Debiutował jako trębacz (obok Pete’a Townshenda) w zespole jazzu tradycyjnego. Później wraz z Townshendem i Philem Rhodesem jeszcze podczas nauki w Acton County Grammar School - występował w kopiujących brzmienie The Shadows -The Confederates (znanych też jako The Aristocrats lub The Scorpions). Przez pewien czas współpracował także z Middlesex Youth Orchestra (grał na rożku francuskim). W 1962 r. dołączył do grupy The Detours, kierowanej przez Rogera Daltreya (gitara). Wkrótce skład tego kwartetu zasilił także Townshend. W 1964 r. formacja przekształciła się w The High Numbers i ostatecznie w The Who.
Entwistle szybko dał się poznać jako utalentowany kompozytor, jednak jego utwory trafiały tylko na strony B singli i rzadko znajdowały dla siebie miejsce na albumach zespołu. Wśród kompozycji jego autorstwa znaleźć można m.in. „Doctor Doctor”, „Someone’s Coming” i „My Wife”, lecz najczęściej łączony jest z tak makabrycznymi utworami, jak „Boris The Spider”, „Whiskey Man” i dwoma pochodzącymi z rock-opery "Tommy”: „Fiddle About” i „Cousin Kevin”. Dzięki nim zaczął cieszyć się kultową popularnością. a kilka z jego dzieł trafiło na album The Ox, zatytułowany tak na cześć „ksywki” basisty (Wół).
W 1971 r. na rynku pojawił się pierwszy solowy album basisty, Smash Your Head Against ,The Wall. Znalazła się na nim nowa wersja utworu "Heaven And Hell”, będącego od lat ulubionym elementem koncertów The Who, a sam longplay cieszył się sporą popularnością w USA. Whistle Rhymes, którego tytuł był żartem z często błędnie wymawianego nazwiska muzyka, potwierdził jego nowo odnalezioną niezależność i okazał się najlepszą propozycją w dotychczasowej karierze. Zawarte na nim utwory opowiadały mroczne historie o podglądaczach, samotności, samobójstwie i nocnych koszmarach.
Kolejny album, Rigor Mortis Sets In, był hołdem złożonym rock’n’rollowi lat 50-tych i mimo że przygotowano promującą go trasę, wszystkie plany spaliły na panewce, gdy impreza okazała się po prostu zbyt kosztowna. Entwistle przygotował wtedy wydanie archiwalnych nagrań The Who, Odds And Sods, by założyć potem nową grupę, Ox. Nagrany przez nią album, Mad Dog, spotkał się jednak z bardzo chłodnym przyjęciem. Sam Entwistle podjął się roli kierownika muzycznego przy pracy nad ścieżkami dźwiękowymi do filmów „Quadrophenia” i „The Kids Are All Right”.
W 1981 r. zarejestrował kolejny album solowy, Too Late The Hero, na którym gościnnie zagrał Joe Walsh - były gitarzysta James Gang i The Eagles. Od tamtej pory solowa kariera Entwistle’a straciła sporo ze swego rozmachu, lecz on sam nadal pozostaje jednym z najlepszych basistów świata. Najlepszym dowodem jego zdumiewających umiejętności jest nagrany w 1973 r. podwójny album The Who, Quadrophenia.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Too Late The Hero/I'm Coming Back | John Entwistle | 11.1981 | 76 | 101[3] | Atco 7337 | [written by John Entwistle][produced by John Entwistle, Cy Langston] |
Albumy | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Smash Your Head Against the Wall | John Entwistle | 10.1971 | - | 126[9] | Decca 79 183 | [produced by John Entwistle] |
Whistle Rymes | John Entwistle | 11.1972 | - | 138[13] | Track 79 190 | [produced by John Entwistle,John Alcock] |
Rigor Mortis Sets In | John Entwistle | 07.1973 | - | 174[7] | Track 321 | [produced by John Entwistle, John Alcock] |
Mad Dog | John Entwistle's Ox | 03.1975 | - | 192[1] | Track 2129 | [produced by John Alcock, John Entwistle] |
Too Late the Hero | John Entwistle | 10.1981 | - | 71[9] | Atco 142 | [produced by John Entwistle,Dave "Cyrano" Langston] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz