Knack

The Knack, grupa amerykańska. Powstała w maju 1978 w Los Angeles w Kalifornii. Skład ustanowili: Doug Fieger (20.08.1952r, Detroit, Michigan) - voc, g, znany z zespołów Sky i Sunset Bombers, Berton Averre (13.12.1953r, Van Nuys, Kalifornia) - g, k, voc, Prescott Niles (2.05.1954r, Nowy Jork) - b i Bijjce Gary (7.04.1952r, Burbank, Kalifornia - zm. 22.08.2006, Los Angeles, Kalifornia) - dr, legitymujący jię współpracą m.in. z Albertem Collinsem, Jackiem Bruce'em i Love. Rozwiązana w styczniu 1982. Reaktywowana w 1986, od tej pory znowu z przerwami działała, z początku w oryginalnym składzie, a w późniejszych latach bez Gary'ego, którego kolejno zastępowali Billy Ward - dr, wspomagający wcześniej Yoko Ono i Ace Frehley's Comet, Terry Bozzio (właśc. Terry John Bozzio; 27.12.1950r, San Francisco, Kalifornia) - dr, znany z zespołu Franka Zappy, U.K. i Missing Persons, oraz David Henderson - dr.

Zadebiutowała 1 czerwca 1978r w słynnym Whiskey A Go Go w Los Angeles. Koncerty w tym i innych renomowanych klubach rodzinnego miasta, jak Troubadour czy Starwood, zwróciły na nią uwagę szefów firm płytowych i już w końcu 1978r podpisała kontrakt z Capitolem. W jedenaście dni kwietnia 1979r kosztem zaledwie siedemnastu tysięcy dolarów nagrała w MCA - Whitney Studios przy pomocy Mike'a Chapmana, współpracownika Blondie, album „Get The Knack".

Wydany w maju, rozszedł się w siedmiu milionach egzemplarzy, a towarzyszące mu single, MySharona/Let Me Out z czerwca i Good Girls Don't/Frustrated z września, zrobiły furorę na światowych listach przebojów. Ów sukces zaskoczył wszystkich: W epoce szaleństwa na punkcie disco formacja zaproponowała repertuar przywołujący wołujący klimat muzyki angielskiej z lat sześćdziesiątych, zwłaszcza dokonań The Beatles, The Kinks, The Searchers i The Who. Muzyka ta urzekała chwytliwością, ale chwilami miała też w sobie niemal punkową zadziorność, np. My Sharona, Good Girls Don't, (She's So) Selfish, Frustrated czy przeróbka Heartbeat z repertuaru Buddy'ego Holly'ego.

Dziełem podobnym, choć nie tak świeżym, okazała się płyta „...But The Little Girls Understand" (tytuł to cytat ze standardu bluesowego Back Door Man Williego Dixona) z lutego 1980r, promowana singlami Baby Talks Dirty/End Of The Game ze stycznia i It's You/I Want Ya/Havin' A Rave Up z marca tego roku. Zrealizowana jeszcze szybciej niż poprzednia - w siedem dni kosztem dziesięciu tysięcy dolarów, była kolejnym owocem współpracy z Chapmanem. Oprócz niewielkiego przeboju Baby Talks Dirty zawierała takie utwory, jak I Want Ya, Mr. Handleman, End Of The Game, (Havin'A) Rave Up czy kolejna przeróbka, The Hard Way The Kinks. Osiągnęła spory nakład dwóch i pół miliona egzemplarzy, ale wynik ten mógł rozczarowywać w porównaniu z sukcesem debiutu.

Dlatego album następny, „Round Trip" z października 1981r, promowany singlem Pay The Devil (Ooo Baby Ooo)/Lil Cal's Big Mistake, zrealizowano pod kierunkiem innego producenta, Jacka Douglasa, współpracownika Johna Lennona, przy współudziale m.in. duetu Flo And Eddie oraz sekcji instrumentów dętych. Jednakże próba wzbogacenia własnej muzyki m.in. elementami jazz rocka (Lil' Cal's Big Mistake, Africa) nikogo nie przekonała i dzieło przepadło na rynku - mimo kilku udanych piosenek w starym stylu (Boys Go Crazy, przypomniana później przez The Posies, Radiating Love, She Likes The Boat czy Another Lousy Day In Paradise). Zniechęcona formacja zakończyła wówczas działalność.


Od 1986r znowu koncertowała i nagrywała. A jej dyskografia wzbogaciła się o kolejne albumy. Pierwszy, „Serious Fun" z marca 1991r, wyprodukowany przez Dona Wasa, był dokonaniem zaskakująco konwencjonalnym i gładkim (np. Rocket O' Love, I Want Love, Let's Get Lost, Body Talk). Ale drugi, „Zoom" z lipca 1998, wyprodukowany przez samych muzyków wraz z Richardem Bosworthem, ukazywał The Knack od jak najlepszej strony; takie utwory, jak Pop Is Dead, Ambition, Tomorrow i Terry And Julie Step Out (z żartobliwym cytatem z Revolution 9 The Beatles), dowodziły odzyskania dawnej formy i werwy.

Następny, „Normal As The Next Guy" z września 2001r, zrealizowany przy współudziale m.in. Johna Amato - s, był z kolei rozczarowaniem, a oprócz kilku dość bladych piosenek w dawnym stylu, jak Disillusion Town, It's Not Mai A World Of My Own, zawierał rzeczy zaskakujące, jak stylizacja country Spiritual Pursuit czy mieszanka popu, rocka i jazzu spod znaku Steely Dan Dance Of Romance. Wyróżniał się jedynie piękny hołd dla Briana Wilsona, legendarnego lidera The Beach Boys - The Man On The Beach. Wreszcie płyta „Live From The Rock'n'Roll Funhouse" z kwietnia 2002r była rodzajem podsumowania całej dotychczasowej kariery The Knack i zawierała pełne uroku, koncertowe wersje jej dawnych hitów i nowych piosenek, zarejestrowane 18 sierpnia 2001 podczas występu dla telewizji w Long Beach w Kalifornii.

Kilka premierowych nagrań The Knack trafiło na składanki-zespołu. Na „Retrospective - The Best Of The Knack" z listopada 1992r znalazła się m.in. przeróbka Don't Look Back Bruce'a Springsteena (zarejestrowana w 1979r). A na „Proof - The Very Best Of The Knack" z maja 1998r trafiły m.in. wykonany z Rayem Manzarkiem, legendarnym organistą The Doors, własny utwór She Say oraz porywające wersje dwóch piosenek Nicka Lowe'a: I Knew The Bride (When She Used To Rock And Roll) i Teacher Teacher (zarejestrowane w tym czasie). Ponadto grupa sięgnęła po No Matter What, stary przebój Badfinger, i umieściła go na płycie „Come And Get It - A Tribute To Badfinger", firmowanej wraz z różnymi artystami (Copper, 1996).

Po rozwiązaniu The Knack w 1982 Fieger założył Taking Chances, a później wspomagał w studiu m.in. Ringo Starra i Was Not Was) oraz pisał piosenki np. dla Manhattan Transfer. Jako solista firmował album „First Things First" (Zen, 2000r; z udziałem Manzarka i Nicky'ego Hopkinsa). Averre, Niles i Gary nawiązali współpracę z Robbym Kriegerem, byłym gitarzystą The Doors, a następnie założyli The Game. W późniejszych latach Averre stworzył z Robem Muererem kilka popularnych komedii muzycznych, np. Jungle Man! (2000r) i Robin Hood - The Untold Story (2001r), oraz uczestniczył w nagraniach m.in. Starra.

 Niles przede wszystkim nauczał gry na fortepianie, gitarze i gitarze basowej, ale brał też udział w sesjach, m.in. George'a Harrisona, grał w zespole Ricka Springfielda oraz działał jako producent nagrań, m.in. Lisy Hilton. Ponadto dał się poznać jako aktor, m.in. pojawił się w maleńkiej roli w filmie Valley Girl (1983r, reż. Martha Coolidge). Gary współpracował m.in. z Harrisonem, Bobem Dylanem, Sheryl Crow i The Ventures oraz dodał partie bębnów do nie publikowanych dotychczas, archiwalnych nagrań Jimiego Hendrixa, przygotowanych do wydania przez producenta Alana Douglasa. Wydał płytę z loopami perkusyjnymi - „Bruce Gary's Drum Vocabulary" (Big Fish Audio, 1998r). W sierpniu 2006 zmarł na ziarnicę złośliwą. Ward współpracował m.in. z Robbiem Robertsonem, Carly Simon i Joan Osborne. Ma w dorobku solowy album „Two Hands Clapping" (Drumpike, 1998r). Opublikował książkę Inside Out - Exploring The Mental Aspects Of Drumming (2003).

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
My Sharona/Let me out	Knack	06.1979	6[10]	1[6][22]	Capitol 4731	[gold-US][written by Berton Averre, Doug Fieger][produced by Mike Chapman]
Good girls don' t/Frustrated	Knack	09.1979	66[2]	11[6]	Capitol 4771	[written by Berton Averre][produced by Mike Chapman]
Baby talks dirty/End of the game	Knack	02.1980	-	38[8]	Capitol 4822	[written by Berton Averre, Doug Fieger][produced by Mike Chapman]
Can' t put a price on love/[Havin' a]Rave up	Knack	04.1980	-	62[6]	Capitol 4853	[written by Berton Averre, Doug Fieger][produced by Mike Chapman]
Pay the devil [Ooo,baby,ooo]/Lil' cals big mistake	Knack	10.1981	-	67[5]	Capitol 5054	[written by Berton Averre][produced by Jack Douglas]
My Sharona/Tempted [94][Squeeze]	Knack	04.1994	-	91[4]	RCA 62 800	[piosenka z filmu Reality bites]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Get The Knack	Knack	06.1979	65[2]	1[5][40]	Capitol 11 948	[2x-platinum-US][produced by Mike Chapman]
But the little girls understand	Knack	03.1980	-	15[14]	Capitol 12 045	[gold-US][produced by Mike Chapman]
Round trip	Knack	11.1981	-	93[6]	Capitol 12 168	[produced by Jack Douglas]