Rodzice H sfinansowali w 1987r nagranie kasety demo „Moshkinstein", która była wizytówką Acid Reign podczas rozmów z szefami firm fonograficznych i ułatwiła piątce muzyków podpisanie kontraktu z Under One Flag. W marcu 1988r ukazał się minialbum, który również otrzymał tytuł „Moshkinstein", w lutym 1989r pierwszy właściwy album - „The Fear", a w czerwcu tego roku kolejny minialbum - „Humanoia", zawierający oprócz kompozycji tytułowej, znanej już z „The Fear", kilka nagrań koncertowych.
H i jego kompani nie kryli, że wzorują się na Anthrax i zaproponowali własną, niemal równie ekscytującą odmianę thrashu (Insane Ecstasy, Blind Agression, Reflection Of Truths). W tekstach kpili z absurdów Anglii rządzonej przez Żelazną Damę - Margaret Thatcher. Promowali swoje dzieła, koncertując w kraju u boku gwiazd, jak Flotsam And Jetsam, Exodus i Sacred Reich, a także na Kontynencie - razem z Nuclear Assault i Dark Angel.
W styczniu 1990r ukazała się czwórka z metalowymi przeróbkami m.in. Hanging On The Telephone Blondie oraz Motherly Love Franka Zappy & The Mothers Of Invention, w większości nagranymi na żywo. A w kwietniu tego roku trafił na rynek album „Obnoxious", bardziej nawet pomysłowy niż płyty wcześniejsze (np. Three Year War, The Joke's On Us, Big White Teeth), ale niestety pozbawiony ich świeżości.
I publiczność odwróciła się od Acid Reign. 28 października 1990 zespół dał pożegnalny koncert w londyńskim klubie Marquee. A w styczniu 1991 rozesłał do prasy komunikat
o zakończeniu działalności. Wydana już po jego rozwiązaniu, w listopadzie tego roku, płyta „The Worst Of Acid Reign" zawierała wcześniej nie publikowane nagrania, m.in. z taśm demo i koncertowe.
H utworzył najpierw Strange Thing, a następnie Dullabye. Jennings, następnie także Lehan, a w końcu również Wharton trafili do Cathedral. Kev dołączył do Lawnmower Deth.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz