Anderson, Bruford, Wakeman, Howe

ANDERSON, BRUFORD, WAKEMAN, HOWE, grupa brytyjska. Powstała w 1988 w Londynie. W pierwszych tygodniach posługiwała się nazwą Affirmative. W składzie znaleźli się czterej muzycy, którzy przed laty występowali razem w Yes: pomysłodawca jej utworzenia Jon Anderson (25.10.1944, Accrington, Lancashire) - voc, a także Bill Bruford (właśc. William Scott Bruford; 17.05.1948, Sevenoaks, Kent) - dr, Rick Wakeman (właśc. Richard Wakeman; 18.05.1949, Perivale, Londyn) - k i Steve Howe (8.04.1947, Holloway, Londyn) - g.

 

Jej narodziny były więc de facto reaktywowaniem tamtego zespołu w składzie z lat siedemdziesiątych, nie mogła jednak posłużyć się jego nazwą, ponieważ w tym czasie dawny partner czwórki, basista Chris Squire, stał na czele kolejnego wcielenia Yes. W 1991 została wchłonięta przez Yes.
 

Zaczęła działalność od pięciotygodniowej próbnej sesji w Studio De La Frette w Paryżu. A niebawem weszła do studia Air w Montserrat na Barbados i przystąpiła do pracy nad płytą "Anderson, Bruford, Wakeman, Howe" (bez Howe'a, który dograł swoje partie w Londynie). Wsparli ją Matt Clifford - k, voc, Milton McDonald -g i Tony Levin -b, voc, a także Chris Kimsey jako współproducent (wraz z Andersenem). Album ukazał się w czerwcu 1989 nakładem wytwórni Arista. Towarzyszyły mu trzy single: Brother Of Mine/Themes: Sound z czerwca, Let's Pretend/Quartet: I'm Alive z sierpnia i Order Of The Universe/Fist Of Fire z listopada tego roku.
 

Przedstawiła kilka wspólnych kompozycji utrzymanych w stylu dawnego Yes. Zazwyczaj były to utwory dość rozbudowane formalnie, np. najbardziej udany Brother Of Mine (w trzech częściach: The Big Dream, Nothing Can Come Between Us i Long iost Brother Of Mine; współtwórcą ostatniej był Geoff Downes) i Order Of The Universe (w czterech częściach: Order Theme, Rock Gives Courage, lt's So Hard To Grow i The Universe; współtwórcą drugiej był Rhett Lawrence). Ale w repertuarze znalazły się też bardziej konwencjonalne, choć zazwyczaj wspaniałe piosenki, np. Fist Of Fire, The Meeting, Birthright, której współtwórcą był Max Bacon, i Let's Pretend, której współtwórcą był Vangelis. Napisane na płytę teksty wyrażały zagubienie w chaosie sprzecznych idei (It's So Hard To Crow) oraz tęsknotę do harmonii w stosunkach międzyludzkich (Let's Pretend).
 

W lipcu 1989, wkrótce po ukazaniu się płyty, która w krótkim czasie zyskała znaczną popularność, grupa wyruszyła w trasę po Stanach i Europie pod hasłem An Evening Of Yes Music, wykonywała bowiem głównie stare utwory Yes. Jeden z koncertów amerykańskich został cztery lata później, w grudniu 1993, udokumentowany albumem "An Evening Of Yes Music Plus", zawierającym oprócz takich utworów z ptyty "Andersen, Bruford, Wakeman, Howe", jak Brother Of Mine, Order Of The Universe, Birthright i przesycony klimatem muzyki południowoamerykańskiej Teakbois, przede wszystkim kompozycje Yes, jak Time And A Word, Long Distance Runaround, Heart Of fire Sunrise, Roundabout, Close To The Edge, And You And I i Owner Of A Lonely Heart.
 

Grupa rozpoczęta pracę nad drugim albumem studyjnym, ale gdy zapadła decyzja, że połączy siły z Yes, gotowe już nagrania trafiły na płytę "Union" tego zespołu. 

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Brother of Mine/Themes:Sound	Anderson, Bruford, Wakeman, Howe	06.1989	63[3]	-	Arista 112 444	[written by J. Anderson, S. Howe, R. Wakeman, B. Bruford, G. Downes][produced by Chris Kimsey, Jon Anderson]
Order of the universe/Fist of fire	Anderson, Bruford, Wakeman, Howe	10.1989	93[1]	-s	Arista 112 618	[written by J. Anderson, S. Howe, R. Wakeman, B. Bruford, Rhett Lawrence][produced by Chris Kimsey, Jon Anderson]

Albumy
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Anderson, Bruford, Wakeman, Howe	Anderson, Bruford, Wakeman, Howe	06.1989	14[6]	30[16]	Arista 90 126	[produced by Jon Anderson, Chris Kimsey]