Killing Joke

Tool, Nirvana, Metallica, Nine Inch Nails i Faith No More - to tylko niektóre z długiej listy zespołów, które wymieniają grupę Killing Joke jako jedną ze swoich największych inspiracji. Ta wpływowa, angielska formacja odznacza się wyjątkowym eklektyzmem. Killing Joke uznawany jest za prekursora industrialnego rocka, a na swoich płytach prezentował zarówno punka, jak i gotyk.


Na czele Killing Joke stoi charyzmatyczny lider Jaz Coleman - człowiek, który twierdzi, że jego iloraz inteligencji wynosi ponad 190, potrafi odtworzyć w głowie wszystkie albumy, które usłyszał i zrozumieć treść pięciu zdań wypowiadanych jednocześnie. Kto wie, może to tylko urojenia jego wyobraźni, pewne jest natomiast, że miał swój udział w powstaniu hymnu narodowego Nowej Zelandii.

Jeremy Coleman urodził się 26 lutego 1960 roku w Cheltenham, w Anglii. Jego rodzice (ojciec Anglik, mama Hinduska) byli nauczycielami i pracowali w szkole. Talent do muzyki objawił się u niego bardzo wcześnie. Jako sześciolatek pobierał lekcje gry na pianinie i skrzypcach. Jego pierwsze publiczne występy miały miejsce w chórach kościelnych. Szybko doceniono jego umiejętności, więc już jako nastolatek miał na koncie wiele wyróżnień i nagród z konkursów muzycznych. Studiował operę, kompozytorstwo i orkiestrację, a także bankowość międzynarodową w Szwajcarii, gdzie nauczył się bardzo ważnej rzeczy, iż światem rządzą właśnie banki.

Zespół Killing Joke prawdopodobnie nigdy by nie powstał, gdyby Jaz Coleman nie miał pod koniec roku 1978 problemów z zatrudnieniem. Stojąc w kolejce przed brytyjskim urzędem pracy natknął się na starego przyjaciela, z którym rozpoczął rozmowę o muzycznych aspiracjach.

- Punk był moją wielką inspiracją - wspomina Jaz w wywiadzie dla czeskiej telewizji. - To był renesans, w którym nagle każdy bez względu na umiejętności mógł być w zespole i grać na instrumencie. To właśnie mi się najbardziej w tym podobało.

Przyjaciel zabrał Jaza do małego mieszkania w Londynie, by ten poznał perkusistę Paula Fergusona. Według Colemana, obaj muzycy nie musieli nawet zamieniać zdania, by nabrać przekonania, że wspólne granie jest im przeznaczone. Według Paula, Jaz był idealnym kandydatem na stworzenie "brzmienia wymiotującej ziemi". Muzycy umieścili w lokalnej prasie ogłoszenie o treści: "Chcesz być częścią Killing Joke? Totalny Rozgłos - Totalna Anonimowość - Totalna Eksploatacja". W ten sposób dokooptowali do składu gitarzystę i basistę, po czym zaczęli pracować nad utworami. Dzięki debiutanckiej EP-ce "Turn To Red" trafili pod skrzydła legendarnego Johna Peela, prezentera radiowego stacji BBC Radio 1, który pomógł w zdobyciu popularności takim kapelom, jak The Clash, Joy Division, czy The Sex Pistols.

W 1979 roku ukazał się debiutancki album "Killing Joke". Pochodzący z niego utwór "Change" stał się klubowym hitem po obu stronach Atlantyku.

- To agresywna muzyka - powiedział w jednym z wywiadów Paul Ferguson. - To nie jest grzeczna rozrywka... acz w Stanach nasze utwory znajdują się na listach przebojów muzyki dance i to mi odpowiada. Według mnie Killing Joke wykonuje muzykę dance. Nie mam żadnego problemu z tym, że podbijamy scenę disco. Myślę, że to wielka nadzieja dla świata.

Drugi album, wydany w roku 1981 "What's THIS For…!" również był mocno alternatywny jak na punkowe wpływy. Przyniósł zespołowi pierwszy w karierze singel, który wbił się na UK Singles Chart. Był to utwór "Follow the Leaders". Trzeba otwarcie przyznać, że w tamtym okresie zespół nie odnosił spektakularnych sukcesów, a uwaga mediów bardziej skupiała się na ich kontrowersyjności niż muzyce. Koncerty Killing Joke znane były z szokujących scenografii i podburzających publikę słów padających z ust Jaza Colemana. Największe oburzenie wywołał promocyjny plakat koncertowy przedstawiający księdza w otoczeniu salutujących mu faszystów. Reakcja mediów okazała się wodą na młyn grupy, która postanowiła wykorzystać ten obraz na okładce kompilacji ich najlepszych utworów "Laugh? I Nearly Bought One!". Nie było im jednak do śmiechu, gdy szkockie władze zakazały występu Killing Joke w Glasgow.

W 1982 roku ukazało się trzecie studyjne wydawnictwo "Revelations", wspierane występami zespołu w "The John Peel Show". Album dotarł do 12. miejsca na UK Albums Chart. W tym samym roku członkowie Killing Joke, a w szczególności Jaz Coleman, zafascynowali się okultyzmem. Na poważnie. W lutym 1982 roku członkowie zespołu (wyłamał się jedynie Paul Ferguson) wyruszyli do Islandii, by przetrwać nadchodzącą Apokalipsę. Została ona przewidziana przez ówczesnego samozwańczego proroka, Jaza Colemana. Po kilku miesiącach basista zespołu doszedł do wniosku, że przepowiednia Colemana to jedna wielka bujda i wrócił do Anglii. Jaz z gitarzystą Killing Joke, Geordiem Walkerem, postanowili natomiast w oczekiwaniu na koniec świata powołać do życia projekt Niceland, którego skład kompletowali lokalni muzycy. Apokalipsa nie nastąpiła, a Killing Joke zostało reaktywowane po kilku miesiącach z nowym basistą, Paulem Ravenem.

Kolejne albumy przynosiły umiarkowany sukces komercyjny, ale wielkie uznanie w oczach krytyków muzycznych. W 1985 roku singel z płyty "Night Time", piosenka "Love Like Blood", zaszła wysoko na liście przebojów w Anglii i Holandii. Pochodzący z tego samego albumu utwór "Eighties" był główną inspiracją Kurta Cobaina do napisania hitu "Come As You Are". Podobieństwo riffów przewodnich obu piosenek jest uderzające. W 1987 roku Coleman napisał materiał na solową płytę, którą po brzegi miała wypełnić "muzyka niezwyczajna". Okazało się, że koszt jej wyprodukowania przekroczy oferowany przez wytwórnię budżet, więc ta przekonała Jaza, aby wydał album z Killing Joke. Płyta "Outside the Gate" ukazała się w 1988 roku i wywołała bardzo mieszane uczucia. Zaraz po jej wydaniu grupa zniknęła z radaru na dwa lata.

Powrócili z krążkiem "Extremities, Dirt & Various Repressed Emotions" w roku 1990. W tym samym roku po raz pierwszy wystąpili w Polsce, na koncercie w Warszawie. Płyta nie odniosła sukcesu, a napięcia między Jazem Colemanem, a świeżo zrekrutowanym do składu perkusistą Martinem Atkinsem, doprowadziły do zawieszenia działalności grupy. Jaz wyjechał w tamtym czasie do Nowej Zelandii i przyjął jej obywatelstwo. Pracował z tamtejszą orkiestrą symfoniczną i skomponował nową wersję ich hymnu narodowego, która obowiązuje do dzisiaj. Wyprodukował również debiutancki album nowozelandzkiej grupy Shihad, której członkowie nie kryli w mediach i w późniejszych swoich utworach niechęci do Jaza i jego megalomanii.

- Wiesz jak to jest budzić się codziennie rano jako Jaz Coleman? - zagadnął dziennikarza czeskiej telewizji. - To fantastyczne uczucie. To wielki zaszczyt. Moje IQ wynosi ponad 190. Możesz rozmawiać ze mną o architekturze, numerologii, potrafię wypowiedzieć się na każdy temat. Wybierz dowolną dziedzinę sztuki, a udowodnię ci, że jestem w niej genialny. To niesamowite być mną.

W latach 90-tych ukazały się jeszcze dwie płyty Killing Joke, w tym bardzo dobrze przyjęty album "Pandemonium" z 1994 roku. Dwa lata później grupa zrobiła sobie dłuższą przerwę. W tym czasie Jaz Coleman nagrywał z oryginalnym basistą Killing Joke, Martinem "Youth" Gloverem, klasyczne aranżacje utworów Pink Floyd, Led Zeppelin i The Doors. Jaz przyjął również obywatelstwo czeskie i wystąpił u boku Jaromira Nohavicy w paradokumencie Petra Zelenki "Rok Diabła". Do powrotu Killing Joke na scenę doszło dopiero w roku 2003. Grupa wydała wtedy płytę "Killing Joke" (jest to drugie ich wydawnictwo pod tym tytułem). Na albumie zagrał na perkusji wieloletni fan formacji - Dave Grohl (Nirvana, Foo Fighters). W 2004 roku zespół zagrał na Przystanku Woodstock w Żarach.

Killing Joke kontynuuje muzyczną przygodę, wydając nowe albumy i koncertując po całym globie.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Follow The Leaders/Tension	Killing Joke	05.1981	55[5]	-	Malicious Damage EGMDS 101	[written by Killing Joke][produced by Killing Joke][25[14].Hot Disco/Dance;EG 111 12"]
Empire Song/Brilliant	Killing Joke	03.1982	43[4]	-	Malicious Damage EGO 4	[written by Jaz Coleman, Kevin "Geordie" Walker, Martin "Youth" Glover, Paul Ferguson][produced by Killing Joke, Conny Plank, Nick Launay]
Birds Of A Feather/Flock The BSide	Killing Joke	10.1982	64[2]	-	EG EGO 10	[written by Jaz Coleman, Kevin "Geordie" Walker, Paul Raven, Paul Ferguson][produced by Killing Joke, Conny Plank]
Let's All Go (To The Fire Dances)/Dominator	Killing Joke	06.1983	51[3]	-	EG EGO 11	[written by Jaz Coleman, Kevin "Geordie" Walker, Paul Raven, Paul Ferguson][produced by Killing Joke,John Porter]
Me Or You?/Wilful Days	Killing Joke	10.1983	57[2]	-	EG EGMDS 14	[written by Jaz Coleman, Kevin "Geordie" Walker, Paul Raven, Paul Ferguson][produced by Killing Joke,John Porter]
Eighties	Killing Joke	04.1984	60[5]	-	EG EGO 16	[written by Jaz Coleman, Kevin "Geordie" Walker, Paul Raven, Paul Ferguson][produced by Killing Joke,Chris Kimsey]
A New Day/Dance Day	Killing Joke	07.1984	56[3]	-	EG EGO 17	[written by Jaz Coleman,Kevin "Geordie" Walker,Paul Raven,Paul Ferguson,Chris Kimsey][produced by Killing Joke,Chris Kimsey]
Love Like Blood/Blue Feather - Version	Killing Joke	02.1985	16[9]	-	EG EGO 20	[written by Jaz Coleman,Kevin "Geordie" Walker,Paul Raven,Paul Ferguson][produced by Killing Joke,Chris Kimsey]]
Kings And Queens/The Madding Crowd	Killing Joke	03.1985	58[3]	-	EG EGO 21	[written by Jaz Coleman,Kevin "Geordie" Walker,Paul Raven,Paul Ferguson][produced by Killing Joke,Chris Kimsey]
Adorations/Exile	Killing Joke	08.1986	42[7]	-	EG EGO 27	[written by Stewart Levine,Kevin "Geordie" Walker,Paul Raven,Paul Ferguson][produced by Killing Joke,Chris Kimsey]
Sanity/Goodbye To The Village	Killing Joke	10.1986	70[2]	-	EG EGO 30	[written by Jaz Coleman,Kevin "Geordie" Walker,Paul Raven,Paul Ferguson][produced by Jaz Coleman,Kevin "Geordie" Walker]
America/Jihad	Killing Joke	04.1988	77[3]	-	EG EGO 40	[written by Jaz Coleman,Kevin "Geordie" Walker][produced by Killing Joke,Chris Kimsey]
My Love Of This Land/Darkness Before Dawn	Killing Joke	07.1988	89[2]	-	EG EGO 43	[written by Jaz Coleman,Kevin "Geordie" Walker][produced by Jaz Coleman,Kevin "Geordie" Walker]
Change: The Youth Mixes	Killing Joke	10.1992	76[2]	-	EG	[written by Killing Joke][produced by Killing Joke]
Millennium	Killing Joke	05.1994	34[3]	-	Big Life BFLD 12	[written by Killing Joke][produced by Martin Glover]
Pandemonium	Killing Joke	07.1994	28[3]	-	Butterfly BFLDB 17	[written by Jaz Coleman, Kevin "Geordie" Walker, Martin "Youth" Glover][produced by Youth, Greg Hunter]
Jana	Killing Joke	02.1995	54[3]	-	Butterfly BFLDB 17	[written by Killing Joke][produced by Martin Glover]
Democracy	Killing Joke	03.1996	39[3]	-	Butterfly BFLDB 33	[written by Killing Joke][produced by Martin Glover]
Loose Cannon	Killing Joke	07.2003	25[3]	-	Zuma Recordings ZUMAD 004	[written by Killing Joke][produced by Clive Goddard,Andy Gill]
Hosannas from the Basements of Hell	Killing Joke	04.2006	72[1]	-	Cooking Vinyl FRYCD 251	[written by Killing Joke][produced by Killing Joke]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Killing Joke	Killing Joke	10.1980	39[4]	-	Polydor EGMD 545	[produced by Killing Joke]
What's THIS For...!	Killing Joke	06.1981	42[4]	-	E.G. EGMD 550	[produced by Killing Joke, Hugh Padgham, Nick Launay]
Revelations	Killing Joke	05.1982	12[6]	-	E.G. EGMD 3	[produced by Conny Plank]
Ha	Killing Joke	11.1982	66[2]	-	E.G. EGMD 4	[produced by Conny Plank, Killing Joke]
Fire Dances	Killing Joke	07.1983	29[3]	-	E.G. EGMD 5	[produced by Killing Joke, John Porter]
Night Time	Killing Joke	03.1985	11[9]	-	E.G. EGLP 61	[silver-UK][produced by Killing Joke, Chris Kimsey]
Brighter Than a Thousand Suns	Killing Joke	11.1986	54[1]	194[1]	E.G. EGLP 66	[produced by Chris Kimsey, Chris Tsangarides, Stewart Levine]
Outside the Gate	Killing Joke	07.1988	92[1]	-	E.G. EGLP 73	[produced by Jaz Coleman, Geordie Walker]
Pandemonium	Killing Joke	08.1994	16[3]	-	Butterfly BFLCD 9	[produced by Youth, Greg Hunter]
Democracy	Killing Joke	04.1996	71[1]	-	Butterfly BFLCD 17	[produced by Youth]
Killing Joke	Killing Joke	08.2003	43[4]	-	Zuma ZUMACD 002	[produced by Andy Gill ,Youth]
Hosannas From The Basements Of Hell	Killing Joke	04.2006	113[1]	-	Cooking Vinyl COOKCD 346	[produced by Killing Joke]
Absolute Dissent	Killing Joke	10.2010	71[1]	-	Spinefarm 2734172	[produced by Killing Joke]
MMXII	Killing Joke	04.2012	44[1]	-	Spinefarm 2796310	[produced by Killing Joke]
The Singles Collection 1979-2012	Killing Joke	05.2013	75[1]	-	Spinefarm SPINE 727494	-
Pylon	Killing Joke	11.2015	16[1]	-	Spinefarm SPINE 751161	[produced by Tom Dalgety, Killing Joke]