Action

 Grupa brytyjska. Powstała w 1964 w Kentish Town w Londynie. Wyłoniła się z zespołu Sandra Brown And Her Boyfriends, znanego z singla By Hook Or By Crook (Columbia, 1964). Z początku przyjęła nazwę The Boys.
Tworzyli ją wtedy: Reg King (5.02.1945, Londyn) -voc, g, p, Alan "Bam" King (18.09.1946. Kentish Town, Londyn) -g, voc, Mike Evans (10.07.1945, Henley, Berkshire) - b, voc i Roger Powell (4.07.1945, Londyn) - dr. Niebawem, gdy dołączył Pete Watson - g, przeobraziła się w The Action.
Gdy w końcu 1966 odszedł Watson, działała w składzie czteroosobowym. Dopiero po kilku miesiącach zaangażowała najpierw Iana Whitemana (18.05.1945, Saffron, Essex) -g, k, s, cl, fl, voc, znanego z zespołów Ben Carruthers And The Deep i The Boz People, a później także Martina Stone'a (11.12.1946, Woking, Surrey) - g, wywodzącego się z Savoy Brown. Stone nie związał się z formacją na stałe - kilkakrotnie się z nią rozstawał i na krótko wracał. W końcu 1967 odszedł Whiteman, ale niebawem wrócił. 

Na początku 1968 na karierę solową zdecydował się Reg King. Obowiązki głównego wokalisty przejął wówczas Whiteman, a czasem funkcję tę pełnił Alan King. W 1968 sporadycznie występował w jej składzie Moxy - voc, chinei. W tym czasie zmieniła nazwę na Azoth (w związku z okultystycznymi zainteresowaniami Stone'a), ale niebawem wróciła do dawnej - The Action. W 1969 przekształciła się w Mighty Baby.
 

Z powodzeniem występowała w londyńskich klubach z Marquee na czele. Stała się wraz z The Who jedną z ulubionych grup modsów. W 1965 podpisała kontrakt z firmą Parlophone. Przy pomocy słynnego producenta George'a Martina, współpracownika zespołu The Beatles, nagrała dla niej pięć singli. Były to Land Of A Thousand Dances/In My Lonely Room z października 1965, I'll Keep On Holding On/Hey Sah-Lo-Ney ze stycznia 1966, Baby You've Got It/Since I Lost My Baby z lipca tego roku, Never Ever/Twenty Fourth Hour z lutego 1967 oraz Shadows And Reflections/Something Has Hit Me z czerwca tegu roku. Tylko jeden, I'll Keep On Holding On, zyskał pewną popularność. Dlatego kierownictwo Parlophone nie zdecydowało się na wydanie kolejnych, gotowych już płyt, singla i albumu.
 

Dopiero w 1981 staraniem firmy Edsel trafiła na rynek płyta "The Ultimate! Action", zawierająca kilkanaście nagrań formacji z tego okresu, zarówno znanych z singli, jak i wcześniej nie publikowanych (w 1990 wydano jej wzbogaconą kompaktową wersję). Podstawę repertuaru The Action stanowiły w tym pierwszym okresie działalności utwory soulowe, jak Land Of A Thousand Dances, spopularyzowany przez Wilsona Picketta, jak In My Lonely Room spółki Brian Holland, Lamont Dozier i Eddie Holland, jak If love You (Yeah!) Curtisa Mayfielda. Wykonywała również soulowe stylizacje w rodzaju Just Once In My Life Gerry'ego Goffina i Carole King, ale też własnych, jak Never Ever, Twenty Fourth Hour, Come On Come With Me i The Cissy. Uznanie po latach zapewniły tej wersji The Action staranny dobór repertuaru, dość wyszukane aranżacje (np. bogate zespołowe partie wokalne) oraz ekspresyjne, żywiołowe wykonanie.
 

W następnym okresie grupa z powodzeniem kontynuowała działalność koncertową, np. latem 1968 wzięła udział w kilku wielkich festiwalach rockowych na otwartym powietrzu. Nadal też nagrywała, najpierw w studiach Polydoru przy Stratford Place w Londynie pod kierunkiem producenta Giorgia Gomelsky'ego, później w Morgan Studios w Willesden. Liczyła na to, że uda się jej podpisać kontrakt z inną wytwórnią i wydać płytę. Tak się jednak nie stało, l dokonane w tym czasie nagrania trafiły do archiwów - ukazały się dopiero wiele lat później. Wcześniejsze wypełniły mimalbum "Action Speaks Louder Than Words", wydany przez Dojo w 1985, późniejsze uzupełniły program kompaktowej reedycji płyty "Mighty Baby" zespołu Mighty Baby, przygotowanej przez Big Beat w 1994. Była to muzyka wyrastająca z rocka psychodelicznego rodem ze Stanów, zapowiadająca już styl Mighty Baby, np. A Saying For Today, Only Dreaming, Favourite Things.
 

Po rozwiązaniu w 1971 formacji Mighty Baby, Evans, Powell i Whiteman kontynuowali współpracę w zespole Habibiyya. Przyjęli w tym czasie islam i na jedynej płycie, jaką sygnowali tą nazwą, "If Man But Knew" (Island, 1972), zaproponowali własną odmianę rocka psychodelicznego, zabarwioną klimatem muzyki Wschodu. Reg King jako solista firmował płytę "Reg King" (United Artists, 1971), przygotowaną z gościnnym udziałem dawnych kolegów z The Action oraz kilku słynnych muzyków, m.in. Steve'a Winwooda, Briana Augera i Micka Taylora. W 1971 pojawił się w formacji B.B. Blunder, w której zastąpił go Alan King.
 

W 1972 obaj Kingowie utworzyli działający krótko zespół Clat Thyger. W połowie lat siedemdziesiątych Alan King odniósł sukces z grupą Ace. Martin Stone również grał w Mighty Baby, a później m.in. w Chilli Willi And The Red Hot Peppers i The Pink Fairies. Roger Powell pojawił się w zespole Longdancer. Ian Whiteman wspomagał wiele gwiazd muzyki folk, jak Sandy Denny, Fairport Convention, Ian Matthews czy John Martyn. 

 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Land Of One Thousand Dances/In My Lonely Room	Action	10.1965	-	-	Parlophone R 5354	[written by Kenner, Domino][produced by George Martin]
I'll Keep Holding On/Hey Sah-Lo-Ney	Action	02.1966	-	-	Parlophone R 5410	[written by Hunter, Stevenson][produced by A.I.R. (London) Prod.]
Baby You've Got It/Since I Lost My Baby	Action	07.1966	-	-	Parlophone R 5474	[written by McAllister, Vail][produced by AIR (Lnd) Production]
Never Ever/Twentyfourth Hour	Action	02.1967	-	-	Parlophone R 5572	[written by King, King, Evans, Powell][produced by George Martin]
Shadows And Reflections/Something Has Hit Me	Action	06.1967	-	-	Parlophone R 5610	[written by Marks, Almer][produced by George Martin]