Starsza z sióstr Fauusart - Helene - przyszła na świat w 1975 r., młodsza - Celia - cztery lata później. Obie urodziły się we francuskim Bordeuax, ale w 1985 r. wraz z rodzicami przeprowadziły do Czadu, gdzie mieszkały aż siedem lat. Poznały w tym czasie od podszewki afrykańską kulturę, którą mocno przesiąkły. Echa tego możemy odnaleźć później w muzyce duetu.
W 1992 r. siostry Faussart powróciły do Francji i niedługo później powołały do życia projekt Les Nubians. Obdarzone fantastycznymi głosami dziewczyny przez pewien czas śpiewały tylko i wyłącznie covery, zarabiając na profesjonalną pracę w studio graniem w knajpach jazzowych i na ulicach francuskich miast. Faussart przerabiały zarówno kompozycje soulowych i jazzowych klasyków (Ela Fitzgerald), mistrzów reggae (Bob Marley), twórców hiphopowych (The Fugees), jak i wybitnych muzyków o afrykańskich korzeniach (Fela Kuti, Miriam Makeba).
Ich występy nie uszły uwadze wysłanników poważnych płytowych wytwórni i w 1997 r. Les Nubians podpisały swą pierwszą umowę wydawniczą. Na jej mocy w 1998 r. firma Virgin wydala wspaniałą płytę Princesses Nubiennes. Krążek ukazał się w Europie w czerwcu. Promowany singlowymi hitami - „Makeda” i „Tabou” - był unikalną, niespotykaną wcześniej fuzją muzyki neo- soul o afrykańskim rodowodzie z hiphopowymi naleciałościami.
Siostry Faussart imponowały również zaangażowanymi społecznie i politycznie tekstami, za które zyskały szacunek szerokiego audytorium. Po doskonałym przyjęciu płyty we Francji, Szwajcarii i Belgii, jeszcze we wrześniu 1998 r. album trafił do dystrybucji w Stanach Zjednoczonych, gdzie zupełnie nieoczekiwanie okazał się ogromnym sukcesem. Princesses Nubiennes trafiło na listę najlepiej sprzedających się albumów w USA (100. miejsce billboardu) i stało się najpopularniejsza płytą francuskojęzyczną na amerykańskim rynka od dekady.
Przez kolejne lata Les Nubians przede wszystkim koncertowały na całym świecie, nagrywając pojedyncze kawałki w przeróżnych miejscach globu-od Jamajki, przez Londyn, Tokio, Nowy Jork na Paryża nie kończąc. Efektem tego w 2003 r. duet wydał drugi krążek w karierze, jeszcze lepszy niż debiut. Płyta One Step Forward przyniosła współpracę z tak różnymi muzykami, jak amerykański raper Talib Kwai brytyjski mistrz produkcji broken beat IG Culture czy kameruński wokalista Manu Dibango. Również ten krążek zaznaczył swą obecność na liście billboardu, dochodząc do 97. miejsca. Największym przebojem z materiału było nagranie „Temperature Rising”.
Bez szerszego echa przeszła za to trzecia płyta duetu, konceptualny krążek Les Nubians Presents Echos, Chapter One, na której dziewczęta dały szansę zaprezentowania swojego talentu wielu młodym twórcom, których odkryły podczas swoich muzycznych podróży. Niezwykły talent i potencjał Les Nubians zaowocowały wieloma kapitalnymi kooperacjami, do których duet zaprosili m.in. tacy twórcy, jak The Roots, Black Eyed Peas, Towa Tei, Talib Kweli & Hi-Tek (Reflection Eternal) i Dimitri from Paris.
Single
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Tabou / Makeda | Les Nubians | 02.2000 | 107[2] | - | Virgin DINST 194 | [produced by Les Nubians, Mounir Belkhir][48[15].R&B Chart] |
Albumy
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Princesses Nubiennes | Les Nubians | 03.1999 | - | 100[16] | Omtown 45 997 | - |
One Step Forward | Les Nubians | 04.2003 | - | 79[11] | Omtown 82 569 | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz