murphy'ego Unshattered, osadzona w stylistyce pop.
W latach 2005-2006 został ponownie reaktywowany zespół Bauhaus.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Final Solution/The Answer Is Clear	Peter Murphy	11.1985	92	-	Beggars Banquet BEG 143	[written by Pere Ubu, Bell][produced by Ivo, Hughes, Murphy]
Blue Heart/anvas Beauty	Peter Murphy	06.1986	-	-	Beggars Banquet BEG 162	[written by Peter Murphy, L. Howard Hughes][produced by Murphy, Hughes, Kitchingham]
Tale of the Tongue/Should The World Fail To Fall Apart	Peter Murphy	10.1986	-	-	Beggars Banquet BEG 174	[written by Peter Murphy, L. Howard Hughes][produced by Hugh Jones]
All Night Long/I've Got A Miniature Secret Camera	Peter Murphy	02.1988	100	-	Beggars Banquet BEG 207	[written by Peter Murphy, Paul Statham][produced by Simon Rogers]
Indigo Eyes/God Sends	Peter Murphy	04.1988	95	-	Beggars Banquet BEG 210
Cuts You Up/A Strange Kind Of Love	Peter Murphy	03.1990	-	55[9]	Beggars Banquet BEG 237	[written by Paul Statham][produced by Simon Rogers][1[7].Modern Rock Tracks]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Should the World Fail to Fall Apart	Peter Murphy	07.1986	82[1]	-	Beggars Banquet BEGA 69	[produced by Ivo Watts-Russell, Peter Murphy, Howard Hughes, Gerry Kitchingham]
Love Hysteria	Peter Murphy	05.1988	-	135[19]	Beggars Banquet BEGA 92	[produced by Simon Rogers]
Deep	Peter Murphy	02.1990	-	44[22]	Beggars Banquet BEGA 107	[produced by Simon Rogers]
Holy Smoke	Peter Murphy	05.1992	-	108[3]	Beggars Banquet BEGA 123	[produced by Mike Thorne, Peter Murphy]