Jej prawdziwe nazwisko Christine Allegrini, ta młoda piosenkarka wydała w 1966 roku singiel 45t EP pod szyldem Barclay, która próbowała wypuścić kobiecy odpowiednik Antoine."C'est bon" została nagrana w tym roku przez Marevę Galanter na jej albumie "Ukuyéyé".
Nie pochodziła ze Szwajcarii, ale z Paryża .
W latach 1967-68 śpiewała w kawiarniach Paryża i Beneluksu w folkowo-bluesowym stylu, a Barclay nie nagrał jej ponownie po wydaniu singla.
Miała dobry głos (może dziedziczny, jej ojciec był śpiewakiem operowym…) i silną prezencję w typie chłopczycym. Uczyła się gry na fortepianie w latach 1971-73, być może po to, by sobie akompaniować, zmienić gitarę akustyczną lub 12 strunową na fortepian. Pasjonowała się muzyką i bardzo lubiła w tym czasie m.in. grupę „Led Zepplin”.
| Single | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | Fra | US | Wytwórnia [Fra] | Komentarz |
| Je ne veux plus d’accordéon/J’ai peur parfois | Adele | .1966 | - | - | Barclay 60 724 | - |
| Je ne veux plus d’accordéon/Et la la la la/C’est bon/J’ai peur parfois | Adele | .1966 | - | - | Barclay 71030 | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz