Joe Loss

Joshua Alexander "Joe" Loss  (ur.22 czerwca 1909r - zm. 6 czerwca 1990r) był brytyjskim muzykiem popularnym w erze british dance band i był założycielem Joe Loss Orchestra. 

Loss urodził  się w Spitalfields w Londynie , najmłodszym z czworga dzieci. Jego rodzice, Izrael i Ada Loss, byli rosyjskimi Żydami. Jego ojciec był stolarzem, który zajmował się meblami biurowymi. Uczęszczał  do Jews' Free School, Trinity College of Music i London College of Music (obecnie część University of West London ). Rozpoczął naukę gry na skrzypcach w wieku 7 lat, a później grał na skrzypcach w Tower Ballroom , Blackpool, a także z Oscarem Rabinem .

Loss rozpoczął współpracę z zespołem na początku lat 30-tych., pracując w sali balowej Astoria Ballroom i wkrótce zaczął grać w Kit-Cat Club . W 1934 r. przekroczył próg  Holborn Empire, ale w tym samym roku przeniósł się z powrotem do sali balowej Astoria, gdzie prowadził dwunastoosobowy zespół. Wraz z nadawaniem, nagrywaniem i dorocznymi trasami koncertowymi oraz pracą rezydentów zespół stał się bardzo popularny w ciągu najbliższych kilku lat.

Córka Lossa, Jennifer, była żoną brytyjskiego budowniczego autokarów Roberta Jankla .


Joe Loss Orchestra była jedną z najbardziej utytułowanych wykonawców ery big-bandów w latach czterdziestych, z hitami, jak "In the Mood". W 1961 roku mieli hit   "Wheels-Cha Cha", wersją hitu String-A-Longs " Wheels ". Inne hity to " The Stripper " Davida Rose'a z 1958 i "March of the Mods (The Finnjenka Dance)" z 1964 roku.

W kwietniu 1951 roku Elizabeth Batey , wokalistka orkiestry Joe Lossa, upadła i złamała szczękę. Joe bardzo potrzebował zastępstwa i pamiętał przesłuchanie Rose Brennan w radiu podczas wizyty w Irlandii. W ciągu kilku dni zlokalizował ją i, po tygodniu, była w Manchesterze na próbie z zespołem. Została z Lossem przez piętnaście lat, zanim zrezygnowała z show-biznesu w połowie lat sześćdziesiątych. Napisała wiele piosenek, które nagrała z Joe Lossem pod imieniem Marella, oraz współtworzyła piosenki z Johnem Harrisem. Wokalistą  orkiestry od 1955 roku był Ross MacManus (ojciec Elvisa Costello )  i Larry Gretton.

Orkiestra Joe Lossa działała pod muzycznym kierownictwem Todda Millera, który był wokalistą zespołu przez 19 lat przed śmiercią Lossa. W 1989 r. Joe Loss stał się zbyt chory, by podróżować, a w 1990 r. powierzył kierownictwo najdłużej działającemu członkowi zespołu, puzonistom i menadżerowi zawodowemu wielu dekad, Samowi Watmoughowi i Toddowi. Orkiestra działa nieprzerwanie od 1930 roku, a w 2015 roku obchodziła 85. rocznicę powstania.

Loss zmarł  6 czerwca 1990 r. i został pochowany na Cmentarzu Żydowskim Bushey w Hertfordshire.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Wheels - Cha Cha/Latino - Cha Cha	Joe Loss And His Orchestra	07.1961	21[21]	-	HMV POP 880	[written by Norman Petty]
Sucu-Sucu/Give Me My Ranch	Joe Loss And His Orchestra	10.1961	48[1]	-	HMV POP 937	[written by Rojas]
The Maigret Theme/Along The Boulevard	Joe Loss And His Orchestra	04.1962	20[10]	-	HMV POP 995	[written by Grainer]
Must Be Madison/Miss Madison	Joe Loss And His Orchestra	11.1962	20[13]	-	HMV POP 1075	[written by Woodman]
March Of The Mods (Finnjenka Dance)/Tango '65	Joe Loss And His Orchestra	11.1964	31[7]	-	HMV POP 1351	[written by Carr]
EP.
Dancing Time For Dancers	Joe Loss And His Orchestra	12.1961	17[3]	-	HMV	-
Latin Style	Joe Loss And His Orchestra	01.1962	19[1]	-	HMV 7EG 8725	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
All Time Party Hits	Joe Loss And His Orchestra	10.1971	-	20[10]	MFP 5227	-