Adventures

Choć grupa ta powstała na początku 1984r, jej historia rozpoczęła się sześć lat wcześniej w Belfaście (Irlandia Północna). W tamtejszym zespole Starjets, grającym „powerpop” i punk, występowali Terry Sharpe (śpiew) i Pat Gribben (gitara). Po pewnym czasie postanowili oni szukać szczęścia na londyńskiej scenie pubowej; w ten sposób powstała formacja Adventures, w której skład weszli, oprócz wymienionych dwóch muzyków, żona Gribbena Eileen (śpiew), Gerard „Spud” Murphy (gitara), Tony Ayre (gitara basowa) oraz Paul Crowder (perkusja).

 Kontrakt z wytwórnią Chrysalis przyniósł minimalne sukcesy na listach przebojów w latach 1984-85, wskutek czego zespół wziął „urlop”, by przemyśleć dalsze kroki. Owocem nowej umowy z firmą Elektra Records był album The Sea Of Love, który zebrat dość przychylne recenzje; pochodzący z .niego singel „Broken Land" wszedł do Top 20 w Wielkiej Brytanii.

 Choć zespół próbował zdyskontować ten sukces, „Down In The Sea Of Love” nie dotarł nawet do pierwszej czterdziestki, a w dalszej karierze grupy nie zdarzyło się nic godnego wzmianki.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Another Silent Day/Happy Depression	Adventures	08.1984	71[5]	-	Chrysalis CHS 2000	[written by Gribbon, Sharpe][produced by Steve Harvey]
Send My Heart/These Children	Adventures	11.1984	62[8]	-	Chrysalis CHS 2001	[written by P. Gribben][produced by Bob Sargeant]
Feel The Raindrops/Nowhere Near Me	Adventures	06.1985	58[6]	-	Chrysalis AD 1	[written by P. Gribben][produced by Gary Bell]
Two Rivers/Love In Chains	Adventures	10.1985	96[2]	-	Chrysalis ADV 1	[written by P. Gribben][produced by Garry Bell, The Adventures]
Broken Land/Don't Stand On Me	Adventures	03.1988	20[12]	95[3]	Elektra EKR 69	[written by P. Gribben][produced by Garry Bell, Pete Smith]
Drowning In The Sea Of Love/Stay Away	Adventures	07.1988	44[4]	-	Elektra EKR 76	[written by P. Gribben][produced by Pete Smith]
One Step From Heaven/The Trip To Bountiful (When The Rain Comes Down)	Adventures	10.1988	82[3]	-	Elektra EKR 80	[written by P. Gribben][produced by Pete Smith]
Raining All Over The World/Straight To Heaven	Adventures	06.1992	68[1]	-	Polydor PO 211	[written by P. Gribben][produced by Pat Collier

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
The Sea Of Love	Adventures	05.1988	30[10]	144[9]	Elektra EKT 45	[produced by Pete Smith, Gary Bell]
Trading Secrets with the Moon	Adventures	03.1990	64[1]	-	Elektra EKT 63	[produced by Clive Langer & Alan Winstanley]

D:Ream

Londyński zespół popowo-taneczny, który z klubów zawędrował aż do audycji "dziennego" radia, odnosząc kilka wielkich sukcesów na listach przebojów.

Pierwotny skład tworzyli: Al Mackenzie (właśc. Alan Mackenzie. ur. 31.10.1968 r. w Edynburgu, Szkocja) oraz Peter Cunnah (ur. 30.08.1966 r. w Derry w Irlandii Pin.; ex-Tie The Boy, Baby June). Pierwszy występ zespołu odbył się w JFK Bar przy Great Portland Street w Londynie, w lutym 1992 r. Cztery miesiące później wytwórnia Rhythm King wydała debiutancki singel D:Ream "UR The Best Thing" (ortografia a la Prince miała stać się znakiem rozpoznawczym grupy).

Choć utwór ten w prasie muzycznej nie zwrócił na siebie uwagi (gdy pewnego razu spytano członków grupy podczas wywiadu, kto jest ich ulubionym DJ-em. Mackenzie wymienił Steve'a Wrighta). Mackenzie i Cunnah stali się remikserami poszukiwanymi przez, muzyków mainstreamowych (takich jak Deborah Harry, RM czy Duran Duran). Po pewnym czasie "UR The Best Thing" oraz następny singel "Things Can Only Get Better" na skutek rosnącej popularności D:Ream doczekały się wznowień.

Debiutancki album duetu, wydany w sierpniu 1993 r., prasa muzyczna skrytykowała. Mackenzie też nie wydawał się zadowolony z nowego, bardziej popowego brzmienia. W październiku 1993 r. ogłosił, że odchodzi z D:Ream i wraca do pracy DJ-a. Wkrótce po tym odgrzany utwór "Things Can Only Get Better" powrócił na długo do czołówki brytyjskich popowych list przebojów. Dało to powody do drwiących komentarzy ze strony przedstawicieli sceny tanecznej, z której przecież, grupa się wywodziła.

Członkowie zespołu Pressure Of Speech stwierdzili nawet, iż piosenka ta ma taki potencjał, ze "będzie pewnie hymnem następnej konferencji partii konserwatywnej". Mackenzie zdążył wtedy rozpocząć karierę solową pod szyldem Kitsch In Sync (Jazz Ma Ass wydany nakładem Global Grooves w 1994 r.). Prowadzony już tylko przez Petera Cunnaha D:Ream wrócił na scenę muzyczną w 1995 r. wprowadzając na rynek cztery przebojowe single (w tym nr 1 w Anglii - "Things Can Only Get Better"), a ich album World zdobył tytuł platynowej płyty.

Napisany przez Petera i Tima Hegarty, pochodzący z albumu World - "Shoot Me With Your Love" zawiera także remiksy Loveland, Juniora Vasqueza, Ashleva Casselle (Daydreamer) i D:Ream. Kiedy Al Mackenzie opuścił grupę, by skoncentrować się na swojej karierze DJ-a, Peter zatrudnił aż sześciu muzyków do wyprzedanej do ostatniego biletu trasie koncertowe] w Wielkiej Brytanii.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
U R the Best Thing	D:Ream	07.1992	72[1]	-	FXU MAG 1011	[written by Peter Cunnah][produced by Peter Cunnah,Tom Frederikse]
Things Can Only Get Better	D:Ream	01.1993	24[5]	-	Magnet MAG1010	[written by J. Petrie, P. Cunnah][produced by D:Ream, Tom Frederickse]
U R the Best Thing	D:Ream	04.1993	19[8]	-	Magnet MAG 1011	[written by Peter Cunnah][produced by Peter Cunnah,Tom Frederikse]
Unforgiven	D:Ream	07.1993	29[3]	-	Magnet MAG 1016	[written by A. Mackenzie, P. Cunnah][produced by D:Ream, Tom Frederickse]
Star / I Like It	D:Ream	10.1993	26[4]	-	Magnet MAG 1019	[written by Peter Cunnah][produced by D:Ream, Tom Frederickse]
Things Can Only Get Better	D:Ream	01.1994	1[4][16]	-	Magnet MAG 1020	[written by J. Petrie, P. Cunnah][produced by Peter Cunnah,Tom Frederikse]
U R the Best Thing	D:Ream	03.1994	4[11]	-	Magnet MAG 1021	[written by Peter Cunnah][produced by Peter Cunnah,Tom Frederikse]
Take Me Away	D:Ream	06.1994	18[6]	-	Magnet MAG 1025	[written by Peter Cunnah][produced by Peter Cunnah,Tom Frederikse]
Blame It On Me	D:Ream	09.1994	25[6]	-	Magnet MAG 1027	[written by Peter Cunnah][produced by Peter Cunnah,Tom Frederikse]
Shoot Me With Your Love	D:Ream	07.1995	7[15]	-	Magnet MAG 1034	[written by Peter Cunnah, Tim Hegarty][produced by D:Ream, Tom Frederikse]
Party Up The World	D:Ream	09.1995	20[12]	-	Magnet MAG 1037	[written by Peer,Peter Cunnah][produced by D:Ream, Tom Frederikse]
The Power (Of All The Love In The World)	D:Ream	11.1995	40[4]	-	Magnet MAG 1039	[written by Peter Cunnah][produced by D:Ream, Tom Frederikse]
Things Can Only Get Better	D:Ream	05.1997	19[11]	-	Magnet MAG 1050	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
D:Ream On Volume 1	D:Ream	10.1993	5[52]	-	Magnet 4509-93371-1	[produced by D:Ream & Tom Frederikse]
World	D:Ream	09.1995	5[6]	-	Magnet 0630 11796 2	[silver-UK][produced by D:Ream & Tom Frederikse]

General Fiasco

 General Fiasco to niezależna grupa rockowa z Bellaghy w Irlandii Północnej . Od ich powstania w 2006 roku koncertowali z Little Comets , Fighting With Wire , The Wombats , One Night Only , The Pigeon Detectives , The Enemy , Jet oraz Kids in Glass Houses . Wydali swój debiutancki album "Buildings" 22 marca 2010 roku w Infectious Records, a 30 lipca 2012 roku wydali swój drugi album " Unfaithfully Yours" dla  Dirty Hit .

Zespół General Fiasco   już kilka miesięcy po sformowaniu zagrał na festiwalu Glasgowbury (nie mylić z Glastonbury). Co więcej, w niedługim czasie zaczął supportować takie grupy jak The Wombats czy The Enemy.
Kolejne znaczące występy to Oxegen i Reading. Wydawać by się mogło, że po tak przebojowym starcie duża płyta ukaże się już w 2008, kiedy to ukazał się też pierwszy singiel grupy, zatytułowany „Rebel Get By”. Stało się jednak inaczej: album „Buildings” ukazuje się dopiero w marcu 2010. W międzyczasie w 2009 roku piosenka „Something Sometime” dociera drugiego miejsca w UK Indie Chart.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
We Are The Foolish	General Fiasco	10.2009	176[1]	-	Infectious INFECT 106S	-
Ever So Shy	General Fiasco	03.2010	87[3]	-	Infectious INFECT 113	[produced by Neal Calderwood]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Buildings	General Fiasco	04.2010	77[1]	-	Infectious INFECT 110	[produced by Neal Calderwood]

Ronnie Carroll

Ronnie Carroll (prawdziwe nazwisko: Ronald Cleghorn) urodził się 18 sierpnia 1934 roku w północnoirlandzkim Belfaście. Już w młodym wieku dał się poznać jako genialny naśladowca takich gwiazd murzyńskiej muzyki, jak Nat Cole. Dla zwiększenia efektu malował twarz na czarno, czym zasłużył na przydomek The Minstrel (od słynnej w tym czasie grupy Black & White Minstrels). Dość szybko zagościł na deskach brytyjskich teatrów oraz w telewizji, a szczególnie często zobaczyć można go było w cotygodniowym show That Was The Week That Was. Podczas pracy na estradzie poznał swoją przyszłą żonę Millicent Martin. Karierę wokalną Ronniego otworzyło wydanie w 1956 roku singla My Believing Heart, ale dopiero utwór Walk Hand In Hand (1956) zyskał mu uznanie publiczności.

W 1962 roku wybrany został przez BBC do reprezentowania Wielkiej Brytanii w Konkursie Piosenki Eurowizji. Po długiej serii drugich miejsc zajmowanych przez ten kraj w ESC Ronniemu i jego Ring-a-ding girl, kompozycji Syda Cordella do słów Stana Butchera, udało się zająć czwartą pozycję. Identyczny wynik osiągnęło Say wonderful things, którym artysta otworzył 8 Konkurs Eurowizji w 1963 r., organizowany na jego ojczystej ziemi, w Londynie. Utwór Philipa Greena i Normana Newella, wykonany z niemałą finezją w towarzystwie trzech uroczych dziewcząt, zyskał 28 głosów, w tym po pięć od jury z Hiszpanii i Norwegii. Nie wystarczyło to jednak do sięgnięcia po Grand Prix, które w tym roku po burzliwym głosowaniu przypadło po raz pierwszy w historii Duńczykom. Ronnie Carrol pozostał mimo to jedynym brytyjskim artystą, który na eurowizyjnej scenie zaprezentował się dwa razy z rzędu, a w swoim czasie był również pierwszym, któremu udział w ESC zaproponowano po raz drugi.

Zarówno Say wonderful things (1963), jak i Roses Are Red (My Love) (1962) znalazły się w pierwszej dziesiątce brytyjskiego zestawienia, ale na tym szczęśliwa passa Ronniego zdawała się kończyć. Kolejno nagrywane utwory nie zyskiwały większego zainteresowania, a na domiar złego w gruzach legło jego małżeństwo.

 Na początku lat 70-tych wokalista zrywa z karierą muzyczną i wyjeżdża na Karaiby, gdzie poświęca się interesom. Zrażony niepowodzeniami i na tym polu wraca do Londynu, a swoje doświadczenie wykorzystuje jako menadżer muzyczny. Bliska znajomość z Rainbow Georgem skłoniła go w wyborach parlamentarnych w 2005 roku do poparcia radykalnej partii Vote For Yourself Rainbow Dream Ticket.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Walk Hand In Hand/ Sweet Heartaches	Ronnie Carroll with Wally Stott & His Orch	07.1956	13[8]	-	Philips PB 605	[written by Johnny Cowell]
The Wisdom Of A Fool/ Without Love	Ronnie Carroll	03.1957	20[2]	-	Philips PB 665	-
Footsteps/ Where Walks My True Love	Ronnie Carroll	04.1960	36[3]	-	Philips PB 1004	[written by B. Mann, H. Hunter][produced by Johnny Franz]
Ring-A-Ding Girl/ The Girls In Their Summer Dresses	Ronnie Carroll	02.1962	46[3]	-	Philips PB 1222	[written by Stan Butcher, Syd Cordell]
Roses Are Red (My Love)/ Wishing Star	Ronnie Carroll	08.1962	3[16]	-	Philips 326532BF	[written by Al Byron, Paul Evans]
If Only Tomorrow/ Think Of Her	Ronnie Carroll	11.1962	33[4]	-	Philips 326550BF	[written by W. McPherson, M. Terry][produced by Johnny Franz]
Say Wonderful Things/ Please Tell Me Your Name	Ronnie Carroll	03.1963	6[14]	91[4]	Philips 326574BF	[written by Norman Newell, Phil Green][produced by Johnny Franz]

James Galway

„Człowiek ze złotym fletem” przyszedł na świat w Belfaście 8 grudnia 1939r. Karierę muzyczną rozpoczął będąc dzieckiem od gry na flażolecie, a mając zaledwie 10 lat wygrał konkurs muzyczny w swoim rodzinnym mieście. Studiował w Royal Collage of Music oraz Guihall School of Music and Drama w Londynie, a także w Paryskim Konserwatorium, będąc uczniem Jeana-Pierrea Rampala.


Wygrał konkurs na głównego flecistę orkiestry Filharmoników Berlińskich i grał w tym zespole pod kierownictwem Herberta von Karajana od 1969 do 1975. Jego odejście i rozpoczęcie kariery solowej było dla wszystkich zaskoczeniem. Był to zdecydowanie trafny wybór. Od tego czasu James wiele podróżował koncertując oraz oferując lekcje gry na flecie. Tak jak jego profesor Jean-Pierre Rampal stał się jednym z pierwszych flecistów, którzy przywrócili fletowi rolę instrumentu solowego. Zyskał niesamowitą renomę w świecie, kompozytorzy tacy jak J. Rodrigo czy Malcolm Arnold zadedykowali mu niektóre ze swoich dzieł.

 W krótkim czasie zyskał sławę światową. Specjaliści wskazując na źródła sukcesu Galwaya wymieniają zarówno wielki talent, jak i pracowitość, wykorzystywanie wszelkich środków technicznych, instynkt interpretacyjny. Galway ma w dorobku nagrania płytowe koncertów Mozarta, utworów J.S. Bacha, J.Ch. Bacha, Vivaldiego, Beethovena, Prokofjewa. W 1974 zawarł kontrakt na wyłączność nagrań z wytwórnią RCA, a w 1978 opublikował książkę An Autobiography. Królowa Elżbieta II nadała mu tytuł szlachecki w czerwcu 2001.

Jego udział w nagraniu ścieżki dźwiękowej do filmu „Władca Pierścieni” stał się również znaczący, gdyż film ten otrzymał Oskara. W roku 1977 został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego, a w 2001 otrzymał tytuł szlechecki. Obecnie Sir James Galway jest członkiem London Mozart Players oraz kontynuuje swoją karierę wraz ze swoją żoną Jeanne Galway, która również jest flecistką dając koncerty oraz lekcje na flecie.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Annie's Song/Serenade	James Galway	05.1978	3[13]	-	RCA Red Seal RB 5085	[written by J.Denver][produced by Ralph Mace]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
The Magic Flute of James Galway	James Galway	05.1978	43[6]	-	RCA Red Seal LRLI 5131	[produced by George Korngold]
Man with the Golden Flute	James Galway	07.1978	52[3]	-	RCA Red Seal LRLI 5127	[produced by George Korngold]
James Galway plays Songs for Annie	James Galway	09.1978	7[40]	-	RCA Red Seal LRLI 25 163	[produced by Ralph Mace]
Annie's Song	James Galway	03.1979	-	153[5]	RCA Victor 3061	-
Song of the Seashore	James Galway	12.1979	39[6]	-	Solar RL 25253	[produced by Ralph Mace]
Sometimes When We Touch	Cleo Laine/James Galway	05.1980	15[14]	150[6]	RCA PL 25296	[produced by Ralph Mace]
The James Galway Collection	James Galway	12.1982	41[8]	-	Telstar STAR 2224	-
In the Pink	James Galway & Henry Mancini/National Philharmonic Orchestra	12.1984	62[6]	-	RCA Red Seal RL 85315	[produced by Ralph Mace]
In Ireland	James Galway & The Chieftains	03.1987	32[5]	-	RCA Red Seal RL 85798	[produced by Ralph Mace/Paddy Moloney]
The Wind Beneath my Wings	James Galway & The Chieftains	12.1991	-	144[1]	RCA Victor 60 862 [US]	-
The Essential Flute of James Galway	James Galway	04.1993	30[6]	-	RCA Victor 74321133852	-
Little Angels	James Galway	05.1993	81[1]	-	-	-
I Will Always Love You	James Galway	02.1995	59[2]	-	RCA Victor 74321262212	[produced by Ralph Mace]
Classical Meditations	James Galway	07.1996	45[9]	-	RCA Victor 74321377312	-
Celtic Minstrel	James Galway & The Chieftains	07.1996	87[4]	199[1]	RCA Victor	-
Legends	James Galway & Phil Coulter	05.1997	131[3]	186[1]	RCA Victor 68776 [US]	[produced by Ralph Mace]
Wings of Song	James Galway	09.2004	45[6]	-	Deutsche Gramophon 4775236	[produced by Craig Leon]

Van Morrison

Właśc. George Ivan Morrison, ur. 31.08.1945 r. w Belfaście, Północna Irlandia. Muzyczne zainteresowania odziedziczył po ojcu, kolekcjonerze płyt jazzowych i bluesowych. Zadebiutował jako dwunastolatek w ambitnej skifflowej grupie Deannie Sands And The Javelins, z której przeszedł do The Monarchs - rozrywkowego comba mającego w repertuarze tematy soulowe i rhythm'n' bluesowe, Z zespołem tym występował w Szkocji, Anglii i Niemczech, gdzie po nagraniu singla z utworami "Bozoo Hully Gully" i "Twingy Baby" dla CBS, The Monarchs rozwiązali się. Doświadczenia z koncertowych tras (śpiew, saksofon, harmonijka ustna) okazały się bezcenne po powrocie Morrisona do Belfastu i dołączeniu do miejscowej grupy The Gamblers, znanej wkrótce jako Them. W 1965 r. wylansował wraz z nią single "Baby Please Don't Go" i "Here Comes The Night", a własna kompozycja "Gloria", z drugiej strony pierwszego z nich, miała stać się standardem rocka garażowego. Karierę zespołu utrudniały ciągle zmiany w składzie i niechęć Morrisona do podporządkowania się wymogom rynku pop music - postawa towarzysząca mu w całej późniejszej działalności.
Nagrane wraz z Them albumy potwierdziły jednak stylistyczną oryginalność wokalisty. Wersja "Its All Over Now Baby Blue" Dylana z longplaya Them Again zasłużenie uchodzi za jedną z najciekawszych interpretacji sławnego tematu.
Po wyczerpującym amerykańskim tournee w 1966 r. zespół rozwiązał się, ale wkrótce potem Morrison powrócił do Nowego Jorku za namową producenta Burta Bernsa. Owocem współpracy był temat "Brown-Eyed Girl" - żywiołowe wyznanie miłości, stylistycznie nawiązujące do klasycznych lokalnych grup murzyńskich. Singel trafił zasłużenie do pierwszej dziesiątki amerykańskich list przebojów, inspirując wydany pośpiesznie album Blowin' Your Mind. Morrison twierdził później, że płytę zmontowano ze studyjnego materiału nagrywanego z myślą o przyszłych singlach, stąd brak spójności. Przedwczesna śmierć Bernsa przerwała ciekawie zapowiadającą się współpracę i przez najbliższy rok Morrison równolegle z występami koncertowymi gromadził jedynie materiał na kolejny album. Płyta Astral Weeks wykazała korzyści płynące z obranej strategii. Wokalista zrealizował na niej w pełni nie ograniczone dyktatem rynku zamierzenia. Wraz z towarzyszącymi mu wirtuozami jazzu: Richardem Davisem, kontrabasistą Milesa Davisa i perkusistą Connie Kayem z Modern Jazz Quartet, Morrison stworzył mieniący się dźwiękowy gobelin, zainspirowany bluesem, soulem i muzyką gospel, daleki jednak od dosłownego naśladownictwa mistrzów tych gatunków. Dzięki wokalizie łączącej profesjonalizm z ekspresją płyta uchodzi za kamień milowy w dziejach rocka. Album Moondance był powrotem do bardziej konwencjonalnych gatunków. Zwarte, dynamiczne i jazzujące aranżacje stanowiły tło do coraz to nowszych poszukiwań piosenkarza. "Caravan", "Into The Mystic" i tytułowy temat (reminiscencja "Midnight Blue" jazzowego gitarzysty Kenny'ego Burrella) były zapowiedzią późniejszych dokonań Morrisona, ujawniając dominujący w jego kolejnych nagraniach ładunek optymizmu. Longplaye Van Morrison, His Band And The Street Choir i Tupelo Honey wyrażały odzyskany spokój wewnętrzny artysty spędzającego poślubne miodowe miesiące w leśnym zaciszu.
Pochodzące z albumów single "Domino" i "Wild Night" trafiły na amerykańską listę przebojów. Obie płyty nawiązywały do brzmienia soulowego, lansowanego z końcem lat 60. przez wytwórnię Stax, przy czym, o ile pierwsza skłaniała się ku rhythm'n'bluesowi, druga ujawniała fascynacje muzyką country. Oba nurty połączyły się na albumie St. Dominic's Preview - jednym z najbardziej enigmatycznych dokonań Morrisona. Płytę otwierał temat "Jackie Wilson Said" ekstatyczny hołd złożony wielkiemu pieśniarzowi soulowemu, wykonywany później przez Dexy's Midnight Runners - kolejne zaś utwory, przechodzące od rocka do jazzu, znalazły swą kulminację w dwóch długich kompozycjach wspartych kurantowym brzmieniem dwunastostrunowej gitary akustycznej: "Listen To The Lion" i "Almost Independence Day". W obu, wokalna improwizacja wykorzystująca szept, krzyk i pełną gamę środków ekspresji tworzyła iście upojny i hipnotyczny nastrój. Album Hard Not- To The Highway rozczarował potęgującą się stylistyczną niejednorodnością pomysłów Morrisona, który posłużył się na nim brzmieniem chóru Oakland Symphony Chamber Chorus, motywem z dziecięcego serialu Ulica Sezamkowa w temacie "Green" oraz ludowym standardem "Wilde Mountain Thyme" przemianowanym na "Purple Heather". Pomimo ciekawych utworów "Wild Love" i "Great Deception", płytę uznano za niekonsekwentną.
Nieugięty Morrison kontynuował eksperymenty na albumie It 's Too Late To Stop Now, koncertowej kompilacji z udziałem Caledonia Soul Orchestra. Oprócz uzupełnienia dyskografii o kolejne własne kompozycje, przypominał nowymi wersjami dorobek starych mistrzów: Sonny Boy Williamsona ("Take Your Hand Out Of Your Pocket"), Raya Charlesa ("I Believe To My Soul") i Bobby'ego Blanda ("Ain't Nothing You Can Do"'). Efektem był jeden z najlepszych nagranych na żywo albumów poświęconych muzyce rhythm'n'bluesowej. Zarejestrowana po nim płyta Veedon Fleece była pokłosiem spędzonego w 1973 r. w Irlandii twórczego urlopu. Atmosferę uduchowienia, dominującą w późniejszych nagraniach Morrisona, oddaje najpełniej temat "You Don't Pull No Punches But You Don't Push The River". Wyważone zastosowanie ludowych dętych instrumentów drewnianych wzmocniło sielski nastrój albumu, który - choć przyjęty z mieszanymi uczuciami - uchodzi dziś za zwornik późniejszej twórczości Morrisona. Po trzech latach milczenia muzyk powrócił nagraną wraz z Dr Johnem w sumie niedocenioną płytą A Period Of Transition. Album Wavelenghts, na którym wokaliście towarzyszył Peter Bardens, eks-organista Them, powitano optymistycznie. Nie odniósł wprawdzie sukcesów poprzednich płyt, za to wykonawcy udało się uniknąć dawnych pułapek i zaprezentować dojrzałą selekcję materiału muzycznego.
To samo dotyczyło płyty Into The Music, zawierającej rozkołysany temat "Bright Side Of The Road", pierwszy z singlowych przebojów Morrisona na listach brytyjskich. Na uwagę zasługiwały też "And The Healing Has Begun" - spojrzenie w przeszłość prowadzącą ku nowym dniom - oraz nostalgiczna wersja "It's All In The Game", przeboju Tommy'ego Sandsa z 1957 r. Choć dominujące na płycie dynamiczne motywy soulowe sugerowały dalsze poszukiwania Morrisona na tej właśnie niwie. Into The Music miał być końcem pewnego stylistycznego okresu. Album Common One szedł w kierunku dalszej introspekcji, a rozbudowany temat "Somewhere In England", odwołujący się do poezji Wordswortha, Coleridge'a i T. S. Eliota, spolaryzował krytyków, z których jedni dostrzegali w gardłowych improwizacjach artysty magnetyzm, zaś inni pospolitą szarlatanerię.
Bardziej zdyscyplinowana płyta Beautiful Vision zyskała jednoznacznie pochlebne recenzje. Oprócz "Clearing Windows" - radosnego wspomnienia spędzonych w Belfaście młodzieńczych lat - zawierała kilka bogatych, refleksyjnych tematów, jak "Dweller On The Threshold" i "Across The Bridge Where Angels Dwell". W podobnym klimacie utrzymane były albumy Inarticulate Speech Of The Heart i A Sense Of Wonder. Literackie fascynacje Morrisona potwierdzały tematy "Rave Of John Donne" z pierwszego z nich i "Tore Down A La Rimbaud" z drugiego. Tytułowy utwór "A Sense Of Wonder" zapoczątkował cykl uduchowionych, nieco'surrealistycznych utworów z późniejszego, płodnego okresu twórczości artysty.
Wprawdzie koncertowy longplay Live At The Grand Opera House. Belfast oddał w nikłym stopniu emocjonalne związki Morrisona ze swym rodzinnym miastem, duchowe odrodzenie potwierdziła płyta No Guru, No Method, No Teacher. W temacie "Here Comes The Knight" (aluzja do "Here Comes The Night", największego obok "Glorii" przeboju Them) już sam tytuł nawiązywał do muzycznej przeszłości artysty. "A Town Called Paradise" było ciętą ripostą udzieloną imitatorom. "Tir Na Nóg" i "One Irish Rover" zapowiadały trwały romans z tradycją celtycką, potwierdzony płytą długogrającą Poetic Champions Compose. Mariaż miłości i religii - integralna część twórczości Morrisona lat 80. - znalazł pełny wyraz w kontemplacyjnym wyznaniu "Sometimes I Feel Like A Motherless Child", inspirującym później licznych wykonawców.
Po latach twórczych poszukiwań, Morrison stał się prawdziwą osobowością, a każda z kolejnych płyt była muzycznym wydarzeniem. Irish Heartbeat album nagrany wspólnie z tradycyjnym zespołem The Chieftains, był płytą radosną, lecz nie dorównującą intensywnością poprzednim. Temat tytułowy i "Celtic Rays" pochodziły z autorskiego dorobku muzyka, a najlepsze utwory: "She Moved Through The Fair" i "Carrickfergus" nawiązywały do ludowej klasyki. W 1988 r. Morrison osiadł znów w Londynie, a do udziału w trasie koncertowej zaprosił innego weterana brytyjskiego rhythm'n'bluesa, wokalistę i organistę Georgie Fame'a. Renesans rynkowej popularności muzyka potwierdził longplay Avalon Sunset, zaś singel z wykonywaną w duecie z Cliffem Richardem piosenką "Whenever God Shines His Light On Me" trafił do brytyjskiej Top 20, jako pierwszy od czasów sukcesów Them. Longplay łączył - jak i poprzednie duchowe wzloty ze wspomnieniami dni dzieciństwa, choć Morrison potrafił z równą biegłością komponować i wykonywać dojrzałe tematy miłosne, jak "Have I Told You Lately That I Love You".
Płyta Enlightenment (nominowana do nagrody Grammy w kategorii albumów) wzbudziła znaczne zainteresowanie, mimo tradycyjnego dystansu i wyniosłości, z jaką wykonawca traktował doczesny światek pop biznesu. Stylistycznie prezentowała różnorodność, poczynając od rhythm'n'bluesowego tematu "Real Real Gone", pierwotnie przeznaczonego na Common One, poprzez gospel, aż do motywów autobiograficznych w "Days Before Rock 'N' Roll", poświęconych odkryciu twórczości Raya Charlesa i Little Richarda za pośrednictwem fal radiowych.
Rok 1991 przyniósł kolejną dość niezwykłą współpracę, tym razem z Tomem Jonesem. Jedna z nagranych wspólnie piosenek, "Carrying A Torch", trafiła w zmienionej wersji na album Morrisona Hymns To The Silence. To podwójne wydawnictwo potwierdziło spectrum muzycznych możliwości artysty, jednak krytyka, doceniając doniosłość zamierzenia, kwestionowała egocentryzm artysty. Morrison, którego pogarda dla prasy stała się wręcz legendarna, będzie i tak robił swoje, choć połączenie jego muzycznej wielkości z impertynenckim charakterem jest z psychologicznego punktu widzenia prawdziwie intrygującym zjawiskiem. Wszystko to schodzi jednak na drugi plan w zestawieniu z imponującym twórczym dorobkiem muzyka. Już dziś jego pełna dyskografia stanowi ewenement w dziejach rocka, a przecież Van nie powiedział jeszcze ostatniego słowa, czego dowód stanowi choćby jego ostatnia propozycja How Long Has This Been Going On?

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Brown -eyed girl/Goodbye baby [Baby goodbye]	Van Morrison	07.1967	-	10[16]	Bang 545	[written by Van Morrison][produced by Bert Berns]
Ro Ro Rosey/Chick-A-Boom	Van Morrison	11.1967	-	107[2]	Bang 552	[written by Van Morrison][produced by Bert Berns]
Come running/Crazy love	Van Morrison	04.1970	-	39[8]	Warners WB 7383	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Domino /Sweet Janine	Van Morrison	11.1970	-	9[12]	Warners WB 7434	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Blue money/Sweet thing	Van Morrison	02.1971	-	23[12]	Warners WB 7462	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Call me up in dreamland/Street choir	Van Morrison	06.1971	-	95[2]	Warners WB 7488	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Wild night/When that eveningsun goes down	Van Morrison	10.1971	-	28[11]	Warners WB 7518	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison, Ted Templeman]
Tupelo honey/Startinh a new life	Van Morrison	01.1972	-	47[8]	Warners WB 7543	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison, Ted Templeman]
[Straight to your heart] Like a cannonball/Old old Woodstock	Van Morrison	04.1972	-	119[2]	Warner 7573	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison, Ted Templeman]
Jackie Wilson said [I' m in heaven when you smile]/You' ve got the power	Van Morrison	08.1972	-	61[6]	Warners WB 7616	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Redwood tree/Saint Dominic' s Preview	Van Morrison	10.1972	-	98[2]	Warners WB 7638	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Gypsy/Saint Dominic's preview	Van Morrison	01.1973	-	101[4]	Warner 7665	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison, Ted Templeman]
Moon dance/Cold wind in August	Van Morrison	11.1977	-	92[4]	Warner WBS 8450	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Wavelenght /Checkin' in out	Van Morrison	09.1978	-	42[11]	Warner WBS 8661	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Bright side on the road/Rolling Hills	Van Morrison	09.1979	63[3]	110[1]	Warner WBS 49086	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Tore down a La Rimbaud/Haunts of ancient peace	Van Morrison	03.1985	-	101[4]	Mercury 880669	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Have i told you lately [That i love you]/Contacting my angel	Van Morrison	06.1989	74[1]	-	Polydor VAN S 1 [UK]	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Whenever god shines his light/I' d love to write another love songs	Van Morrison & Cliff Richard	11.1989	20[6]	-	Polydor VAN S 2 [UK]	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Gloria /It must be you [live]	Van Morrison & John Lee Hooker	05.1993	31[3]	-	Polydor VAN S 11 [UK]	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Have i told you lately [That i love you]	Chieftains With Van Morrison	03.1995	71[2]	-	RCA 74321271702 [UK]	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Days like this/I Don't Want to go on Without You	Van Morrison	06.1995	65[4]	-	Exile VANCD 12 [UK]	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
No religion/Have i told you lately	Van Morrison	11.1995	54[4]	-	Exile 5774892 [UK]
That' s life/Moondance [live]	Van Morrison with Georgie Fame	02.1996	111[3]	-	Verve 5762052 [UK]	[written by Dean Kay and Kelly Gordon]
The healing game/Full force game ' 96	Van Morrison	02.1997	46[4]	-	Exile 5733912 [UK]	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Rough god goes riding/The healing game	Van Morrison	04.1997	168[1]	-	Polydor 573 933-4	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Precious time/Jackie Wilson said/Call me up in dreamland [live]	Van Morrison	02.1999	36[6]	-	Pointblank POBD 14	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Back on top/John Brown' s body/I' m ready	Van Morrison	05.1999	69[3]	-	Pointblank POBD 15	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
The Philosopher' s stone/These dreams of you/Raincheck	Van Morrison	08.1999	171[1]	-	Pointblank POBD 16
I wanna go home	Van Morrison with Lonnie Donegan & Chris Barber	02.2000	95[1]	-	Venture VEND9
Let' s talk about us	Van Morrison & Linda Gail Lewis	09.2000	85[1]	-	Pointblank POBD 18
Hey Mr DJ	Van Morrison	05.2002	58[2]	-	Exile 5705962	[written by Van Morrison][produced by Van Morrison]
Meet Me In The Indian Summer	Van Morrison	08.2002	116[1]	-	-
Brown Eyed Girl	Van Morrison	05.2013	60[5]	-	Sony Music GBF 069090126

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Blowin' your mind	Van Morrison	10.1967	-	182[7]	Bang 218	[produced by Bert Berns]
Moondance	Van Morrison	03.1970	32[2]	29[22]	Warner 1835	[3x-platinum-US][produced by Lewis Merenstein , Van Morrison]
His band and The Street Choir	Van Morrison	12.1970	18[6]	32[17]	Warner 1884	[produced by Van Morrison]
Tupelo honey	Van Morrison	10.1971	-	27[24]	Warner 1950	[gold-US][produced by Van Morrison,Ted Templeman]
Saint Dominic' s Preview	Van Morrison	08.1972	-	15[28]	Warner 2633	[produced by Van Morrison,Ted Templeman]
Hard nose the highway	Van Morrison	08.1973	22[3]	27[19]	Warner 2712	[produced by Van Morrison]
T.B. Sheets	Van Morrison	01.1974	-	181[4]	Bang 400 [US]	[produced by Bert Berns]
It' s too late to stop now	Van Morrison	03.1974	167	53[17]	Warner 2760	[silver-UK][produced by Van Morrison, Ted Templeman]
Veedon Fleece	Van Morrison	11.1974	41[1]	53[10]	Warner 2805	[silver-UK][produced by Van Morrison]
A period of transition	Van Morrison	05.1977	23[5]	43[11]	Warner 2987	[produced by Van Morrison, Dr. John]
Wavelenght	Van Morrison	10.1978	27[6]	28[23]	Warner 3212	[silver-UK][produced by Van Morrison]
Into the music	Van Morrison	09.1979	21[9]	43[13]	Warner 3390	[silver-UK][produced by Van Morrison, Mick Glossop]
Common one	Van Morrison	09.1980	53[3]	73[10]	Warner 3462	[produced by Van Morrison]
Beautiful vision	Van Morrison	03.1982	31[14]	44[11]	Warner 3652	[produced by Van Morrison]
Inarticulate speech of the heart	Van Morrison	04.1983	14[8]	116[8]	Mercury MERL 16 [UK]	[produced by Van Morrison]
Live at The Grand Opera House	Van Morrison	03.1984	47[4]	-	Mercury MERL 36 [UK]	[produced by Van Morrison]
A sense of wonder	Van Morrison	03.1985	25[5]	61[17]	Mercury 822 895	[produced by Van Morrison]
No guru,no method,no teacher	Van Morrison	08.1986	27[5]	70[13]	Mercury 830 077	[produced by Van Morrison]
Poetic champions compose	Van Morrison	10.1987	26[6]	90[22]	Mercury 832 585	[produced by Van Morrison]
Irish heartbeat	Van Morrison & The Chieftains	07.1988	18[7]	102[13]	Mercury 834 496	[produced by Van Morrison, Paddy Moloney]
Avalon Sunset	Van Morrison	07.1989	13[14]	91[39]	Mercury 839 262	[gold-UK][gold-US][produced by Van Morrison]
The best of Van Morrison	Van Morrison	05.1990	4[20]	41[242]	Mercury 841 970	[4x-platinium-US][gold-UK][produced by Bert Berns, Lewis Merenstein, Van Morrison, Dick Rowe, Ted Templeman]
Enlightenment	Van Morrison	11.1990	5[14]	62[25]	Mercury 847 100	[gold-UK][produced by Van Morrison]
Hymns to the silence	Van Morrison	10.1991	5[6]	99[17]	Polydor 849 026	[gold-US][silver-UK][produced by Van Morrison]
The best of Van Morrison Volume 2	Van Morrison	03.1993	31[7]	176[3]	Polydor 517 761	[produced by Van Morrison]
Too long in exile	Van Morrison	06.1993	4[9]	29[16]	Polydor 519 919	[silver-UK][produced by Van Morrison]
A night in San Francisco	Van Morrison	06.1994	8[5]	125[4]	Polydor 521 290	[produced by Van Morrison]
Days like this	Van Morrison	07.1995	5[30]	33[16]	Polydor 527 307	[gold-UK][gold-US][produced by Van Morrison]
How long has this been going on	Van Morrison with Georgie Fame & Friends	01.1996	76[3]	55[11]	Verve 529 136	[produced by Van Morrison & Georgie Fame]
The healing game	Van Morrison	03.1997	10[16]	32[16]	Polydor 537 101	[silver-UK][produced by Van Morrison]
The philosopher' s stone	Van Morrison	07.1998	20[6]	87[4]	Polydor 531 789	[produced by Van Morrison]
Back on top	Van Morrison	03.1999	11[34]	28[20]	Pointblank 47 148	[gold-UK][gold-US][produced by Van Morrison]
The skiffle sessions-Live in Belfast	Van Morrison with Lonie Donegan & Chris Barber	01.2000	14[6]	-	Venture CDVE 945	[produced by Van Morrison]
You win again	Van Morrison & Linda Gail Lewis	10.2000	34[6]	161[2]	Pointblank 50 258	[produced by Van Morrison]
Down the road	Van Morrison	05.2002	6[7]	25[12]	Exile 589 177	[silver-UK][Producer - Van Morrison]
What's wrong with the picture	Van Morrison	11.2003	43[7]	32[10]	Blue Note 90 167	[Producer - Van Morrison]
Magic time	Van Morrison	05.2005	3[10]	25[13]	Exile 004 662	[produced by Van Morrison]
Pay The Devil	Van Morrison	03.2006	8[8]	26[2]	Exile 9876290 [UK]	[produced by Van Morrison]
At The Movies	Van Morrison	02.2007	17[7]	35[14]	EMI 3842242	[silver-UK][produced by Van Morrison, Roger Waters, Nick Griffiths, Paddy Moloney, Robbie Robertson, Dick Rowe, Ted Templeman]
The Best of Van Morrison Volume 3	Van Morrison	06.2007	23[3]	149[1]	EMI 3789682 [UK]	[produced by Van Morrison]
Still on Top - The Greatest Hits	Van Morrison	11.2007	2[12]	48[26]	Exile 1747483 [UK]	[produced by Van Morrison]
Keep It Simple	Van Morrison	03.2008	10[7]	10[10]	Exile 1762683 [UK]	[produced by Van Morrison]
Astral Weeks Live at the Hollywood Bowl (Live)	Van Morrison	02.2009	61[3]	33[4]	EMI 6934232 [UK]	[produced by Van Morrison]
Born to Sing: No Plan B	Van Morrison	10.2012	15[3]	10[1]	Blue Note 6234912 [UK]	[produced by Van Morrison]
Duets: Re-working the Catalogue	Van Morrison	03.2015	5[12]	23[4]	RCA 88875068442 [UK]	[produced by Van Morrison, Don Was, Bob Rock]
The Essential	Van Morrison	09.2015	33[2]	-	Legacy 88875141712 [UK] [UK]	-
Astral Weeks	Van Morrison	11.2015	55[1]	-	Rhino 0081227952310 [UK]	-