Jesus Jones

JESUS JONES
grupa brytyjska. Utworzona w październiku 1988 w Londynie. Skład: Mike Edwards (właśc. Michael James Edwards; 22.06.1964, Londyn) - voc, g, sampling, Jerry De Borg (30.10.1963, Kentish Town, Londyn) - g, Barry D (właśc. Iain Richard Foxwell Baker; 29.09.1965, Carshalton, Surrey) -k, sampling, programowanie komputerów muzycznych), Al Jaworski (właśc. Alan Doughty; 31.01.1966. Plymouth, Devon) - b, Gen (właśc. Simon Matthews; 23.04.1964, Devizes. Wiltshire) - dr.
Wszyscy oprócz Barry'ego D współpracowali ze sobą już wcześniej - w formacji Camouflage.
We wrześniu 1988 Edwards, De Borg, Jaworski i Gen wyjechali razem na wakacje do Hiszpanii. Rozgoryczeni niepowodzeniami Camouflage rozważali decyzję o rozwiązaniu zespołu. 

Edwards zaproponował wówczas utworzenie nowej grupy - Jesus Jones (nazwa była zestawieniem popularnego hiszpańskiego imienia i popularnego angielskiego nazwiska) oraz odejście wraz z nią od konwencjonalnego rocka ku repertuarowi bardziej nowoczesnemu, z pogranicza hardcore'u i muzyki tanecznej spod znaku techno czy house, tworzonej z użyciem nie tylko tradycyjnych instrumentów, ale też komputerów i samplerów.
 

Po powrocie do Londynu zwerbowali Barry'ego D i kosztem zaledwie stu dwudziestu pięciu funtów nagrali pierwszy utwór w nowej konwencji - Info Freako. Bez trudu zainteresowali nim szefów wytwórni EMI i w grudniu 1988 podpisali kontrakt z jej filią - Food.
Wydany w lutym 1989 singel Info Freako był wielkim przebojem, popularność zyskały tez następne. Never Enough i Bring It On Down. W lipcu grupa odbyła pierwsze tournee po kraju, w sierpniu wzięła z powodzeniem udział w festiwalu w Reading.
 

We wrześniu trafił na rynek album Liquidizer , w ciągu kilku miesięcy sprzedany w pięćdziesięciu tysiącach egzemplarzy. Podsumowywał pierwszy okres w działalności formacji. Fascynował zwłaszcza umiejętnym połączeniem ostrego rocka i techno oraz pomysłowym posłużeniem się techniką samplingu (cytaty z twórczości artystów tak różnych, jak Sonic Youth, Sonny Boy Williamson i Mel And Kim, np. Move Mountains, All The Answer, Too Much To Learn, Someone To Blame. Raził trochę monotonią użytych środków wyrazu.
 

W lutym 1990 grupa dała kilka koncertów charytatywnych w Rumunii, w marcu odbyła trasę po Europie wraz z The Cramps, w kwietniu grała w Australii i Japonii. W sierpniu po raz drugi została zaproszona do udziału w festiwalu w Reading. We wrześniu udała się do Stanów Zjednoczonych i Kanady (na plakatach reklamowano ją jako formację z Manchesteru, czym była oburzona).
Wszystkie single wydane w tym roku były przebojami: Real Real Real, Right Here Right Now , International Bright Young Thing. W styczniu 1991 trafił na rynek album Doubt, nagrany w siedem dni w maju poprzedniego roku, wyprodukowany głównie przez Edwardsa, promowany singlem Who? Where? Why?.
 

Już w pierwszym tygodniu sprzedaży został on sklasyfikowany na pozycji pierwszej list bestsellerów w Wielkiej Brytanii, później odniósł też sukces na rynku amerykańskim (gdzie wielką popularność zdobyła piosenka Right Here Right Now). Jego łączny nakład przekroczył z czasem cztery miliony egzemplarzy. Był dziełem bardziej urozmaiconym niż poprzednia płyta, bogatszym melodycznie (np. Welcome Back Victoria, jakby nawiązanie do piosenki Dear God zespołu XTC, a także International Bright Young Thing, próba przywołania atmosfery twórczości The Beatles), ale nie tracącym zdecydowanie rockowej ostrości wyrazu (np. Trust Me, a także Stripped z samplowanymi odgłosami wypadku ulicznego). Większego znaczenia nabrały w muzyce Jesus Jones komputery i samplery, mniejszego inne instrumenty - głównym wykonawcą stał się Edwards.
 

W styczniu 1992 grupa wzięła udział w wielkim festiwalu Rock In Rio w Brazylii. Wiosną tego roku odbyła kolejną trasę po Europie. Długo pracowała nad nowym repertuarem. Nagrywała go trzy miesiące w domowym studiu Edwardsa. Album Perverse ukazał się dopiero w styczniu 1993. Był eksperymentem - pierwszą rockową płytą nagraną w całości z pomocą komputerów, bez użycia żadnych innych instrumentów. Był zarazem następnym krokiem ku muzyce bogatszej, bardziej różnorodnej, o urzekających melodiach (np. piosenka From Love To War porównywana do przebojów The Beatles), porywających rockowych riffach (np. temat kojarzący się z Achilles' Last Stand Led Zeppelin w Idiot Stare), barwnym brzmieniu (np. samplowane dźwięki sitaru i tabli w The Devil You Know oraz instrumentów smyczkowych w Idiot Stare), a także żywych tanecznych rytmach. Niektóre nagrania, choćby Tongue Tied, świadczyły o pokrewieństwie stylistycznym Jesus Jones i The YOUNG GODS.
 

Pod względem literackim wyróżniał się utwór Zeroes And Ones - wyraz zafascynowania komputerami. Przebojem była wydana równocześnie na singlu piosenka The Devil You Know. W sierpniu 1993 grupa była gwiazdą festiwalu Energia Sztuki w Żarnowcu.
 

Edwards jako kompozytor współpracował m.in. z zespołem MANIC STREET PREACHERS (Little Baby Nothing) i z Traci Lords, śpiewającą aktorką, gwiazdą filmów pornograficznych.  

Po wydaniu albumu Perverse, Jesus Jones zrobił sobie dłuższą przerwę i nie wrócił do studia nagraniowego aż do grudnia 1996 roku. Po nagraniu czwartego albumu, perkusista Gen opuścił zespół przed jego wydaniem. Wydali swój czwarty album zatytułowany Already w 1997 roku, po czym Jesus Jones i ich wytwórnia płytowa EMI rozstali się. Ostatnie miesiące zespołu zostały opisane w książce PDF napisanej przez Mike'a Edwardsa „Death Threats From An 8 Year Old In The Seychelles”, która była dostępna przez pewien czas na stronie internetowej zespołu. 

Zespół pozostał w kontakcie i powrócił z nowym perkusistą Tony'm Arthy'm z płytą London, która sprzedawała się słabo w 2001 roku w niezależnej wytwórni płytowej Mi5 Recordings. EMI wydało Never Enough: the Best of Jesus Jones, składankę największych hitów, podczas gdy zespół przeniósł się z Mi5, dostępnej wyłącznie w Ameryce Północnej, do nowo utworzonej Mi5 Recordings UK. 

Z wyjątkiem wydania EP Culture Vulture w 2004 r., w latach 2001–2018 nie wydano żadnego nowego materiału zespołu. Jednak w 2010 r. seria albumów do pobrania została wydana na Amazon.co.uk. Wydanie składało się z sześciu różnych albumów zawierających występy „koncertowe” w BBC. Większość z nich to EP-ki, ale kilka to albumy na żywo. Singiel „Right Here, Right Now” został wskrzeszony w 2006 r. jako dżingiel reklamowy amerykańskiego sprzedawcy detalicznego Kmart, w kampanii wizerunkowej CBS News i w reklamach promocyjnych obecnie nieistniejącego kanału telewizyjnego TechTV. Ford Motor Company wykorzystał „Right Here, Right Now” w swojej telewizyjnej kampanii reklamowej w 2010 r. Cover utworu został również nagrany przez nowozelandzki zespół The Feelers do wykorzystania w reklamie Pucharu Świata w Rugby 2011.

  W 2011 roku zespół wydał The Collection & Other Rarities, który zawierał wiele ich utworów B-side, a także dema i rarytasy.  W listopadzie 2014 r. EMI ponownie wydało wszystkie cztery albumy zespołu w specjalnym pakiecie CD+DVD. Oprócz utworów z oryginalnego albumu, reedycje zawierają sesje radiowe, dawno usunięte B-side, rzadkie remiksy i alternatywne wersje. DVD zawierają rzadkie nagrania z koncertów na żywo i inne dodatki. W wywiadzie dla internetowego czasopisma Soot Magazine z 2015 r. lider zespołu Mike Edwards przyznał, że oprócz ponownego nagrania kilku starszych utworów z nowymi aranżacjami, był w trakcie pisania materiału na nowy album: „Piszę nowe rzeczy - wczoraj pisałem nowy materiał i mam mnóstwo małych kawałków i kawałków w toku”.

 Od połowy lat 2000. Jesus Jones kontynuował występy na żywo. W sierpniu 2011 r. zespół wyruszył w krótką trasę (nazwaną na jednym z plakatów „The World's Smallest World Tour”), grając trzy koncerty w Australii, a następnie kończąc koncertem w Japonii. W listopadzie 2011 r. zespół miał wystąpić w Wielkiej Brytanii w Birmingham i Londynie, ale daty zostały przełożone z powodu choroby basisty Ala Doughty'ego. Odbyły się w styczniu 2012 r. Zespół odbył również trasę koncertową po Wielkiej Brytanii w grudniu 2013 r. w ramach trasy The Wonder Stuff Sleigh The UK. W marcu 2015 roku zespół ponownie powrócił do Australii i Nowej Zelandii na trasę obejmującą pięć miast. 24 grudnia 2013 roku zespół ogłosił rezygnację perkusisty Tony'ego Arthy'ego. Arthy, który był w zespole przez 13 lat, zastąpił pierwotnego perkusistę Simona „Gen” Matthewsa, który odszedł po trudnym zakończeniu Already. 

1 stycznia 2014 roku zespół ogłosił, że Matthews dołączy do zespołu ponownie. W 2016 roku wydano pierwszą piosenkę z albumu Passages, „How is this Even Going Down?” z dodatkowymi utworami „Fall” i „Stripped 2016”. W 2016 roku ukazał się singiel Cdr „Suck it up” z dodatkowymi utworami „So Welcome” i „Grateful”. Wszystkie te utwory później pojawiły się na albumie Passages, który został wydany w kwietniu 2018 roku w ramach wydawnictwa Pledge Music i CD, a towarzyszący mu album demo Voyages został wydany w listopadzie 2018 roku. 

Zespół wydał przeróbki utworów z albumu Liquidizer w listopadzie 2019 roku na CD, aby uczcić swoje 30-lecie. Przerobione utwory to - „Move Mountains”, „All the Answers”, „Bring it on Down” i „Someone to Blame”.

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Info Freako/Broken Bones	Jesus Jones	02.1989	42[3]	-	Food FOODS 18	[written by Jesus H. Jones][produced by Jesus H. Jones]
Never Enough/What's Going On	Jesus Jones	07.1989	42[3]	-	Food FOODS 21	[written by Jesus H. Jones][produced by Craig Leon,Jesus H. Jones]
Bring It On Down/Cut And Dried	Jesus Jones	09.1989	46[3]	-	Food FOODS 22	[written by Mike Edwards][produced by Craig Leon]
Real real real/Dead Peoples Lives	Jesus Jones	04.1990	19[8]	4[20][08.91]	Food FOODS 24	[written by Jesus Jones][Producer - Mike Edwards]
Right here right now/Move Me	Jesus Jones	09.1990	31[4]	2[25][04.91]	Food FOOD 25	[written by - Mike Edwards][produced by Martyn Phillips,Mike Edwards ]
International bright young thing/Maryland	Jesus Jones	01.1991	7[7]	-	Food FOOD 27	[written by - Mike Edwards][produced by Mike Edwards ]
Who ? Where? Why?	Jesus Jones	02.1991	21[7]	-	Food FOOD 28	[written by - Mike Edwards][produced by Mike Edwards ]
Right here right now [reissue]/Welcome Back Victoria	Jesus Jones	07.1991	31[4]	-	Food FOOD 30	[written by - Mike Edwards][produced by Mike Edwards,Martyn Phillips]
The devil you know/Phoenix	Jesus Jones	01.1993	10[5]	-	Food PERV 1	[written by - Mike Edwards][produced by Warne Livesey]
The right decision/Starting From Scratch	Jesus Jones	04.1993	36[3]	-	Food PERVS 2	[written by - Mike Edwards][produced by Warne Livesey,Mike Edwards]
Zeroes and ones	Jesus Jones	07.1993	30[3]	-	Food FOOD 44	[written by - Mike Edwards][produced by Warne Livesey]
The next big thing	Jesus Jones	06.1997	49[2]	-	Food FOOD 95	[produced by Martyn Phillips][Written-By - Mike Edwards]
Chemical #1	Jesus Jones	08.1997	71[2]	-	Food FOOD 102	[produced by Martyn Phillips][Written-By - Mike Edwards]

Albumy
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Liquidizer 1. Move Mountains (Jesus Jones) - 3:20 2. Never Enough (Jesus Jones) - 2:41 3. The Real World (Jesus Jones) - 3:03 4. All the Answers (Jesus Jones) - 3:48 5. What's Going On? (Jesus Jones) - 3:04 6. Song 13 (Jesus Jones) - 4:05 7. Info Freako (Jesus Jones) - 2:51 8. Bring It on Down (Jesus Jones) - 2:37 9. Too Much to Learn (Jesus Jones) - 3:02 10. What Would You Know? (Jesus Jones) - 3:55 11. One for the Money (Jesus Jones) - 2:56 12. Someone to Blame (Jesus Jones) - 4:07 13. Broken Bones (Jesus Jones) - 3:06 14. I Don't Want That Kind of Love (Bailiss) - 4:10	Jesus Jones	10.1989	32[3]	-	Food FOODLP 3	[silver-UK][produced by Craig Leon]
Doubt 1. Trust Me (Edwards) - 2:08 2. Who? Where? Why? (Edwards) - 3:35 3. International Bright Young Thing (Edwards) - 3:12 4. I'm Burning (Edwards) - 3:20 5. Right Here, Right Now (Edwards) - 3:09 6. Nothing to Hold Me (Baker/Edwards) - 3:21 7. Real, Real, Real (Edwards) - 3:08 8. Welcome Back Victoria (Edwards) - 3:37 9. Are You Satisfied? (Edwards) - 3:52 10. Two and Two (Edwards) - 2:53 11. Stripped (Edwards) - 3:51 12. Blissed (Edwards) - 4:49	Jesus Jones	02.1991	1[1][24]	25[52]	Food FOODLP 5	[platinium-US][produced by Mike Edwards, Andy Ross, Martyn Phillips]
Perverse 1. Zeroes and Ones (Edwards) - 3:24 2. The Devil You Know (Edwards) - 4:30 3. Get a Good Thing - 3:21 4. From Love to War - 3:45 5. Yellow Brown (Edwards) - 3:23 6. Magazine - 2:42 7. The Right Decision (Edwards) - 3:36 8. Your Crusade - 3:29 9. Don't Believe It - 3:45 10. Tongue Tied - 3:16 11. Spiral - 4:30 12. Idiot Stare - 5:10	Jesus Jones	02.1993	6[4]	59[6]	Food FOODCD 8	[produced by Warne Livesey]
Already 1. The Next Big Thing (Edwards) 2. Run on Empty (Edwards) 3. Look Out Tomorrow (Edwards) 4. Top of the World (Edwards) 5. Rails (Edwards) 6. Wishing It Away (Edwards) 7. Chemical #1 (Edwards) 8. Motion (Edwards) 9. They're Out There (Edwards) 10. For a Moment (Edwards) 11. Addiction, Obsession & Me (Edwards) 12. February (Edwards) 13. Together [*] (Edwards) 14. Man on the Moon [*] (Edwards)	Jesus Jones	08.1997	161[1]	-	Food 22	[produced by Jesus Jones]

XTC

Zespół założony w 1977 r. w okresie boomu punkowego. Znany początkowo pod nazwą The Helium Kidz, przed podpisaniem kontraktu z Virgin Records zmienił ją na XTC (ecstasy).
Tworzący, go muzycy pochodzili- z wyjątkiem Andrewsa z niewielkiego miasta Swindon w hrabstwie Wiltshire, gdzie działali wcześniej w punkowej formacji Star Park. Pierwszy skład XTC przedstawiał się następująco: Andy Partridge (ur. 11.12.1953 r.; gitara, śpiew), Barry Andrews (ur. 12.09.1954 r. w West Norwood w Londynie), Colin Moulding (ur. 17.08.1955 r.) i Terry Chambers (ur. 18.07.1955 r.). Debiutancki album zespołu White Music przywoływał bardziej echa muzyki pop niż dynamicznego brzmienia nowej fali, ale mimo to odniósł spory sukces komercyjny, zapisując się również wraz z nazwą grupy w pamięci krytyków.

 

Wkrótce po ukazaniu się na rynku longplaya Go2, kolegów opuścił Barry Andrews, by pojawić się potem w formacji Shriekback. Zastąpił go Dave Gregory, a zarówno Go2, jak i następne wydawnictwo zespołu Drums And Wires, sprzedawały się bardzo dobrze. Dynamiczny przebojowy singel "Making Plans For Nigel" przedstawił formację tak chętnie chłonącej wszelkie nowinki szerokiej publiczności.
 

Później z wszystkich kolejnych albumów grupy wybierano starannie utwory mające się ukazać na singlach; trafiały one regularnie na listy przebojów, a dwie bardzo udane kompozycje: "Sgt Rock (Is Going To Help Me" i doskonale skonstruowana "Senses Working Overtime" trafiły do Top 10 brytyjskich zestawień.
 

Partridge, główny twórca utworów zespołu, potrafił przelać swoje obserwacje na papier z humorem i naiwnością dziecka, co znacznie ułatwiało im dotarcie do szerokich kręgów słuchaczy. Podwójny album English Settlement przyniósł jednak muzykom spore rozczarowanie, gdyż to wychwalane przez krytyków wydawnictwo z trudem utorowało sobie drogę w dolne rejony listy bestsellerów. Tymczasem stan zdrowia Partridge'a uległ znacznemu pogorszeniu z powodu ogólnego wyczerpania organizmu i wrzodu żołądka. Skłoniło go to do oświadczenia, że od tej pory XTC będą wyłącznie nagrywać, rezygnując z występów na żywo. Ich nowym kompozycjom miały jednak towarzyszyć promocyjne wideoklipy.
 

Następne płyty zespołu odniosły jedynie umiarkowany sukces, mimo że albumy ich alter ego, The Dukes Of Stratosphear, sprzedawały się w o wiele większych nakładach. Najlepszy album w karierze XTC, Oranges And Lemons, doskonale odzwierciedlał atmosferę i nastroje panujące pod koniec lat 60. Tym większą zagadką pozostaje jego komercyjna porażka. Podczas gdy w Stanach Zjednoczonych sprzedawał się nawet dość przyzwoicie, w Wielkiej Brytanii z trudem trafił do Top 30 zestawień. Podobny los spotkał bardzo udany skądinąd singel "Mayor Of Simpleton", który uplasował się dopiero na 46. miejscu listy przebojów.
 

W 1992 r. album Nonsuch utrzymywał się w brytyjskich zestawieniach jedynie przez dwa tygodnie. Pod koniec tego samego roku Partridge podjął się roli producenta, nawiązując współpracę z zespołem Blur. Nie wiadomo do końca, co Andy Partridge, jego koledzy i wytwórnia Virgin, zamierzają dalej począć z XTC. Sam Partridge zażartował kiedyś, że Virgin trzymają ich na liście, swoich podopiecznych tylko dlatego, by móc sobie odpisywać straty od podatku. Mimo wszystko XTC pozostają jednym z najbardziej oryginalnych brytyjskich zespołów popowych, a teksty Partridge'a stawiają go obok Raya Daviesa w rzędzie najinteligentniejszych i cudownie ekscentrycznych brytyjskich twórców.  

Single [UK] all time *882*/12 hits/1 Top10/#1 [0]/70 weeks
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Life begins at the hop/Homo Safari	XTC	04.1979	54[4]	-	Virgin VS 259	[written by Colin Moulding][Produced by Steve Lillywhite]
Making plans for Nigel/Bushman President/Pulsing Pulsing	XTC	09.1979	17[11]	-	Virgin VS 282	[written by Colin Moulding][Produced by Steve Lillywhite]
Generals and majors/Don' t lose your temper	XTC	09.1980	32[8]	104[3]	Virgin VS 365	[written by Colin Moulding][Produced by Steve Lillywhite]
Towers of London/Set Myself on Fire [live]	XTC	10.1980	31[5]	-	Virgin VS 372	[written by Andy Partridge][Produced by Steve Lillywhite]
Sgt Rock [Is going to help me]/Living Through Another Cuba [live]/Generals and Majors [live]	XTC	01.1981	16[9]	-	Virgin VS 384	[written by Andy Partridge][Produced by Steve Lillywhite]
Senses working over time/Blame the Weather/Tissue Tigers (The Arguers)	XTC	01.1982	10[9]	-	Virgin VS 462	[written by Andy Partridge][Produced by Hugh Padgham, XTC]
Ball and chain/Punch and Judy; Heaven is Paved With Broken Glass	XTC	02.1982	58[4]	-	Virgin VS 482	[written by Colin Moulding][Produced by Hugh Padgham]
Great Fire	XTC	03.1983	101	-	Virgin VS 553	[written by Andy Partridge][Produced by Bob Sargeant,Steve Nye,XTC]
Wonderland	XTC	02.1982	101	-	Virgin VS 553	[written by Andy Partridge][Produced by Bob Sargeant,Steve Nye,XTC]
Love on a farmboy' s wage/In Loving Memory of a Name	XTC	09.1983	50[4]	-	Virgin VS 613	[written by Andy Partridge][Produced by Steve Nye,XTC]
Thanks For Christmas/Countdown To Christmas Partytime	XTC	11.1983	126	-	Virgin VS 642	[written by Andy Partridge][Produced by The Three Wise Men, The Good Lord]
All you pretty girl/Washaway	XTC	09.1984	55[5]	-	Virgin VS 709	[written by Andy Partridge][Produced by David Lord,XTC]
This World Over /Blue Overall	XTC	10.1984	99[1]	-	Virgin VS 721	[written by Andy Partridge][Produced by David Lord and XTC]
Wake Up /Take This Town; Mantis on Parole	XTC	01.1985	94[2]	-	Virgin VS 746	[written by Andy Partridge][Produced by David Lord and XTC]
Grass /Extrovert; Dear God	XTC	08.1986	100[2]	-	Virgin VS 882	[written by Colin Moulding][Produced by Todd Rundgren]
The Meeting Place/The Man Who Sailed Around His Soul	XTC	02.1987	100[1]	-	Virgin VS 912	[written by Colin Moulding][Produced by Todd Rundgren]
Dear God/Big Day	XTC	06.1987	99[1]	-	Virgin VS 960	[written by Andy Partridge][Produced by Todd Rundgren]
The mayor of simpleton/One of the millions	XTC	01.1989	46[5]	72[6]	Virgin VS 1158	[written by Andy Partridge][Produced by Paul Fox]
King for a Day/Happy Families	XTC	04.1989	82[3]	-	Virgin VS 1177	[written by Colin Moulding][Produced by Paul Fox]
The disappointed/The Smartest Monkeys	XTC	03.1992	33[5]	-	Virgin VS 1404	[written by Andy Partridge][Produced by Gus Dudgeon]
The ballad of Peter Pumpkinhead/The Smartest Monkeys	XTC	06.1992	71[1]	-	Virgin VS 1415	[written by Andy Partridge][Produced by Gus Dudgeon]
I'd Like That	XTC	02.1999	121	-	Cooking Vinyl	[written by Andy Partridge][Produced by Nick Davis,Haydn Bendall]
I'm the Man Who Murdered Love	XTC	05.2000	144	-	Cooking Vinyl	[written by Andy Partridge][Produced by Nick Davis]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
White music	XTC	02.1978	38[4]	-	Virgin V 2095	[produced by John Leckie]
GO 2	XTC	10.1978	21[3]	-	Virgin V 2108	[produced by John Leckie]
Drums and wires	XTC	09.1979	34[7]	176[8]	Virgin V 2129	[produced by Steve Lillywhite]
Black sea	XTC	09.1980	16[7]	41[24]	Virgin V 2173	[silver-UK][produced by Steve Lillywhite]
English settlement	XTC	02.1982	5[11]	48[20]	Virgin V 2223	[silver-UK][produced by Hugh Padgham, XTC]
Waxworks-Some singles [1977-1982]	XTC	11.1982	54[3]	-	Virgin V 2251	[produced by John Leckie, Robert John "Mutt" Lange, Martin Rushent, Steve Lillywhite, Phil Wainman ,Hugh Padgham XTC]
Mummer	XTC	09.1983	51[4]	145[5]	Virgin V 2264	[produced by Steve Nye, XTC, Bob Sargeant]
The big express	XTC	10.1984	38[2]	178[5]	Virgin V 2325	[produced by David Lord, XTC]
Skylarking	XTC	11.1986	90[1]	70[29]	Virgin V 2399	[produced by Todd Rundgren]
Oranges and lemons	XTC	03.1989	28[3]	44[21]	Virgin V 2581	[produced by Paul Fox]
Nonesuch	XTC	05.1992	28[2]	97[11]	Virgin V 2699	[produced by Gus Dudgeon]
Fossil fuel-The XTC Singles 1977-92	XTC	09.1996	33[2]	-	Virgin VD 2811	[silver-UK]
Apple Venus Volume 1	XTC	02.1999	42[1]	106[3]	Cooking Vinyl COOK 172	[produced by Haydn Bendall,Nick Davis]
Wasp star-Apple Venus Volume 2	XTC	05.2000	40[1]	108[2]	Cooking Vinyl COOK 194	[produced by Nick Davis]