Dubious Brothers

Dubious Brothers, hip-hopowy duet z siedzibą w Hamilton, Nowa Zelandia, utworzony w 2000 roku. Członkami zespołu byli Chris Makro (ur. Christopher Shaw, beatmaker / inżynier / producent) i Tyna Keelan (gitara / bas / MC). Podczas gdy nowozelandzki hip-hop na czas (na czele z Che Fu i King Kapisi) miał wpływy południowego Pacyfiku,to produkcje Dubious Brothers miały bardziej międzynarodowy charakter. W dużej mierze ze względu na to,że Keelan spędził jako muzyk wiele czasu w Europie i Azji .
 
Jedyny album Dubious Brothers,Trade Secrets, został wydany przez Shock Records w czerwcu 2002 roku. Spędził on trzy tygodnie w Top 50 RIANZ Album Charts, osiągając 24 miejsce. Na tej płycie wystepuja czołowe osobistości nowozelandzkiego hip-hopu jak DJ Sirvere, Mareko (z Deceptakonz), Marcus (Native Sons) i 4Corners. Opinia prasy muzycznej była zachęcająca,a album trafił na 8 pozycję najlepiej sprzedających się płyt 2002 r.
 
Singiel promujący album, The Future, opowiada futurystyczną historię, osadzoną w roku 2012. Hip-hop został wyjęty spod prawa i sympatycy tej muzyki musieli przemycać taśmy przez granice jak narkotyki. 

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus/N.Zel]	Komentarz
Trade Secrets	Dubious Brothers	06.2002	-	24[3]	-/Shock DB 01	-

D-12

D12, założona w 1997r w Detroit (Michigan, USA) w składzie: Buggz, Bizarre, Eminem, Kuniva, Proof. Amerykańska grupa, która zasłynęła w szerszej świadomości fanów po rozpoczęciu udanej kariery solowej przez jej lidera Eminema.

Korzenie Dirty Dozen (Parszywej Dwunastki) sięgają Detroit początku lat 90-tych. Lokalna scena nigdy nie odgrywała wielkiej roli, za to wiele działo się w tutejszym podziemiu (co dobitnie obrazuje film Curtisa Hansona "8 mila"). Punktem spotkań raperów był sklep Hip Hop Shop, w którym w każdą sobotę odbywały się wieczory otwartych mikrofonów. Oryginalnym stylem rymowania wyróżniali się głównie; Proof (właśc. DeShaun Holton, mistrz freestyle'u), Kuniva (Von Carlisle), Bizarre (Rufus Johnson), Buggz i biały emce Eminem (Marshall Mathers III). Pewnego dnia 1997 roku piątka postanowiła połączyć siły i stworzyć lokalną grupę all stars. Do składu dołączył producent Kon Artis (Denaun Porter). "D" w nazwie zespołu to inicjał Detroit - miasta, z którego pochodziła cała szóstka. "12" wzięła się ze zsumowania liczby "realnych" członków zespołu oraz ich scenicznych odpowiedników, ukrytych pod pseudonimami: Dirty Harry, Rondel Beene, Peter S. Bizzare, Slim Shady i Mr Denaun Porter. W licznych potyczkach gwiazdorski skład nie miał sobie równych. Pierwszym zapisem ich dokonań była, wydana w 1997 r., podziemna EP-ka "Underground EP".

Dirty Dozen to pierwszy grupowy projekt szóstki, ale niemal każdy z członków wcześniej zaistniał na undergroundowej scenie. Bizarre wydał solową EP-kę "Attack Of The Wirdos" (1997), Proof nagrywał wspólnie z Konem, a Eminem próbował swoich sił przed mikrofonem m.in. z kolegą Swiftem z grupy Rabeez. Założyciele D12 zawarli honorową umowę, że jeśli któryś z nich odniesie solowy sukces, wesprze pozostałą piątkę. Eminem dotrzymał słowa. D12 jako pierwszy zespół podpisał kontrakt z wytwórnią Shady Records, założoną przez rapera po sukcesie bestsellerowego albumu "Slim Shady LP" (1998). Rozpoczęli nagrania do debiutanckiego albumu, w przerwach pojawiając się na drugim krążku Eminema "Marshall Mathers LP" z 1999 r. Kilka miesięcy wcześniej zginął Bugzz, postrzelony i potrącony przez samochód podczas ulicznej awantury. Zgodnie z wolą rapera, jego miejsce w składzie zajął Swift (jako Swifty McVeigh).
 
"Devil's Night", pierwsza płyta Parszywej Dwunastki, ukazała się w roku 2001. Tytuł albumu nawiązuje do, tradycyjnej w Detroit, tzw. Nocy Diabła, czyli wieczoru poprzedzającego Halloween, kiedy to w mieszkańców podobno wstępuje szatan, dlatego demolują ulice i wzniecają pożary.

Wrzawa i dyskusje, jakie rozgorzały w mediach po premierze albumu dorównywały tym wywoływanym przez solowe projekty Slima. W kilku sieciach handlowych zakazano nawet sprzedaży płyty, na której wygłupiający się raperzy przekraczali w tekstach wszelkie granice tego, co powszechnie uznaje się za przyzwoite. Jak to zwykle bywa, skandal wywołany sprośnymi i zatrważającymi historyjkami okazał się najlepszą reklamą. Do sukcesu przyczynili się również Kon Artis i Dr. Dre, autorzy przebojowych podkładów utrzymanych w klimacie nagrań Ema. Krążek, promowany chwytliwymi singlami "Shit On You" i "Purple Pills", przez dwa tygodnie okupował pierwsze miejsce na liście albumów w USA i ostatecznie sprzedał się liczbie 4 milionów egzemplarzy.

W 2002 roku D12 pojawili się na soundtracku do "8 Mili", odbyli światową trasę i rozpoczęli pracę nad kolejną płytą. Wdali się też w, szybko zażegnany, beef z innym emce z Detroit Royce'em Da 5'9". W wyniku konfliktu powstała nietypowa w dyskografii zespołu, nieoficjalna pozycja "D12 Mixtape" z 2003 r., na której znalazły się same dissy na byłego kolegę.

Po ponad trzyletniej przerwie, na początku 2004 roku wyszedł "D12 World", podwójnie platynowy follow-up do kontrowersyjnego albumu, promowany zabawnym singlem "My Band", w którym raperzy wyśmiewają etykietkę "bocznego projektu Eminema", przypiętą grupie przez niedoinformowane media. Przebojowy numer dostał się do pierwszej dziesiątki singli, a drugi album D12 sprzedał się w pierwszym tygodniu w liczbie 544 tysięcy egzemplarzy, zapewniając grupie ponowne prowadzenie na liście albumów w USA. Krążek został równie dobrze przyjęty w Europie i Kanadzie.

Kolejne single, poważniejszy "How Come" i imprezowy "40 Oz", umocniły jeszcze pozycję zespołu. Za muzyczną stronę "D12 World", oprócz nadwornego beatmakera Kona Artisa, odpowiedzialni są m.in. Eminem i Kanye West. Czołowi producenci roku 2004 stworzyli przebojowe tło do zabawnych historyjek. Na albumie znalazł się numer "Good Die Young", poświęcony pamięci Buggza.

Poszczególni członkowie grupy zajmują się także własnymi projektami. Charakterystyczny grubasek Bizzarre tworzy wspólnie z Eminemem i Rah Digga grupę Da Outsidaz. W roku 2005 wydał solowy album "Hanni Cap Cirrus", promowany singlem "Rockstar". Na ten sam rok zapowiedziano premierę albumu Brigade, wspólnego projektu Kona i Kunivy. Proof pracuje nad EP-ką "Electric Coolaid Acid Testing" i płytą "Searching 4 Jerry Garcia" oraz prowadzi wytwórnię IF (Iron Fist) Records i firmę odzieżową Squo.

Podkłady Kona cieszą się dużą popularnością wśród innych raperów, szczególnie po sukcesach jego produkcji dla - 50 Centa ("P.I.M.P.") i - G Unit ("Stunt 101"). Natomiast najbardziej znany blondyn w historii hip-hopu zajmuje się przede wszystkim robieniem beatów dla artystów z kręgu Shady Records.
W 2005 roku zespół ogłosił plany wystąpienia w dwóch filmach: "Runyon Cash" i "Devil's Night".

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Shit On You/Under The Influence	D-12	12.2000	10[32]	31[21].Hot 100 Singles Sales	Shady 497344	[written by D. Porter, D. Holton, M. Mathers, O. Moore, R. Johnson, V. Carlisle][Producer - DJ Head][69[17].R&B; Chart]
Purple Pills	D-12	06.2001	2[30]	19[15]	Shady 497583	[silver-UK][written by D. Porter, D. Holton, J. Bass, M. Mathers, O. Moore, R. Johnson, V. Carlisle][Producer - Eminem][21[17].R&B; Chart]
Fight music	D-12	11.2001	11[9]	-	Interscope 497 652-2 [UK]	[written by A. Young, D. Porter, D. Holton, M. Mathers, M. Elizondo, O. Moore, R. Johnson, V. Carlisle][Producer - Dr. Dre]
My Band	D-12	03.2004	2[28]	6[18]	Shady 9862342 [UK]	[ gold][written by D. Porter, O. Moore, D. Holton, V. Carlisle, R. Johnson, M. Mathers,L. Resto, S. King,D. Porter, D. Holton, M. Mathers, O. Moore, R. Johnson, V. Carlisle][Producer - Eminem, Luis Resto][26[18].R&B; Chart]
How Come / American Psycho	D-12	07.2004	4[19]	27[12]	Shady 003270	[gold][written by M. Mathers, D. Porter, D. Holton, D. Moore, B. Johnson ,M. Williams, J. Kent, M. Mathers, R. Johnson, V. Carlisle, D. Holton][Producer - Dr. Dre , Mike Elizondo , Witt & Pep][68[6].R&B; Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Devil's night	D-12	07.2001	2[37]	1[2][22]	Shady 490897	[platinum][gold-UK][1.R&B; Chart][produced by Dr. Dre, Eminem, Denaun Porter, DJ Head, Scott Storch, Jeff Bass, Mike Elizondo, Luis Resto]
D12 world	D-12	05.2004	1[27]	1[1][28]	Shady 002404	[2x-platinum][platinum-UK]

Drowning Pool

Drowning Pool – hardrockowo-numetalowy zespół z USA. Drowning Pool powstało w 1997 roku w Dallas. Po trzech latach Drowning Pool wypuszczają pierwszą epkę Pieces of Nothing.
W 2001 roku wypuszczają debiutancki album Sinner. Album odnosi sukces i pokrywa się platyną (ponad 1.000.000 sprzedanych kopii). Teledysk do pierwszego singla "Bodies" był bardzo często puszczany na różnych programach muzycznych. Po ataku terrorystycznym 11 września singiel zaczął gościć rzadziej w mediach z powodu swojego tekstu ("Let the bodies hit the floor"), który został uznany przez niektórych jako odniesienie do wyskakujących ludzi z wież World Trade Center. 14 sierpnia 2002 roku wokalista Dave Williams, zostaje znaleziony martwy w swoim autobusie koncertowym. Raport medyczny wykazał, że Dave cierpiał na poważną wadę kardiologiczną – przerost mięśnia sercowego.

Po śmierci Williamsa, zespół nie poddał się i zaczął szukać nowego wokalisty. W 2003 roku do zespołu dołącza wokalista Jason 'Gong' Jones i w 2004 roku wydają album Desensitized.
14 czerwca 2005 roku zespół opuszcza wokalista z powodu różnic poglądów i konfliktu z zespołem. Jones dołącza później do zespołu AM Conspiracy. Praktycznie natychmiast po odejściu Jasona zaczęły krążyć plotki kto będzie nowym wokalistą. Fani typowali między innymi: Pata Lachmana z Damageplan, Phila Anselmo z Pantera i Ryana McCombsa z SOiL. Zespół zapowiedział, że nowy wokalista zostanie ogłoszony 25 sierpnia na Ozzfeście gdzie będzie występował na głównej scenie.

20 lipca strona SMNNews otrzymała informację z wiarygodnego źródła, że nowym wokalistą zostanie McCombs z SOiL. Tydzień później zespół i wokalista potwierdzają tą wiadomość. Według managera Drowning Pool McCombs był najlepszym wyborem na nowego wokalistę.
Wiosną 2006 roku zespół ogłasza, że kończy współpracę z wytwórnią Wind-Up Records. Strona Wind-Up Records potwierdza tę infromację dopiero w czerwcu 2006 roku.

W październiku 2006 roku zespół ogłasza, że nowa piosenka "No More" zostanie wydana na soundtracku do filmu Piła III. Była to ich pierwsza piosenka z nowym wokalistą (nie licząc drugiej wersji "Rise Up").

26 lutego 2007 roku zespół ogłasza, że postanawia dołączyć do wytwórni Eleven Seven Music po otrzymaniu ofert z Century Media i Sanctuary Records. Oprócz tego zespół dostaje nową kompanię menadżerską Tenth Street Entertainment.

Najnowszy album Full Circle zostaje wydany 7 sierpnia 2007 roku. Dwie piosenki zostały wyprodukowane przez Funny Farm Records, które posiada Nikki Sixx (basista Mötley Crüe) i DJ Ashba (gitarzysta Beautiful Creatures). Reszta piosenek została nagrana z producentem Benem Schigelem w January Sound Studio.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Bodies	Drowning Pool	09.2001	34[2]	119[3]	album cut	[written by Drowning Pool][produced by Jay Baumgardner][12.Modern Rock Tracks]
Tear Away	Drowning Pool	08.2002	65[3]	-	Wind-Up 672983 7 [UK]	[written by Drowning Pool][produced by Jay Baumgardner][37.Modern Rock Tracks]
Step Up	Drowning Pool	06.2004	79[2]	-	Wind-Up	[written by Stevie Benton, Jason "Gong" Jones, Mike Luce, C.J. Pierce][79.Modern Rock Tracks]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Sinner	Drowning Pool	06.2001	70[12]	14[15]	Wind-Up 13 065	[platinum][produced by Jay Baumgardner]
Desensitized	Drowning Pool	04.2004	66[3]	17[10]	Wind-Up 13 080	[produced by Johnny K]
Full Circle	Drowning Pool	08.2007	-	64[1]	Eleven Seven 140	[produced by Ben Schigel,Nikki Sixx,DJ Ashba]
Drowning Pool	Drowning Pool	04.2010	-	35[2]	Eleven Seven 740	[produced by Kato Khandwala]

Drongos

Drongos były kwartetem nowozelandzkim, który występował w latach 1979-1986 głównie w Nowym Jorku . Byli znani ze swoich udanych występów  na ruchliwych rogach Manhattanu .The New York Times nazwał ich tytułowy pierwszy album „zachwycającym melanżem funkowych rytmów,  harmonii country, precyzyjnie ułożonych kontrapunktów gitary elektrycznej i zwiewnymi folk-rockowymi dźwiękami, z wieloma wpływami, starymi i nowymi, pochłoniajacymi uroczo oryginalne brzmienia. ”

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus/N.Zel]	Komentarz
Small miracles	Drongos	02.1986	-	45[1]	-/WEA Prote 2	-

Dream

Popularna amerykańska dziewczęca grupa pop ,która działała w latach 1998-2003r.Ich największym sukcesem był utwór "He Loves U Not",który w 2001r trafił na światowe listy przebojów.
Kwartet został utworzony w październiku 1998 r. przez poszukiwacza talentów Judith Fontaine, która wybrała Holly Blake-Arnstein (ur. 3 sierpnia 1985 r.), Melissę Schuman (ur. 21 sierpnia, 1984), Ashley Poole (ur. 10 maja 1985) i Alex Chester (ur. 28 grudnia 1984), cztery nastolatki z Kalifornii, które tworzyły ten girlsband. Pierwotna nazwa grupy brzmiała First Warning, ale później została zmieniona na Dream.
 
Wkrótce porzuciły Fontaine i podpisały kontrakt z wytwórnią Seana Combsa , Bad Boy Records .W styczniu 1999 r., Chester została zastąpiona przez Dianę Ortiz (ur. 23 września 1985). Fontaine później pozwała Combsa , Blake-Arnstein, Schumana, i Poole do sądu, ale przegrała sprawę.
 
Dream wydał swój debiutancki singiel, "He Loves Not U", zremiksowany przez Marca Mozarta, w 2000 roku ,a ich debiutancki album, It Was All a Dream, został wydany 23 stycznia 2001 roku. "He Loves Not U", zadebiutował na # 2 na liście Billboard Hot 100, i na # 17 na UK Singles Chart.Teledysk do tego singla zadebiutował jako # 2 na MTV TRL. Kolejny singiel "This Is Me" cieszył się również sporym powodzeniem. Ostatnim singlem i wideo z tego albumu był "This Is Me (Remix)" i ciekawe sygnował go też raper Kain, czyli Sean Combs pod nowym pseudonimem. Piosenka znalazła się również na kompilacji Totally Hits 2001.
 
Chociaż Bad Boy Records planowała wydanie "Miss You" i "In My Dreams", jako odpowiednio trzeci i czwarty singiel zespołu ze wspomnianego albumu, single nie zostały wydane (choć promocyjne egzemplarze powstały), ze względu na ataki terrorystyczne z 11 września w 2001 roku. Niewiele było słychać o grupie do kwietnia 2002 roku, kiedy to Melissa Schuman opuściła zespół, by rozpocząć karierę aktorską. Długie poszukiwania Combsa i trzech pozostałych członkiń zespołu doprowadziły do zatrudnienia 15-letniej Kasey Sheridan (ur. 28 grudnia 1986 r.),która stała się najmłodszym członkiem grupy na początku jesieni 2002 r.
 
Dream spędził kolejne miesiące na nagrywaniu nowych piosenek na swój drugi album. W lecie 2003 roku, dziewczyny powróciły na scenę z nowym, bardziej seksownym image i nowym singlem z raperem Loon o nazwie "Krazy".Singiel i wideoclip do niego nie zyskał uznania podobnego do He Loves U Not, a drugi singiel z albumu,"That's OK" , nigdy nie został wydany. Wydanie albumu Reality was to follow in May początkowo przewidziane na maj, było ciągle przekładane, i ostatecznie nigdy oficjalnie nie trafił na rynek.
 
Członkinie grupy Ashley Poole i Melissa Schuman kontynują obecnie kariery solowe. Holly Blake-Arnstein dołączyła do kalifornijskiego zespołu alternatywnego Magnet Whirl . 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
He Loves U Not	Dream	09.2000	-	2[28]	Bad Boy 79 338	[gold-US][written by Steve Kipner, David Frank, Pamela Sheyne][produced by David Frank, Steve Kipner][15[17].R&B Chart]
This Is Me	Dream	05.2001	17[7]	39[20]	Bad Boy 79 402	[written by Steve Kipner, David Frank, Pamela Sheyne][produced by David Frank][80[10].R&B Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
It Was All a Dream	Dream	02.2001	-	6[34]	Bad Boy 73 037	[platinum-US][produced by Sean Combs,Andre Harrell,Debbie Hammond,Steve Kipner,Ken Burns,David Frank,Vincent Herbert,Todd Chapman]

Double Trouble

Double Trouble - amerykańska grupa blues-rockowa z Teksasu, najbardziej znana z występów u boku Steviego Raya Vaughana. Zespół składał się z perkusisty Chrisa Laytona, basisty Tommy'ego Shannona oraz klawiszowca Reese'a Wynansa.

W 1978 Vaughan i wokalistka Lou Ann Barton tworzyli duet o nazwie Triple Threat. Następnie dołączyli do nich basista Jackie Newhouse, saksofonista Johnny Reno i perkusista Chris Layton. Już jako pełny skład (kwintet) nadali swojej grupie nazwę Double Trouble (na cześć piosenki Otisa Rusha pod tym samym tytułem). Pierwotnie zaś nazwa Double Trouble przypisywana była frontmanom grupy: Vaughanowi (gitara) i Barton (wokal). Potem grupa przyjęła miano Stevie Ray Vaughan and Double Trouble.

W 1980r Newhouse'a zastąpił Tommy Shannon. Następnie w 1990r Layton i Shannon zaczęli wspierać dwie pół-supergrupy z Austin - Arc Angels i Storyville oraz okresowo współpracowali z W. C. Clarkiem, Kennym Wayne'em Shepherdem oraz Doyle'em Bramhallem.
Po śmierci Vaughana muzycy Double Trouble współpracowali m.in. z Jimmym D. Lane'em, brazylijskim bluesmanem Nuno Mindelisem oraz wzięli udział w trasie koncertowej Joego Bonamassa.

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Been a Long Time	Double Trouble	02.2001	-	126[2]	Tone-Cool 471 180	-

Dog's Eye View

Dog's Eye View to amerykański zespół rockowy założony w 1994 roku. Zespół jest najbardziej znany z „ Everything Falls Apart ”, swojego topowego singla z 1995 roku.

Zespół został założony w 1994 roku przez wokalistę i autora piosenek Petera Stuarta . Stuart założył zespół po odkryciu przez Adama Duritza , głównego wokalistę The Counting Crows .  Zaczął nagrywać muzykę z producentem Jimbo Bartonem i nowym zespołem, w skład którego wchodzili Neil Nunziato na perkusji, Mike Visceglia na basie, Dawn Buckhola na wiolonczeli i Regina Ballantese na skrzypcach. Zostali oni znani jako Dog's Eye View.

Zanim Dog's Eye View zaczęło nagrywać swój pierwszy album, Nunziato, Visceglia, Buckhola i Ballantese odeszli. W tym momencie zespół wystąpił ze Stuartem, gitarzystą Orenem Bloedowem , basistą Johnem Abbeyem i perkusistą Alanem Bezozim. Zespół podpisał kontrakt z Sony Records i wydał album Happy Nowhere w 1995 roku. Album znalazł się na 77 miejscu listy Billboard Top 200.

W 1996 roku odnieśli znaczący sukces w radiu i VH1 dzięki singlowi „Everything Falls Apart”, który osiągnął 8 pozycję na liście Top 40 Mainstream  i nr 66 na liście Billboard Hot 100.  Po tym sukcesie Dog's Eye View koncertował z Counting Crows , Del Amitri i The Wallflowers . Drugi singiel, „Small Wonders”, nie został wydany. 

Drugi album zespołu, Daisy , został wydany przez Sony w 1997 r. 

W 2000 r. Stuart ogłosił, że opuścił Columbia Records i odszedł z zespołu, aby kontynuować solową karierę. Wydał solowy album Propeller dla Vanguard Records w 2002 roku.

Po długiej przerwie Dog's Eye View wydał trzeci album (także w Vanguard); album był zatytułowany Tomorrow Always Comes . Zawierał chórki wokalne Jasona Mraza i Kelly Moneymaker , a także występ Paul Doucette z Matchbox Twenty .

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Everything Falls Apart	Dog's Eye View	03.1996	-	14[32]	Columbia	[written by Peter Stuart]
Everything Falls Apart	Dog's Eye View	09.1996	-	66[14]	Columbia	[written by Peter Stuart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Happy Nowhere	Dog's Eye View	03.1996	-	77[19]	Columbia 66 882	[written by Peter Stuart,James Barton]