The Melvins, grupa amerykańska. Powstała w 1981r w Aberdeen w stanie Waszyngton. W 1987 przeniosła się do San Francisco w Kalifornii. Zdecydowała się na nazwę The Melvins zaintrygowana notatką w lokalnej gazecie o niejakim Melvinie przyłapanym na kradzieży choinek (niekiedy twierdziła też, iż utworzyła ją zniekształcając imię Elvisa Presleya).
Pierwszy skład: Buzz „King Buzzo" Osbourne -voc, g, Matt Lukin - b. Dale Crover - dr, voc. W 1988r Lukina, który odszedł do Mudhoney, zastąpiła Lorax (właśc. Lori Black; córka Shirley Temple) - b, a trzy lata później ją z kolei Joe Preston - b. W 1992 na miejsce Prestona wróciła Lorax, a po roku zamiast niej w składzie pojawił się Mark Deutrom -b (był producentem wczesnych nagrań formacji).
Debiutowała w klubach i barach Aberdeen (dopiero w 1989r odbyła pierwsze tournee po kraju, od tamtej pory koncertowała u boku m.in. Iggy'ego Popa i L7). Z początku pozostawała pod silnym wpływem zespołu Kiss, wykonywała nawet kilka jego utworów; w mniejszym stopniu inspirowały ją dokonania innych wykonawców, przede wszystkim formacji Black Sabbath.
Podczas pierwszych wypraw poza rodzinne miasto, głównie do Seattle, odkryła dla siebie punk rock i hardcore w wydaniu takich zespołów, jak Black Flag, Flipper, M.D.C. czy Buthole Surfers. Z połączenia jej dawnych i nowych fascynacji zrodziła się muzyka, która legła u podstaw nowego rockowego stylu - grunge'u.
Pierwszą Jego manifestacją była składanka „Deep Six", nagrana w 1985r w Reciprocal Studio w Seattle, wyprodukowana przez Jacka Endino, sygnowana przez The Melvins razem z zespołami Skin Yard (Endino był jego członkiem), Soundgarden,Green River, Malfunkshun i The U-Men.
Największą gwiazdą grunge'u miała się stać formacja Nirvana, utworzona przez uczniów The Melvins -Kurta Cobaina i Chrisa Novoselica (Crover gościnnie występował czasem w jej składzie, wziął nawet udział w nagraniu trzech utworów z płytv „Bleach").
Właśnie powiązania z Nirvaną, stały się głównym tytułem do sławy The Melvins, trójce muzyków nie udało się bowiem stworzyć albumu, który odpowiadałby roli, jaką odegrali na scenie rockowej Seattle i okolic. Rozczarowaniem była nawet płyta Houdini, przygotowana bardzo starannie przy znaczącej pomocy Cobaina jako muzyka i współproducenta (m.in. śpiew w Going Blind oraz solo gitarowe w Sky Pup), niejako dla podtrzymania mitu The Melvins.
Zawierała repertuar potwierdzający fascynację dokonaniami Kiss (przeróbka utworu Going Blind tego zespołu, a także owoc współpracy z nim Teet) czy Black Sabbath (Hag Me, Hooch, ukazujący też The Melvins w roli mistrzów grunge'u (Set Me Straight), ale w większej dawce chaotyczny, bałaganiarski, ujawniający brak pomysłów (Spread Eagle Beagle ponad dziesięciominutowa, bezładna improwizacja na instrumentach perkusyjnych, Sky Pup - dziwna muzyka oparta na tanecznym rytmie, Honey Bucket - mało odkrywcze nawiązanie do thrashu spod znaku Metalliki).
Tytuł był hołdem dla słynnego maga - Houdiniego, a utwór Lizzy pokłonem dla aktorki Elizabeth Montgomery, gwiazdy popularnego w latach sześćdziesiątych serialu telewizynego Bewitched. Wersja winylowa płyty różniła się od kompaktowej i zawierała zamiast nagrania Spread Eagle Beagle jeszcze jedną
przeróbkę - Rocket Reducer No. 62 (Rama Lama Fa Fa Fa) zespołu MC5.
Minialbum Eggnog był zapisem koncertu.
W 1999 r. Melvins rozpoczynają współpracę z wytwórnią Ipecac (której właścicielem jest Mike Patton). Pierwszym dzieckiem tej współpracy jest wydanie trylogii: The Maggot (1999), The Bootlicker (1999) i The Crybaby (2000) oraz reedycje płyt wcześniejszych (m.in Gluey Porch Treatments). Miłość Melvins do eksperymentów ujawnia się na kolejnych albumach, Electroretard (2001) oraz Collossus of Destiny (2001) a również na wspólnym albumie ze znanym DJ-em – Lustmordem – Pigs of the Roman Empire (2004).
Uwieńczeniem współpracy Melvins z Jello Biafrą, wokalistą grupy Dead Kennedys, było wydanie dwóch albumów Never Breathe What You Can't See (2004) oraz Sieg Howdy! (2005) oraz szereg koncertów, w czasie których Kevin Rutmanis opuszcza zespół, a jego miejsce zajmuje Dave Scott Stone, występujący wcześniej sporadycznie jako drugi gitarzysta, w tym samym czasie zespół odbywa koncerty z Adamem Jonesem z zespołu Tool.
W 2006 Dale Crover potwierdza w wywiadzie przyjęcie do zespołu basisty i perkusisty zespołu Big Business. Od tego czasu zespół odbywa próby z dwoma perkusjami, chcąc stworzyć na scenie efekt "lustra" (Dale Crover jest prawo-, a Coady Willis leworęczny).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz