Paul Simon

Właśc. Paul Frederic Simon, ur. 13.10.1941 r. w Newark w stanie Nowy Jork. W świat muzyki trafił wraz z ze szkolnym kolegą Artem Garfunkelem. Duet występujący pod nazwą Tom and Jerry zadebiutował w 1957 r. na amerykańskich listach przebojów rock'n'rollowym tematem "Hey Schoolgirl". Po nagraniu albumu przyjaciele rozstali się, by kontynuować studia w college'u. Krótki okres współpracy Simona z Carole King przyniósł jedynie próbne nagrania studyjne wykorzystywane przez innych wykonawców.
Lata 1962-1963 przyniosły kilka umiarkowanie popularnych singli sygnowanych pseudonimami Tico And The Triumphs ("Motorcycle") i Jerry Landis ("The Lone Teen-Ranger"). W 1964 r. Simon wyjechał do Europy, koncertując dorywczo na paryskich ulicach i w londyńskich klubach folkowych. Po powrocie do Nowego Jorku, dzięki protekcji producenta Toma Wilsona podpisał kontrakt z CBS i podjął powtórnie współpracę z Artem Garfunkelem. Jej efektem był album Wednesday Morning 3 AM zawierający m.in. temat "The Sound Of Silence". Płyta okazała się rynkowym fiaskiem i Simon postanowił powrócić do Londynu.
 W 1965 r. wydał tam solowy longplay The Paul Simon Songbook. Koszt nagrania wyniósł sześćdziesiąt funtów, wykonawca miał do dyspozycji pojedynczy mikrofon, jednak na płycie znalazły się legendarne po latach kompozycje Simona: "I Am A Rock", "A Most Peculiar Man" i "Kathy's Song". Album podzieliłby smutny los debiutu, gdyby nie intuicja amerykańskiego producenta nagrań Toma Wilsona. Wzbogacony o elektroniczną instrumentację remiks "The Sound Of Silence" trafił po dwóch tygodniach na szczyt listy amerykańskiej, czyniąc z dwójki muzyków idoli folk-rocka.
 W latach 1965-1970 Simon And Garfunkel stali się jednym z najpopularniejszych duetów w dziejach muzyki popularnej. Przyczyną rozstania były odmienne koncepcje muzyczne i świadomość konieczności wyboru indywidualnych dróg twórczych. Po artystycznym rozwodzie, Simon zaangażował się w działalność dydaktyczną w Nowym Jorku. W 1972 r. nagrał solowy, niejednolity stylistycznie album Paul Simon. Z płyty, łączącej elementy muzyki latynoskiej, reggae i jazzu, pochodziły singlowe przeboje "Mother And Child Reunion" i "Me And Julio Down By The Schoolyard". Nagrany rok później longplay There Goes Rhymin' Simon apelował do szerszej publiczności, czego dowodem był rekordowy nakład i sukcesy tematów "Kodachrome" i "Take Me To The Mardi Gras". Przyjęte entuzjastycznie tournee zaowocowało koncertową płytą Live Rhymin', zawierającą kilka standardów duetu.
Kulminacją twórczych pomysłów Simona był bestsellerowy album Still Crazy After All These Years z 1975 r. uhonorowany nagrodą Grammy w kilku kategoriach. Gorzki, autobiograficzny temat "Twenty Ways To Leave Your Lover" trafił, jako pierwszy w solowej karierze Simona, na szczyt listy amerykańskiej, zaś w równie przebojowym "My Little Town" powrócił niezastąpiony w partiach duetowych Garfunkel.
 Przez następne pięć lat Simon konsumował błogo owoce własnej kariery. Okres ten przyniósł epizodyczną rolę w filmie "Annie Hall" Woody'ego Allena, przebojowy singel "Wonderful World" nagrany wraz z Garfunkelem i Jamesem Taylorem, albumową kompilację Greatest Hits z chwytliwym tematem "Slip Slidin' Away" oraz zmianę wytwórni z CBS na Warner Brothers.
 W 1980 r. Simon wydał longplay One Trick Pony z muzyką do filmu pod tym samym tytułem. Pomimo ambitnego scenariusza wykraczającego poza rockowe schematy i epizodycznych ról film przyjęto chłodno, co w pewnym stopniu wpłynęło na twórczą stagnację Simona i opóźniło wydanie kolejnego albumu. Bestsellerem stała się koncertowa podwójna płyta z pierwszego po latach wspólnego występu Simona i Garfunkela w nowojorskim Central Parku, 19 września 1982 r. Próby studyjnej reaktywacji duetu nie powiodły się, za to ich efekt trafił częściowo na wydany w 1983 r. kolejny solowy longplay Simona Hearts And Bones. Odbiorcy nie docenili zaangażowania wykonawcy i płyta przeszła bez rozgłosu pomimo popularności singla "The Great Late Johnny Ace", zainspirowanego odchodzeniem dawnych gwiazd i tragiczną śmiercią Johna Lennona.
Simon przeżył mocno klęskę płyty, określonej przez recenzentów mianem rutyniarskiej. Przełomem okazał się rok 1984, gdy muzyk zetknął się z rytmami czarnych osiedli Południowej Afryki. Udział w nagraniu sławnego tematu "We Are The World" dokonanym przez formację gwiazd USA For Africa, zaowocował wyprawą na Czarny Ląd i albumem Graceland, jedną z najciekawszych, a zarazem najpopularniejszych płyt lat 80. W nagraniu uczestniczył m.in. kościelny chór Ladysmith Black Mambazo, a także Los Lobos, Linda Ronstadt oraz grupa Rockie Dopsie And The Twisters. Płyta i promocyjna trasa koncertowa w RPA wywołała kontrowersje i potępienie Simona przez komitet ONZ do spraw walki z apartheidem. Niezależnie od biurokratycznych oskarżeń o "wyłamanie się z kulturowego bojkotu", album wykorzystujący muzyczną spuściznę odmiennych cywilizacji, stanowił logiczne podsumowanie poszukiwań artysty wykorzystującego od dawna gatunki tak różne jak folk, rhythm'n'blues, rytmy karaibskie i jazz.
 Singlowymi przebojami stały się tematy "The Boy In The Bubble", "You Can Call Me All" oraz tytułowy "Graceland". Longplay stał się z czasem punktem odniesienia, a kontynuacją wielokulturowych poszukiwań Simona była nagrana w 1990 r. płyta Rhythm Of The Saints, oparta na fuzji elementów muzyki afrykańskiej i brazylijskiej. Rok później artysta wydał na płycie swój koncert z Central Parku z 15.08.1991 r. Natomiast 30.05.1992 r. stanął w Montauk na ślubnym kobiercu wraz z Eddie Brickell z zespołu The New Bohemians. 4.01.1993 r. ze związku tego narodził się syn Adrian Edward. W tym samym roku Paul wystąpił gościnnie na płycie Willie Nelsona Across The Borderline.

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Motorcycle/I don' t believe them	Tico & The Triumphs	01.1962	-	99[1]	Amy 835	[written by Jerry Landis]
The lone teen ranger/Lisa	Jerry Landis	01.1963	-	97[3]	Amy 875	[written by Jerry Landis][produced by Jerry Landis]
Mother and child reunion/Paranoia blues	Paul Simon	02.1972	5[12]	4[13]	Columbia 45 547	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon/Roy Halee ]
Me and Julio down by the schoolyard/Congratulations	Paul Simon	04.1972	15[9]	22[11]	Columbia 45 585	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon/Roy Halee ]
Duncan /Run that body down	Paul Simon	07.1972	-	52[7]	Columbia 45 638	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon/Roy Halee ]
Kodachrome/Tenderness	Paul Simon	05.1973	-	2[14]	Columbia 45 859	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon/Muscle Shoals Sound Rhythm Section ]
Loves me like a rock/Learn how to fall	Paul Simon with The Hummingbirds	08.1973	39[5]	2[16]	Columbia 45 907	[gold-US][written by Paul Simon ][produced by Paul Simon/Phil Ramone ][1[2].Adult Contemporary Chart]
American tune/One man' s celling is another man' s floor	Paul Simon	12.1973	-	35[10]	Columbia 45 900	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon/Phil Ramone ][oparta na kompozycji Jana Sebastiana Bacha-O sacred heart]
Gone at last/Take me to the mardi grass	Paul Simon /Phoebe Snow and The Jessy Dixon Singers	08.1975	-	23[10]	Columbia 10 197	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon/Phil Ramone ]
50 ways to leave your lover/Some folks lives roll easy	Paul Simon	12.1975	23[6]	1[3][17]	Columbia 10 270	[gold-US][written by Paul Simon ][produced by Paul Simon/Phil Ramone ]
Still crazy after all these years/I do it for your love	Paul Simon	05.1976	-	40[7]	Columbia 10 332	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon/Phil Ramone ]
Slip slidin' away/Something so right	Paul Simon	10.1977	36[6]	5[20]	Columbia 10 630	[gold-US][written by Paul Simon ][produced by Paul Simon/Phil Ramone ]
What a wonderful world/Wooden planes [Garfunkel]	Art Garfunkel with James Taylor & Paul Simon	01.1978	-	17[14]	Columbia 10 676	[written by Lou Adler/Herb Alpert/Sam Cooke ][produced by Art Garfunkel]
Late in the evening/How the heart approaches what it yeams	Paul Simon	08.1980	58[4]	6[16]	Warner 49 511	[written by Paul Simon ][produced by Phil Ramone ][piosenka z filmu-One-Trick pony]
One-Trick Pony/Long,long day	Paul Simon	10.1980	-	40[11]	Warner 49 601	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon/Phil Ramone ]
The blues/Same girl [Newman]	Randy Newman and Paul Simon	01.1983	-	51[8]	Warner 29 803	[written by Randy Newman ][produced by Russ Titelman/Lenny Waronker ]
Allergies/Think too much	Paul Simon	11.1983	-	44[10]	Warner 29 453	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon/Russ Titelman/Roy Halee ]
You can call me Al/Gumboots	Paul Simon	08.1986	4[14]	23[29]	Warner 28 667	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon]
Graceland/Hearts and bones	Paul Simon	12.1986	98[1]	81[7]	Warner 28 552	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon][Grammy 1987-Record of The Year]
Diamonds on the Soles of Her Shoes/All Around the World, or the Myth of Fingerprints	Paul Simon	02.1987	77[4]	-	Warner Bros. W8404 [UK]	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon]
The boy in the bubble/Crazy love Vol.2	Paul Simon	03.1987	26[8]	86[4]	Warner 28 460	[written by Forere Motloheloa/Paul Simon ][produced by Paul Simon]
The obvious child/The rhythm of the saints	Paul Simon	12.1990	15[10]	92[5]	Warner 19 549	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon]
Proof	Paul Simon	02.1991	89[2]	-	No-Label MIUCT 1829	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon]
Something so right	Annie Lennox Featuring Paul Simon	12.1995	44[10]	-	RCA	[written by Paul Simon ][produced by Stephen Lipson ]
Father And Daughter	Paul Simon	06.2006	31[11]	-	Warner Bros W 719	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon]
That's me	Paul Simon	09.2006	156[1]	-	Warner Bros W 732	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon]
Outrageous	Paul Simon	11.2006	194[1]	-	Warner Bros W 745	[written by Paul Simon ][produced by Paul Simon,Brian Eno]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Paul Simon	Paul Simon	02.1972	1[1][26]	4[36]	Columbia 30 750	[platinum-US][produced by Paul Simon/Roy Halee ]
There goes rhymin' Simon	Paul Simon	05.1973	4[22]	2[48]	Columbia 32 280	[platinum-US][gold-UK][produced by Muscle Shoals/Paul Samwell-Smith/Paul Simon/Phil Ramone/Roy Halee ]
Paul Simon in concert/Live rhymin'	Paul Simon	03.1974	-	33[17]	Columbia 32 855	[gold-US][produced by Phil Ramone ]
Still crazy after all these years	Paul Simon	10.1975	6[31]	1[1][40]	Columbia 33 540	[gold-US][gold-UK][produced by Art Garfunkel/Paul Simon/Phil Ramone ][Grammy 1975-Album of The Year]
Greatest hits,etc.	Paul Simon	12.1977	3[16]	18[23]	Columbia 35 032	[platinum-US][gold-UK][produced by Roy Halee/Phil Ramone/Paul Simon/Muscle Shoals Rhythm Section ]
One-Trick pony	Paul Simon	09.1980	17[12]	12[26]	Warner 3472	[gold-US][silver-UK][produced by Paul Simon/Phil Ramone ]
Hearts and bones	Paul Simon	11.1983	34[8]	35[18]	Warner 23 942	[produced by Paul Simon/Russ Titelman/Roy Halee ]
Graceland	Paul Simon	09.1986	1[5][206]	3[97]	Warner 25 447	[5x-platinum-US][7x-platinum-UK][produced by Paul Simon ][Grammy 1986-Album of The Year]
Negotations and love songs,1971-1986	Paul Simon	11.1988	17[15]	110[14]	Warner 25 789	[platinum-US][platinum-UK][produced by Paul Simon/Phil Ramone/Roy Halee ]
The rhythm of the saints	Paul Simon	11.1990	1[2][28]	4[53]	Warner 26 098	[2x-platinum-US][2x-platinum-UK][produced by Paul Simon ]
Paul Simon' s Concert in The Park	Paul Simon	11.1991	60[1]	74[11]	Warner 26 737	[produced by Paul Simon ]
Paul Simon 1964/1993	Paul Simon	10.1993	-	173[2]	Warner 45 394	[gold-US]
Songs from the capeman	Paul Simon	12.1997	83[5]	42[11]	Warner 46 814	[produced by Roy Halee
Greatest Hits - Shining Like A National Guitar	Paul Simon	05.2000	6[34]	-	Warner 9362477212 [UK]	-
Greatest Hits - Shining Like A National Guitar	Paul Simon	05.2000	6[34]	-	Warner Bros 9362477212 [UK]	[gold-UK][produced by Paul Simon/Phil Ramone/Roy Halee ]
You' re the one	Paul Simon	10.2000	20[12]	19[21]	Warner 47 844	[gold-US][silver-UK][produced by Paul Simon ]
The Paul Simon Collection: On My Way, Don't Know Where I'm Goin'	Paul Simon	11.2002	-	108[6]	Warner 73 774	-
The Paul Simon Songbook	Paul Simon	04.2004	135[1]	-	Sony 5154212 [UK]	[produced by Reginald Warburton, Stanley West]
Surprise	Paul Simon	06.2006	4[16]	14[12]	Warner Bros 9362499822 [UK]	[gold-UK][produced by Paul Simon ]
The Essential Paul Simon	Paul Simon	06.2008	12[7]	43[3]	Warner Bros 9362499700 [UK]	[produced by Paul Simon/Phil Ramone/Roy Halee ]
This Better Be Good	Paul Simon	07.2009	-	60[5]	Rhino Custom Products OPCD-8321	[produced by Paul Simon/Phil Ramone/Roy Halee/Varopis ]
So Beautiful or So What	Paul Simon	04.2011	6[6]	4[15][02.2013]	Hear Music 7232814 [UK]	[silver-UK][produced by Phil Ramone, Paul Simon]
Songwriter	Paul Simon	10.2011	-	141[1]	Legacy 88697965162	-
Live in New York City	Paul Simon	09.2012	150[1]	95[1]	Hear / Concord 08880 7234122	-
The Ultimate Collection	Paul Simon	04.2015	1[1][64]	-	Sony Music CG 88875080882	[platinum-UK][produced by Paul Simon]
Stranger to Stranger	Paul Simon	06.2016	1[1][8]	3[6]	Concord/EMI 7239780 [UK]	[silver-UK][produced by Roy Halee, Paul Simon]
In the Blue Light	Paul Simon	09.2018	10[2]	70[1]	Sony Music CG 19075841442 [UK]	[produced by Roy Halee, Paul Simon]

Katrina And The Waves

Grupa popowa znana głównie z nagranego w 1985r przeboju "Walking On Sunshine", a w mniejszym stopniu z oryginalnej wersji spopularyzowanego przez The Bangles "Going Down  To Liverpool".
 W skład zespołu wchodzili: Katrina Leskanich
(ur. w 1960r w Topeka Kansas, USA; śpiew), Kimberley Rew (gitara), Vince De La Cruz (ur. w stanie Teksas, USA; bas) i Alex Cooper (perkusja).
Amerykanie Leskanich i De La Cruz przybyli do Anglii w 1976r, gdy ich ojcowie (zawodowi
żołnierze) pełnili służbę w lotniczej bazie Feltwell w hr.
Norfolk. Rew LCooper ukończyli Uniwersytet Cambridge, a
pierwszy z nich po krótkim stażu w grupie Soft Boys nagrał
w 1982r solowy longplay The Bibie Of Pop.
Swoje wczesne i późniejsze kompozycje włączył z powodzeniem w Katrina
And The Waves.
 Zespół powstał w 1982, ale dwa pierwsze
albumy ukazały się jedynie w Kanadzie.
 Na początku 1983 roku zespół nagrał materiał swój debiutancki album zatytułowany Walking on Sunshine. Płyta zawierała dziesięć autorskich piosenek, początkowo nie wzbudziła zainteresowania żadnej z wytwórni muzycznych oprócz kanadyjskiej Attic Records, która zdecydowała się wydać krążek pod swoim szyldem na krajowym rynku. W kolejnym roku grupa wydała drugi album na terenie Kanady – EP-kę Shock Horror!, a także płytę długogrającą zatytułowaną Katrina And The Waves 2 promowaną singlem "Mexico", który zyskał zainteresowanie lokalnych rozgłośni radiowych.
 W tym samym roku inna piosenka zespołu, „Going Down to Liverpool”, została zauważona przez formację The Bangles, która postanowiła nagrać swoją wersję numeru. Po publikacji coveru główne wytwórnie muzyczne zaczęły interesować się twórczością grupy, co doprowadziło do podpisania przez muzyków Katrina and the Waves kontraktu płytowego z wytwórnią Capitol Records w 1985 roku.
 W tym samym roku wydali swój pierwszy międzynarodowy album studyjny sygnowany nazwą zespołu. Album promowany był przez singiel „Walking on Sunshine”^[7], który okazał się przebojem w kraju oraz za granicą, trafiając na czołówki list przebojów m.in. w Irlandii, Kanadzie, Australii, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Szwecji, Szwajcarii, Nowej Zelandii i Polsce. Popularność piosenki przyniosła grupie także nominację do Nagrody Grammy w kategorii Najlepszy nowy artysta. Drugim singlem promującym debiutancką płytę formacji był utwór „Do You Want Crying”.
Rok po sukcesie pierwszego krążka na rynku ukazał się drugi album zespołu zatytułowany Waves. Z powodu nieporozumień z wytwórnią Capitol muzycy w tym samym roku rozwiązali umowę z wydawcą. W 1989 roku ukazał się ich trzeci krążek pt. Break of Hearts, który został wydany pod szyldem SBK Records. W 1990 roku w duecie z Erikiem Burdonem nagrali utwór „We Gotta Get Out of This Place” wykorzystany w ścieżce dźwiękowej serialu China Beach.
W 1997 roku zespół został wybrany wewnętrznie przez brytyjskiego nadawcę publicznego na reprezentanta Wielkiej Brytanii podczas 42. Konkursu Piosenki Eurowizji z utworem „Love Shine a Light”, z którym ostatecznie wygrał finał widowiska, zdobywając łącznie rekordową wówczas liczbę 227 punktów od jurorów.
Dwa lata później zespół zawiesił działalność.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Que Te Quiero/ Machine Gun Smith	Esmee Denters	01.1984	84[3]	71[6][10.85]	No-Label MIUCT 1841	[written by Kimberley Rew][produced by Pat Collier]
Walking On Sunshine/Going Down To Liverpool	Katrina and the Waves	03.1985	8[15]	9[21]	Capitol CL 354	[written by Kimberley Rew][produced by Katrina And The Waves, Pat Collier]
Do You Want Crying/The Sun Won't Shine Without You	Katrina and the Waves	07.1985	96[2]	37[10]	No-Label MIUCT 0497	[written by Vince De La Cruz][produced by Katrina And The Waves, Pat Collier]
Is That It ?/I Really Taught Me To Watusi	Katrina and the Waves	03.1986	82[2]	70[8]	No-Label MIUCT 1173	[written by Kimberley Rew][produced by Katrina And The Waves, Pat Collier, Scott LItt]
Sun Street/(A Man Only Needs) One Woman	Katrina and the Waves	06.1986	22[10]	-	Capitol CL 407	[written by Vince De La Cruz][produced by Katrina And The Waves, Pat Collier, Scott Litt]
That's The Way/Love Calculator	Katrina and the Waves	09.1989	84[3]	16[12]	No-Label MIUCT 2315	[written by Kimberley Rew,Leskanich][produced by Cooper, De La Cruz, Leskanich, Rew]
Rock 'N' Roll Girl/To Have And To Hold	Katrina and the Waves	11.1989	93[2]	-	No-Label MIUCT 1914	[written by Cooper, De La Cruz, Leskanich, Rew][produced by Cooper, De La Cruz, Leskanich, Rew]
Walking On Sunshine/Going Down To Liverpool	Katrina and the Waves	06.1996	53[3]	-	Capitol CL 354	[written by Kimberley Rew][produced by Katrina And The Waves, Pat Collier]
Love Shine A Light	Katrina and the Waves	05.1997	3[18]	-	Eternal WEA 106CD1	[written by Kimberley Rew][produced by Mike Nocito]
Walking On Sunshine/Going Down To Liverpool	Katrina and the Waves	06.1996	53[3]	-	Capitol CL 354	[written by Kimberley Rew][produced by Katrina And The Waves, Pat Collier]
Walking On Sunshine/Going Down To Liverpool	Katrina and the Waves	06.1996	53[3]	-	Capitol CL 354	[written by Kimberley Rew][produced by Katrina And The Waves, Pat Collier]

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Katrina and the Waves	Katrina And The Waves	06.1985	28[6]	25[32]	Capitol KTW1	[produced by Katrina And The Waves, Pat Collier]
Waves	Katrina And The Waves	05.1986	70[1]	49[16]	Capitol EST2010	[produced by Katrina And The Waves, Pat Collier]
Break of Hearts	Katrina And The Waves	09.1989	-	122[8]	SBK 92 649	[produced by Katrina And The Waves,Jay Burnett]

Dizzee Rascal

Dizzee Rascal urodził się 1 listopada 1985 roku w Londynie. Raper dorastał we wschodniej części miasta. Jako nastolatek był zatrzymywany za kradzieże samochodów i obrabowanie dostawcy pizzy, co z kolei spowodowało, że musiał często zmieniać szkoły. Muzyką zainteresował się za namową jednego z nauczycieli, który wytłumaczył mu tajniki obróbki dźwięku za pomocą komputera. W wieku piętnastu lat Rascal zaczął występować jako didżej i prowadził własne audycje w pirackich rozgłośniach radiowych.
W 2002 roku Dizzee zdobył nagrodę Sidewinder dla najlepszego młodego MC. Rok później, w lipcu, nakładem XL Recordings do sklepów trafił jego debiutancki album "Boy In Da Corner". Na krążku znalazło się 15 hiphopowych kawałków nawiązujących do stylistyki grime. Płyta przyniosła artyście nagrodę Mercury Music Prize (otrzymał ją jako najmłodszy muzyk w historii i drugi raper), co odbiło się szerokim echem w prasie muzycznej.
"Boy In Da Corner" promował singel "I Luv U", opowiadający historię nastolatki, która przypadkowo zaszła w ciążę. Płyta dotarła do 23. miejsca na brytyjskiej liście najpopularniejszych płyt, a singel uplasował się w pierwszej trzydziestce zestawienia. W tym samym roku Dizzee został pięciokrotnie pchnięty nożem w kurorcie Ayia Napa. Według doniesień prasowych, napaść miała związek z konfliktem rapera z zespołem So Solid Crew.
W sierpniu zadebiutował kolejny singel z debiutanckiego krążka Rascala, "Fix Up, Look Sharp", który dotarł do pierwszej dwudziestki listy przebojów na Wyspach. Również w 2003 roku raper pojawił się gościnnie w utworze "Lucky Star" Basement Jaxx (z płyty "Kish Kash"). Trzecim singlem z "Boy In Da Corner" była piosenka "Jus' A Rascal", która trzy lata później trafiła na ścieżkę dźwiękową filmu "Kidulthood".

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
I Luv U	Dizzee Rascal featuring Shystie	06.2003	29[9]	-	XL Recordings XLT 165	[written by D. Mills][produced by Jacob Friett]
Fix Up, Look Sharp/ Stop Dat	Dizzee Rascal	08.2003	17[5]	-	XL Recordings XLT 167	[silver-UK][written by D. Mills][produced by Jacob Friett][sample z "The Big beat"-Billy Squire]
Lucky Star	Basement Jaxx feat. Dizzee Rascal	11.2003	23[4]	-	XL Recordings XLT 172	[written by D. Mills , Buxton , Ratcliffe][produced by Basement Jaxx ]
Jus' a Rascal	Dizzee Rascal	12.2003	30[4]	-	XL Recordings XLT 175	[written by D. Mills][produced by Taz]
Stand Up Tall	Dizzee Rascal	09.2004	10[6]	-	XL Recordings XLT 198	[written by D. Mills][produced by Dizzee Rascal]
Dream	Dizzee Rascal	11.2004	14[8]	-	XL Recordings XLT 204	[written by D. Mills][produced by Dizzee Rascal]
Off 2 Work/Graftin	Dizzee Rascal	04.2005	44[5]	-	XL Recordings XLT 208	[written by D. Mills][produced by Dizzee Rascal]
Sirens	Dizzee Rascal	06.2007	20[5]	-	XL Recordings XLT 272	[written by D. Mills,Cage][produced by Cage]
Toe Jam	BPA feat. Dizzee Rascal & David Byrne	07.2008	198[1]	-	Southern Fried	[written by David Byrne, Dylan Mills][produced by Norman Cook, Simon Thornton]
Pussyole (Old Skool)	Dizzee Rascal	08.2007	22[16]	-	XL Recordings XLT 285	[written by D. Mills][produced by Dizzee Rascal]
Flex	Dizzee Rascal	11.2007	23[22]	-	XL Recordings XLT 312	[written by D. Mills][produced by Dizzee Rascal]
Dance Wiv Me	Dizzee Rascal feat. Calvin Harris & Chrome	07.2008	1[4][77]	-	Dirtee Stank Recordings 12STANK 002	[2x-platinum-UK][written by Calvin Harris, Dylan Mills, Nick Denton, Tyrone Paul][produced by Calvin Harris]
Toe Jam	The Brighton Port Authority featuring David Byrne and Dizzee Rascal	08.2008	198	-	XL Recordings XLT 312	[written by David Byrne, Dylan Mills][produced by Norman Cook, Simon Thornton]
Bonkers	Dizzee Rascal & Armand Van Helden	05.2009	1[2][71]	-	Dirtee Stank Recordings 12STANK 005	[2x-platinum-UK][written by D. Mills, A. Helden][produced by Armand Van Helden]
Butterfly	Dizzee Rascal	05.2009	121[1]	-	Dirtee Stank Recordings	[produced by Shy FX]
Road Rage	Dizzee Rascal	10.2009	124[1]	-	Dirtee Stank Recordings	[written by Samir ,Dylan Mills, Aaron LaCrate]
Holiday	Dizzee Rascal ft. Chrome	09.2009	1[1][40]	-	Dirtee Stank Recordings 12STANK 006	[platinum-UK][written by Calvin Harris, Chrome, D. Mills][produced by Calvin Harris]
Dirtee Cash	Dizzee Rascal	10.2009	10[26]	-	Dirtee Stank Recordings 12STANK 008	[written by Dylan Mills,Nick Cage][produced by Nick Detnon]
You Got the Dirtee Love	Florence + the Machine featuring Dizzee Rascal	02.2010	2[14]	-	Dirtee Stank Recordings MIUCT 4778	[gold-UK][written by ohn P. Jr. Bellamy, Anthony Stephens, Arnecia Michelle Harris ,Nicholas Denton, Dylan Mills][produced by Charlie Hugall, Nicholas Denton]
Dirtee Disco	Dizzee Rascal	05.2010	1[1][26]	-	Dirtee Stank Recordings CATCO 162241506	[silver-UK][written by Dizzee Rascal][produced by Nick Detnon]
Loca	Shakira Feat. El Cata	10.2010	-	32[11]	Epic CATCO 162305547	[written by Shakira Mebarak/Edward Bello/Dizzee Rascal/Armando Perez][produced by Shakira Mebarak/El Cata/Pitbull]	-
The Power	DJ Fresh featuring Dizzee Rascal	06.2012	6[9]	-	Ministry Of Sound GBCEN 1200445	[written by Daniel Stein, The Invisible Men][produced by Daniel Stein]
Shout	Shout for England with James Corden	06.2010	1[2][7]	-	Syco Music 88697750292	[written by Roland Orzabal, Ian Stanley, Bill Withers, Teddy Riley, Richard Vick, William Stewart, Chauncey Hannibal, Lynise Walters, Dylan Mills, Ray Hedges, Nigel Butler, Blair Dreelan][produced by Ray Hedges, Nick Detnon, Nigel Butler]
Scream	Dizzee Rascal feat. Pepper	08.2012	22[5]	-	Dirtee Stank Recordings GBUM 71204912	[written by Dizzee Rascal, Pepper, Nick Cage, Musical D, Teriy Keys][produced by Nick Cage, Musical D]
Bassline Junkie	Dizzee Rascal	01.2013	10[29]	-	Dirtee Stank Recordings GBUM 71207987	[gold-UK][written by Dizzee Rascal][produced by M.J. Cole]
Goin' Crazy	Dizzee Rascal feat. Robbie Williams	06.2013	5[10]	-	Dirtee Stank Recordings GBUM 71302616	[written by Dylan Mills, Tim Anderson, Jamin Wilcox][produced by Tim Anderson, J-Man, Nick Cage]
Wild	Jessie J featuring Big Sean & Dizzee Rascal	06.2013	5[19]	104[1]	Lava/Republic USUM 71306454	[written by Jessica Cornish, Joshua Coleman, Claude Kelly, Dylan Mills, Sean Anderson][produced by Ammo]
I Don't Need A Reason	Dizzee Rascal	08.2013	69[4]	-	Dirtee Stank Recordings GBUM 71303742	[written by Jean-Baptiste ,Michael McHenry, Dizzee Rascal, Ryan "DJ Replay" Buendia][produced by Free School]
Something Really Bad	Dizzee Rascal feat. Will I Am	10.2013	10[5]	-	Dirtee Stank GBUM 71303415	[written by Dylan Mills, Jean Baptiste, William Adams, Jonas Jeberg][produced by Jonas Jeberg]
Love This Town	Dizzee Rascal feat. Teddy Sky	11.2013	35[10]	-	Dirtee Stank Recordings GBUM 71303418	[written by Dylan Mills, Teddy Sky, RedOne, Jimmy Joker, Eric Sanicola ][produced by RedOne, Teddy Sky, Eric Sanicola, Jimmy Joker]
How Love Begins	DJ Fresh and High Contrast featuring Dizzee Rascal	02.2016	53[2]	-	Ministry Of Sound GBCEN 1501483	[written by Dizzee Rascal,Dan Stein,Clare Maguire,Lincoln J. Barrett][produced by Dan Stein,High Contrast]
Hype	Dizzee Rascal with Calvin Harris	07.2016	34[7]	-	Dirtee Stank GBUM 71602962	[silver-UK][written by Calvin Harris,Dylan Mills ][produced by Calvin Harris]
Money Right	Dizzee Rascal featuring Skepta	09.2018	68[2]	-	Island GBUM 71805101	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Boy in da Corner	Dizzee Rascal	07.2003	23[23]	-	XL Recordings XLLP 170	[gold-UK][produced by Dizzee Rascal, Mr. Cage, Chubby Dread, Taz, Vanguard, Passion]
Showtime	Dizzee Rascal	09.2004	8[24]	-	XL Recordings XLLP 181	[gold-UK][produced by Dizzee Rascal]
Maths + English	Dizzee Rascal	06.2007	7[35]	-	XL Recordings XLLP 273	[gold-UK][produced by Dizzee Rascal, Shy FX]
Tongue N' Cheek	Dizzee Rascal	09.2009	3[48]	-	Dirtee Stank Recordings 12STANK 007	[platinum-UK][produced by Cage, Tiësto, Shy FX, Calvin Harris]
The Fifth	Dizzee Rascal	09.2013	10[4]	-	Dirtee Stank Recordings 3742848	[produced by A-Trak, Tim Anderson, Nick Cage (also exec.), Dizzee Rascal (exec.), DJ Corbett, Free School, Hi-Tek, J-Man, Jimmy Joker, Jonas Jeberg, Oligee, RedOne, Eric Sanicola, Teddy Sky, will.i.am]
Raskit	Dizzee Rascal	08.2017	10[2]	-	Dirtee Stank 5771425	[produced by Dizzee Rascal,Cardo,Darkness,Deputy,Dan Farbe,rDonae'o,Salva,Teddy Samba,The Arcade,The Heavy,Trackerz,Wilfred Kouassi,Valentino Khan]
E3 AF	Dizzee Rascal	11.2020	13[1]	-	Dirtee Stank 745542	-

Wayne Fontana and The Mindbenders

Wayne Fontana (właśc. Glyn Ellis), ur. 28.10.1945 r. w Manchester, Wielka Brytania. Po zmianie nazwiska na cześć perkusisty Elvisa Presleya, D.J. Fontany, Wayne'owi zaproponowano kontrakt z firmą Fontana (sic!) Records. Autorem pomysłu był szef A&R, Jack Baverstock. Grupa towarzysząca Wayne'owi, Mindbenders, znana z muzyki do horroru pod tym samym tytułem, była tak doskonała jak jej wiodący wokalista.
Debiutowali jako grupa w składzie: Eric Stewart (ur. 20.01.1945 r.; gitara), Bob Lang (ur. 10.01.1946 r.; bas) oraz Ric Rothwell (ur. 11.03.1944 r.; perkusja). 
Specjalizując się we własnych przeróbkach znanych tematów rhytm'n'bluesowych, grupa przebiła się swoim piątym nagraniem, "Um, Um, Um, Um, Um", nagranym dla Major Lance, które dostało się na piąte miejsce angielskich list przebojów. Następny utwór, nagrany w 1965 roku "The Game Of Love", dotarł do drugiego miejsca na listach przebojów i zapoczątkował inwazję Kennedy Street Enterprises z Manchester w Stanach Zjednoczonych, która wyniosła grupę na pierwsze miejsce na listach przebojów.
 Potem grupa walczyła o dobre miejsca, ale jej jedynym przebojem była piosenka "Just A Little Bit Better". W październiku 1965 r. Wayne Fontana zdecydował się na karierę solową. Najpierw nagrał balladę "It Was Easier To Hurt Her" napisaną przez Berta Bernsa i Jerry'ego Ragavoya, a potem wielki chwytliwy przebój Jackie Edwards "Come On Home".
 Lata późniejsze to okres wzlotów i upadków, w którym najciekawszym utworem była kompozycja Grahama Gouldmana "Pamela Pamela", która przełamała pasmo niewypałów. Na początku lat siedemdziesiątych Fontana zrezygnował z muzyki i przyłączył się do tzw. ruchu odnowicieli, chociaż jego życie osobiste pozostało pełne problemów.
W październiku 1965 r. rozstali się z liderem, a z początkiem następnego roku ich singel z kompozycją spółki Carole Bayer Sagar/ Toni Wine, "Groovy Kind Of Love", odniósł wielki sukces w Wielkiej Brytanii i USA, trafiając na drugie miejsca list przebojów.
 Niestety, udany temat "Can't Live With You, Can't Live Without You" przeszedł bez echa, singel zaś "Ashes To Ashes" choć popularny, nie powtórzył sukcesu debiutu. Epizodyczna rola w filmie "Nauczyciel z przedmieścia" (w którym Mindbenders zagrali szkolny zespół beatowy ) podtrzymała wprawdzie umiarkowaną popularność zespołu, ale późniejsze nagrania tematów renomowanych autorów Roda Argenta i Roberta Knighta nie zyskały uznania.
 Rozpaczliwa próba przypomnienia się dość mierną wersją przeboju The Box Tops, "The Letter", przyniosła jedynie miejsce w dolnych rejonach Top 50 i po nagraniu singla "Uncle Joe The Ice Cream Man" zespół rozpadł się w marcu 1968 r.
Eric Stewart i przyjęty do Mindbenders u schyłku ich działalności Graham Gouldman założyli grupy Hotlegs i 10c.c., Bob Lang zaś próbował szczęścia w formacji Racing Cars.

Single

Tytuł

Wykonawca

Data wydania

UK

US

Wytwórnia [UK/US]

Komentarz

Hello! Josephine/Roadrunner

Wayne Fontana and The Mindbenders

07.1963

46[2]

-

Fontana TF 579/-

[written by Dave Bartholomew/Fats Domino][produced by Jack Baverstock]

Stop look and listen/Duke of Earl

Wayne Fontana and The Mindbenders

05.1964

37[4]

-

Fontana TF 451/Smash 1917

[written by Jimmy Breedlove/Patricia Brown][produced by Jack Baverstock]

Um um um um um/First taste of love

Wayne Fontana and The Mindbenders

10.1964

5[15]

-

Fontana TF 497/Fontana 1945

[written by Curtis Mayfield][produced by Jack Baverstock][oryginal by Major Lance]

The game of love/Since you' ve been gone

Wayne Fontana and The Mindbenders

02.1965

2[11]

1[1][11]

Fontana TF 535/Fontana 1509

[written by Clint Ballard Jr.][produced by Jack Baverstock]

Just a little bit too late/Long time coming

Wayne Fontana and The Mindbenders

06.1965

20[7]

45[8]

Fontana TF 579/Fontana 1514

[written by Clint Ballard/Les Ledo][produced by Jack Baverstock]

She needs love/Like i did

Wayne Fontana and The Mindbenders

09.1965

32[6]

-

Fontana TF 611/Fontana 1524

[written by Clint Ballard][produced by Les Reed]

It was easier to hurt her/You made me what i am today

Wayne Fontana

12.1965

36[6]

-

Fontana TF 642/MGM 13456

[written by Bert Russell,Jerry Ragovoy][produced by Les Reed]

Come on home/My eyes break out in tears

Wayne Fontana

04.1966

16[12]

117[2]

Fontana TF 684/MGM 13516

[written by Jackie Edwards][produced by Les Reed][oryginalnie nagrana przez Jackie Edwards]

Goodbye bluebird/The sun' s so hot today

Wayne Fontana

08.1966

49[1]

-

Fontana TF 737/-

[written by Bon Halley/Buddy Kaye][produced by Les Reed]

Pamela Pamela/Somethings keeps calling me back

Wayne Fontana

12.1966

11[12]

-

Fontana TF 770/MGM 13661

[written by Graham Gouldman][produced by Les Reed]

A groovy kind of love/Love is good

Mindbenders

01.1966

2[14]

2[13]

Fontana TF 644/Fontana 1541

[silver UK][written by Toni Wine/Carole Bayer Sager][produced by Jack Baverstock][original by Toni Wine 1963r]

Can' t live with you/One fine day

Mindbenders

05.1966

28[7]

-

Fontana TF 697/-

[written by Carole Bayer Sager/Toni Wine][produced by Jack Baverstock]

Ashes to ashes/You don' t know about love

Mindbenders

08.1966

14[9]

55[6]

Fontana TF 731/Fontana 1555

[written by Carole Bayer Sager/Toni Wine][produced by Jack Baverstock]

The letter/My new day and age

Mindbenders

09.1967

42[4]

-

Fontana TF 869/-

[written by Wayne Carson Thompson][produced by Graham Gouldman/John Paul Jones]

EP's

Um! Um! Um! Um! Um! Um!

Wayne Fontana & Mindbenders

12.1964

7[19]

-

Fontana TE 17 435/-

The game of love

Wayne Fontana & Mindbenders

05.1965

19[1]

-

Fontana TE 17 449/-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Wayne Fontana and The Mindbenders	Wayne Fontana and The Mindbenders	02.1965	18[1]	-	Fontana TL 5230	[produced by Jack Baverstock]
The game of love	Wayne Fontana and The Mindbenders	05.1965	-	58[9]	Fontana 27 542 [US]
The Mindbenders	Mindbenders	06.1966	28[4]	-	Fontana TL 5324	[produced by Jack Baverstock]
A groovy kind of love	Wayne Fontana and The Mindbenders	07.1966	-	92[9]	Fontana 27 554 [US]

Esmée Denters

Esmée Denters (ur. 28 września 1988r) , holenderska piosenkarka. Zanim stała się światowej sławy wokalistką, zaistniała w sieci umiesczczając na witrynie YouTube własne interpretacje piosenek takich artystów jak Natasha Bedingfield, Brandy, Mariah Carey, OneRepublic, czy Justin Timberlake.
W roku 2008 podpisała kontrakt z pod wytwórnią Universal Music, Tennman Records należącej do Timberlake'a. Rok później wydała debiutancki album studyjny Outta Here, który promował singel o tej samej nazwie.Swoją karierę muzyczną Denters rozpoczęła w roku 2006 dzięki witrynie YouTube przez którą umieszczała za pośrednictwem swojego oficjalnego kanału autorskie wersje znanych utworów oraz skomponowanych przez siebie. Wysoka popularność nagrań artystki zwróciła uwagę holenderskiego menadżera Jonathana Berhane'a, który po uprzednim skontaktowaniu się z Esmée przedstawił ją nominowanemu do nagrody Grammy twórcy piosenek Billy'emu Mannowi. Mężczyzna zorganizował spotkanie wokalistki z Justinem Timberlakiem po jednym z jego koncertów, a ten zaproponował Denters kontrakt płytowy w jego wytwórnii Tennman Records.
W roku 2007 artystka wyruszyła w trasę koncertową wraz z Timberlakiem po Europie, gdzie rozpoczynała występy wokalisty prezentując się na dziesięciu koncertach. Pod koniec 2007 artystka sfinalizowała swój kontrakt z wytwórnią i rozpoczęła prace nad swoim debiutanckim albumem studyjnym.
Wraz z sfinalizowaniem kontraktu z wytwórnią wokalistka rozpoczęła prace nad pierwszym albumem studyjnym, który powstawał od roku 2008 pod producenckim okiem Justina Timberlake'a, Polow da Dona, Jasona Perry'ego, czy Danji. W większość kompozycji na krążku swój wkład miała sama wokalistka, która współstworzyła dziesięć z trzynastu utworów umieszczonych na płycie. Prace nad wydawnictwem zakończyły się na początku 2009 roku, zaś zwiastunem dzieła Outta Here została kompozycja o tym samym tytule. Singel "Outta Here" wydany dnia 14 kwietnia 2009 w rodzimym kraju Denters zyskał na popularności zajmując pozycję w Top 3 oficjalnego zestawienia najczęściej sprzedawanych utworów. Piosenka wydana została również na międzynarodowych rynkach muzycznych, m.in. brytyjskim, gdzie kompozycja wydana została dnia 17 sierpnia 2009. Dzięki wysokiej popularności głównego singla, album wydany dnia 22 maja 2009 w Holandii znalazł się w Top 5 zestawienia najpopularniejszych wydawnictw.
By promować krążek, w roku 2009 Esmée Denters wyruszyła w europejską trasę koncertową wraz z Enrique Iglesiasem, gdzie rozpoczynała występy wokalisty. Na scenie z arystą wykonywała również duet użyczając swego głosu w piosence "Takin' Back My Love".

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Outta Here	Esmee Denters	08.2009	7[20]	9[14].Dance Club Songs	Interscope CATCO 152027817	[written by E. Dean, J. Jones, J. Perry][produced by Justin Timberlake, Polow da Don]
Admit It	Esmee Denters	01.2010	56[4]	-	Interscope 2730087	[written by Esmée Denters, Toby Gad][produced by Justin Timberlake, Toby Gad]
Until You Were Gone	Esmee Denters with Chipmunk	04.2010	56[4]	-	Jive CATCO 159337203	[written by Esmée Denters, Toby Gad][produced by Justin Timberlake, Toby Gad]
Love Dealer	Esmee Denters feat. Justin Timberlake	06.2010	68[6]	9[13].Dance Club Songs	Interscope CATCO 162986002	[written by Esmée Denters ,Justin Timberlake, Mikkel S. Eriksen, Tor Erik Hermansen ][produced by Justin Timberlake,StarGate]

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Outta Here	Esmee Denters	01.2010	48[2]	-	Interscope 2731553	[produced by Justin Timberlake, Toby Gad, Ryan Tedder, Polow da Don, Jason Perry, The Y's, Hannon Lane, Danja, Novel]

Delerium

Duża popularność w ostatnich latach komercyjnej odmiany ambientu, upowszechnienie się tzw. world music, sukces Enigmy czy Deep Forest stanowią przejawy pewnej muzycznej mody. Ostatnie albumy Delerium - stylistycznie bliskie temu nurtowi - są czasami przyjmowane przez słuchaczy i krytyków jako kopia dokonań "enigmatycznego" Michaela Cretu czy "leśnych ludków" - Mouqueta i Sancheza. Jednak Delerium nie powstało jako próba zarobienia kilku dolarów na "podpięciu" się pod nowy, modny styl. Skoro więc dochodzi do tego, że Kanadyjczycy są stawiani w jednej linii z czymś takim jak np. Era, uznałem, że czas na przedstawienie ich historii i dokonań.
Na początku lat 80., Nivek Ogre i Cevin Key zakładają w Vancouver w Kanadzie formację Skinny Puppy. Wkrótce dołącza do nich Bill Leeb (jako Willhelm Schroder). Zespół wielki, niesamowity i niedościgniony. Kopiowany nieudolnie przez licznych naśladowców. Ostatni ze wspomnianej trójki założycieli grupy tworzy później własną formację. Dołącza do niego 16-letni wówczas Rhys Fulber i tak powstaje Front Line Assembly. Grupa, grająca ostry elektroniczny industrial ("apokaliptyczna muzyka do tańca"), zyskuje z czasem spore grono fanów. Tak w skrócie wyglądają pierwsze lata muzycznej aktywności naszej dwójki - pora na Delerium. Powstanie tej grupy można przedstawić na co najmniej dwa sposoby:
1. Skinny Puppy tworzy Coś nie pokrywającego się z żadnym istniejącym wcześniej w muzyce stylem. W muzyce tej grupy jest ogromna różnorodność dźwięków pochodzących z wszelkich możliwych do wyobrażenia źródeł, połączonych w spójną, łatwo rozpoznawalną całość. Front Line Assembly wybrało sobie z multi-przekazu SP dla własnych potrzeb agresywne techno-industrialne "poletko". Być może, widząc ubogość własnej muzyki wobec dokonań Skinny Puppy, panowie zaczęli realizować nowe projekty, działające na innych obszarach muzyki "wyciągniętej" z świata dźwięków SP. Jeśli ktoś ma jeszcze wątpliwości: tak, jestem fanem SP - każdemu wolno kochać! 2. Przyznaję, powyższe słowa w złośliwy sposób negują talent i umiejętności spółki Leeb/Fulber. I choć jest w nich ziarnko prawdy, myślę, że jednak z innej przyczyny panowie nie zadowolili się działalnością pod szyldem FLA, tworząc kolejne, odmienne od siebie projekty. Bill Leeb i Rhys Fulber to zupełnie odmienne osobowości. Rhys - syn muzyka punk-rockowego i zagorzały fan metalu, tworzy dźwięki niespokojne i agresywne. Bill - starszy wiekiem i doświadczeniem - jest odpowiedzialny za "duchową" stronę muzyki duetu. Stąd odmienne pomysły na muzykę i różnorodność projektów Kanadyjczyków. Tym co łączy ich produkcje, jest elektronika i sampling oraz "ciemne" brzmienie i apokaliptyczny przekaz. Jak sami mówią: "Nasze granie jako FLA można porównać do malowania czarną farbą. W pewnym momencie wpadliśmy jednak na to, że ścianę można pomalować na czarno na wiele różnych sposobów. Stąd kolejne muzyczne przedsięwzięcia".

Bill Leeb, po nagraniu pierwszego albumu Front Line Assembly, nie miał żadnego konkretnego zajęcia i zaczął nagrywać coś odmiennego: "Zawsze lubiłem ambient, więc postanowiłem sam zrobić coś takiego; nie wiedzieliśmy specjalnie co z tego wyniknie - byle by rezultat dobrze brzmiał".
Wiedzieli czy nie - pierwszy album wydany pod nazwą Delerium - "Faces, Forms & Illusions" był płytą udaną i wciągającą w świat mrocznej dźwiękowej architektury. Słowa "architektura" używam nieprzypadkowo, bowiem dla pierwszego okresu działalności Delerium charakterystyczne jest budowanie kolejnych utworów w oparciu o bogate syntezatorowe tekstury i sample. Na pierwszej płycie słychać to najlepiej w "Sword of Islam". Na początku dzieje się niewiele, powoli pojawiają się kolejne elementy, aż powstaje podniosła, potężna całość. Powolne, przypominające cokolwiek thrillery, budowanie nastroju jest tym, co w muzyce Delerium lubię najbardziej. Szkoda, że Alfred Hitchcock działał parę dekad wcześniej...
Innym charakterystycznym elementem, stosowanym od początku istnienia grupy, są sample: od chorałów gregoriańskich, po tybetańskie grzechotki (celowo używam określeń sample, sampling, itp. - próbkowanie kojarzy mi się z chemią, a ta nie kojarzy mi się najlepiej...). To, że poszczególne numery brzmiały na przykład gotycko, czy też miały wschodnie zabarwienie, było efektem zastosowania odpowiednich sampli. Często ciekawe efekty dawało połączenie przy użyciu tej techniki elementów pochodzących z zupełnie różnych źródeł, np. hipnotycznych rytmów plemion Ameryki Północnej ze śpiewem mnichów czy hinduskimi wokalizami.
W roku 1990 ukazuje się druga płyta Delerium - "Morpheus". Choć jest to album trochę bliższy stylistyce Front Line Assembly, poprzez częściowe uproszczenie i "dociążenie" muzyki, nie brakuje na nim bardziej "klimatycznych" i nastrojowych nagrań. Na uwagę zasługują zwłaszcza "Morpheus" i "Faith".
Jeszcze w tym samym roku pojawiają się kolejne dwie płyty: "Syrophenikan" i "Stone Tower". Pierwsza na dobre "zadomawia" w muzyce Delerium etniczno-plemienne ("tribal" - jak mówią anglojęzyczni) rytmy. Druga - to elementy blisko-wschodnie (głównie wokalizy). Muzyka grupy na pierwszych albumach to przede wszystkim ambient - industrialny, mroczny i podniosły. Tylko w kilku miejscach nagrania brzmią delikatniej, "jaśniej": "Allurance", "Fragments of Fear".
Wydane rok później "Spiritual Archives" to znowu bardzo przestrzenne nagrania. Bardziej gotyckie (czy raczej średniowieczne) od poprzednich. Nadal jednak nie brak na tej płycie elementów wschodnich, hinduskich, itp. Ponownie jest to podróż przez różne kultury, która odbywa się poprzez wplecione między syntezatory sample z chórami, wokalizami, fragmentami ścieżek dźwiękowych z filmów.
Po dość intensywnej działalności jako Delerium, panowie robią sobie kilkuletnią przerwę, koncentrując się na swoich pozostałych projektach. W końcu jednak wracają do swojego "spokojniejszego wcielenia". I to - praktycznie na raz - z dwoma kolejnymi albumami: "Spheres I" i "Spheres II". Muzyka Delerium ulega zmianie. Nagrania stają się mniej gęste i duszne. Ktoś celnie stwierdził, że na "Spheres" zespół "wyszedł z lochów na powierzchnię". Dodam, że nie tylko wyszedł, ale wręcz uleciał w kosmos. Mniej tutaj sampli, więcej syntezatorów. Delikatnie ujawniają się elementy techno. Nadal jest to muzyka powolna i podniosła, ale teraz z wnętrz klasztorów słuchacz zostaje przeniesiony na pokłady statków kosmicznych. Widać to także w tytułach nagrań, poprzednie albumy to np.: "Inside The Chamber", "Temple Of Light", "Twilight Ritual", "Stone Tower". Teraz pojawiają się "Transmitter", "Colony", "Dimensional Space". Brzmienia użyte na "Spheres" kojarzą się z niemiecką elektroniką lat 70. (Tangerine Dream, Kraftwerk), słychać, że obydwaj muzycy coraz lepiej znają tajniki "analogów".
Delerium zmieniało swoje muzyczne oblicze, już niedługo miało się okazać, że zmiany pójdą jeszcze dalej, ale o tym za chwilę.
Delerium powstało jako dodatkowy projekt - przeciwwaga dla muzyki Front Line Assembly. W kolejnych latach spółka Leeb/Fulber zaczęła tworzyć następne "zespoły" pokazując, że interesują ją także inne formy mrocznej, elektronicznej muzyki:

Intermix - electro, "techno Delerium", Noise Unit - ciężka muzyka bliższa FLA niż Delerium, coś zwanego kiedyś Electro Body Music, Equinox - drum'n'bass. Mało? Bill Leeb udzielał się w wolnych chwilach w formacji Cyberaktif, a Rhys Fulber w Will. To jeszcze nie koniec aktywności naszej dwójki. Muzyka Delerium ewoluowała tak bardzo, że panowie postanowili "kultywować" dotychczasowe brzmienie zespołu pod nową nazwą. Trudno powiedzieć, czy to kwestia wstydu, czy też marketingu, jednak kontynuacja wcześniejszej muzyki Delerium nie jest nawet sygnowana ich nazwiskami. Projekt nazwany Synaesthesia, zgodnie z tym, co jest napisane na okładkach kolejnych płyt, to dzieło tajemniczego R. Deckarda (jedynie wyprodukowane przez spółkę Leeb/Fulber). Wszystko wskazuje jednak na to, że rzeczony autor muzyki w rzeczywistości nie istnieje...
W roku 1994 ukazuje się nowy album Delerium, zatytułowany "Semantic Spaces". Tym razem płyta zostaje wydana nie przez niemieckie Dossier, ale w macierzystym, kanadyjskim Nettwerk. Wiąże się to z większym budżetem i lepszą promocją, a także odmienioną muzyką Delerium. Starsi fani grupy mogli kręcić nosem z niesmakiem, jako że płyta jest wręcz... przebojowa. Panowie pokazali swój komercyjny potencjał. Szok był tym większy, że mocniejsze alter-ego Kanadyjczyków - Front Line Assembly - w tym samym czasie jeszcze bardziej zaostrzyło swoje brzmienie, łącząc agresywny industrial z metalem w stylu Pantery. Trudno już znaleźć jakiekolwiek podobieństwa pomiędzy obydwoma projektami - raczej więc nie delirium, a muzyczna schizofrenia zdominowała nagrania panów L i F. Tym, co stanowiło największą nowość w "Semantic Spaces", był głos. Tym razem nie sampling, a żywa wokalistka - Kristy Thirsk - do tej pory śpiewająca w mało znanym The Rose Chronicles. Została zaproszona do współpracy przez Delerium i efekt tego był bardzo udany (krótko mówiąc - nie jestem fanem tangerino-enigmo-ambientalnego grania, ale głos Kristy wynagrodził mi złagodzenie muzyki Delerium). Wokalizy pani Thirsk, opisywane jako anielskie, marzycielskie, czy niebiańsko bogate, są delikatne i po prostu piękne. Przyznaję jednak, że fanów Front Line Assembly jej "ochy i "achy" mogą zapewne przyprawić o mdłości.
Niektóre utwory są wyraźnie taneczne - w ten sposób Delerium pojawiło się na listach przebojów ("Flowers Before Screens", "Incantation"). Muzyka z "Semantic Spaces" faktycznie przypomina nagrania Enigmy, zwłaszcza w nagraniach takich jak "Flatlands" czy "Metaphor" (do tego zawiera sample wyjęte z Deep Forest). Panowie częściowo potwierdzili, że osiągnięcie brzmienia "przyjaznego dla słuchacza" było celowe: "Używaliśmy chórów i śpiewu mnichów oraz etnicznych rytmów już dziesięć lat temu, ale wtedy to nie było modne; w międzyczasie pokazuje się Enigma i nagle robi się z tego wielki hit - a co z nami? Robimy to samo od lat i nikt nie zwrócił na nas uwagi! Muzyka to loteria - wszystko zależy od tego, by być we właściwym miejscu w odpowiednim momencie". Trochę pozazdrościliśmy, co?... Mimo tych podobieństw - zresztą oprócz Enigmy można tu wspomnieć późne SPK czy Loop Guru - Delerium pozostaje projektem spójnym i mimo "rozjaśnienia" brzmienia nadal jest to zabarwiona smutkiem i powagą, rozbudowana muzyka.
Inną nowością w nagraniach zespołu jest zastępowanie elektroniki żywymi muzykami. Najpierw głos Kristy Thirsk, potem na koncertach "prawdziwy" perkusista, następnie inni muzycy (flety, bas). Panowie postanowili, że występy Delerium będą w całości wykonywane na żywo.
Na kolejnej - i jak dotąd ostatniej - płycie, zatytułowanej "Karma", nie ma charakterystycznych dla produkcji spółki Leeb/Fulber sampli ze śpiewem mnichów. Tym razem panowie wynajęli prawdziwy chór, który został zarejestrowany w kościele w Vancouver. To nie koniec nowości. Kristy Thirsk znowu śpiewa w kilku nagraniach, ale obok niej pojawiają się także inne wokalistki: Jacqui Hunt (z australijskiego Single Gun Theory), Sarah McLachlan (jeśli nie na świecie, to na pewno w Kanadzie ma status gwiazdy), Camille Henderson (jak dotąd śpiewała w zespole S. McLachlan). Oprócz nich, w jednym z utworów pojawia się głos Lisy Gerrard z Dead Can Dance, która zgodziła się na wykorzystanie fragmentów z jej wokalizami z "Persian Love Song".
Każda z pań śpiewających na "Karma" sama napisała teksty do swoich utworów. Pozyskanie Lisy Gerrard wydawało się oczywiste, jako że produkcje Delerium wiele zawdzięczają klimatowi muzyki Dead Can Dance. Słychać też, że główni autorzy płyty zrobili krok do przodu - "Karma" jest jeszcze lepiej zrealizowana, a do tego bardziej popowa. Wiele nagrań, to wręcz piosenki ("Euphoria Firefly", "Wisdom", "Silence"), a "Duende", poprzez obecność w eterze i na listach przebojów, dorównała nagraniom Enigmy czy Deep Forest. Ponownie jest to mieszanka dźwięków pochodzących z różnych kultur i epok: ethno-techno. Bill Leeb położył nacisk na duchową stronę muzyki - niektóre instrumenty były nagrywane na pustyni Mojave, wspomniane już wynajęcie chóru. Te zabiegi oraz piękne głosy pięciu pań śpiewających na płycie (nie piszę - "pięciu pięknych pań" - bowiem S. McLachlan odbiega od mojego ideału kobiecej urody) dodały albumowi sporu uroku. Muzyka zresztą broni się sama jako dzieło bogate i wielowymiarowe. Są na "Karmie" utwory częściowo bliskie wcześniejszemu brzmieniu Delerium ("Twilight", "Forgotten Worlds"), czyżby panowie bali się utraty starych fanów, zrażonych postępującą komercjalizacją grupy? Inna sprawa, że dla ludzi, którzy poznali Delerium na etapie "Semantic Spaces"/"Karma", szokiem mogły być wcześniejsze płyty zespołu, wznowione w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Wydane oryginalnie w Niemczech przez mało znaną Dossier Records, były praktycznie niedostępne w ojczyźnie pary Leeb/Fulber. Re-edycja po drugiej stronie Atlantyku nastąpiła dopiero po sukcesie "Karmy", dzięki staraniom Cleopatra Records.
Rok 1998 zapowiadał się pomyślnie, zarówno dla fanów Delerium, jak i Front Line Assembly. Niespodziewanie jednak pojawiła się informacja, że Rhys Fulber nie będzie już współpracował z Billem Leebem w żadnym ze wspólnych projektów. Nadal w ramach Nettwerk, ma rozpocząć solową działalność - bliską muzyce Delerium i Intermix. Bill Leeb będzie kontynuował pracę sygnowaną dotychczasowymi nazwami, ale z nowymi ludźmi - wygląda na to, że ktoś zastąpi Rhysa. Na razie jednak nagrywa ścieżkę dźwiękową do kolejnej części "Quake'a".
Trudno powiedzieć, jaka będzie przyszłość Delerium. Mam nadzieję, że tajemnicza, podniosła atmosfera, towarzysząca tej muzyce od samego początku, pozostanie na swoim miejscu. Wśród wokalistek mogłaby pojawić się jeszcze Anneli Drecker z Bel Canto. I oby nie doszło do tego, że będę musiał słuchać "delericznych" produkcji jako podkładu do reklamy jakiegoś "2 in 1".

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Silence	Delerium feat. Sarah McLachlan	05.1999	73[3]	-	Nettwerk 398152	[written by Bill Leeb , Rhys Fulber , Sarah McLachlan][produced by Delerium]
Heaven's Earth	Delerium	02.2000	44[4]	20[11].Hot Disco/Dance	Nettwerk 331032	[written by Bill Leeb , Kristy Thirsk , Rhys Fulber][produced by Delerium]
Silence [remix]	Delerium feat. Sarah McLachlan	10.2000	3[58]	6[13].Hot Disco/Dance	Nettwerk 331072	[silver-UK][written by Bill Leeb , Rhys Fulber , Sarah McLachlan][produced by Delerium]
Innocente (Falling In Love)	Delerium feat. Leigh Nash	06.2001	32[5]	3[12].Hot Disco/Dance	Nettwerk 331172	[written by Bill Leeb , Leigh Nash ][produced by Delerium]
Underwater	Delerium	11.2001	33[2]	9[12].Hot Disco/Dance	Nettwerk 331422	[written by Bill Leeb ][produced by Bill Leeb ]
After All	Delerium feat. Jaël	07.2003	46[2]	9[14].Hot Disco/Dance	Nettwerk 332012	[written by Leeb , Jaël , Fulber][produced by Bill Leeb ,Rhys Fulber ]
Silence	Delerium feat. Sarah McLachlan	12.2003	122[7]	-	Yeti	[written by Bill Leeb , Rhys Fulber , Sarah McLachlan][produced by Delerium]
Truly	Delerium feat. Nerina Pallot	02.2004	54[2]	-	Nettwerk 332202	[written by Bill Leeb,Nerina Pallot,Jamie Muhoberac][produced by Bill Leeb,Carmen Rizzo ]
Silence 2004	Delerium feat. Sarah McLachlan	11.2004	38[24]	-	Nettwerk 332422	[written by Bill Leeb , Rhys Fulber , Sarah McLachlan][produced by Delerium]

Morcheeba

Brytyjskie trio Morcheeba stworzyli bracia Ross i Paul Godfreyowie - muzycy zafascynowani amerykańskim brzmieniem lat 60. Inspiracje czerpali z twórczości takich gwiazd jak Crosby, Stills and Nash, Neil Young, Bob Dylan, Marvin Gaye.

Przez prawie cztery lata tworzyli razem utwory instrumentalne. W końcu przenieśli się z rodzinnego Dover do Londynu i tam, w 1995 roku, spotkali wokalistkę Skye Edwards, która wcześniej zajmowała się boksem... Skye wniosła zupełnie odmienną estetykę do brzmienia grupy - przede wszystkim charakterystyczny wokal oraz elektroniczne rytmy funky i hip-hopu. Morcheeba początkowo wydała kilka EPek i singli, między innymi "Trigger Hippie" i "Never An Easy Way".
Debiutancki album "Who Can You Trust" ukazał się już w 1996 roku. Była to efektowna mieszanina trip-hopu i elektronicznych brzmień osadzonych w tradycjach bluesowych. Płyta została wspaniale przyjęta, a formacja stała się wręcz z dnia na dzień kultową. Jeszcze w tym samym roku Morcheeba ruszyła w trasę po Stanach z Live i Fioną Apple.
Kolejna płyta "Big Calm" została wydana w 1998 roku. Morcheeba zaprezentowała materiał, nieco odmienny, bardziej dojrzały i w efekcie jeszcze lepszy niż na debiutanckim krążku. W muzyce pojawiły się nowe elementy - folk, soul, hip-hop, r&b, a także dub i psychodelic. Album odniósł ogromny sukces i znalazł kilka milionów nabywców.
Następna płyta Morcheeby "Fragments Of Freedom" miała premierę w czerwcu 2000 roku, podczas festiwalu Glastonbury. "Fragments Of Freedom" zdecydowanie różniła się od poprzedniej produkcji grupy. Paul Godfrey określił ją jako "popową". Stwierdził: "Jedyna rzecz, jaka nie zmieniła się od czasu wydania naszego poprzedniego albumu, to całe to gówno, jakie zewsząd słychać. Nie ma już dobrej jakości popu i chcemy wypełnić tę lukę". "Fragments Of Freedom" promował singiel "Rome Wasn't Built In A Day".
Premiera kolejnego albumu Morcheeby, zatytułowanego "Charango", miała miejsce w lipcu 2002 roku. Wydawnictwo promował utwór "Otherwise".
Natomiast w czerwcu 2003 roku ukazała się składanka najlepszych piosenek z repertuaru zespołu, zatytułowana "Parts Of The Process". Na płycie znalazło się 18 utworów, w tym dwa nowe - "Can't Stand It" i "What's Your Name". W nagraniu tego drugiego, który ukazał się także na singlu, wziął udział Big Daddy Kane.
Piąty album braci Rossa i Paula Godfrey'ów, "The Antidote", ukazał się w maju 2005 roku. Płyta przyniósł olbrzymią zmianę w dotychczasowym obrazie formacji. Przede wszystkim zawiera pierwszy materiał zespołu nagrany bez dotychczasowej wokalistki Sky Edwards - jej miejsce zajęła Daisy Martey, była członkini Noonday Underground. Po drugie, zespół rozstał się z dotychczasowym wydawcą, wytwórnią Warner Bros. Grupa postawiła także na żywe brzmienie - prawie w ogóle nie słychać automatu perkusyjnego. Na koniec ciekawostka - Daisy Martey, poza śpiewaniem w Noonday Underground, zajmowała się muzyką klasyczną. I to również miało wpływ na brzmienie "The Antidote".
Pod koniec 2005 roku dotarły wreszcie informacje, że Skye nagrała solowy album. Album zatytułowany "Mind How You Go" ukazał się w lutym 2006 roku. Przy płycie pracował mąż Skye, oraz Gary Clark. Dla miłośników niepowtarzalnego wokalu i klimatu jaki towarzyszył pierwszym płytom Morcheeby płyta ta będzie na pewno perełką jakiej nie może zabraknąć na półce z muzyką.

16. lutego 2010 roku na swoim blogu "MySpace" Sky Edwards ogłosiła, że powraca do zespołu. Po siedmiu latach wokalistka zdecydowała się ponownie zagrać z braćmi. Początkowo miało to być tylko kilka kawałków, okazało się jednak, że fani Morcheeby zobaczyli w czerwcu całą płytę - świeżutką "Blood like lemonade".

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Trigger hippie	Morcheeba	02.1996	121[2]	-	China Records WOKT 2056	[written by Paul Godfrey, Ross Godfrey, Skye Edwards][producer by Pete Norris, Morcheeba]
Tape loop/Moog island	Morcheeba	07.1996	42[4]]	-	Indochina INDO 45	[written by Paul Godfrey, Ross Godfrey, Skye Edwards][producer by Pete Norris, Morcheeba]
Trigger hippie	Morcheeba	10.1996	40[4]	-	Indochina INDO 52	[written by Paul Godfrey, Ross Godfrey, Skye Edwards][producer by Pete Norris, Morcheeba]
The music that we hear[Moog island]	Morcheeba	02.1997	47[4]]	-	Indochina INDO 54	[written by Paul Godfrey, Ross Godfrey, Skye Edwards][producer by Pete Norris, Morcheeba]
Shoulder holster	Morcheeba	09.1997	53[3]	-	Indochina INDO 64	[written by Paul Godfrey, Ross Godfrey, Skye Edwards][producer by Pete Norris, Morcheeba]
Blindfold /The sea/Three orange whips	Morcheeba	03.1998	56[3]]	-	Indochina IDO 70	[written by Paul Godfrey, Ross Godfrey, Skye Edwards][producer by Pete Norris, Morcheeba]
Let me see/Don' t let it get you down	Morcheeba	06.1998	46[4]]	-	Indochina IDO 76	[written by Paul Godfrey, Ross Godfrey, Skye Edwards][producer by Pete Norris, Morcheeba]
Part of the process/The dyslexic porn star who funked in her space	Morcheeba	08.1998	38[5]	-	China WOKMC 2097	[written by Paul Godfrey, Ross Godfrey, Skye Edwards][producer by Pete Norris, Morcheeba]
Rome wasn' t built in a day/Fragments of freedom	Morcheeba	07.2000	34[9]	-	East West EW 214	[written by Paul Godfrey, Ross Godfrey, Skye Edwards][producer by Pete Norris, Paul Godfrey, Ross Godfrey]
Be Yourself	Morcheeba	11.2000	108[1]]	-	East West EW 221	[written by Paul Godfrey, Ross Godfrey, Skye Edwards][producer by Pete Norris, Paul Godfrey, Ross Godfrey]
The world looking in/Love sweet love	Morcheeba	03.2001	48[6]]	-	East West EW 225	[written by Paul Godfrey, Ross Godfrey, Skye Edwards][producer by Pete Norris, Paul Godfrey, Ross Godfrey]
Otherwise	Morcheeba	07.2002	64[4]]	-	East West EW 247	[written by Paul Godfrey, Ross Godfrey, Skye Edwards][producer by Pete Norris, Paul Godfrey, Ross Godfrey]
Way Beyond	Morcheeba	10.2002	147[1]	-	East West EW 255	[written by Paul Godfrey, Ross Godfrey, Skye Edwards][producer by Pete Norris, Paul Godfrey, Ross Godfrey]
Wonders Never Cease	Morcheeba	05.2005	86[4]	-	Echo ECSCX 164	[written by Paul Godfrey, Ross Godfrey, Sternberg][producer by Paul Godfrey, Ross Godfrey]
Enjoy The Ride	Morcheeba feat. Judy Tzuke	02.2008	182[1]	-	Echo ECSDD 196	[written by Paul Godfrey, Ross Godfrey,Judie Tzuke][producer by Paul G]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Who can you trust?	Morcheeba	04.1996	57[50]][2000r]	-	China ZEN 009	[gold-UK][produced by Morcheeba]
Who can you trust?/Beats & B-Sides	Morcheeba	11.1997	103[6]]	-	Indochina ZEN009CDX	-
Big calm	Morcheeba	03.1998	18[176]	20.Heatseekers	Indochina ZEN 017	[platinum-UK][produced by Morcheeba]
Fragments of freedom	Morcheeba	07.2000	6[54]	113[5]	East West 8573836022	[gold-UK][produced by Paul Godfrey, Chris Harrison]
Charango	Morcheeba	07.2002	7[18]]	8.Heatseekers	East West 0927469632	[gold-UK][produced by Paul Godfrey, Pete Norris, Ross Godfrey]
Parts of the process	Morcheeba	07.2003	6[28]		East West 5046658702	[gold-UK][produced by Pete Norris]
The antidote	Morcheeba	05.2005	17[6]]	-	Echo ECHCD 65	[produced by The Godfrey Brothers]
Dive Deep	Morcheeba	02.2008	59[3]]	-	Echo ECHCD 77	[produced by Paul Godfrey]
Blood Like Lemonade	Morcheeba	07.2010	111[2]	-	Play It Again Sam PIASR 201CDX	[produced by Paul Godfrey]
Head Up High	Morcheeba	10.2013	99[1]	-	PIAS PIASR 355CDX	[produced by Paul Godfrey]